Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Το ταξίδι της Ελπίδας».
H συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα.
Οι εκδόσεις Ψυχογιός.

Ήταν η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Τζιρίτα, «Το ταξίδι της Ελπίδας», αμέσως μετά την κυκλοφορία του. Η παρουσίαση δεν έγινε σε κάποιο κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας αλλά στην περιφέρεια, στο Βιβλιοπωλείο DESIGN του Πέτρου Λάζαρη στην Παιανία, μία κίνηση ενδεικτική των προθέσεων της συγγραφέως και του εκδότη της να τιμήσουν, κατ' αρχήν, το αναγνωστικό κοινό της περιφέρειας για το ενδιαφέρον και τη στήριξη που παρείχε στη συγγραφέα και το έργο της, μία κίνηση που σχολίασε πολύ θετικά και η κα Αγγελική Αθανασοπούλου εκ μέρους του βιβλιοπωλείου εκφράζοντας την τιμή και τις ευχαριστίες της που ήταν το δικό τους το πρώτο βιβλιοπωλείο. Απ' όσο γνωρίζουμε, σε αυτό το πνεύμα έχει ήδη σχεδιαστεί ένα πυκνό πρόγραμμα αντίστοιχων παρουσιάσεων και σε άλλα βιβλιοπωλεία της περιφέρειας και της επαρχίας.

«Το ταξίδι της Ελπίδας» είναι ένα κοινωνικό-ιστορικό μυθιστόρημα για τα χρόνια της μεγάλης φυγής, της μεγάλης μετανάστευσης των μεταπολεμικών δεκαετιών, με την ιστορία να διαδραματίζεται μέσα στο Υπερωκεάνιο Ελπίς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Αυστραλία.

Λόγω του θέματος και της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα με πολλούς Έλληνες, νέους στην πλειοψηφία, να ακολουθούν την ίδια πορεία μεταναστεύοντας σε άλλες χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου, το μυθιστόρημα γίνεται τραγικά επίκαιρο.

Όμως, αν και τα κίνητρα της μετανάστευσης στις δύο εποχές είναι τα ίδια, είναι ίδιες και οι προϋποθέσεις; Το μυθιστόρημα απαντάει εμμέσως μεταφέροντας μέσα από τις περιγραφές, τις συνθήκες, τα όνειρα και τις προοπτικές των μεταναστών της δεκαετίας του '60.

Η κα Αγγελική Αθανασοπούλου εκ μέρους του βιβλιοπωλείου Design, καλωσόρισε τους αναγνώστες στο χώρο του βιβλιοπωλείου τον οποίο διαμόρφωσε η κα Γιώτα Σακκά έτσι ώστε να εκφράζει την ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος. Στήθηκε ένα σκηνικό εμπορευματικού κέντρου με αφίσες του βιβλίου, δέματα έτοιμα προς φόρτωση και φωτογραφίες, πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με πρόσωπα, οικογένειες και τοπία, πριν; μετά το ταξίδι; Δεν ξέρω! Αναμνήσεις όμως μιας ζωής που αφήνονταν πίσω! Ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους που ήταν εκεί, «Για να απολαύσουν το ταξίδι της Ελπίδας», όπως είπε.

Πριν δώσει το λόγο στη συγγραφέα, σχολίασε το βιβλίο, «Έχει πρόσωπα που μας αγγίζουν όλους», είπε και συνέχισε, «Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πρωταγωνιστές, όλοι οι χαρακτήρες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιστορία με έντονο τρόπο. Ο κεντρικός χαρακτήρας, η Ελπίδα, μας δείχνει ότι μετά τις μεγάλες φουρτούνες πάντα βγαίνει ο ήλιος». Συνέχισε διαβάζοντας κριτικές αναγνωστών, τις πρώτες που έφτασαν ως μηνύματα στη συγγραφέα και που έδειχναν τη θερμή αποδοχή που προβλέψαμε και ως Bookia ότι θα επιφυλάξει το κοινό στο βιβλίο. Αυτή την πρόβλεψή μας υποβάλαμε και στη συγγραφέα πριν την έκδοση και η οποία συμπεριλήφθηκε στο εξώφυλλο.

Η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα συνεχάρη την κα Αθανασοπούλου για την επιτυχία να είναι το βιβλιοπωλείο της το πρώτο όπου παρουσιάζεται το βιβλίο. Συνεχάρη όμως και την κα Γιώτα Σακκά «Για το υπέροχο σκηνικό».

