Διακόσια μίλια νότια της Κρήτης, άποικοι από την Θήρα, ίδρυσαν το 631 π.Χ. την σπουδαία πόλη της Κυρήνης, τόσο σημαντική ώστε μέχρι σήμερα το μεσογειακό τόξο της ανατολικής Λιβύης, ονομάζεται Κυρηναϊκή.

Οι Ελληνες άποικοι που σε διαδοχικά κύματα εγκαταστάθηκαν στην Κυρήνη και τις γειτονικές πόλεις (Κυρηναϊκή Πεντάπολις), πολύ πριν ο Αλέξανδρος χτίσει την Αλεξάνδρεια, έδωσαν στην περιοχή για περισσότερους απο 12 αιώνες χρώμα ελληνικό, αναδεικνύοντας εξαιρετικούς αθλητές, ποιητές και φιλοσόφους, όπως ο Ερατοσθένης και ο Καρνεάδης. Παρήλθαν, αλλά άφησαν πίσω, σημάδι ανεξίτηλο της παρουσίας τους, σπουδαία αρχιτεκτονικά, γλυπτικά και επιγραφικά μνημεία. Τους επισκέφθηκαν κατά καιρούς, ο Ηρόδοτος, ο Πλάτων, ο Πίνδαρος, ο Στράβων .

Το βιβλίο αυτό επανεκδίδεται (α΄ έκδοση, 1994), σε μία εξαιρετική συγκυρία για την Λιβύη, αλλά και τη θέση της χώρας μας στη Μεσόγειο. Η Ελλάδα, στη δίνη κρίσιμων γεωπολιτικών ανακατατάξεων, έχει στρέψει το βλέμμα της ως έγγιστα στα συμβαίνοντα στην Κυρηναϊκή και όλη τη Λιβύη, για την οποία το μαντείο των Δελφών είχε χρησμοδοτήσει πως η γη ξαναμοιράζεται στην περιπόθητη Λιβύη και όποιος κινήσει αργότερα, του λέω και να το ξέρει, πικρά θα μετανιώσει (Ηροδότου, βιβλίο Δ’,159).