Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
«Μαύρο και δαγκωτό», του Γιώργου Νικητιάδη, μία μελέτη για το σταυρό προτίμησης

Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Μαύρο και δαγκωτό».
Ο συγγραφέας Γιώργος Νικητιάδης.
Οι εκδόσεις Ψυχογιός.

Οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ παρουσίασαν στον Πολυχώρο της Μουσικής Βιβλιοθήκης τού Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής», το βιβλίο τού Γιώργου Νικητιάδη, «Μαύρο και δαγκωτό», ένα πολιτικό πόνημα με σκοπό να ανοίξει το διάλογο για το σταυρό προτίμησης στις βουλευτικές εκλογές και την προοπτική κατάργησής του.

Για το θέμα τού σταυρού προτίμησης και το βιβλίο, μίλησαν:

Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος, Γιώργος Παπαχρήστος.

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

«Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό», είπε ο κος Γιώργος Παπαχρήστος ανοίγοντας την εκδήλωση, κάτι που φάνηκε και από τη σύνθεση του πάνελ αλλά και από τους παρευρισκόμενους. Νυν και πρώην υπουργοί, βουλευτές, στελέχη του δημόσιου τομέα, δημοσιογράφοι...

«Είναι ένα κρίσιμο και αμιγώς πολιτικό ζήτημα», συνέχισε ο κος Παπαχρήστος και το συσχέτισε με την παρατεινόμενη απαξίωση της πολιτικής ζωής της χώρας. Εξέφρασε δε, την εκτίμησή του ότι το εν λόγω βιβλίο ίσως είναι η βάση για να ανοίξει ένας διάλογος στην κοινωνία «αλλά και εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις, στα πολιτικά κόμματα, για το τι πρέπει να γίνει επιτέλους με το πολιτικό μας σύστημα», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά.

Χαρακτήρισε ως εξαιρετικά παρήγορο το γεγονός ότι την αίθουσα γέμισαν άνθρωποι απ' όλες τις κοινωνικές τάξεις και φυσικά από τις τάξεις των πολιτικών, «απ' όλο το φάσμα του Συνταγματικού τόξου, αυτοί που θα αποφασίσουν για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, που θα σκύψουν πάνω στο πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος», είπε και συνέχισε μιλώντας για το βιβλίο.

«Ο Γιώργος Νικητιάδης με το βιβλίο του παίρνει σαφή θέση, ειδικά για τον σταυρό προτίμησης. Θεωρεί το ζήτημα της σταυροδοσίας ως τη γενεσιουργό αιτία όλων των προβλημάτων του πολιτικού μας συστήματος. Κατακεραυνώνει τις πελατειακές σχέσεις, μιλάει για τη σύγχρονη πληγή, το "ρουσφέτι", και τάσσεται ευθέως υπέρ της κατάργησης τού σταυρού, προτείνοντας ένα μικτό σύστημα ανάδειξης των βουλευτών με τον κατακερματισμό τής χώρας σε 180 μονοεδρικές περιφέρειες όπου οι βουλευτές θα εκλέγονται με λίστα». Έδωσε στη συνέχεια το λόγο στον εκδότη κο Ψυχογιό για ένα χαιρετισμό εκ μέρους του εκδοτικού οίκου.

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Ο κος Ψυχογιός, αφού καλωσόρισε τους θεσμικούς εκπροσώπους που βρίσκονταν στην αίθουσα, προσφώνησε το συγγραφέα και το βιβλίο του αναφερόμενος στην ουσία του θέματος, «Σταυρός ή λίστα; Ο συγγραφέας επιχειρηματολογεί υπέρ της κατάργησης του σταυρού, σκιαγραφώντας μέσα από τη μελέτη του τους στόχους και τις σκοπιμότητες του ισχύοντος συστήματος, το οποίο σύμφωνα με το συγγραφέα οδηγεί στην απαξίωση της πολιτικής, στον υποβιβασμό της αξιοπρέπειας και σε συμπεριφορές που δεν τιμούν τον πολιτισμό μας».

«Έχοντας μελετήσει συστήματα άλλων χωρών, προτείνει λύσεις για να ξεπεραστεί η παθογένεια του συστήματος που έχει εγκλωβίσει τόσο τους πολίτες όσο και τους βουλευτές σε μία ψευδαίσθηση ελεύθερης και δημοκρατικής επιλογής», είπε και ευχαρίστησε το συγγραφέα που εμπιστεύτηκε την έκδοσή του στις εκδόσεις Ψυχογιός.

