Ο Άντονι Τσαρλς Λόιντ (1916-1994) σπούδασε στο Shrewsbury School και στη συνέχεια στο Balliol College του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Δίδαξε ως βοηθός καθηγητή στο γνωστικό πεδίο της λογικής και της μεταφυσικής, στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, μεταξύ 1938-1939 και το 1945, διακόπτοντας για να υπηρετήσει τη θητεία του στον στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στη συνέχεια εργάσθηκε ως λέκτορας (lecturer) φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο St Andrews της Σκοτίας, μεταξύ 1945-1957, καθηγητής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, μεταξύ 1957-1983, επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κάνσας, το 1967, και του Μπέρκλεϊ, το 1982, για να ανακηρυχθεί ομότιμος καθηγητής (emeritus professor) του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, το 1983. Στα σπουδαιότερα έργα του περιλαμβάνονται: "Activity and description in Aristotle and the Stoa", Oxford University Press, London, 1971, "Form and universal in Aristotle", Liverpool University School of Classics, 1981, "Soul and the structure of being in late neoplatonism. Papers and discussions of a colloquium held at Liverpool, 15-16 April 1982" (επιμέλεια), Liverpool University Press, 1982, "The anatomy of neoplatonism", Clarendon, Oxford, 1990.