-
Το Κοινωνικό Δίκτυο για τον Αναγνώστη και τα Βιβλία του -
-
ΝΕΟ
Προτάσεις -
Μηνύματα -
Εκδηλώσεις
| Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Το ψάχνω εδώ και πολλα χρόνια.Δεν μπορώ να το βρω πουθενά. Γνωρίζει κάποιος αν μπορούσα να το βρω;
Ο παιχνιδιάρης γυρίζει τον κόσμο Η σελίδα τού βιβλίουΔιαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου "Κράτος Δικαίου... η αποκάλυψη" στην σχετική ανάρτηση, τι συναισθήματα δημιουργούνται μέσα σας;
Πιστεύετε ότι θα ήταν το ιδανικό μέρος για να ζήσει κανείς;
Η απόλυτη τιμωρία απέναντι στο έγκλημα είναι τελικά η λύση;
Κράτος δικαίου... η αποκάλυψη Η σελίδα τού βιβλίουΔιαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου "Κράτος Δικαίου... η αποκάλυψη" στην σχετική ανάρτηση, τι συναισθήματα δημιουργούνται μέσα σας;
Πιστεύετε ότι θα ήταν το ιδανικό μέρος για να ζήσει κανείς;
Η απόλυτη τιμωρία απέναντι στο έγκλημα είναι τελικά η λύση;
Κράτος δικαίου... η αποκάλυψη Η σελίδα τού βιβλίου«Ο τελευταίος ασπασμός» είναι η συνάντηση μίας ευαίσθητης νεανικής ψυχής και πένας με την παλιά ωραία λογοτεχνία.
Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, κατά κανόνα οι εικόνες αρχίζουν να σχηματίζονται στο μυαλό μας και να περνούν από μπροστά μας, καθώς μπαίνουμε στην ιστορία κι εμβαθύνουμε.
Ωστόσο, στον Τελευταίο Ασπασμό, οι ίδιοι οι τίτλοι παραπέμπουν σε μία εικόνα.
Ενδεικτικά θα σταθώ σε μερικούς: Κορδέλα φιόγκο, βερμιγιόν…. Χαν εν Χαλίλι… Νόστιμον Ήμαρ… Νυφικό Πέπλο….
Αναφέροντάς τους και μόνο, νιώθω να περνά από μπροστά μου η εικόνα μιας όμορφης νέας κοπέλας με κορδέλα στα μαλλιά… σκηνές από την Ανατολή… η συγκίνηση του ξενιτεμένου που γυρνά στην πατρίδα… ένα λευκό πέπλο στολισμένο με δαντέλες…
«Ο τελευταίος ασπασμός» είναι ένα ταξίδι, μία εναλλαγή ζωής-θανάτου, θανάτου-ζωής κι ελπίδας. Τα σώματα μπορεί να διαλύονται στη γη, οι ψυχές όμως ζουν, υπάρχουν, κι έχουν τόσα να μας πουν, αρκεί να μπορούμε να τις αφουγκραστούμε.
Περιέχει πλούσιο υλικό που μπορεί να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί φιλολογικά, λαογραφικά κι επιστημονικά. Επίσης, τμήματά του θα μπορούσαν να ενταχθούν ως παράλληλα κείμενα στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στη Γ΄ Γυμνασίου και στις τρεις τάξεις του Λυκείου. Κι αυτό θα αποτελέσει τιμή και χαρά μου να το υλοποιήσω μέσα στη νέα σχολική χρονιά που σε λίγο ανατέλλει.
Επιτέλους ένα βιβλίο με το οποίο τα παιδιά όντως αποκτούν θεμελιώδεις μουσικές γνώσεις μέσω απλών και καλοσχεδιασμενων παιχνιδιών που τα παιδιά πραγματικά απολαμβάνουν. Η συγγραφέας έχει προφανώς συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο δοκιμασμένες μεθόδους από την δική της εμπειρία. Αυτό το βιβλίο μου έχει λύσει τα χέρια και ξέρω πολύ καλύτερα πως να διδάξω κάτι μουσικό στην τάξη. Δάσκαλοι και γονείς χωρίς μουσικές γνώσεις θα το λατρέψουν.