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Το λόγο πήρε ο συνταγματολόγος κος Γιώργος Σωτηρέλης ο οποίος έχει κάνει και τον πρόλογο του βιβλίου. Αφού εξέφρασε τη χαρά του που παρουσίαζε το βιβλίο του «φίλου Γιώργου Νικητιάδη», σημείωσε ότι «είναι το πρώτο απ' όσο ξέρω που επιχειρεί μία ολοκληρωμένη αντιπαράθεση, σημείο προς σημείο, ως προς το σύστημα του σταυρού προτίμησης» και χαρακτήρισε το βιβλίο ως «καθαρά πολιτικό το οποίο εξ αρχής εκφράζει τις θέσεις και προθέσεις του. Δεν ισχυρίζεται ότι πραγματεύεται το θέμα του μέσα από ένα επιστημονικοφανές πρίσμα, ούτε διεκδικεί δάφνες αντικειμενικότητας και κριτικής αποστασιοποίησης. Το αντίθετο! Γράφει βιωματικά με έντονο πάθος και μαχητικότητα, στα όρια της ανοιχτής πολεμικής».

«Το βιβλίο είναι κατάθεση ψυχής. Με μία ευδόκιμη πορεία στην πολιτική αλλά και εύστοχων παρεμβάσεων στην επικαιρότητα, σε απόσταση πλέον από τα πολιτικά δρώμενα, ανακαλεί και μας παρουσιάζει τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις από τις εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες έλαβε μέρος για να τις συνδέσει με τα σημερινά προβλήματα του πολιτικού συστήματος και την υπέρβασή τους. Καταλήγει σε δριμύ κατηγορώ του σταυρού καταλογίζοντας σε αυτό τη διαιώνιση της συναλλαγής, τη σημαντικότερη από τις κακοδαιμονίες μας».

«Δεν είναι μία πρόχειρη, ατεκμηρίωτη και αξιωματική επιχειρηματολογία, όπως γίνεται συνήθως. Εκφράζει αποστροφή προς το σύστημα του σταυρού προτίμησης αλλά καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια να παρουσιάσει τις θέσεις και της άλλης πλευράς για να μην παραβλεφθεί κανένα σημαντικό επιχείρημα και από τις δύο πλευρές».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Αναφέρθηκε στη συνέχεια στους Αριστόβουλο Μάνεση και Δημήτρη Τσάτσο, κορυφαίους καθηγητές συνταγματολόγους των οποίων η επιρροή, όπως είπε, είναι εμφανής στο βιβλίο με συνεχείς αναφορές στο έργο τους και οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί σαφώς υπέρ της κατάργησης του σταυρού προτίμησης.

«Στο βιβλίο παρατίθεται όλη η επιχειρηματολογία που έχει αναφερθεί έως τώρα είτε από το χώρο της επιστήμης είτε από το χώρο της πολιτικής, μαζί με πληθώρα στοιχείων που φωτίζουν ακόμα περισσότερο το θέμα, π.χ. ιστορικά στοιχεία για τον εκλογικό θεσμό από την αρχή του ελληνικού κράτους», είπε και σημείωσε επίσης τα συγκριτικά στοιχεία σε σχέση με άλλα κράτη με ισχυρούς κοινοβουλευτικούς θεσμούς, στα οποία ο σταυρός είναι «η εξαίρεση και όχι ο κανόνας».

«Όλα αυτά είναι το υπόβαθρο για να περάσει ο συγγραφέας στο κύριο θέμα της μελέτης του, τη διατύπωση μίας εμπεριστατωμένης επιχειρηματολογίας κατά του σταυρού με έμφαση στην αποδόμηση σημείο προς σημείο των θέσεων των υπέρμαχων του».

Ο κος Σωτηρέλης σχολίασε την αλληλεπίδραση του επιστημονικού και πολιτικού λόγου, τονίζοντας ιδιαίτερα την επιρροή που επιφέρει στην πολιτική επιστήμη ο πολιτικός λόγος όταν είναι ευθύς, αυθεντικός και βιωματικός. Ως παράδειγμα ανέφερε τις επισημάνσεις του συγγραφέα στις επιπτώσεις του συστήματος ανάδειξης των βουλευτών στην καθημερινή ζωή τους, πως στρεβλώνει τις σχέσεις τους με τις δημόσιες υπηρεσίες, την τοπική αυτοδιοίκηση και τον ψηφοφόρο. «Το πελατειακό σύστημα μάς είναι οικείο αλλά η περιγραφή και η τεκμηρίωση του συγγραφέα βοηθούν στην πρακτική κατανόηση αυτής της σημαντικής παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος».

Συμφώνησε και ο ίδιος ο κος Σωτηρέλης με την κατάργηση του σταυρού χαρακτηρίζοντας αυτό το σύστημα ως γάγγραινα που έχει μολύνει το πολιτικό μας σύστημα επηρεάζοντας θεσμούς και διαδικασίες, αποπροσανατολίζοντας και αποϊδεολογικοποιώντας την πολιτική διαμάχη, αναγορεύοντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) σε χορηγούς επικοινωνίας, τόσο των βουλευτών όσο και των ευρωβουλευτών.

