Μια καταιγιστική ιστορία μυστηρίου όπου η διαφθορά, η βία και η κατάχρηση εξουσίας συγκρούονται με την έμπνευση και τον παντοτινό έρωταΜια παράξενη πρόσκληση σε μια γκαλερί οδηγεί έναν συγγραφέα στα χνάρια της Εμμέλια, του νεανικού του έρωτα, και τότε θα πέσει στα χέρια του ένα σημείωμά της: Τυρρηνική θάλασσα, νήσος Πόντζα, 30-6-1979.Κάποτε είχα ακούσει τον πατέρα μου να λέει πως τίποτε δεν κρατάει για πάντα στη ζωή. Τίποτε... εκτός από τις τύψεις. Έπρεπε να περάσουν χρόνια ολόκληρα μέχρι να καταλάβω το νόημα εκείνων των λέξεων... Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει την αξία της ζωής, ώσπου να νιώσει τη βρομερή ανάσα του θανάτου να ψιθυρίζει το όνομά του. Δεν φοβάμαι πια, μαμά. Το μόνο που αισθάνομαι είναι κούραση και μια γλυκιά προσμονή πως πολύ σύντομα τα φαντάσματα που στοίχειωσαν τη νιότη μου θα με αφήσουν επιτέλους ελεύθερη. Το όνομά μου είναι Εμμέλια, κι όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα είμαι ήδη νεκρή.Αυτοκτονία ή δολοφονία; Δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο της Εμμέλια, κόρης του πανίσχυρου βιομήχανου Φραντσέσκο Σόρντι, ένας συγγραφέας και μία αστυνόμος αναζητούν την απάντηση. Με σαγηνευτική γραφή η χαρισματική συγγραφέας πλέκει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα με φόντο τις πιο σκοτεινές σελίδες της πρόσφατης Ιστορίας της Ιταλίας...

Μέσα σε ένα κατάμεστο εστιατόριο, ο σύμβουλος του καντονιού της Ζυρίχης Ίζαακ Κόλερ πυροβολεί θανάσιμα τον φίλο του και καθηγητή γερμανικής φιλολογίας Βίντερ μπροστά στα μάτια όλων των παρευρισκομένων, μεταξύ των οποίων και προσωπικότητες της πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου. Ο Κόλερ συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται σε κάθειρξη είκοσι ετών. Λίγους μήνες αργότερα ζητά από έναν νεαρό, απένταρο δικηγόρο να τον επισκεφτεί στη φυλακή. Εκεί, του αναθέτει να επανεξετάσει την υπόθεσή του εκκινώντας από την εικασία ότι δεν είναι αυτός ο δολοφόνος. Ο νεαρός δικηγόρος δέχεται αυτήν τη φαινομενικά παράλογη ανάθεση, αργεί όμως πολύ να συνειδητοποιήσει πως έχει πιαστεί σε μια παγίδα που του έστησε η ίδια η Δικαιοσύνη. Η "Δικαιοσύνη" του Φρήντριχ Ντύρρενματτ έχει χαρακτηριστεί ως το αποκορύφωμα τετρακοσίων ετών ευρωπαϊκού στοχασμού πάνω στο ζήτημα της Δικαιοσύνης. Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο κείμενο, το οποίο θέτει διαρκώς ερωτήματα που κεντρίζουν τον αναγνώστη, κινητοποιώντας τον να αναζητήσει απαντήσεις. Μέσα στη νουάρ ατμόσφαιρά του, οι πιθανότητες που κρύβονται πίσω από την πραγματικότητα γίνονται πιο πραγματικές από την ίδια την πραγματικότητα. Ο θύτης συγχέεται με το θύμα. Η Δικαιοσύνη έχει πάρει τη νυσταλέα όψη της και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να σώσει τη βιτρίνα της ηθικής. Τώρα πια, στον ένοχο Κόλερ μονάχα ένας ένοχος μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη...

