Η Σικίμπου έζησε τον ενδέκατο αιώνα μ. Χ., αν και δεν είναι γνωστές οι ακριβείς ημερομηνίες της γέννησης και του θανάτου της (μετά το 1061). Ο πατέρας της ήταν ανώτερος αξιωματούχος του αυτοκρατορικού οίκου.

Η Σικίμπου, από τον πρώτο της γάμο με τον κυβερνήτη της επαρχίας Izumi Michisala, απέκτησε μια κόρη που έγινε ποιήτρια και η ίδια και πέθανε πολύ νεά.

Ενώ διαρκούσε ο γάμος της, η Σικίμπου βυθίστηκε σε μια ερωτική περιπέτεια με τον αυτοκρατορικό πρίγκηπα Tametaka, που βάστηξε περίπου δύο χρόνια, ως τον ξαφνικό θάνατο του εραστή της στα εικοσιπέντε του χρόνια.

Προτού λήξει το ετήσιο πένθος της, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον έρωτα του μικρότερου και ετεροθαλή αδελφού του αποθανόντος, του πρίγκηπα Atsumichi, που έμελε να γίνει το μεγάλο πάθος της ζωής της. Έζησαν τη θυελλώδη σχέση τους ανοικτά για τέσσερα περίπου χρόνια, αγνοώντας κάθε συμβατικότητα μέχρι το θάνατο του Atsumichi, μετά από σύντομη ασθένεια, στα εικοσιέξι του χρόνια.

Η Σικίμπου ποτέ δεν ξεπέρασε αυτή την απώλεια και συνέθεσε πάνω από εκατό ελεγείες ως μνημείο της αγάπης της. Αργότερα παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με το διοικητή Yasumasa.

Όμως, τον έναν ύστερα από τον άλλο έχανε τους ανθρώπους που αγαπούσε. Μοχθούσε να θεραπεύσει τον πόνο με την ποίηση ή με ένα καινούργιο έρωτα. Ανεξάρτητα από το πόσο ακριβώς έζησε, γέρασε μέσα στη θλίψη και τη μελαγχολία.

Το ποιητικό της τάλαντο είχε αναγνωρισθεί αρκετά νωρίς και 240 από τα 1450 περίπου ποιήματα που άφησε ανθολογήθηκαν σε αυτοκρατορικές συλλογές.