Εξέφρασε επίσης την έκπληξή του διαβάζοντας το βιβλίο, για την ευρηματικότητα στις πολιτικές συναλλαγές, στο συνδυασμό των παραδοσιακών τρόπων με τις σύγχρονες «μιντιακές», «Εντύπωση μου έκανε το πόσο ανάγλυφα προκύπτει ο ρόλος του βουλευτή σαν του τραγικού ήρωα του ισχύοντος πολιτικού συστήματος, φαινομενικά παντοδύναμος και ταυτόχρονα ο πλέον αδύναμος κρίκος, υποκείμενος σε συνεχείς πιέσεις και εκβιασμούς. Αναδύεται ένα παρασύστημα που φαλκιδεύει τη λαϊκή κυριαρχία, διαβρώνει τους θεσμούς και αδρανοποιεί τη διοίκηση, αναδεικνύει την οδυνηρή πραγματικότητα των, κατ' ευφημισμό πολλές φορές, ΜΜΕ».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

«Ο συγγραφέας απορρίπτει ακόμα και ενδιάμεσα συστήματα, όπως η ανατρεπόμενη λίστα στο αναλογικό σύστημα ή η ισχύς των περισσότερων της μίας υποψηφιότητας από το ίδιο κόμμα, στο πλειοψηφικό σύστημα», είπε και εξέφρασε τον προβληματισμό του ότι τέτοια ενδιάμεσα συστήματα ίσως είναι χρήσιμα σε ένα μεταβατικό στάδιο, τονίζοντας ιδιαίτερα την «ανατρεπόμενη λίστα» η οποία καταργεί τη σειρά εκλογής από τους ίδιους τους ψηφοφόρους.

Χαρακτήρισε χρήσιμο το βιβλίο με τις «εύστοχες απόψεις» και τις «πρόσφορες εναλλακτικές προτάσεις» ώστε να πειστεί το πολιτικό σύστημα να προχωρήσει «επιτέλους» σε μία «μείζονα μεταρρυθμιστική τομή την οποία ο συγγραφέας συνδέει ευθέως και ορθώς με ένα συνολικότερο προοδευτικό εκσυγχρονισμό».

Κλείνοντας ο κος Σωτηρέλης, στάθηκε στις απαντήσεις που δίνει το βιβλίο στα δύο σημαντικότερα επιχειρήματα των υπέρμαχων του σταυρού προτίμησης, «την επίκληση του δημοκρατικού χαρακτήρα του σταυρού και την παντοδυναμία του αρχηγού του κάθε κόμματος», τα οποία όπως υποστήριξε έχουν αντίθετα αποτελέσματα, με τεράστιο θετικό αντίκτυπο στην δημοκρατικότερη οργάνωση των κομμάτων.

Για να υποστηρίξει τη θέση του αναφέρθηκε στο ζήτημα τού «δημοκρατικισμού», μία από τις χειρότερες μορφές «λαϊκισμού», όπως είπε, «Δηλαδή η επίκληση δημοκρατικοφανών θεσμών που υποτίθεται ότι υπηρετούν τη λαϊκή κυριαρχία ενώ στην πραγματικότητα κάνουν το αντίθετο, καταλήγοντας σε μία "επιτηδευμένη υφαρπαγή ψήφων"».

«Το θέμα δεν είναι νομικό αλλά βαθύτατα πολιτικό. Οι πολίτες ψηφίζουν κυρίως κόμματα και όχι βουλευτές», είπε και αναφέρθηκε σε επιχειρηματολογία που ενισχύει την κατάργηση του σταυρού προτίμησης και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η ενέργεια στην εσωκομματική λειτουργία των κομμάτων.

«Λέμε συνήθως, "Οι θεσμοί παράγουν ιδεολογία"», είπε ο κος Σωτηρέλης και αναρωτήθηκε, «Τι ιδεολογία παρήγαγε ως τώρα ο σταυρός;», δίνοντας ο ίδιος την απάντηση, «Διαβάστε το βιβλίο και θα καταλάβετε και συχνά θα φρίξετε. Τι ιδεολογία παράγει η κατάργηση του σταυρού; 1) ιδεολογία πολιτική απελευθέρωσης, 2) ιδεολογία πολιτικής συμμετοχής, 3) ιδεολογία εκδημοκρατισμού των κομμάτων. Δεν αξίζει να το δοκιμάσουμε; Όχι πρόσκαιρα αυτή τη φορά, όπως μας προτρέπει ο συγγραφέας;».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Ο κος Κυριάκος Μητσοτάκης, με την ιδιότητα και του υποψήφιου αρχηγού τής Νέας Δημοκρατίας στις εσωκομματικές εκλογές που είναι σε εξέλιξη, σχολίασε με διάθεση αστεϊσμού, αποστροφή νωρίτερα του κου Σωτηρέλη για τις εσωκομματικές λειτουργίες των κομμάτων, «Συμμετέχω και εγώ στην παρωδία εκλογής αρχηγού στη ΝΔ από τη βάση».

