Θα \'θελα να βγάλω µια μεγάλη κραυγή που να φτάσει μέχρι τον ουρανό ψηλά, μέχρι τον ουρανό ψηλά να φτάσει. Τέτοια μεγάλη κραυγή. / Είμαι η δυστυχία που σπέρνει η Ιατρική. Ακριβώς αυτό. / Για μένα η ζωή µου ήτανε το πιο φτηνό πράγμα. [...] Δεν τη σεβόμουνα τη ζωή µου. / Όταν εκείνος βγήκε απ\' το νοσοκομείο, εγώ δεν είχα πια περίοδο. / Νομίζω ότι δε θα είχα δικαίωμα να µην της δώσω τη δυνατότητα, αφού η επιστήμη την έδινε [...] για μένα δε θα το ήθελα ποτέ! / Στις φίλες µου δεν έλεγα ποτέ ότι έχω πέντε αδέλφια. Έλεγα ότι έχω τέσσερα. / Θεέ µου, τι σου \'φταιξα και µ\' έκανες να βλέπω τον κόσμο µέσ\' από δυο παράθυρα; / Είπα, αν δεν πάρω τώρα ψυχοφάρμακα, δε θα πάρω ποτέ στη ζωή µου. / Αυτή \'ναι η... η διαθήκη µου. / Παράτα τον και φύγε! λένε [...] υπάρχει ωμότητα, παράτα τον και φύγε! / Φοβάμαι τόσο πολύ το θάνατο... / Εμένα το μυαλό µου επί εικοσιτετραώρου βάσεως βρισκόταν στον πατέρα µου [...] κοιµόµουν και το μυαλό µου ήταν εκεί. Σηκωνόµουν και το µυαλό µου εκεί. / Ο θάνατος είναι ηρεµία. / Πρέπει οι καθηγηταί, κάποιος καθηγητής, πρέπει να βγάλει ένα βιβλίο τέτοιο, ότι να... / Τη διαχείριση από την πλευρά των τριών εκείνων δεν εγκρίνω. / Δεν έχω εξοµολογηθεί, παρά µία φορά στη ζωή µου· και τώρα η δεύτερη!
δεν είναι µύθος
είναι ιστόρηµα πέρα κι από το µυθιστόρηµα
είναι πραγµατικότητα

προκλητικό για την ιατρική κοινότητα - ανακουφιστικό για τους ανθρώπους
εύχοµαι να ανακουφίσει την ιατρική κοινότητα και να προκαλέσει τους ανθρώπους