Μια αληθινή ιστορία νεανικής αγάπης μεταξύ δύο φοιτητών, ενός Έλληνα και μιας Ιταλίδας, που διαδραματίστηκε στη Νάπολη της Ιταλίας κατά τη δεκαετία του \'70.Πρόκειται για ένα ελκυστικό και ευχάριστο αισθηματικό ποιητικό αφήγημα, γραμμένο με ειλικρίνεια, ιδιομορφία και χιούμορ, που αγγίζει κάθε ευαίσθητη ψυχή.

Η Ελίζαμπεθ Μπανκς είναι δεκαεφτά χρονών και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί στη ζωή που της έχουν ετοιμάσει: κολέγιο, σπουδές, δουλειά, γάμος, παιδιά, θάνατος. Αντιστέκεται. Θέλει μουσική, βόλτες, ελευθερία. Προπάντων ελευθερία -είναι το οξυγόνο της. Έτσι, μόλις βρίσκει την ευκαιρία, η Ελίζαμπεθ την αρπάζει από τα μαλλιά. Καβαλάει τη μηχανή ενός αγνώστου και χάνεται, σε μια εποχή που τα πάντα ήταν πιο απλά και πιο πιθανά.Η Ελίζαμπεθ Μπανκς δεν υπάρχει πια. Πλέον είναι η Μαντ Ντα Σίλβα, και το όνομα δεν το έχει επιλέξει τυχαία. Φτιάχνει τη δική της πραγματικότητα, γνωρίζει ανθρώπους που θα τη φέρουν αντιμέτωπη με το σκοτάδι μέσα της, ξεπερνάει τα όρια του εαυτού της...Ένα μυθιστόρημα δρόμου στην Αμερική της δεκαετίας του \'90, γεμάτο τρέλα και ελευθερία.

Με τα φτερά της ελπίδας ξεκινάμε ένα ταξίδι στους μήνες του χρόνου και την ομορφιά των εποχών, όπου η φιλία, η αγάπη, η ειρήνη, η χαρά μέσα από στίχους και εικόνες μάς συντροφεύουν στο όνειρο.Πρόκειται για μια συλλογή 26 ποιημάτων για παιδιά που χαίρονται το φθινόπωρο, αγαπούν το παιχνίδι στη βροχή, μαγεύονται από τα χρώματα του ουράνιου τόξου...Το ποδήλατο που μοιράζονται με τους φίλους τους είναι μαγικό, κι εκείνα παίζουν με τις χιονούλες των Χριστουγέννων περιμένοντας τον Άι-Βασίλη να τους χτυπήσει το παντζούρι μ\' ένα μεγάλο γλειφιτζούρι, ώστε να του δείξουν το χιονάνθρωπο με την κατακόκκινη καρδιά που είναι γεμάτη αγάπη...Στη συνάντησή τους με τους μήνες της άνοιξης παίρνουν τα πινέλα τους κι όλα τα χρώματα για να τους ζωγραφίσουν και μαζί να καλωσορίσουν την ειρήνη.Το καλοκαιράκι ακούν το τραγούδι του τζίτζικα κι ονειρεύονται ταξίδια στη ράχη ενός δελφινιού με το φεγγάρι να ψιχαλίζει φως, ώσπου να βρουν το δρόμο για τη Ζαχαρούπολη, όπου θα γνωρίσουν τα καραμελένια της ανθρωπάκια, θα διαπιστώσουν πως η σοκολάτα δεν τελειώνει και θα έρθουν αντιμέτωπα με εκπλήξεις σιροπιαστές...