Ευχαρίστησε για την παρουσία του σε αυτή την εκδήλωση και για την ευκαιρία να πει τις σκέψεις του για αυτό το πολύ σημαντικό βιβλίο, «με πολύ έντονα βιωματικά χαρακτηριστικά». «Περιγράφει γλαφυρά την πραγματικότητα ενός βουλευτή περιφέρειας τα δύσκολα χρόνια της έξαρσης των πελατειακών σχέσεων», είπε και αναφέρθηκε στην προσωπική του εμπειρία, εκλογής 5 φορές στη Β Αθηνών «με αριθμό ρεκόρ σταυρών». «Από την πρώτη εκλογή μου όμως εξέφρασα τον προβληματισμό μου για τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες που είναι προβληματικές ως προς την ποιότητα της δημοκρατίας και την εξάρτηση που δημιουργούν από τα ΜΜΕ».

Συνέχισε όμως αμφισβητώντας την κεντρική θέση του βιβλίου η οποία συσχετίζει το σταυρό με τη διαιώνιση των πελατειακών σχέσεων και κατά πόσο αυτό είναι σήμερα επίκαιρο, «Την εποχή της κρίσης και της χρεωκοπίας του ελληνικού κράτους που εκ των πραγμάτων έχει επιβάλει διαφορετικές πολιτικές πρακτικές από αυτές που ίσχυαν», όπως είπε.

«Εάν σήμερα ο βουλευτής δεν μπορεί να διορίσει, είτε διότι δεν έχει αυτή τη δυνατότητα είτε διότι ο αριθμός των διορισμών έχει μειωθεί αισθητά, τότε η "μήτρα" των πελατειακών σχέσεων όπως χαρακτηρίστηκε από το συγγραφέα, παύει να ισχύει», σχολίασε και ανέφερε το παράδειγμα των μεταθέσεων στο στρατό όπου εάν υπήρχε νόμος υποχρεωτικής μετάθεσης στην περιφέρεια δεν θα υπήρχε καμία δυνατότητα πελατειακών σχέσεων με αυτό το αντικείμενο. «Ή να μπορούσαμε και εξασφαλίζαμε αντικειμενικές τοποθετήσεις διοικητών νοσοκομείων με αξιοκρατικά κριτήρια μέσα από σφικτές διαδικασίες, θα είχαν τα "κότσια" να αντισταθούν».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

«Πίσω από το κεντρικό θέμα του βιβλίου υπάρχει η αναγνώριση ενός σαθρού και διάτρητου κράτους. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο είναι πως θα αποκτήσουμε μία δημόσια διοίκηση έτσι διαρθρωμένη ώστε να απαγορεύει τέτοιου είδους παρεμβάσεις απ' όπου και αν προέρχονται. Αυτό θα με προβλημάτιζε περισσότερο από το εκλογικό σύστημα».

Για τις εναλλακτικές προτάσεις που κατατίθενται στο βιβλίο, ο κος Μητσοτάκης σχολίασε, «Με την κατάργηση του σταυρού, οι βουλευτές θα επιλέγονται από τα κόμματα και με τον τρόπο που είναι διαρθρωμένα σήμερα, αυτό θα έδινε μία εξαιρετικά μεγάλη ισχύ στον πρόεδρο ο οποίος θα επιλέγει ο ίδιος ουσιαστικά τους βουλευτές».

Ως «εξαιρετικά αισιόδοξη εκδοχή» χαρακτήρισε την άποψη ότι η κατάργηση του σταυρού θα επιβάλει την εσωκομματική δημοκρατία, σχεδόν αυτόματα, αντιπαραθέτοντας την άλλη εκδοχή ότι τα κόμματα θα γίνουν ακόμα πιο αυταρχικά λόγω της απόλυτης ισχύος του προέδρου να διορίζει τους βουλευτές. Αποδέχτηκε την ανάγκη μεγαλύτερης συμμετοχής στη λειτουργία των κομμάτων και την ενίσχυση της δημοκρατίας σε αυτά αλλά όρισε ως την επιθυμητή σειρά πρώτα τον εκδημοκρατισμό και μετά τη κατάργηση του σταυρού και όχι το αντίθετο.

