Βιβλίο Το ξεχασμένο κλειδί
Συγγραφέας Εύα Κασιάρου
Κατηγορία Παιδικό / Εφηβικό
Εκδότης Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Συντάκτης-ρια Μάγδα Παπαδημητρίου

Αγορά τού βιβλίου από το Δίκτυο Βιβλιοπωλείων Bookia

Το διάβασες;
Πες τη γνώμη σου στο Bookia!
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτό το βιβλίο και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!

«Πρέπει να μάθεις ιστορία γιατί το παρελθόν καθορίζει το παρόν και το μέλλον μας»

Αυτήν την πρόταση έλαβα ως μότο από την ανάγνωση του νέου βιβλίου, «Το ξεχασμένο κλειδί», της αγαπημένης συγγραφέως Εύας Κασιάρου.

Πολλές φορές ακούμε από τα παιδιά μας το παράπονο, «Γιατί να μάθουμε ιστορία; Πού θα μας χρησιμεύσει;». Η απάντηση είναι ακριβώς η παραπάνω πρόταση. Χωρίς να γνωρίζουμε ιστορία τα λάθη επαναλαμβάνονται. Και τα ιστορικά βιβλία του σχολείου με τις τόσες ημερομηνίες αναγκάζουν τα παιδιά να μην την αγαπήσουν και να την βαριούνται. Να την μαθαίνουν παπαγαλία και να την ξεχνούν.

Αν με ρωτούσαν, θα πρότεινα τους εκπαιδευτικούς να προτείνουν στους μαθητές λογοτεχνικά παιδικά βιβλία, παράλληλα με τα σχολικά, για να κατανοήσουν καλύτερα τα γεγονότα. Έχουμε πολλούς αξιόλογους συγγραφείς που φέρνουν ένα ιστορικό γεγονός, τόσο προσεγμένο και όμορφο, στην γλώσσα των παιδιών που είναι άξια να μεταδώσουν και να αγαπήσουν την Ελληνική ιστορία από μια άλλη οπτική.

Διαβάζοντας το βιβλίο της Εύας Κασιάρου σκέφτηκα γιατί να μην γράφονται κάτω από κάθε κεφάλαιο ιστορίας στα βιβλία του δημοτικού, λογοτεχνικά βιβλία συγγραφέων που γράφουν για το συγκεκριμένο γεγονός; Έτσι, θα έχουν εργαλεία οι εκπαιδευτικοί να κάνουν πιο ευχάριστο στους μαθητές μα είναι ένας σοβαρός λόγος να στηριχτεί το ελληνικό βιβλίο.

Αλήθεια; Τι γνωρίζουν τα παιδιά από την γερμανική κατοχή; Τι τράβηξαν οι Εβραίοι της χώρας μας από τους Γερμανούς; Που οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Νταχάου και του Άουσβιτς; Πόσα από αυτά γνωρίζουν για το κίτρινο αστέρι στο πέτο για να δηλώνουν το έθνος τους και να οδηγηθούν πιο εύκολα στον θάνατο από τις στρατιές του Χίτλερ; Πόσα παιδιά γνωρίζουν ότι απαγορευόταν η είσοδος των Εβραίων στα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης μα και στο δικαίωμα στην εργασία; Πόσα παιδιά τέλος γνωρίζουν τα μνημεία της Θεσσαλονίκης και την εγκατάσταση των Εβραίων στην συμπρωτεύουσα το 1452 όταν τους κυνήγησαν από την Γρανάδα της Ισπανίας. Πρόσφυγες και κυνηγημένοι όπως και οι δικοί μας το 1922. Και στην προσφυγιά δεν χωρά έθνος, φυλή, θρησκεία. Είναι όλοι ίσοι απέναντι στον φόβο.

Όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα θα διαβάσετε στο βιβλίο της Εύας Κασιάρου. Με μια υπέροχη γλώσσα που ρέει, που αγγίζει τα παιδιά μα και τους μεγάλους- πολύ με συγκίνησε η ανάγνωση του- με γεγονότα που δεν κουράζουν, η Εύα Κασιάρου μας παίρνει από το χέρι και μας πηγαίνει στην Άνω Πόλη, στην πλατεία Ιπποδρόμου, στον Λευκό Πύργο, την Αριστοτέλους, στην αγορά Μοδιάνο με τα μαγαζιά και τις μυρωδιές της κάνοντας έκκληση στα νέα παιδιά να μην επιτρέψουν να γκρεμιστεί, στην πλατεία Ναυαρίνου…

Οι δυο ήρωες της, ο Χρίστος και ο Μανώλης δείχνουν στους μικρούς φίλους αναγνώστες ότι το διαδίκτυο είναι ένα μεγάλο παράθυρο στην γνώση, την ιστορία, απλά να κάνουν σωστή χρήση του διαδικτύου ψάχνοντας ιστορικά στοιχεία… Ακόμη οι δυο φίλοι μιλούν και για το facebook ψάχνοντας τον Ιάκωβο Μόλχο.

Η γιαγιά του Χρίστου, η Άννα είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας που όλη της τη ζωή κουβαλά ένα τριμμένο γκρι παλτό της πρώτης παιδικής αγάπης. Την κουβαλά χρόνια μέσα στην ψυχή της αυτήν την αγάπη γιατί είναι η πρώτη άσχετα αν έκανε μετά οικογένεια, εγγόνια… Αυτή δεν ξεχνιέται. Η μόνη της λαχτάρα είναι να μάθει για την τύχη του. Κάθε λέξη και κουβέντα είναι μια ελπίδα ότι θα τον ξαναδεί. Ένα γαϊτανάκι αναμνήσεων που πολύ όμορφα ξετυλίγει η συγγραφέας…

Τα δυο παιδιά κάνουν τα πάντα για να βρουν τον Ιάκωβο Μόλχο, να λύσουν το μυστήριο για το ξεχασμένο κλειδί που βρέθηκε ραμμένο με επιμέλεια στο στρίφωμα του γκρι παλτού και για την ιστορία του δαχτυλιδιού. Θα μεταμορφωθούν σε δυο μικρούς ντετέκτιβ προκειμένου να βρει η γιαγιά Άννα τον παιδικό της έρωτα που χάθηκε στα στρατόπεδα των Γερμανών κατακτητών. Όλη η οικογένεια ήταν δίπλα της.

Πολλές ανατροπές θα γίνουν… Θα καταφέρουν άραγε μετά από τόσα χρόνια να τον εντοπίσουν ζωντανό;

"Πού πας, γιαγιά, μέσα στη νύχτα;"
"Άσε με, παιδί μου, θέλω να πάρω αέρα".
"Δε σε αφήνω να βγεις έξω. Θα φωνάξω τον μπαμπά".
"Αν με αγαπάς, μην το κάνεις. Ίσως δεν καταλάβει..."
"Τι να καταλάβει, γιαγιά;"
"Θέλω να μάθω αν ζει ο Ιάκωβος"

Καλοτάξιδο Εύα Κασιάρου κι ας ευχηθώ αυτό το βιβλίο να γίνει αφορμή να γνωρίσουν τα παιδιά αυτά που η Ιστορία των σχολείων ποτέ δεν θα διδάξουν.