Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
Το βιβλίο «Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου».
Η συγγραφέας Ελένη Τσαγκά.
Οι εκδόσεις Ωκεανίδα.

Οι εκδόσεις Ωκεανίδα παρουσίασαν στο θέατρο Altera Pars, το βιβλίο της Ελένης Τσαγκά, «Το δίλημμα του σκαντζόχοιρου», μία κοινωνική ιστορία με επίκεντρο τις σχέσεις των δύο φύλλων, τις προτεραιότητες και τους συμβιβασμούς που γίνονται στη ζωή, μέχρι τη στιγμή που...

Ξεχωρίζουμε τον ιδιαίτερο τίτλο ο οποίος προδίδει φιλοσοφική διάθεση και δημιουργεί προσδοκίες στον αναγνώστη. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, διαβάζουμε:

Είτε για να ζεσταθούν είτε για να ζευγαρώσουν, οι σκαντζόχοιροι όταν πλησιάζουν ο ένας τον άλλο πληγώνονται από τα αγκάθια του συντρόφου τους. Πονάνε. Το ίδιο συμβαίνει συχνά και με τους εραστές. H υπερβολική οικειότητα κάποια στιγμή τραυματίζει κι απογοητεύει.

«Τελικά υπάρχει ασφαλής απόσταση ανάμεσα στο πολύ κοντά που πληγώνει και στο πολύ μακριά που παγώνει;», αναρωτιέται η Γεωργία, η ραδιοφωνική παραγωγός στο μεγαλύτερο σταθμό της πόλης, που ζούσε μια ήρεμη και βαρετή ζωή για πολλά χρόνια δίπλα στον εφηβικό της έρωτα κι ας τον είχε πιάσει αρκετές φορές με άλλες γυναίκες. Και μετά... ξύπνησε! Κι αποφάσισε να πιει τη ζωή με το μπουρί της σόμπας ψάχνοντας ταυτόχρονα για το μεγάλο έρωτα. Απογοητεύεται όμως από τους άντρες και πληγώνεται, αλλά και κείνη τους πληγώνει χωρίς οίκτο. Και τους αποτελειώνει με συνοπτικές διαδικασίες. Αλλά ούτε μία στιγμή δεν εγκαταλείπει. Γιατί μπορεί στα είκοσί της να αισθανόταν σαράντα, τώρα όμως στα τριάντα και βάλε νιώθει είκοσι και βγάλε. Και δεν φοβάται πια να ζήσει, να ερωτευτεί, να ρισκάρει, φοβάται μόνο το μυστηριώδη άγνωστο που της στέλνει μήλα και ανθοδέσμες, και στο τέλος φτάνει να απειλεί την ίδια της τη ζωή.

Για το βιβλίο και τη συγγραφέα μίλησαν:

• Γιάννης Ζουγανέλης, ηθοποιός, μουσικός
• Δημήτρης Καμπουράκης, δημοσιογράφος

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η ηθοποιός Τζένη Μπότση ενώ την παρουσίαση συντόνισε η δημοσιογράφος Μάρθα Λογοθέτου.

Η ηθοποιός Τζένη Μπότση ήταν εξαιρετική στις αναγνώσεις, άκουσα ίσως μία από τις κορυφαίες αναγνώσεις πεζού κειμένου έως τώρα, και πιστέψτε με, έχω ακούσει πολλές! Άνοιξε την εκδήλωση με την ανάγνωση αποσπάσματος από το βιβλίο, κάτι που επαναλήφθηκε και αργότερα, ενδιάμεσα των ομιλιών.

Η κα Μάρθα Λογοθέτου, καλωσόρισε του προσκεκλημένους που κατέκλυσαν το θέατρο το οποίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, η κυρίως αίθουσα, το φουαγέ αλλά και η διάδρομοι με την τοποθέτηση επιπλέον καθισμάτων. Παρουσίασε τους ομιλητές χαρακτηρίζοντάς τους «πολυδιάστατους, πολυτάλαντους και ιδιαίτερα αγαπητούς ανθρώπους».

Έδωσε το λόγο στον εκδότη της Ωκεανίδας κο Νίκο Μεγαπάνο ο οποίος αστειευόμενος χαρακτήρισε την παρέμβασή του ως το «βαρετό μέρος της εκδήλωσης», ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους για την παρουσία τους αλλά και τους εκλεκτούς συντελεστές.