Κατέθεσε επίσης την προτίμησή του στο εκλογικό σύστημα, «Αν με καλούσαν σήμερα να επιλέξω ένα εκλογικό σύστημα, θα κινούμουν προς ένα μικτό σύστημα με μικρότερες περιφέρειες, ενδεχομένως μονοεδρικές αλλά με ανταγωνισμό, όχι με έναν υποψήφιο αλλά με σταυρό, μες περισσότερους βουλευτές επικρατείας και λιγότερους βουλευτές συνολικά, κάτι που "πλέον μπορεί να συζητηθεί στα πλαίσια ενός συντεταγμένου διαλόγου για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος"».

«Ελπίζω να πετύχουμε μία συζήτηση για την αναμόρφωση τού πολιτικού μας συστήματος».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Ο κος Ηλίας Νικολακόπουλος ευχαρίστησε για την πρόσκληση το συγγραφέα και δήλωσε ότι διάβασε το βιβλίο «ρουφώντας το κυριολεκτικά». Εγκωμίασε το μαχητικό και τεκμηριωμένο λόγο του κου Σωτηρέλη στην παρουσίαση του βιβλίου και δήλωσε ότι δεν θα μιλήσει για το βιβλίο αλλά με αφορμή αυτό, θα επισημάνει κάποια σημεία.

«Ευρωεκλογές 2014. Το σημαντικότερο θεσμικό ατόπημα της τελευταίας 20ετίας, η ισχύς της σταυροδοσίας ΚΑΙ στις Ευρωεκλογές. Άλλαξαν οι κανόνες του παιχνιδιού 2 μήνες πριν τις εκλογές για καθαρά μικροκομματικούς λόγους και θα ήθελα το Γιώργο Νικητιάδη λίγο πιο αιχμηρό σε αυτό το θέμα».

«Κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών. Από το 2009 με τον Καλλικράτη, η κατάτμηση είναι έτοιμη ακολουθώντας τις περιφερειακές ενότητες, Δύση, Βοράς, Νοτοπανατολικά. Γιατί δεν υπήρξε καμία πρωτοβουλία από τότε;».

«Εκλογές βουλευτών σε δύο βαθμίδες. Στις γνωστές περιφέρειες όπως είναι σήμερα και σε επίπεδο ευρύτερων περιφερειών, π.χ. στις 7 διοικητικές περιφέρειες,όπως πρότεινε και «Το Ποτάμι». Είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η μία από τις δύο στρεβλώσεις τού ισχύοντος συστήματος, α) η πριμοδότηση των 50 εδρών και, β) η αναντιστοιχία εκλογικής πλειοψηφίας και κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης στις επιμέρους εκλογικές περιφέρειες». Χαρακτήρισε εξωφρενική την πριμοδότηση «και μάλιστα ανεξαρτήτως ποσοστού», όπως σημείωσε αναφέροντας ως παράδειγμα τις εκλογές το Μάιο τού 2012 όπου «έδωσε στη Νέα Δημοκρατία το διπλάσιο αριθμό εδρών από την αναλογία της», τονίζοντας την στρέβλωση που προκύπτει στο εκλογικό αποτέλεσμα. Συνέχισε αναφέροντας εναλλακτικές επιλογές «λελογισμένης πριμοδότησης» με την εφαρμογή περισσότερο αναλογικών συστημάτων.

«Μονοεδρικές ή ολιγοεδρικές περιφέρειες; Η προσφυγή σε μονοεδρικές είναι σχετικά προβληματική επιλογή, τουλάχιστον στη φάση που είμαστε. Θεωρώ πιο πρόσφορο τη χρήση ολιγοεδρικών περιφερειών για άμεση εφαρμογή. Στις μείζονες περιφέρειες θα ισχύει η λίστα, στις ελάσσονες όμως; Θεωρώ ατελέσφορη τη χρήση της λίστας και σε αυτές θεωρώντας προσφορότερη τη χρήση του σταυρού, έστω και με προσαρμογές».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην εμπειρία τού 1985 όπου και εφαρμόστηκε η λίστα δίνοντας τη μικρότερη ανανέωση του Κοινοβουλίου, «Ειδικά για το ΠΑΣΟΚ, το 1985 πρωτοεκλέχτηκαν μόλις 13 βουλευτές σε σύνολο 161 και αυτοί ήταν πολύ γνωστά ονόματα, το 87% ήταν οι ίδιοι που εκλέχτηκαν και το 1981». Χρησιμοποίησε αυτό το παράδειγμα για να καταθέσει τον προβληματισμό του στην εφαρμογή με απόλυτο τρόπο της λίστας, θέλοντας να δείξει ότι λειτουργεί αποτρεπτικά.

«Η εσωκομματική δημοκρατία προηγείται της πλήρους κατάργησης του σταυρού προτίμησης».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Ο κο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, «γνωστός εκλογολόγος του ΠΑΣΟΚ» όπως τον χαρακτήρισε ο κος Παπαχρήστος, ευχαρίστησε με τη σειρά του το συγγραφέα για την πρόσκληση σε αυτόν το διάλογο «που αντικειμενικά είχε ανοίξει από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού και τις προθέσεις του για ένα πάγιο σύστημα απλής αναλογικής».