Μαθαίνω μουσική διασκεδάζοντας Η σελίδα τού βιβλίουεαν χαριζεται ενδιαφέρομαι. παρακαλώ ενημερώστε με
Έκφραση - έκθεση Γ λυκείου: Σχεδιαγράμματα εκθέσεων Η σελίδα τού βιβλίουΈνα αριστοτεχνικά καλοστημένο και καλογραμμένο ψυχολογικό θρίλερ, που σε κρατά σε αγωνία μέχρι και την τελευταία σελίδα. Οι ανατροπές είναι ραγδαίες και οι αποκαλύψεις απανωτές, ειδικά προς το τέλος. Είναι ένα βιβλίο που θα σας καθηλώσει, που θα παίξει με το μυαλό σας, Το συνιστώ ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του είδους.
Το δέμα Η σελίδα τού βιβλίουΕνδιαφέρομαι για βοηθήματα έκθεσης Α. Β. Γ. Λυκείου εάν χαρίζονται. Ευχαριστώ, email address: angkat1@otenet.gr
Κ.Λ.
Έκφραση - έκθεση Α΄λυκείου Η σελίδα τού βιβλίουΜόλις τελείωσα το καινούριο μυθιστόρημα του αγαπητού μου Σπύρου Πετρουλάκη με τίτλο "ΑΜΑΛΙΑ" και με έκπληξη διαπιστώνω πόσες πολλές δυνατότητες διαθέτει αυτός ο άνθρωπος! Το πυκνό βιογραφικό του το επιβεβαιώνει εξάλλου.
Συνέγραψε ένα μοντέρνο κοινωνικό μυθιστόρημα, με αστυνομική πλοκή, που ξάφνιασε και μάλλον τράνταξε τους αναγνώστες του!
Τόλμησε να αναφερθεί στις συνήθειες των ανθρώπων στα ορεινά χωριά που πίστευαν σε δοξασίες, σε μύθους , σε μάγια. Γνωρίζει στους αναγνώστες του την τέχνη της καφεμαντείας, μετά από προσωπική του έρευνα, καθώς και ποιοι άνθρωποι απευθύνονται σε τέτοιους ειδικούς, ακόμη και σήμερα.
Προβληματίζεται ο συγγραφέας για πολλά και σίγουρα συμφωνούμε (σελ. 170 στη μέση) όταν γράφει : «Τι γίνονται όλα αυτά που θέλουμε να πούμε σε έναν άνθρωπο, αλλά οι καταστάσεις το φέρνουν έτσι ώστε να τα κρατάμε μέσα μας; Πού πάνε; Τι χώρο πιάνουν στην ψυχή μας και πόσο κακό μας κάνουν στην πορεία; Γιατί αυτά που θάβουμε μέσα μας μόνο κακό μπορούν να μας κάνουν. Ποτέ καλό.»
Θίγει σοβαρά και σε έκταση το θέμα των σημερινών νέων, τι παρέες κάνουν, πού πηγαίνουν-πέρα από τα φροντιστήρια και τις εξωσχολικές δραστηριότητες-τι κινδύνους διατρέχουν καθημερινά αλλά και στο διαδίκτυο, πώς είναι οι σχέσεις τους με τους γονείς και τι ευθύνες έχουν εκείνοι…..
Διαθέτει τρυφερότητα η γραφή του Πετρουλάκη, ξέρει πώς λειτουργεί η σημερινή οικογένεια καθώς είναι γονιός κι ο ίδιος και κρούει έντονα τον κώδωνα του κινδύνου!
Πλούσιος ο γραπτός του λόγος με γεμάτες περιγραφές, μας μεταφέρει κάθε φορά στους τόπους που αναφέρει, για να παρακολουθήσουμε την υπόθεση σαν θεατές σε σκηνές κινηματογραφικού ή τηλεοπτικού έργου, αλλά και σαν θεατές αρχαίας τραγωδίας, με τις απαραίτητες διακυμάνσεις έως την τελική κάθαρση!
Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο όπου ο συγγραφέας σέβεται τους αναγνώστες του και συστήνει όλους τους ήρωες διαθέτοντάς μας τον απαραίτητο χρόνο , χωρίς να αδικήσει κανέναν ούτε να αφήσει απορία για κάποιον.
Είναι σίγουρα το πιο δυνατό του βιβλίο που κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο ως το τέλος. Καλοτάξιδη να΄ναι η ΑΜΑΛΙΑ!!!