Διάβασε το πρώτο email που του έστειλε η συγγραφέας για να του συστηθεί, να του προτείνει να δει το έργο της και να εκτιμήσει την προοπτική συνεργασίας τους, καταλήγοντας σε μία προτροπή, «Ελένη, μην αλλάξεις τίποτα».

Η κα Μάρθα Λογοθέτου περιέγραψε την αίσθηση που της έκανε το μυθιστόρημα καθώς είχε την τύχη να το διαβάζει καθώς γραφόταν, «Αφού έλαβα το πρώτο έτοιμο μέρος, το διάβασα απνευστί και απάντησα στην Ελένη, "Θέλω κι άλλο"! Από τότε, κάθε πρωί, άνοιγα τον υπολογιστή μου περιμένοντας με αγωνία τη συνέχεια», είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε, «Παρόλο που ο τοκετός ήταν σύντομος, χωρίς πόνο και με πολύ γέλιο, η κυοφορία ήταν μακροχρόνια, η Ελένη το επεξεργαζόταν στο μυαλό της πολύ καιρό πριν».

Ενδιαφέρουσα ήταν η πληροφορία ότι το κείμενο που εκδόθηκε είναι το αρχικό, αυτό που έγραψε η συγγραφέας, χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς μετατροπές, και άρα, «Είναι σαν τη συγγραφέα του, αυθόρμητο, αισιόδοξο, ανατρεπτικό και απρόβλεπτο, συναρπαστικό και τελικά ενδιαφέρον, πρόσχαρο, αληθινό, ξεχωριστό».

Ο κος Δημήτρης Καμπουράκης ήταν περιεκτικός, πνευματώδης και εύστοχος στις παρατηρήσεις του. Αρχικά κατέθεσε την πεποίθησή του για τους «γραφιάδες», «μετά λόγου γνώσεως» όπως είπε, «για να γράψεις καλά πρέπει να έχεις ζήσει άσχημα».

Γνώρισε την Ελένη όταν είχε περάσει από το τηλεοπτικό κανάλι ΜΕΓΑ, «υπήρχε τότε το κανάλι» σχολίασε αστειευόμενος την επικαιρότητα, για να του παραδώσει το βιβλίο τυπωμένο και αντί να το ανοίξει για να το διαβάσει, «βάλθηκε να την κοιτάζει και να την ακούει» για να επιβεβαιώσει την πεποίθησή του την οποία κατέθεσε νωρίτερα. «Ήταν άραγε μία τύπισσα που είχε ζήσει καλά ή άσχημα;», αναρωτήθηκε.

Στην απορία, πως περίμενε να βρει την αλήθεια του βιβλίου στην ψυχανάλυση της συγγραφέως, κατέθεσε τη δεύτερη πεποίθησή του, «Αν πάτε σε κανέναν ορθοπεδικό για τη μέση σας και τον δείτε πρώτα να κοιτάζει την ακτινογραφία και μετά να σας εξετάζει, πάρτε δρόμο! Κινδυνεύετε με παράλυση». Για αυτό; Διότι, «Ο καλός γιατρός πρώρα κάνει την κλινική εξέταση, βγάζει διάγνωση και μετά την επιβεβαιώνει με τη μαγνητική», σχολίασε ο κος Καμπουράκης.

«Είχα ήδη αντιληφθεί τι θα διάβαζα μετά από εκείνη τη συζήτηση με την Ελένη», σχολίασε. Ως «Σπουδή» πάνω στη ρήση του Χαίλντερλιν, «Και τι χρειάζονται οι ποιητές (και οι λογοτέχνες) σε μικρόψυχους καιρούς;», χαρακτήρισε την ανάγνωση των 450 σελίδων που ακολούθησε και συνέχισε λέγοντας, «Ποίηση για την Ελένη είναι η καθημερινότητα, και οι καιροί για την ίδια δεν χωρίζονται με μικρόψυχους και μεγαλόψυχους,αλλά σε γυναικείους και αντρικούς».

Ο κος Καμπουράκης διασκέδασε διαβάζοντας το βιβλίο, «Γέλασα πολλές φορές», είπε και συμπλήρωσε, «Αλλά τελικά αυτό που αφήνει το βιβλίο στο τέλος δεν είναι γέλιο, ούτε πίκρα, ακόμα και η αστυνομική πλευρά το διαπερνά χωρίς να το κάνει αστυνομικό, πετυχαίνοντας έτσι μία θαυμάσια ισορροπία σε όλα αυτά τα περίπλοκα πράγματα. Ο αναγνώστης μένει με μία ευχάριστη αίσθηση μετά τα τρία απανωτά happy end τα οποία έρχονται μετά από έναν Αρμαγεδώνα».

