Η Δανάη, κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, απολαμβάνει τις διακοπές της ξένοιαστη. Βρίσκεται στο αγαπημένο της καταφύγιο, ένα όμορφο σπίτι σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αναπάντεχα γεγονότα όμως θα προκαλέσουν αναταράξεις και οι μέρες των διακοπών, που αρχικά προμηνύονταν υπέροχες, γίνονται τελικά ένα κατακερματισμένο παιχνίδι επιθυμιών και παρεξηγήσεων. Οι ήρωες, όσο κι αν προσπαθήσουν, δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν τις δραστικές αλλαγές στη ζωή τους και την πραγματικότητα γύρω τους, που ως τότε την παρατηρούσαν σαν αδιάφοροι κολυμβητές.

«... Η ανάμνηση της παλιάς της συνεδρίας με την αναλύτριά της της έφερε ένα περίεργο συναίσθημα ανησυχίας και μοναξιάς. Γδύθηκε, έπεσε πάλι στο νερό, στηρίχτηκε με την πλάτη και τους αγκώνες στο τοιχάκι της πισίνας και κοίταξε μακριά προς το πέλαγος και γύρω της: το αεράκι κουνούσε τις βουκαμβίλιες και στο βάθος τα κύματα που έσκαγαν στα βράχια τής ξανάδωσαν ένα αίσθημα ασφάλειας και πίστης στη ζωή και την ομορφιά. Χαμογέλασε. Δυο τρεις σφήκες είχαν μαζευτεί και έπιναν νερό λίγο πιο πέρα, τα τζιτζίκια τα αισθανόταν μέσα στο κεφάλι της. “Τι ωραία η ευτυχία, αποδέχεσαι ακόμα και τη σχετικότητα της τελειότητας μια τέτοια μέρα, χωρίς πόνο” σκέφτηκε. ...»