Ο Ιάννης Ξενάκης (1922-2001), πολιτικός μηχανικός, αρχιτέκτονας, μουσικός συνθέτης, εικαστικός καλλιτέχνης, επαναδιατυπώνει τη σχέση μουσικής και αρχιτεκτονικής, ήχου και χώρου στον 20ό αιώνα, εισάγοντας μαθηματικές θεωρίες. Η επανερμηνεία της έννοιας του ρυθμού –κεφαλαιώδης για τη μουσική και αρχιτεκτονική δραστηριότητα του Ξενάκη– εξετάζεται εδώ ως η καίρια συνεισφορά του σε ένα από τα πιο γνωστά αρχιτεκτονικά έργα του 20ού αιώνα, στο μοναστήρι της Τουρέτ (1953-1961) του Le Corbusier, καθώς και στην πρώτη μουσική σύνθεση του Ξενάκη, στις Μεταστάσεις (1953-1954). Ανακαλύπτουμε πως δεν είναι μόνο η μουσική που μπαίνει από την πίσω πόρτα στο εργαστήριο του Ξενάκη και αλλάζει τον τρόπο παραγωγής αρχιτεκτονικών μορφών· είναι και τα μαθηματικά του πολιτικού μηχανικού, οι γραφικές παραστάσεις πολυποίκιλων μαθηματικών θεωριών 
και τα γραφήματα του αρχιτέκτονα που ανοίγουν νέους ορίζοντες στη μουσική σύνθεση.