ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη

Πρόκειται για ένα σύγχρονο βιβλίο, που πατάει στη σημερινή πραγματική καθημερινότητα, και όλα όσα αφηγείται η κυρία Κουγιουμτζόγλου μας είναι πολύ γνώριμα. Πιο συγκεκριμένα, το βιβλίο μιλάει για τη γυναικεία καθημερινότητα αυτής της εποχής, του σήμερα, στη σύγχρονη κοινωνία. Ηρωίδες της ιστορίας είναι δύο αδελφές. Πολύ καλά χαρτογραφημένες, σαν να πρόκειται για πραγματικές προσωπικότητες, που ζουν ανάμεσά μας. Πιθανόν να βρούμε κοινά στοιχεία με άτομα του περιβάλλοντός μας. Δύο εκ διαμέτρου διαφορετικοί χαρακτήρες, που διαφέρουν ακόμα και σε ό,τι αφορά τις ανάγκες τους, την ιδιοσυγκρασία τους, τους προβληματισμούς τους, τους στόχους και τον τρόπο διεκδίκησής τους. Η ατέρμονη ροή της ζωής μας παρασύρει όλους. Μερικοί από μας καταφέρνουμε να επιβάλουμε το δικό μας ρυθμό εκπλήρωσης των στόχων, πάντα με κάποιο κόστος φυσικά. Η ροή της ζωής αυτά έχει, και ανά πάσα στιγμή μπορεί να φέρει τα πάντα πάνω κάτω. Για να μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να είμαστε ειλικρινής με τον εαυτό μας, να μην τον κοροϊδεύουμε, να είμαστε σε θέση να τον βάλουμε απέναντί μας και να αντιμετωπίζουμε κατάματα τις αλήθειες μας. Είναι ένα γυναικείο βιβλίο, με σύγχρονα γυναικεία προβλήματα, που παρουσιάζει τη σημερινή πραγματικότητα στην ατέρμονη ροή της ζωής, όπου τα πάντα μεταβάλλονται, όλα αλλάζουν, ακόμα και οι πάσης φύσεως σχέσεις, που συχνά μπαίνουν σε νέες βάσεις. Συμπαρασύρει κι εμάς στο διάβα της. Κύκλοι ανοίγουν, κύκλοι κλείνουν, άλλοτε με νίκες, άλλοτε με ήττες. Έγκειται σε μας να βρούμε τον τρόπο προσαρμογής μας. Να μη ξεχνάμε όμως, πως αξίζουμε τα καλύτερα!

Μαρία Κουγιουμτζόγλου-Σε μια ατέρμονη ροή-Εκδόσεις Λιβάνη

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Μαρία Κουγιουµτζόγλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου µεγάλωσε και έζησε το µεγαλύτερο µέρος της ζωής της. Είναι δηµόσιος υπάλληλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τα τελευταία χρόνια ζει στα Χανιά της Κρήτης.

Αρθρογραφεί ερασιτεχνικά σε εφηµερίδες και sites, όπως Thessaloniki Arts and Culture, Εναλλακτική Δράση, εφηµερίδα λογοτεχνών Λογοτεχνικό Βήµα, λογοτεχνικό περιοδικό Κέφαλος, εφηµερίδα Tomorrownews.gr κ.ά. Πρόσφατα συµµετείχε στις συλλογικές εκδόσεις Λογοτεχνικό Ηµερολόγιο 2021 των εκδόσεων Κέφαλος, µε το διήγηµα «Ο γαµπρός της Ευτυχίας», και Όταν Μείναµε Σπίτι των εκδόσεων Psychologybooks Kathexis, σε συνεργασία µε το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Συµβουλευτικής Ψυχοθεραπείας (τέως Ψυχολογικό Κέντρο Χανίων), µε το κείµενό της µε τίτλο «Ευαίσθητα προσωπικά δεδοµένα»

Το «Σε μια ατέρμονη ροή» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα μετά από συμμετοχές της σε συλλογικά έργα. Μπορεί με την πρώτη ανάγνωση φαίνεται απλή ιστορία που θα μας κρατήσει συντροφιά κάποιες ώρες χαλάρωσης. Όσο όμως προχωρούμε στην ανάγνωση των κεφαλαίων, θα διακρίνουμε μια ώριμη γραφή, με ψυχολογικές προεκτάσεις, με ένα στρωτό λόγο που ρέει, με ηρωίδες, δυο γυναίκες της διπλανής πόρτας, που θα μπορούσαν να ήμασταν εμείς οι ίδιες.