«Η προσέγγιση είναι δύσκολη, 170 χώρες του κόσμου έχουν 170 διαφορετικά εκλογικά συστήματα! Στην Ελλάδα, μετά το 1926 έχουμε 16 διαφορετικά εκλογικά συστήματα».

Κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία ως υφυπουργός εσωτερικών όπου μαζί με το Γιώργο Γεννηματά υλοποίησε την προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ για τη λίστα, «Το αποφασιστικό χτύπημα στο πελατειακό σύστημα», όπως χαρακτηρίστηκε τότε. «Και ήρθαν οι εκλογές του 1985 όπου με απογοήτευσαν. Δικαίωσαν του "παλαιοκομματικούς" με το σκεπτικό "το κόμμα δεν λειτούργησε δημοκρατικά ενώ μπορούσε"».

Συμφώνησε με τις τεκμηριωμένες θέσεις του συγγραφέα για τις αδυναμίες και τα προβλήματα του σταυρού. Ανέφερε την προετοιμασία που είχε γίνει με την ανάληψη τής εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ το 2009, από τον ίδιο και τον κο Νικολακόπουλο, αλλά τελικά δεν έφτασε να γίνει νόμος του κράτους.

«Σήμερα κυριαρχεί το αίτημα της απλής αναλογικής. Νομίζω ότι αν σήμερα είχαμε την απλή αναλογική τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα, θα είχαμε μία κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης με πολιτική σταθερότητα», είπε θέλοντας να δείξει το πως το εκλογικό σύστημα μπορεί να συμβάλει «στη συνεννόηση που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος».

«Η πριμοδότηση των 50 εδρών είναι λάθος. Πιστεύω ότι η αναλογικότητα μπορεί να είναι 100%, με μία προϋπόθεση, αν ο λαός θέλει μία αυτοδύναμη κυβέρνηση, να μπορεί να τη δώσει και αυτό μπορεί να γίνει με πριμοδότηση υπό προϋποθέσεις, το πρώτο κόμμα να έχει πάρει ένα υψηλό ποσοστό, π.χ. πάνω από 40%».

«Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κυβερνάει με βουλευτές που ανήκουν σε άλλα κόμματα, από τους 50 της πριμοδότησης, τους ανήκουν στην καλύτερη περίπτωση οι 25».

Κατέθεσε την προσωπική του άποψη για την ανάδειξη των βουλευτών, «Μονοεδρικές περιφέρειες με 4 υποψήφιους και σταυρό, ενώ στις περιφέρειες αυτονοήτως με λίστα».

Σχολίασε τη δημοκρατία στην εσωκομματική λειτουργία ως κρίσιμο ζήτημα αλλά ασύνδετο με τον τρόπο ανάδειξης των βουλευτών, «το ένα δεν εξαρτάται ούτε επηρεάζει το άλλο».

Συμφώνησε με τον κο Νικολακόπουλο για τη σκοπιμότητα χρήσης του σταυρού στις Ευρωεκλογές του 2012, χρησιμοποιώντας το χαρακτηρισμό «μικρά πολιτικά παιχνίδια επειδή βόλευαν τις σκοπιμότητες τού ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που αποδυναμώνουν τη γενικότερη λειτουργία των θεσμών που έχει ανάγκη η χώρα».

Σε πορεία κατάργησης πρότεινε και το ψηφοδέλτιο επικρατείας, «έναν θεσμό μέσω του οποίου παλαιότερα αναδεικνύονταν προσωπικότητες που προσέφεραν στον κοινοβουλευτισμό ενώ τώρα χρησιμοποιείται ως ένας έμμεσος τρόπος "αποκατάστασης" όσων δεν μπορούν να εκλεγούν».

Εξέφρασε την απαισιοδοξία του για το αν όλα αυτά θα γίνουν πράξη βασιζόμενος στη σύνθεση της Βουλής και των σκοπιμοτήτων που ισχύουν.

Αποσύνδεσε το θέμα του σταυρού προτίμησης από τη διαπλοκή «η οποία είναι διάχυτη σε όλα τα επίπεδα και μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνον σε βάθος χρόνου»

«Ας μην μείνουμε στις κακές παραδόσεις της χώρας, στην κομματική κοινοβουλευτική δημοκρατία, στον αρχηγισμό των κομμάτων», είπε ο κος Παπαϊωάννου κλείνοντας την ομιλία του.

