Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με το βιβλίο «Έκπτωτος Άγγελος».
Σχετικά με τη συγγραφέα Νικόλ-Άννα Μανιάτη.

Οι εκδόσεις Ψυχογιός και ο ΙΑΝΟS, παρουσίασαν το νέο βιβλίο τής Νικόλ-Άννας Μανιάτη, «Έκπτωτος Άγγελος». Το βιβλίο παρουσίασε η συγγραφέας Πένυ Παπαδάκη ενώ αποσπάσματα διάβασε η ηθοποιός Μάντυ Λάμπου. Στο τέλος, η συγγραφέας συνομίλησε με το κοινό, απάντησε σε ερωτήσεις και υπέγραψε αντίτυπα των βιβλίων της.

Η κα Παπαδάκη εξέφρασε τη χαρά της για την παρουσία της αλλά και για την παρουσία τής ίδιας τής συγγραφέως που ζει μόνιμα στο Λονδίνο και βρέθηκε στην Αθήνα για αυτό το σκοπό. "Είναι πολυγραφότατη, με 10 βιβλία έως τώρα, 5 με τις εκδόσεις Ωκεανίδα και 5 με τον Ψυχογιό", είπε και ανέφερε τους τίτλους όλων των βιβλίων της τα οποία μπορείτε να δείτε στη σελίδα τής συγγραφέως στο Bookia.

"Η συγκατοίκηση στον ίδιο εκδοτικό οίκο ήταν η αφορμή αλλά οι αιτίες πολλές, εκτίμηση, σεβασμός, η κοινή μας αγάπη για τα βιβλία, να ζητήσω από την κα Μανιάτη να παρουσιάσω το βιβλίο της, την οποία πρόταση δέχθηκε αμέσως, χωρίς δεύτερη σκέψη".

Ακολούθησε μία περίληψη τής ιστορίας τού βιβλίου με αφήγηση τής κας Παπαδάκη και ενδιάμεσα, ανάγνωση χαρακτηριστικών αποσπασμάτων από τη Μάντυ Λάμπου η οποία ήταν το ίδιο απολαυστική όπως κάθε φορά που τη συναντάμε σε παρουσιάσεις βιβλίων. Αν δείτε παρουσίαση βιβλίου με ανάγνωση τής κας Λάμπου, σας προτείνουμε να πάτε και να την απολαύσετε. Γενικά, προτείνουμε τις παρουσιάσεις βιβλίων ως μία εναλλακτική έξοδο. Ο συνδυασμός εξόδου με την παρακολούθηση μίας παρουσίασης και συζήτησης με συγγραφείς, είναι μία διασκεδαστική αλλά και παραγωγική εμπειρία για εμάς τους αναγνώστες. Στο Ημερολόγιο εκδηλώσεων βιβλίου στο Bookia, θα βρείτε όλες τις εκδηλώσεις βιβλίου στην Ελλάδα.

Μία διασκεδαστική στιγμή τής αφήγησης ήταν όταν αντί για "Οίκους μόδας τής Ιταλίας", η κα Παπαδάκη είπε "Εκδοτικούς οίκους Ιταλίας", επηρεαζόμενη σαφώς από τη συνεχή χρήση τής φράσης.

"Η κα Μανιάτη σκιαγραφεί αριστοτεχνικά μέσω των ηρώων της την έλλειψη παιδείας, ο αναγνώστης βρίσκεται συνεχώς μετέωρος στο τι θέση να πάρει για τους κεντρικούς ήρωες, να τους λυπηθεί ή να αδιαφορήσει; Είναι ένα βιβλίο συγκλονιστικό και επίκαιρο", συνέχισε η κα Παπαδάκη και σημείωσε μία φράση που δένει με την ιστορία και αποδίδεται στον Γκάντι, "Η βία αν κάνει κάποιο καλό αυτό είναι πρόσκαιρο αλλά το κακό της, μόνιμο".

"Η συγγραφέας έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα σε ψυχολογικά μονοπάτια. Οι όροι και οι τρόποι προσέγγισης στα θέματα είναι αποτέλεσμα μεγάλης έρευνας".

"Η ανάγνωση γίνεται απόλαυση σε αυτό το βιβλίο που μας κρατάει το ενδιαφέρον έως το τέλος. Ρέει και κραυγάζει, μας καλεί να μιλήσουμε για τη βία είτε τη ζούμε είτε τη βλέπουμε γύρω μας. Εμένα με μάγεψε και με ταξίδεψε", είπε η κα Παπαδάκη κλείνοντας την παρουσίαση τού βιβλίου και ευχήθηκε για την καλή πορεία του και στο κοινό.

