Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
H ποιητική συλλογή «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης».
Η συγγραφέας Αναστασία Βούλγαρη.
Οι εκδόσεις Εύμαρος.

Οι εκδόσεις «Εύμαρος» του Πέτρου Κακολύρη, παρουσίασαν στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αίτιον την ποιητική συλλογή, «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης», της Αναστασίας Βούλγαρη.

Για το βιβλίο μίλησε ο ποιητής Βασίλης Κουμής, αποσπάσματα διάβασαν οι ηθοποιοί Γιάννης Δρίτσας και Ελένη Τζαγκαράκη ενώ η Σοφία Μιχαηλίδη και η Ελένη Τζαγκαράκη ερμήνευσαν τραγούδια του Μιχάλη Τερζή (επίσημη σελίδα) και του Μίκη Θεοδωράκη.

Έπαιξαν οι:

• Αντώνης Παπαγγελής, κλασική κιθάρα.
• Μιχάλης Τερζής, πιάνο.

Η ποιητική συλλογή είναι αφιερωμένη στο Μίκη Θεοδωράκη και την προλογίζει ο ζωγράφος - συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος, ο οποίος φιλοτέχνησε και το εξώφυλλο με το έργο του «Αναμονή ΙΙΙ».

Την εκδήλωση άνοιξε η κα Ελένη Τζαγκαράκη διαβάζοντας το σημείωμα που έστειλε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κος Γιώργος Κασιμάτης, ο οποίος επρόκειτο να παραβρεθεί και να μιλήσει για το έργο της κας Βούλγαρη αλλά λόγω ανωτέρας βίας δεν τα κατάφερε. Μέσω της επιστολής του χαιρέτησε την εκδήλωση και εξέφρασε τη λύπη του για την απουσία του, «Ήθελα πολύ να μιλήσω για το πόνημα της φίλης μου Αναστασίας διότι πρόκειται για ποιητική συλλογή που δίνει εναύσματα για την τέχνη, τη φιλοσοφία και την πολιτική», έγραφε στο σημείωμά του ο κος Κασιμάτης.

Το λόγο πήρε η ίδια η ποιήτρια κα Βούλγαρη, ευχαρίστησε όλους όσοι ήταν στην αίθουσα του Αίτιον και εξέφρασε τη χαρά της διότι παρευρίσκονταν πολλοί αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες της στους οποίους και αναφέρθηκε ονομαστικά. Ιδιαίτερα ευχαρίστησε τον εκδότη της κο Πέτρο Κακολύρη για τη στήριξη της έκδοσης.

Μίλησε στη συνέχεια για το βιβλίο της, για τον τίτλο αρχικά τον οποίο «πολλοί θεωρούν ως απαισιόδοξο», όπως είπε αλλά διαφώνησε με αυτή την άποψη, «Διαβάζοντας το θα διαπιστώσετε ότι σε κάθε ενότητα υπάρχει κάποιος που κρατάει μία φλόγα αναμμένη. Ο τίτλος περιέχει τη δύση, την καμπή της ιστορίας στην οποία βρισκόμαστε, το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν έχει γεννηθεί ακόμα αλλά κυοφορείται», σημείωσε χαρακτηριστικά.

«Είναι η πόλη μου μέσα στο βιβλίο, άλλοτε λουσμένη με το φως που τα όνειρά της στα πέρατα του κόσμου ταξίδευαν, τώρα το φως λιγοστεύει στην άκρη της πόλης», είπε η κα Βούλγαρη και αναφέρθηκε στα γεγονότα «που συντάραξαν και συνταράσσουν τη χώρα μας από το 2010 έως σήμερα», τα οποία ήταν η αφορμή για αυτή την ποιητική συλλογή, «Οι διαδηλώσεις, οι αυτοκτονίες, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Μίκης και ο Γλέζος στη πλατεία Συντάγματος όπου δέχτηκαν την επίθεση της αστυνομίας, οι άνθρωποι που αγωνιούν, αγωνίζονται και αγαπούν. Οι άνθρωποι που πέφτουν στα δίχτυα της λήθης η αέναη πάλη του φωτός με το σκότος».

Αναφέρθηκε στην οικολογική καταστροφή που συντελέστηκε στην πόλη της Αθήνας με τις πυρκαγιές των δασών της μετά την οποία «βρέθηκε σε πομπή κατάβασης αλλά και σε πορεία μελλοντικής ανάστασης, άλλωστε το φως έχει λιγοστέψει μόνον στην άκρη της πόλης», είπε η συγγραφέας και σημείωσε τη δύναμη των πολιτών να κάνουν πάλι την Αθήνα, «Μεγάλη πολιτεία, πάμφωτη».