Συνέχισε αναφερόμενος στην ιστορία του βιβλίου, περιγράφοντας τους χαρακτήρες, την πορεία τους στη διάρκεια της ιστορίας και την κατάληξή τους.

«Γράφει πολύ καλά», είπε για το κείμενο ο κος Καμπουράκης και συνέχισε, «Εμποτίζει το γραπτό της με καλή διάθεση. Το γράψιμό της υπηρετεί πιστά το χείμαρρο των λέξεων και των προτάσεων που της έρχονται, αποτυπώνοντάς τις στο χαρτί».

Κλείνοντας, κατέθεσε την αρχική του διάγνωση από την πρώτη συνάντησή τους, «Η Ελένη μπορεί να δείχνει ανέμελη και καλοπερασμένη, βαθιά στο μυαλό και στην ψυχή της όμως θαρρώ πως έχει ζήσει και άσχημα», είπε και ευχήθηκε στη συγγραφέα επιτυχία για το βιβλίο της.

Ο κος Γιάννης Ζουγανέλης ευχαρίστησε τη συγγραφέα για την πρόσκληση να μιλήσει για το βιβλίο της το οποίο και ο ίδιος χαρακτήρισε «εξαιρετικό» και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι θα δει την ανταπόκριση πολύ γρήγορα. Σημείωσε δε την ποικιλία των προσλήψεων από τους αναγνώστες, ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ίδιο κείμενο και βλέπει μέσα σε αυτό πράγματα που σχετίζονται με τα δικά του βιώματα.

Η λύση για την υπέρβαση της χυδαιότητας θεωρεί ο κος Ζουγανέλης ότι είναι η δημιουργικότητα, κάτι το οποίο διαπιστώνει στη συγγραφέα, την οποία χαρακτήρισε εμπνευσμένη, με το δικό της τρόπο και λόγο, «κάνει ποίηση την καθημερινότητα και χωρίς αυτό δεν υπάρχει μέλλον».

Για την ίδια τη συγγραφέα σχολίασε ότι παρότι είναι γυναίκα (και όμορφη), δεν έχει αποποιηθεί το κορίτσι μέσα της κάτι το οποίο ο ίδιος εκτιμά πολύ όταν το συναντά και αυτό της το χαρακτηριστικό μετέφερε και στο κείμενο, «Το βιβλίο έχει χαρακτήρα γιατί εσύ έχεις χαρακτήρα», είπε στη συγγραφέα και συμπλήρωσε. «Βλέπω μία συγγραφέα που συνθέτει με αντιθέσεις, δημιουργεί αρμονία του παρελθόντος με τον παρόν, ο συγγραφικός της τύπος πηγάζει μέσα από τους χαρακτήρες της ιστορίας. Το βιβλίο έχει εικόνες, ζωγραφική και προσωπογραφίες, έχει λόγο, αντίλογο και έντονη κινηματογραφικότητα».

«Τελικά εκτιμάς τον άντρα», είπε ο κος Ζουγανέλης ξαφνιάζοντας ίσως και την ίδια τη συγγραφέα, καταθέτοντας μία διαφορετική ανάγνωση, «Είσαι αυστηρή απέναντί του διότι θέλεις να τον βελτιώσεις».

Εκτίμησε την αυτοέκθεση της συγγραφέως, τη συνεχάρη για αυτό και παρατήρησε την έλλειψη από την ιστορία που έγραψε, του τηλεοπτικού κόσμου της και του life style της τηλεόρασης. Πρότεινε να ασχοληθεί με το θέατρο, εννοώντας προφανώς τη συγγραφή θεατρικών έργων διότι η γραφή της έχει έντονες εικόνες και κινηματογραφικότητα, όπως είπε και νωρίτερα.

Η συγγραφέας του βιβλίου και Ελένη Τσαγκά, ευχαρίστησε του ομιλητές για την παρουσία τους στο πάνελ και εξέφρασε τη συγκίνησή της για την οπτική με την οποία το είδαν και οι δύο ομιλητές. Ευχαρίστησε ιδιαίτερα το σύζυγό της για την καθοριστική συμβολή του στην έκδοση του βιβλίου, παρόλο που η ίδια για διάφορους λόγους είχε αποφασίσει να μην το εκδώσει.