Σε ένα μέλλον τόσο αληθινό και κοντινό που θα μπορούσε να είναι το παρόν, αρχίζει να συμβαίνει το εξής παράδοξο: Όταν οι γυναίκες κοιμούνται, τυλίγονται σε κάτι που μοιάζει με κουκούλι και...δεν ξυπνούν ξανά. Αν κάποιος προσπαθήσει να σκίσει τον ιστό, αντιδρούν με αφάνταστη βιαιότητα.Στη μικρή πόλη του Ντούλινγκ, ο ιός εξαπλώνεται σε μια γυναικεία φυλακή προσβάλλοντας όλες τις τροφίμους εκτός από μία, την Ιβ Μπλακ. Είναι, άραγε, η Ιβ μια ιατρική ανωμαλία που πρέπει να μελετηθεί ή ένας δαίμονας που πρέπει να θανατωθεί;Έρμαια των αρχέγονων παρορμήσεών τους, οι άντρες χωρίζονται σε αντιμαχόμενες φατρίες. Κάποιοι θέλουν να σκοτώσουν την Ιβ, άλλοι να τη σώσουν.Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως είναι πως οι γυναίκες, αφού αποκοιμηθούν, ανοίγουν τα μάτια τους σ’ έναν ολότελα νέο κόσμο... Μην τις ξυπνήσεις!

Ο Γουίλιαμ Γουλφ εργάζεται στο Τμήμα Αζήτητης Αλληλογραφίας του ταχυδρομείου στο Ανατολικό Λονδίνο. Κάθε μέρα προσπαθεί να λύσει το μυστήριο των χαμένων γραμμάτων: φάκελοι με ανύπαρκτους ταχυδρομικούς κωδικούς, δυσανάγνωστοι γραφικοί χαρακτήρες, ονόματα μουτζουρωμένα απ\' τη βροχή, προσευχές, εξομολογήσεις που κανείς δεν άκουσε...Όταν ο Γουίλιαμ ανακαλύπτει τα γράμματα της Γουίντερ, η δουλειά του αποκτά νέο νόημα. Τα γράμματα απευθύνονται στον "Μεγάλο της Έρωτα", που δεν έχει ακόμα γνωρίσει, και ο Γουίλιαμ αρχίζει να αναρωτιέται: Μήπως είναι ο ίδιος ο μεγάλος της έρωτας;Ρισκάροντας τον γάμο του, αποφασίζει να ακολουθήσει τα στοιχεία στα γράμματα της Γουίντερ για να τη βρει και να λύσει τον μεγαλύτερο γρίφο της ζωής του: τον γραφικό χαρακτήρα της αγάπης.

Από νεαρή σχετικά ηλικία, ο Σοπεγχάουερ έγραφε σ\' ένα τετράδιο διάφορες σκέψεις, τόσο δικές του όσο και άλλων στοχαστών, για προσωπική του χρήση στην καθημερινότητα της ζωής. Προς το τέλος της ζωής του, δε, έκανε στους μαθητές του συχνά λόγο για το τετράδιο αυτό, το οποίο χαρακτήριζε, δανειζόμενος την έκφραση του Μάρκου Αυρηλίου, Τα εις εαυτόν και προόριζε για δημοσίευση μετά θάνατον. Εντούτοις, το τετράδιο, μετά το θάνατό του, όλως μυστηριωδώς χάθηκε. Παρά ταύτα, με βάση τη βιογραφία του φιλοσόφου την οποία συνέγραψε ένας μαθητής του, ο οποίος φέρεται να κράτησε για λογαριασμό του το τετράδιο και να χρησιμοποίησε για τη συγγραφή της αυτούσια αποσπάσματα απ\' αυτό, κατέστη δυνατή μια αξιόπιστη ανασυγκρότηση του περιεχομένου του.Η συλλογή στοχασμών που περιέχει το τετράδιο καθιστά στον αναγνώστη απτότατη την προσωπικότητα και στάση ζωής του Σοπεγχάουερ. Ο φιλόσοφος μιλά εδώ για πολλά και διάφορα ζητήματα της προσωπικής του ζωής και για το πώς τα αντιμετωπίζει: για την οικονομική του κατάσταση, για τις σχέσεις του με το άλλο φύλο, για τις φοβίες και τις αγωνίες που τον ταλάνιζαν, για την ακλόνητη πεποίθησή του σχετικά με την κλήση του και το έργο που θεωρεί ότι του έχει ανατεθεί, για τη μοναχικότητα και τη μισανθρωπία του. Μιλά δε για όλα τούτα κάνοντας ζωντανό διάλογο με άλλους φιλοσόφους, στοχαστές, ποιητές, κι επιστρατεύοντας το απαραγνώριστα προσωπικό του πνεύμα και ύφος, το τόσο κριτικό και καυστικό...