Η συγγραφέας κατέθεσε την πίστη της στον άνθρωπο και τη πεποίθησή της ότι «στο τέλος η φωτεινή πλευρά του θα νικήσει». Αναφέρθηκε στις δυσκολίες που μας ταλαιπωρούν συσχετίζοντάς τις με «αυτά που εγκαταλείψαμε όταν υποκύψαμε στον καταναλωτισμό και στον ατομικισμό» και τη συνεργασία σημείωσε ως το μόνο τρόπο να βγούμε από αυτό τέλμα, «να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας και να επαναπροσδιορίσουμε πως θα συνυπάρξουμε».

«Η αγάπη είναι η πρότασή μου και η επαναστατική πράξη του σήμερα», είπε η κα Βούλγαρη σημειώνοντας ότι ο έρωτας είναι παντού μέσα στα ποιήματά της. Με έναν ερωτικό μονόλογο ολοκληρώνεται το βιβλίο, εμπνευσμένο από τη θυσία των πυροσβεστών που έπεσαν στις μεγάλες φωτιές του 2007-8.

Αναφέρθηκε στη συνέχεια στο Μίκη Θεοδωράκη στον οποίο και αφιερώνει το βιβλίο της, το Μίκη τον οποίο περιγράφει σαν τον Προμηθέα, σαν ένα αρχάγγελο ο οποίος τη στιγμή της πτώσης μας λέει το «Σταθείτε γερά!» και με ένα μαγικό τρόπο τη σταματά.

Ο ποιητής κος Βασίλης Κουμής χαρακτήρισε «διακειμενική» τη γραφή της κας Βούλγαρη, «απόπειρα παρουσίασης», είπε και αναφέρθηκε στη ρήση του Μαγιακόφσκι, «Η τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά σαν το καθρέφτη μα σαν φακός να μεγεθύνει», ο οποίος, «σε σκοτεινούς χρόνους μας άφησε φωτεινές παρακαταθήκες, σε σκοτεινούς χρόνους όπως σήμερα εδώ που το φως δε λιγοστεύει στην άκρη της πόλης αλλά φτάνει να σκοτεινιάζει ως τον πυρήνα της».

Μιλώντας για τη συγγραφέα σχολίασε ότι δεν τον εξέπληξε με αυτό της το βιβλίο διότι γνώριζε τα θεατρικά της τα οποία χαρακτήρισε ως «άκρως πολιτικά και ποιητικά» και αυτή τη η συλλογή ήρθε ως συνέχειά τους. «Διαβάζοντας το βιβλίο θα διακρίνετε τους μέντορές της, τον Καζαντζάκη, τον Αναγνωστάκη, το Ρίτσο, το Βύρωνα Λεοντάρη και βεβαίως το Θεοδωράκη», σημείωσε ο ποιητής και συνέχισε με αποσπάσματα από το βιβλίο τα οποία διάβαζε και σχολίαζε, καταλήγοντας στο τέλος, «Η Αναστασία Βούλγαρη κινείται στο χρόνο με μία τυραννική ανυπακοή, αποδομεί και ανασυνθέτει, αντιπαλεύει με το μύθο, τη μυθολογία, τη θρησκεία, την ιστορία, τη δικαιοσύνη».

«Άξιο να διαβαστεί, λέει όσα εμείς θέλουμε να πούμε», είπε ο κος Κουμής για το βιβλίο ενώ για τη συγγραφέα, «Ποιητής είναι αυτός που φθονούμε, που πάει να πει "ποιητής που αγαπούμε", αυτός που χύνει δάκρυα που εμείς θέλουμε να χύσουμε, που φοβάται όσα μας φοβίζουν που θυμώνει με όσα μας θυμώνουν, που αναλαμβάνει τα δικά μας χρέη. Έτσι είναι η Αναστασία».

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με αναγνώσεις αποσπασμάτων από τα ποιήματα της κας Βούλγαρη, από τους ηθοποιούς Ελένη Τζαγκαράκη και Γιάννη Δρίτσα αλλά και με μουσική και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και Μιχάλη Τερζή. Τη μουσική επιμέλεια έκανε ο συνθέτης Μιχάλης Τερζής ο οποίος συνόδευσε με το πιάνο του τις ερμηνείες τις οποίες μπορείτε να απολαύσετε στο βίντεο που συνοδεύει αυτό το ρεπορτάζ.