Ευγενία Κορτσάρη
Αμαλία Η σελίδα τού βιβλίουΠρος έκπληξη όλων, ο Σπύρος Πετρουλάκης φέτος, έκανε την ανατροπή, δίνοντας στο κοινό του ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με πολλά αστυνομικά στοιχεία, αφήνοντας άφωνους τους αναγνώστες του με την εφευρετικότητα και την δημιουργικότητά του! Η Αμαλία είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Βαδίζει φυσικά πάνω στα χνάρια της χαρισματικής γραφής του Σπύρου, αλλά έχει έντονο και το αστυνομικό στοιχείο, που δεν έχουμε συναντήσει στα προηγούμενα βιβλία του. Και ο Σπύρος τα καταφέρνει εξίσου καλά και σε αυτό το είδος. Δεν λείπει και από αυτό το βιβλίο η έντονη συναισθηματική φόρτιση, η κινηματογραφική δράση και κινητικότητα, η περιπέτεια, η αγωνία για το τι θα διαβάσεις στην συνέχεια. Ο Σπύρος χρησιμοποιεί έξυπνα την τεχνική της χρονικής αναδρομής, η οποία τον βοηθά άλλοτε να πλέξει ιστορίες μεταξύ τους, άλλοτε να εξηγήσει, υφαίνοντας με μαεστρία, το πέπλο του μυστηρίου, εκτοξεύοντας την αγωνία στα ύψη.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας φυσικά η Αμαλία. Ένα μυστήριο κρύβεται πίσω από την πρωταγωνίστριά μας. Μία ιδιότυπη κληρονομιά να προβλέπει τα μελλούμενα, κουβαλάει στις πλάτες της από την στιγμή της γέννησής της. Ευχή ή κατάρα, θα αναρωτηθεί ο κάθε ένας από μας, αφού το χάρισμα αυτό την οδηγεί σε δρόμους σκοτεινούς, σε μονοπάτια απροσπέλαστα, σε ένα μυστήριο που σε προκαλεί να το ανακαλύψεις όσο και αν σε τρομάζει. Εκπέμπει μία γοητεία το άγνωστο και αφού έχεις προικισθεί με την δύναμη να το γνωρίζεις, όπως η Αμαλία, γιατί να μην το κάνεις άλλωστε…. Και όμως, ο χειρισμός είναι τόσο λεπτός όσο προσεχτικά πρέπει να είναι και τα βήματά σου. Πάντα παίζουν ρόλο τα κίνητρα και ο σκοπός που έχεις.. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το χάρισμα μόνο και μόνο για να βοηθάς τους άλλους, μπορείς όμως και να τους χειραγωγήσεις, με τίμημα του να είσαι δέσμιος του σκότους και μιας πλάνης ότι μπορείς να ελέγξεις τους πάντες. Ποιο δρόμο τελικά θα διαλέξει η Αμαλία;
Το σκηνικό της υπόθεσης του βιβλίου, μας ταξιδεύει 35 χρόνια πίσω, σε ένα χωριό της ορεινής Κορινθίας. Ένα δράμα συγκλονίζει την οικογένεια της Αμαλίας. Αν και τα στόματα της κλειστής κοινωνίας είναι σφαλιστά, το αρρωστημένο περιβάλλον του σπιτιού, θα την αναγκάσει να δραπετεύσει από τα δεσμά της και ν΄ αναζητήσει την τύχη της, μακριά από εκεί. Σε όλη της όμως την ζωή θα νιώθει κυνηγημένη, χρεωμένη με ένα έγκλημα στο οποίο μοιραία έγινε συνένοχη, για να σώσει τον αγαπημένο της αδελφό από τον εξευτελισμό ψυχής και σώματος που υφίστατο καθημερινά.
Έντονα συναισθήματα, φορτισμένη ατμόσφαιρα, αδρεναλίνη στο κόκκινο….. αισθάνεσαι θυμό και οργή απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, στεναχώρια για την τύχη της μάνας. Αναρωτιέσαι για την πορεία της Σταματίας και εάν θα μπορέσει να χαλιναγωγήσει το κακό που υπάρχει γύρω της ή θα τους συμπαρασύρει όλους σε έναν δρόμο που δεν έχει λυτρωμό. Νοιάζεσαι για τον Μιχάλη, αμφιβάλλεις όμως, εάν θα μπορέσει να ξεπεράσει την διπολική διαταραχή της ψυχικής του υγείας και εάν αυτή η συνεχής εναλλαγή της συναισθηματικής κατάστασης θα αποτελέσει το ευπαθές στοιχείο που θα τον δέσει ψυχικά με το κακό, οδηγώντας τον στο έρεβος του νου.