Η κα Μανιάτη ευχαρίστησε για την ανάλυση που άκουσε αλλά και για την αισθαντική ανάγνωση τής κας Λάμπου. Ευχαρίστησε τον ΙΑΝΟ για τη φιλοξενία και τον εκδοτικό της οίκο για τη σπουδαία δουλειά πριν την έκδοση αλλά και μετά. Ευχαρίστησε τους αναγνώστες που "χωρίς εσάς εμείς δεν υπάρχουμε", όπως είπε χαρακτηριστικά. Ευχαρίστησε τους πολλούς ομότεχνούς της συγγραφείς που παραβρέθηκαν, την Άννα Γαλανού, το Θάνο Κονδύλη, τον Τάσο Σταυρακέλη, την Ευριδίκη Αμανατίδου, τη Λίλλη Σπαντιδάκη, τον Σπύρο Πετρουλάκη. Αν λείπει κάποιο όνομα δεν φταίει η συγγραφέας αλλά η έλλειψη τού συντάκτη.

"Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στα παιδιά που στερήθηκαν αγάπη και σε εσάς που προσφέρετε αγάπη, έτσι!", είπε η συγγραφέας και απήγγειλε ποίημα που εκφράζει τον ψυχικό πόνο των παιδιών.

Μας αφηγήθηκε πως εμπνεύστηκε την ιστορία σε αυτό το βιβλίο, "Κάποτε είχα φροντιστήριο για παιδιά. Σε μια αλλαγή τάξης, ένα παιδάκι περίμενε μόνο του στο διάδρομο τη μητέρα του που αργούσε λίγο λόγω δουλειάς, εγώ στην τάξη έκανα μάθημα και είχα το νου μου. Άκουσα ένα συνεχή θόρυβο από χτυπήματα και σκέφτηκα ότι το παιδί κλωτσάει τον τοίχο από ανία αλλά επειδή ενοχλούσε το μάθημα, πήγα να δω. Το παιδί χτυπούσε τον τοίχο με τους καρπούς του και του ζήτησα να μην το κάνει διότι η μαμά του θα στενοχωρηθεί. Τότε άρχισε να κάνει πιο βίαιες ενέργειες χτυπώντας τον εαυτό του. 'Η μαμά μου δεν με κατηγορεί, με αγαπάει', μου είπε, 'ο μπαμπάς έφυγε, μήπως αν τιμωρηθώ μόνος μου γυρίσει;'. Χρόνια μετά, στο Λονδίνο, σε νοσοκομείο για κακοποιημένα παιδιά, πηγαίναμε παιχνίδια και απολάμβανα τη χαρά τους που ασχολούμασταν μαζί τους. Έγινα φίλη με τους παιδοψυχολόγους, έκανα έρευνα μέσω αυτών και όχι σε συγγράμματα, καταγράφοντας τις μαρτυρίες των παιδιών για τον πόνο".

"Όλα συμβάλουν στα παιδικά τραύματα αλλά πιο πολύ η αδιαφορία. Όταν έγραφα το βιβλίο πονούσα, θύμωνα με τους ήρωες, οργιζόμουν με τη συμπεριφορά που εγώ τους ανέθετα διότι ήταν έκφραση μίας πραγματικότητας. Είναι σκληρό, δε μασάω τα λόγια μου σε αυτό το βιβλίο που περίμενε από το 2010 να εκδοθεί και δεν φανταζόμουν ποτέ ότι τώρα που κυκλοφόρησε θα ήταν τόσο επίκαιρο", είπε, εννοώντας τη συζήτηση που γίνεται για την παιδική βία και ίσως πιο συγκεκριμένα την υπόθεση τού Βαγγέλη Γιακουμάκη.

"Είναι άθλος, πρόκληση και ευτυχία να είσαι γονιός", είπε η κα Μανιάτη κλείνοντας την ομιλία της.

Ακολούθησαν ενδιαφέρουσες ερωτήσεις από το κοινό. "Πόσο ψυχοφθόρο ήταν το βιβλίο κατά τη γραφή του;", ήταν η πρώτη ερώτηση. "Αστειεύεσαι;", απάντησε η κα Μανιάτη, "Ξαγρυπνούσα, είχα τις κεραίες μου σηκωμένες, παρατηρούσα τις μάνες με τα παιδιά, παρατηρούσα πράγματα που έως τότε δεν μου προκαλούσαν την προσοχή".

"Πως προκύπτει η έμπνευση;", ήταν η επόμενη ερώτηση. "Από τους γύρω μου, Από τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, στους φίλους, γνωστούς, σε εμένα την ίδια", απάντησε η συγγραφέας δείχνοντας την επαφή που έχει με την κοινωνία στην οποία ζει και αφουγκράζεται.

Κλήθηκε στη συνέχεια να σχολιάσει τη φράση "Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο", αν δηλαδή το "ξύλο" είναι μέσο διαπαιδαγώγησης. Συμφώνησε η συγγραφέας ότι η χειροδικία στα όρια του χαδιού και σε συγκεκριμένα σημεία τού σώματος, βοηθάει. "Όχι άκριτα, να γνωρίζει το παιδί για ποιο λόγο τιμωρείται. Η ψυχολογική βία είναι η χειρότερη μορφή βίας που οδηγεί το παιδί είτε να γίνει νταής είτε να κλειστεί στον εαυτό του. Δεν ξέρουμε όμως και τι συμβαίνει σε κάθε σπίτι!".

Τέλος, ευχαρίστησε ακόμα μία φορά το κοινό που αφιέρωσε το χρόνο του στην παρουσίαση τού βιβλίου και έκλεισε την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.