Μίλησε για το βιβλίο όχι τόσο για την ίδια την ιστορία σε αυτό αλλά για την «ιστορία της ιστορίας», το πως δηλαδή έφτασε σε αυτό. «Ήθελα να γράψω ένα μυθιστόρημα που να διαδραματίζεται σε ένα πλοίο, όλη η ιστορία να είναι το ίδιο το ταξίδι», είπε και συνέχισε, «Όμως, ένα περιβάλλον αναψυχής, π.χ. σε ένα κρουαζιερόπλοιο, δεν με ενέπνεε όπως με ενέπνευσε το ταξίδι της μετανάστευσης, της Ελληνικής μετανάστευσης της δεκαετίας του '60 διότι κάλυπτε ταυτόχρονα τη συναισθηματική αλλά και την κοινωνική πλευρά της ιστορίας. Επίσης, το βρήκα επίκαιρο λόγω της κατάστασης στην χώρα μας που αναγκάζει τους νέους να εγκαταλείπουν την Ελλάδα για ένα καλύτερο αύριο».

Η συγγραφέας συνέχισε αναφερόμενη στην έρευνα που έκανε ώστε η ιστορία της να είναι επαρκώς τεκμηριωμένη. Διαπίστωσε ότι τα πλοία που έκαναν τη διαδρομή προς την Αυστραλία ήταν το «Πατρίς» και το «Αυστραλίς», ονόματα από τα οποία εμπνεύστηκε το δικό της υπερωκεάνιο, το «Ελπίς». Έτσι, όπως σημείωσε και η συγγραφέας, ο τίτλος αποκτά τριπλή σημασία.

Ως κύριο όνομα αναφέρεται στο ταξίδι της Ελπίδας, της κεντρική ηρωίδας της ιστορίας αλλά και του πλοίου με το ίδιο όνομα. Ως απλό ουσιαστικό όμως αναφέρεται στο ταξίδι προς ένα καλύτερο μέλλον την «ελπίδα» μίας καλύτερης ζωής.

Ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά ήταν η αναφορά της συγγραφέως στον πατέρα της με τον οποίο πάντα συζητούσε τις ιδέες της και ο οποίος διάβαζε τα γραπτά της και της πρότεινε διορθώσεις. Στην ιδέα αυτής της ιστορίας είχε ενθουσιαστεί και συγκινηθεί, ως άνθρωπος ηλικίας που έζησε τις καταστάσεις εκείνης της εποχής. Παρότρυνε δε τη συγγραφέα να προχωρήσει το σχέδιό της και να εκδώσει το βιβλίο. Δεν πρόλαβε όμως να δει το έργο ολοκληρωμένο το οποίο γράφτηκε εν τη απουσία του. Τον πατέρα της συγγραφέως τον βρίσκουμε όμως μέσα στην ιστορία ως Άρη, τον ομώνυμο ήρωα στον οποίο ασυναίσθητα η συγγραφέας έδωσε χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του, κάτι που έκανε υποσυνείδητα και διαπίστωσε αργότερα, από κοινού με πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντός της.

Στις δυσκολίες της έρευνας αναφέρθηκε η συγγραφέας, στο να ανακαλύψει τις λεπτομέρειες της εποχής αλλά και για το ταξίδι, τη διάρκεια, τους σταθμούς, την καθημερινότητα του πολυήμερης παραμονής των επιβατών στο πλοίο κ.λπ. Αναζήτησε και βρήκε μαρτυρίες ανθρώπων που έκαναν οι ίδιοι αυτό το ταξίδι και τους βρήκε στην Αυστραλία. Ο άνθρωπος όμως που ο ίδιος έκανε το ταξίδι τη συγκεκριμένη χρονιά (1967) όπου με κλειστή τη διώρυγα του Σουέζ προέβλεπε τον περίπλου της Αφρικής και διαρκούσε 37 ημέρες, είναι ο Σωτήρης Χατζημανωλής, εκδότης της Ελληνικής εφημερίδας Νέος Κόσμος στην Αυστραλία. Ο κος Χατζημανωλής βοήθησε σημαντικά τη συγγραφέα να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που είχε αλλά και να τις συμπληρώσει με τις μαρτυρίες του.

«Οι χαρακτήρες στην ιστορία έχουν ισότιμο ρόλο και ο κάθε αναγνώστης πιστεύω ότι θα βρει κάποιον για να ταυτιστεί», είπε η συγγραφέας και παρουσίασε τους ήρωές της όχι περιγραφικά αλλά ζωντανά, διαβάζοντας αποσπάσματα από το κείμενο που αφορούσαν τον καθένα. Οφείλω να ομολογήσω ότι η ανάγνωση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και ως περιεχόμενο και ως άκουσμα, ως ήχος, με τη συγγραφέα να δίνει χρώμα χωρίς υπερβολές, με μία αφήγηση απλή και φυσική.