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Ο κος Νίκος Βούτσης, ως πρόεδρος της Βουλής, χαρακτήρισε το βιβλίο ως «ένα πολύ καλό πολιτικό βιβλίο. Είναι βουτηγμένο μέσα στην πολιτική, στην πρόσφατη ιστορία αλλά και στη συγκυρία και συνεπώς πολύ χρήσιμο στο διάλογο που άρχισε ήδη και θα συνεχιστεί πιο οργανωμένα για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την αναθεώρηση τού Συντάγματος».

Χαρακτήρισε «τερατώδες» το μπόνους των 50 εδρών το οποίο «αξιοποιήθηκε και στις πρόσφατες εκλογές για να διαμορφώσει τις ισχύουσες πλειοψηφίες» αλλά, σημείωσε, έχουμε Βουλή 8 κομμάτων ενώ χωρίς αυτό το μπόνους είχαμε Βουλή 3, 4, 5 κομμάτων. Ξεκαθάρισε αυτή του τη θέση για να μην παρερμηνευτεί, «συμβαίνει αυτό όχι λόγω του μπόνους αλλά παρόλο το μπόνους». Σημείωσε επίσης ότι έχουμε 4 κυβερνήσεις συνεργασίας, τη μία μετά την άλλη, πάλι υπό αυτές τις ίδιες συνθήκες.

«Άρα δεν υπάρχουν θέσφατα!», είπε ο πρόεδρος της Βουλής και συνέχισε, «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι τα πράγματα αλλάζουν με γρήγορο ρυθμό και προς διάφορες κατευθύνσεις. Τα πράγματα είναι πολυσύνθετα, πολυπαραγοντικά».

«Η δική μου έκκληση είναι να βοηθήσουμε όλοι να βγούμε από την κρίση με πανίσχυρα δημοκρατικά κόμματα που να λειτουργούν με διαφανείς συνεργασίες. Διαφωνώ με την προσπάθεια που γίνεται να πεθάνει αυτό το πολιτικό σύστημα. Διαφωνώ με τη συζήτηση και την ανάρτηση μόνον του πόθεν έσχες των πολιτικών αλλά πρέπει να προστεθούν στην ανάρτηση και ανώτεροι υπάλληλοι και στελέχη της δημόσιας διοίκησης. Σε αυτή μου την πρόταση υπήρξε μεγάλη αντίθεση».

Βγήκε και είδηση από τις δηλώσεις του κου Βούτση, «Στον προϋπολογισμό του 2016 καταχωρήθηκε κρατική επιχορήγηση για τα κόμματα ύψους 5+ εκ. ενώ πέρυσι ήταν 15+ εκ. και προ κρίσης 40+ εκ. Δεν το πρόσεξε κανείς, ούτε τα κόμματα που τους ενδιαφέρει άμεσα, διότι αυτό το ποσό σε μία οκτακομματική Βουλή είναι πραγματικά μικρό ποσό». Σε σχόλιο από το ακροατήριο για διόρθωση, ο κος Βούτσης σχολίασε ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνον με αναθεώρηση του προϋπολογισμού.

Αναφέρθηκε επίσης στο αίτημα της ΤΡΟΪΚΑ για την άρση του ακατάσχετου των κομμάτων και «λόγω των χρεών τους, δύο κόμματα τουλάχιστον (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) θα χρεωκοπήσουν».

«Ήθελα να είμαι σαφής και εμπράγματος διότι δεν είναι δυνατόν να πυροβολούνε από διαφορετικές πλευρές ό,τι έχει μείνει. Πρέπει να ενισχύονται τα κόμματα, να έχουν δημοκρατικές διαδικασίες».

«Προσωπικά, είναι πολύ κοντά σε αυτά που ανέλυσε ο πιο θεωρητικός επί του θέματος στο πάνελ, ο κος Νικολακόπουλος. Πρέπει να αναζητηθεί απ' όλους ο συνδυασμός και του μεν και του δε. Σε κάποια θέματα συμφωνώ με τον κο Μητσοτάκη, σε κάποια όχι. Η κρίση έχει συρρικνώσει τη δυνατότητα διαμόρφωσης πελατειακών σχέσεων, π.χ. στο στρατό. Το ίδιο και οι διορισμοί, οι προμήθειες από συμβάσεις κ.λπ. Αυτό που δεν έχει μειωθεί είναι η διαπλοκή, μεγάλα συμφέροντα και μικρά που θέλουν να γίνουν μεγάλα, να πάρουν τη θέση άλλων κ.λπ.».

«Αυτό που βίωσε το πολιτικό σύστημα στη σχέση του με τα ΜΜΕ είναι πρωτοφανές, είναι "ρεζιλίκι", έχει οδηγήσει σε ομηρία των κομμάτων από μεγάλα συμφέροντα, με ευθύνη πάντα των πολιτικών. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και προς αυτό το θέμα».

