Ο αρχιτέκτονας και θεωρητικός της αρχιτεκτονικής Γιούχανι Πάλλασμαα (Juhani Pallasmaa) γεννήθηκε το 1936 στο Χέμεενλιννα της Φινλανδίας. Διετέλεσε πρύτανης του Ινστιτούτου Βιομηχανικού Σχεδιασμού του Ελσίνκι (1970–1972), αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χαϊλέ Σελασιέ Ι της Αντίς Αμπέμπα (1972–1974), διευθυντής του Μουσείου Φινλανδικής Αρχιτεκτονικής (1978–1983), State Artist Professor (1983–1988), καθηγητής και κοσμήτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι (1991–1997). Υπήρξε επισκέπτης καθηγητής σε πολλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ενώ δίδαξε και σε πολλά άλλα ιδρύματα της Αμερικής, της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αυστραλίας.



Έχει δημοσιεύσει πάνω από 60 βιβλία και 400 δοκίμια, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες – κάποια από τα πιο γνωστά είναι τα: Animal Architecture (1995), The Architecture of Image: Existential Space in Cinema (1998), Encounters: Architectural Essays 1 (2005) και 2 (2012), The Thinking Hand (2009), The Embodied Image (2011), Understanding Architecture (2012) κ.ά. Το δοκίμιό του The Eyes of the Skin– Architecture and the Senses (1995 / 2012, υπό έκδ. στα ελληνικά από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), είναι πλέον ένα από τα κλασικά έργα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής θεωρίας και διδάσκεται σε πολλές σχολές αρχιτεκτονικής σε όλο τον κόσμο.



Ως αρχιτέκτονας, με τον Κρίστιαν Γκούλλικσεν σχεδίασε την κατοικία Moduli 225 (1968–1973), που αποτέλεσε σημείο αναφοράς ως τυποποιημένη κατασκευή παραθεριστικής κατοικίας (summer cottage). Στα σημαντικά έργα που σχεδίασε περιλαμβάνονται επίσης το Μουσείο Sámi Lapp και Κέντρο Επισκέπτη Βόρειας Λαπωνίας, Inari, 1998, το Kamppi Center στο Ελσίνκι (2003-2006), το θερινό ατελιέ του καλλιτέχνη Τορ Άρνε στη νήσο Vänö (1970), το Φινλανδικό Ινστιτούτο στο Παρίσι (1986-1991), το Μουσείο της Τράπεζας της Φινλανδίας στο Ελσίνκι (2002-2003) κ.ά.



(Πηγή: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2022)