Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι.
Για ένα λεπτό.
Ανάσκελα όλο και κάτι μπορεί να δεις.


"Όταν ανέλαβα τη σκηνοθεσία του έργου τρόμαξα. Παρόλο που εγώ το πρότεινα, που ήθελα εδώ και καιρό να το δουλέψω, με τρόμαξε η επιλογή. Η ενασχόλησή μου με το θέμα του. Γιατί το συναντάω; Τι θέλω να λύσω; Γ ι α τ ί π ά λ ι έ ν α σ κ ο τ ε ι- ν ό κ α ι τ ό σ ο δ ύ σ κ ο λ ο έ ρ γ ο; Το αντέχω; Είναι φορές που ούτε να το διαβάσω δεν μπορώ.

Η Ελευθερία. Το δεν κρύβομαι. Το δεν φοβάμαι να είμαι αυτό που είμαι. Το δεν ντρέπομαι γι\' αυτό που είμαι. Το δεν αρνούμαι τον χαρακτήρα μου. (Όχι εκτίθεμαι, αλλά δεν κρύβομαι, είναι πολύ βαθύ και ουσιαστικό. Έχει να κάνει με μια βαθιά αποδοχή της ύπαρξης). Όλα αυτά είναι στοιχεία που μου αποκαλύπτονται μέσα από την ανάγνωση του έργου".

(από το σημείωμα του σκηνοθέτη στο Επίμετρο του βιβλίου)