Η Άννα, εξήντα δύο χρόνων, αψηφώντας τις συμβάσεις, εγκαταλείπει τη ζωή της συζύγου και της μητέρας στη Λιουμπλιάνα και γνωρίζει τον Ισμαήλ, έναν εικοσιεπτάχρονο από την Μπουρκίνα Φάσο, ο οποίος μεγάλωσε στον δρόμο· μέρος όπου πολλές φορές υπέστη κακοποίηση. Τους ενώνουν η μοναξιά, η τραγική παιδική ηλικία και ο Χαρματάν, η ξηρή εποχή κατά την οποία ούτε η φύση ούτε ο έρωτας μπορούν να ανθήσουν. Η Άννα σύντομα συνειδητοποιεί ότι το χάσμα μεταξύ τους δεν δημιουργείται από το χρώμα της επιδερμίδας ούτε από τη διαφορά της ηλικίας τους, αλλά, κυρίως, από τις διαφορετικές αντιλήψεις και κουλτούρες τους. Το σεξ δεν νικά τη μοναξιά, και καταπιεσμένα μυστικά από το παρελθόν αναδύονται, σε έναν κόσμο που φαντάζει πολύ πιο σκληρός και, ταυτόχρονα, πιο αθώος από τον δικό της.Η Ξηρή εποχή: Ο ασυνήθιστος έρωτας του Χαρματάν, είναι ένα μυθιστόρημα έξυπνα γραμμένο, με εναλλάξ αφηγήσεις και από τις δύο πλευρές της σχέσης, με μαγικό ρεαλισμό, αλλά και θραύσματα από την αφρικανική πολιτική πραγματικότητα. Η Σλοβένα Γκαμπριέλα Μπάμπνικ δεν ακολουθεί την πεπατημένη σχετικά με τις προσδοκίες που έχουμε συνήθως από συγγραφέα μιας μικρής χώρας της κεντρικής Ευρώπης. Mε παγκόσμια οπτική, καταπιάνεται με τα θέματα του ρατσισμού, του ρόλου της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία και τη μοναξιά του ανθρώπου.

Αν η μουσική είναι η μόνη μορφή τέχνης με την οποία μπορεί κανείς τόσο καθαρά και βαθιά να προχωρήσει πέρα από το μανδύα των φαινομένων, τότε τι θα έκανε ένας μοναχικός στην ουσία του εφευρέτης για εκείνη;Θα γινόταν ένας άνθρωπος που ορίζει τη μοίρα του ή θιασώτης ενός τραγικού πεπρωμένου, σημαδεμένου από μια ανείπωτη κατάρα;Για τον Ζακ Ντιεντονέ μοιάζει να μην υπάρχει κάποιο όνειρο ζωής, παρά μόνο ένα σκοτεινό όραμα που οδηγεί το χέρι του στο εργαστήριό του και στους δρόμους του πολυσύχναστου, γεμάτου από λαμπερές μουσικές Παρισιού.Εκείνο το σκοτεινό όραμα της νιότης του που τον εκτοξεύει από τη θέση του ταπεινού ωρολογοποιού στην κατάκτηση της ίδιας της τελειότητας. Ενός ιδανικού σύμπαντος, της αιωνιότητας της ίδιας που θα υποκλιθεί για μια στιγμή μπροστά στην αδάμαστη μεγαλοφυΐα του, στο πνεύμα του πρώτου γνήσιου θεϊκού ανθρώπου, του ενός και αληθινού πνευματικού βασιλιά του κόσμου.

Το 1972, η ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη Μπερνάρντο Μπερτολούτσι "Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι", θα σοκάρει το κοινό παγκοσμίως και η περιβόητη σκηνή "με το βούτυρο", με τους Μάρλον Μπράντο και Μαρία Σνάιντερ, θα περάσει στην pop μυθολογία.Ένας μοναχικός Αμερικανός, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον θάνατο της γυναίκας του, δημιουργεί μια καθαρά σαρκική σχέση με μια άγνωστη νεαρή σε ένα άδειο παρισινό διαμέρισμα. Αυτή η αδυσώπητα ωμή απεικόνιση της σχέσης ανάμεσα σε ένα νέο κορίτσι και σε έναν κτηνωδώς ασυμβίβαστο μεσήλικα, διακατέχεται από τρυφερότητα, χιούμορ, βία αλλά και κολάσιμα αυθόρμητη λαγνεία...

ΑλληλουχίαΕπάλληλοι κύκλοιΔιαδοχήςΥστεροφημία ανέσπερηΚατακερματίζωΒόμβο του άρματοςΣειριακός αριθμόςΕξόκειλεΣε αμμουδιά χαλκέντερηΠυρ γοτθικόΆπειρος δρόμος η λιτανεία