Διαβάζοντας στην αρχή, τα λόγια της Σιμόν ντε Μποβουάρ πως «Τη μέρα που η γυναίκα θα μπορέσει να ερωτευτεί με τη δύναμή της και όχι με την αδυναμία της, όχι για να ξεφύγει από τον εαυτό της αλλά για να βρει τον εαυτό της, όχι για να παραιτηθεί αλλά για να επιβεβαιωθεί, μόνο τότε ο έρωτας θα γίνει για αυτήν, όπως και για τον άντρα, πηγή ζωής και όχι θανάσιμος κίνδυνος», καταλαβαίνουμε πως μέσα από τις σελίδες του, θα διαβάσουμε μια ιστορία-που αναδεικνύει τη δύναµη της γυναίκας, της αιώνιας γυναίκας, αυτής που στήριξε τα θεµέλια του κόσµου και έγραψε την ιστορία αλλιώς», όπως θα διαβάσουμε και στο οπισθόφυλλο. Συγχρόνως είναι ένα βιβλίο αυτογνωσίας της γυναίκας. Θα γνωρίσουμε δυο αδελφές, την Άννα και τη Φανή. Δυο γυναίκες της διπλανής πόρτας, σημερινές, ανόμοιες σαν χαρακτήρες μεταξύ τους αλλά τόσο κοντά ως προσωπικότητες. Δυο γυναίκες με απώλειες, με έντονα συναισθήματα που η κάθε μια μπορεί να χαράζει τη δική της πορεία αλλά το σημείο τομής τους είναι ότι δεν μπαίνουν σε καλούπια. Έρχεται η στιγμή που τα πρέπει, τα μη, η ασφάλεια της καθημερινότητας τις πνίγει και επαναστατούν, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο. Θα δούμε να συμβαίνουν πολλές ψυχολογικές εκρήξεις στην καθημερινότητα τους, που θα χαράζουν και θα ανατρέπουν συνεχώς τις ζωές τους. Πόση δύναμη μπορεί να έχει ο έρωτας στη ζωή τους; Πόσες φορές έρχεται ο έρωτας, να βαλτώσει αυτά που έχουμε στρώσει στη ασφαλή ζωή μας; Τι φταίει που καταπίνουμε τα πάντα, που αφήνουμε να μας ρουφά η ζωή και να χάνουμε το τρένο της ζωής προκειμένου να μην στενοχωρήσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα; Μας αρέσει η ειλικρίνεια με τον εαυτό μας, να τον ακούμε να μας συμβουλεύει στα τυχόν στραβοπατήματα;

Η Άννα είναι μια γυναίκα που δεν της χαρίστηκε τίποτα, σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο. Ό,τι έχει κερδίσει το κατάφερε με το να είναι ο εαυτός της. Ευαίσθητη, μα και περήφανη, αυθεντική, δυναμική, ώριμη, αυτάρκης, υπεύθυνη, εργατική, ορθολογίστρια και πρακτική φιλόδοξη, παθιασμένη, ασυμβίβαστη και ερωτική καθώς, συνειδητά, είναι διατεθειμένη να πληρώσει το τίμημα της αδιαπραγμάτευτης άρνησής της να συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο απ' ό,τι της αξίζει. Μέχρι που η ζωή της ταράζεται, ερωτεύεται παθιασμένα και το ποτάμι της ζωής παίρνει άλλη τροπή. Αφήνει την καρδιά της να καπελώσει τη λογική που τόσα χρόνια την είχε παντρευτεί. Η Φανή, η αδελφή της αναζητούσε πάντα την ασφάλεια σε ένα γάμο, μια ήρεμη ζωή με την οικογένεια της, με ένα σύζυγο, τον Στέφανο, που είναι ήσυχος, σταθερός, με ένα σίγουρο μισθό, που δεν θέλει να ανακατεύεται στα κοινά και αγαπά τον καναπέ και το τηλεκοντρόλ. Μια ανιαρή ζωή χωρίς ενδιαφέροντα, που προσπαθεί να κοροϊδέψει τον εαυτό της, δίνοντας παράταση στο ψέμα. Μέχρι πότε όμως θα κρύβεται πίσω από ένα τέτοιο γάμο; Θα γίνει η έκρηξη; Θα τολμήσει το επόμενο βήμα; Θα πραγματοποιήσει τα όνειρά της; Πολλές συγκρούσεις και ανατροπές μας υπόσχεται η συγγραφέας.

Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα στο βιβλίο της, είναι που χρησιμοποιεί στην αρχή κάθε κεφαλαίου, στίχους και λόγια του Τάσου Λειβαδίτη, του Πάμπλο Νερούδα, του Δημήτρη Λιαντίνη από το «Γκέμμα», της Φρίντα Κάλο, του Χρόνη Μίσσιου και του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Γιατί πιστεύω πως αν θέλουμε να γίνουμε καλοί συγγραφείς πρέπει να είμαστε πρώτα καλοί αναγνώστες. Δεν γίνεται να έχεις συνέχεια στο συγγραφικό όνειρο αν δεν έχεις κάνει βίωμά σου τα βιβλία των μεγάλων λογοτεχνών. Κάθε λέξη τους μπορεί να γίνει ένα βιβλίο. Κάθε σκέψη τους μπορεί να σου δώσει το φως που καρτερείς. Πιστεύω πως η Μαρία Κουγιουμτζόγλου θα έχει συνέχεια στη συγγραφή και της εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο.

«Θέλει μαγκιά να πεις τέρμα όταν όλα μέσα σου καίνε»

«Προχωράω, μαθαίνω, τολμώ, κάνω λάθη, πισωγυρίζω και οπισθοδρομώ. Σκοντάφτω, ματώνω, συνεχίζω και αναθαρρώ…»

«…Γιατί η ψυχή και η ζωή γεμίζουν, αξίζουν κι ομορφαίνουν όταν υπάρχεις, ζεις, εμπνέεις και αγαπιέσαι, γι’ αυτό που πραγματικά είσαι. Για την αλήθεια, τη μοναδικότητα και την εξαίρεση στον κανόνα σου και όχι για το επιδερμικά αντιλήψιμο, το βιτρινίστικα στημένο, το εξυπηρετικά διαθέσιμο, το ευκολόπεπτο ή αυτό που βολεύει να είσαι.…»