H προσωπικότητα της Μαρίας Βοναπάρτη υπήρξε σύνθετη, παθιασμένη, μοναδική: πριγκίπισσα, πάμπλουτη κληρονόμος, σύζυγος γιου Έλληνα βασιλιά, έγινε μαθήτρια και φίλη στενή του Σίγκμουντ Φρόυντ, διάσημη ψυχαναλύτρια με ενδιαφέρον στην προσωπικότητα των εγκληματιών και στόχο να ερευνήσει και απελευθερώσει την γυναικεία σεξουαλικότητα. Η συνάντηση με τον Φρόυντ ήταν ασφαλώς η καθοριστική στη ζωή της Βοναπάρτη, που υπήρξε ένα βαριά δυστυχισμένο, απομονωμένο παιδί, στερημένο από οποιασδήποτε μορφής τρυφερότητα.

Η βιογραφία της Σελιά Μπερτέν ζωγραφίζει το βασιλικό περιβάλλον της Ευρώπης του 20ού αιώνα, τη γένεση της ψυχανάλυσης στη Γαλλία και παράλληλα τη φυσιογνωμία της "Τελευταίας Βοναπάρτη", αυτής που ο Φρόυντ αποκαλούσε χαϊδευτικά "Η πριγκίπισσά μας".