«Η ιστορία θα σας θυμίσει τις ασπρόμαυρες ταινίες που βλέπουμε και ξαναβλέπουμε διότι μεταφέρει την ατμόσφαιρα της εποχής», συμπλήρωσε η συγγραφέας ολοκληρώνοντας την παρουσίαση του μυθιστορήματός της.

Αυτό όμως στο οποίο αναφερόταν συνεχώς και η συγγραφέας αλλά και οι αναγνώστες που ήταν εκεί και «πρόλαβαν» να διαβάσουν το βιβλίο παρόλο που κυκλοφόρησε μόλις μερικές μέρες πριν, ήταν η ανατροπή που ξεπερνάει κάθε πρόβλεψη ακόμα και των πιο «ψαγμένων» που «νομίζουν» ότι έχουν τον πλήρη έλεγχο στην εξέλιξη της ιστορίας. Αυτό, μαζί με όλα όσα ειπώθηκαν, πυροδότησαν όπως φάνηκε την περιέργεια των παρευρισκομένων που απέκτησαν το βιβλίο και η συγγραφέας στη συνέχεια τους το υπόγραψε, αφού προηγήθηκε συζήτηση για θέματα που αφορούσαν την ίδια, τη δουλειά της γενικά αλλά και το συγκεκριμένο έργο. Ενδιαφέρον ήταν το σχόλιο για την αξία του βιβλίο ως πηγή ενημέρωσης για την εποχή και τα πολλά και ενδιαφέροντα που έμαθε και η ίδια η συγγραφέας με την ευκαιρία της έρευνας που έκανε.

Καλοτάξιδο!
Ευχή που σε αυτό το βιβλίο αποκτά νόημα.

Είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με την κα Αγγελική Αθανασοπούλου του βιβλιοπωλείου DESIGN η οποία μας είπε ενδιαφέροντα πράγματα για το ρόλο του βιβλιοπωλείου, το πως αντιλαμβάνεται τη δουλειά τους και τη σχέση τους με τους αναγνώστες.

Τοποθετημένοι σε ένα κομβικό σημείο για την κεντρική Αττική, στη Λ. Λαυρίου 99 στην Παιανία, «Καλύπτουμε τις ίδιες ανάγκες και παρέχουμε τις ίδιες δυνατότητες με οποιοδήποτε άλλο μεγάλο βιβλιοπωλείο, με δύο πλήρως εξοπλισμένα καταστήματα με προϊόντα για το γραφείο για το σπίτι, το μαθητή», είπε και εξέφρασε το παράπονό της, «Μας θεωρούν υποδεέστερους των Αθηνών ενώ δεν είναι έτσι».

Ως παράδειγμα της σημαντικής δουλειάς που κάνουν ανέφερε τις εκδηλώσεις βιβλίου που υλοποιούν με μεγάλη επιτυχία και της μοναδικότητας της κάθε μίας, κάτι που και εμείς παρατηρήσαμε και σχολιάσαμε. «Στήνεται ένα σκηνικό που ταιριάζει κάθε φορά με το θέμα του βιβλίου παρόλο το υψηλό κόστος σε χρήματα και χρόνο, προσβλέποντας στο μέλλον, στη σχέση με τους αναγνώστες και τους συγγραφείς», σχολίασε δίνοντας το μακροπρόσθεσμο σχεδιασμό των ενεργειών και όχι το άμεσο ή ακόμα και πρόσκαιρο όφελος.

«ΕΜΕΙΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ που διαθέτουμε και προτείνουμε στους αναγνώστες που μας εμπιστεύονται, αποκτώντας αμεσότητα στη σχέση μας με τον πελάτη και κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους οι οποίοι και εμπιστεύονται τις προτάσεις μας».

Μας μίλησε όμως και για τη συγγραφέα Μαρία Τζιρίτα με την οποία έχουν μακροχρόνια σχέση και ήταν η συγγραφέας που εγκαινίασε τις παρουσιάσεις βιβλίων στο βιβλιοπωλείο. Εξέφρασε δε την τιμή της που ήταν το βιβλιοπωλείο της το πρώτο στο οποίο παρουσιάστηκε το νέο της βιβλίο.