Η Έλενορ Όλιφαντ είναι τριάντα χρονών, ζει στη Γλασκώβη και δουλεύει ως λογίστρια σε μια εταιρεία γραφιστικής. Κάθε μέρα πηγαίνει στη δουλειά της, τα βράδια λύνει σταυρόλεξα και ακούει ραδιοφωνικές σαπουνόπερες, τις Τετάρτες μιλάει τηλεφωνικά με τη μητέρα της και περιμένει να έρθει η Παρασκευή για να φάει πίτσα και να μεθύσει με βότκα μέχρι το πρωί της Δευτέρας.Είναι τελείως μόνη, αλλά δηλώνει απολύτως καλά.Ώσπου, μια μέρα ερωτεύεται έναν τραγουδιστή και αρχίζει να φαντασιώνεται -χωρίς να έχουν καν γνωριστεί, χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή υπόνοια- πως είναι ο άντρας της ζωής της. Μόνο ένας συνάδελφός της, ο Ρέιμοντ, της φέρεται πολύ καλά -σε αντίθεση με τις αποστάσεις που κρατούν οι υπόλοιποι. Τι κρύβεται άραγε πίσω από τον αλλόκοτο και δύστροπο χαρακτήρα της Έλενορ;

Η Κατερίνα Θανοπούλου στη δεύτερη ποιητική της συλλογή "Άπνοια μνήμη" σωματοποιεί τον ατομικό και τον συλλογικό πόνο -υπό τη σκιά του ανακαλούμενου πένθους- όχι στην αφαίρεσή του, αλλά στην παροντική, εις την σώμα με σώμα, απτικότητα του. Με προανάχωμα την ειρωνεία, λεπτή ως δαντέλα που της κρύβει την θέα από έναν κόσμο βαρβαρότητας, δεν την ωθεί ως το δηλητηριώδη σαρκασμό, αλλά την κρατά στο ύψος και στο ύφος ενός τόνου που εκβάλλει στο παράπονο.Τρία χρόνια μετά το πρώτο της ποιητικό βιβλίο "Λαβύρινθος Μνήμη", και πάλι δοκιμάζει την αναγωγή στο παρελθόν όχι όμως ως ένα ακίνητο πεδίο ασφαλούς συνειδησιακής εγκατάλειψης, αλλά ως ένα κινούμενο εσοπτρικό παιχνίδι, μέσα από το οποίο ο εαυτός δεν καθηλώνεται στα στερεότυπα του βιωμένου χρόνου.Η άπνοια, λοιπόν, λειτουργεί ως ένα στάσιμο εν τη μνήμη προς στοχασμό και αναστοχασμό, ανοιχτό στα νέα αναγεννητικά καλέσματα, τα οποία ακροβαστούν επάνω στο σχοινί του μη τετελεσμένου. Η καταφυγή της στον μικρόκοσμο και στον μακρόκοσμο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ταύτισή της με τον ρυθμό του σύμπαντος ως συμβολική πράξη λύτρωσης και κάθαρσης.Γι\' αυτό, χωρίς τίποτα το θεολογικό ή θεολογίζον, η επί γης παρουσία της προκρίνεται ως ενατένιση της άνωθεν συμπαρουσίας των άστρων, υπακούοντας σ\' ένα ηλιακό και σεληνιακό τελετουργικό, σε μία μιμητική και αναπαραστατική τραγικωμωδία, στην οποία συναρμολογούνται, συμπλέκονται και εν τέλει συγκεράζονται το τραγικό με το κωμικό μέχρι την έξοδό τους στην ιλαρότητα, στην ευθυμία, στην χαρά, στην αγαλλίαση.Βασίλης Κ. Καλαμαράς