Ο κος Παπαχρήστος κάλεσε το συγγραφέα να συνοψίσει όσα ακούστηκαν νωρίτερα και υποσχέθηκε στο κοινό ότι θα είναι σύντομος διότι «σε λίγο πρέπει να βρεθεί μπροστά σε μία τηλεόραση για τον αγώνα του Ολυμπιακού».

Μαύρο και δαγκωτό, Γιώργος Νικητιάδης, Ψυχογιός

Ο κος Γιώργος Νικητιάδης ευχαρίστησε όλους όσοι ήταν στην αίθουσα «για να παρακολουθήσουν αυτό το εναρκτήριο λάκτισμα της συζήτησης που προτρέπω να γίνει απ' όλους τους πολιτικούς, ειδικά για το σταυρό προτίμησης αλλά και γενικότερα για το πολιτικό σύστημα της χώρας». Ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον πρόεδρο της Βουλής που δέχθηκε να είναι στο πάνελ αλλά και ονομαστικά όλα τα πρόσωπα στο πάνελ. Ευχαρίστησε τους τρεις προέδρους του δικηγορικού συλλόγου Αθήνας, Βασίλη Αλεξανδρή, Φώτη Κουβέλη, Αντώνη Ρουπακιώτη και Ιωάννη Αδαμόπουλο, «με την ιδιότητα των συναδέλφων δικηγόρων», όπως διευκρίνισε. Ευχαρίστησε φίλους και συναδέλφους του από την πολιτική σκηνή και στελέχη τού Δημόσιου Τομέα.

«Με δύο λέξεις, ο στόχος επετεύχθη, να ξεκινήσει μία συζήτηση για το θέμα του σταυρού προτίμησης, Το Ποτάμι το έθεσε ως θέμα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανέφερε στην ομιλία πολλάκις τη λέξη "λίστα" Φαίνεται να άρχισε ένας σημαντικός προβληματισμός και ξεκινάει μία συζήτηση και για το σταυρό, με μερική ή ολική κατάργηση, δεν έχει σημασία».

Απάντησε στον κο Μητσοτάκη, «Τα "Αν" που θέσατε για να μην καταργηθεί ο σταυρός είναι "Αν" εκατονταετίας. Κυβερνάμε, κυβερνάτε 40 χρόνια και μένουμε στα "Αν" και η δημόσια διοίκηση μένει πίσω, δεν είναι δυνατόν να μην μπορούμε να ανατρέψουμε μία παθογένεια του συστήματος ή να λέμε ότι δεν έχουμε δημοκρατικά κόμματα, αλλιώς περιγράφουμε τη δική μας τραγωδία από την οποία πρέπει να ξεφύγουμε».

«Χαίρομαι που ο πρόεδρος της Βουλής επεσήμανε το δεύτερο μεγάλο επιχείρημα κατά του σταυρού, τη "διαπλοκή". Χαίρομαι που ο κος Δαμαντόπουλος, εξαιρετικός περί των εκλογικών ζητημάτων, χαρακτηρίζει πολλούς από τους βουλευτές, "βουλευτές των καναλαρχών"».

«Αυτή η συζήτηση πρέπει να προχωρήσει περισσότερο», μιλώντας ως βουλευτής που ήρθε πρώτος στην περιφέρειά του, όπως είπε, που ήρθε δεύτερος με πρώτο τον Κρεμαστικό και δημιουργήθηκε μεταξύ τους μία ψυχρότητα λόγω του κυνηγιού του σταυρού.

«Μην έχετε αυταπάτη ότι επιλέγει ο ίδιος ο λαός αυτόν που θα στείλει στη Βουλή επειδή του δίνει 5 ονόματα και του λέει, "διάλεξε". Εκτός από τα 5 ονόματα υπάρχουν πολύ περισσότερα που δεν κατάφεραν να μπουν στο ψηφοδέλτιο και να μην κοροϊδευόμαστε ότι ο κόσμος στέλνει τους υποψήφιους με ελεύθερη επιλογή. "Ο λαός νομίζει ότι βάζει τον σταυρό, του τον βάζουν το σταυρό", έλεγε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κανελλόπουλος και δεν πιστεύω ότι άλλες χώρες μπορούν και λειτουργούν δημοκρατικά χωρίς σταυρό ενώ εμείς δεν μπορούμε».

«Με το σταυρό προτίμησης, η πολιτική αντιπαράθεση καταντά προσωπική αντιπαράθεση, αν αυτό θέλουμε, καλώς! Αν όμως θέλουμε να μιλάμε επί της ουσίας για το τι λέει το κόμμα και πως το διατυπώνει, αν ψηφίζουμε κόμματα και πολιτικές κομμάτων, τότε θα "διαβάζουμε" διαφορετικά την πολιτική ζωή».

Πράγματι, ο στόχος επετεύχθη, η συζήτηση άρχισε!

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα