Η θεωρία της Μετενσάρκωσης και του Κάρμα φαίνεται ότι δεν μπορεί να επαληθευτεί από τη συνηθισμένη μας νοητική αντίληψη. Δεν είναι εύκολο να γίνει κατανοητή, απεναντίας, πολύ εύκολα μπορεί να γίνει Δόγμα και να δογματίσει. Η δε απλοποιημένη εκλαΐκευση αυτής της θεωρίας, συνήθως μας αποπροσανατολίζει και μας δημιουργεί επιπλέον ψευδαισθήσεις. Φυσικά αυτό είναι που πρέπει να αποφύγουμε! Μία μόνο λύση φαντάζει στο βάθος αυτής της αναζήτησης του συγγραφέα. Θα πρέπει, στην αντίληψή μας, να διακοπεί η ροή της "μηχανιστικής Μετενσάρκωσης". Μέσα από μία σε βάθος έρευνα και με "άμεση επίγνωση", η "ψευδο-προσωπικότητα" θα πρέπει να εξαφανιστεί και η εγωιστική αίσθηση του "εαυτού" να πεθάνει για πάντα! ΄Ισως πρέπει να βγούμε έξω από αυτόν τον ατέρμονο νοητικό μηχανισμό, γιατί μπορεί, πολύ απλά να πρόκειται για ένα ακόμα νοητικό παιχνίδι. ΄Ενα παιχνίδι του μυαλού μας, που καταλήγει στο να μας απομακρύνει από την Αλήθεια. ΄Ισως, το αποτέλεσμα όλων αυτών, να είναι η συσκότιση και όχι η "φώτιση"... Οι Βούδες, προφανώς, έγιναν Βούδες (φωτισμένοι) όταν απαλλάχθηκαν τελειωτικά από το μηχανισμό του Κάρμα. Κατάφεραν να απελευθερωθούν από την ψευδαίσθηση της κάθε μορφής εγωιστικού εαυτού, ακόμα και αυτής του "ξεχωριστού" ανώτερου ή κατώτερου εαυτού. Αυτά και άλλα πολλά, απασχολούν, σε αυτό το βιβλίο, τον συγγραφέα, που χωρίς να δογματίζει, "αναζητεί" και "αυτο-αναζητείται"!