Ερχόμενη η Αμαλία στην απρόσωπη Αθήνα θα χρησιμοποιήσει το ταλέντο της να βλέπει το μέλλον, για να επιβιώσει. Θρήνος και οργή για τον άδικο χαμό της Βαγγελιώς, της γυναίκας που της στάθηκε ανιδιοτελώς στα πρώτα βήματά της, στην άγνωστη για αυτήν πόλη.
Χαρακτήρες απόλυτα ρεαλιστικοί, ανθρώπινοι με πάθη και αδυναμίες, χαρακτήρες που τους συμπονάς με τρόπο που θέλεις να μπεις μέσα στο βιβλίο για να τους σώσεις, να τους βγάλεις το πέπλο του σκότους, να τους βγάλεις από την πλάνη της ψυχής και άλλους, που σε εξοργίζουν, που θέλεις να τους εξαφανίσεις γιατί μολύνουν ακόμη και αυτόν, τον αέρα που αναπνέεις….
Με χρονικές εναλλαγές στο παρελθόν και στο παρόν, ο Σπύρος Πετρουλάκης, μας μεταφέρει στο εκάστοτε κοινωνικό γίγνεσθαι, με τις προκαταλήψεις και τις στερεότυπες αντιλήψεις του για όσους προβλέπουν τα μελλούμενα, για τον φόβο του απέναντι στο άγνωστο. Γράφει σε κάποιο σημείο ο συγγραφέας “Oι άνθρωποι σε αγαπάνε αν έχεις τα ίδια πιστεύω με εκείνους. Αλλιώς σε διώχνουν από κοντά τους. Θα σε κατακρίνουν αν πεις ότι γνωρίζεις και μαντεύεις το μέλλον. Θα τρομάξουν και θα σε απομακρύνουν από φόβο για το άγνωστο” Kαι έχει απόλυτο δίκαιο. Ακόμη και σήμερα, ποιος θα είχε το θάρρος να υποστηρίξει ότι κατέχει το χάρισμα να μαντεύει το μέλλον; Θα δεχόταν την κοινωνική κατακραυγή και τον αποκλεισμό του από την κοινωνία.
To βιβλίο όμως αυτό όπως προείπα, δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Έχει και αστυνομικές προεκτάσεις μ΄ έντονο το στοιχείο του μυστηρίου. Ο συγγραφέας τολμά για πρώτη φορά ν΄ ανοίξει μια νέα σελίδα, μπαίνοντας στα μονοπάτια της αστυνομικής λογοτεχνίας και πραγματικά το πετυχαίνει με αξιοθαύμαστο τρόπο. Πλούσια πλοκή, καταιγιστική δράση, μυστήριο, αγωνία είναι τα στοιχεία που τον κάνουν να πετύχει σε αυτό το νέο του άνοιγμα.
Εμφανίζει λοιπόν, έναν serial killer που εκτελεί ανήλικα κορίτσια, μ΄ ένα τελετουργικό τρόπο, αφήνοντας πάντα στον τόπο του εγκλήματος, πάνω στα πτώματα, μία κάρτα ταρώ που απεικονίζει τον Πεντάκτινο Ιππότη. Αναρωτιέσαι εδώ για την αστείρευτη φαντασία του Σπύρου Πετρουλάκη και πού σκοπεύει να φτάσει τον αναγνώστη. Από δω και στο εξής διαβάζεις τις εξελίξεις μ΄ ένα αδιάκοπο καρδιοχτύπι. Συμμετέχεις και συ στις έρευνες, μαζί με τον αστυνόμο Αριστείδη Καππαρό, για τον εντοπισμό του αδίστακτου δολοφόνου. Αγωνιάς μαζί με τους γονείς των θυμάτων για την τύχη των παιδιών τους.
Το βιβλίο όμως δεν είναι μόνο αστυνομικό. Μέσα από τις σελίδες του κατά κύριο λόγο απορρέουν σοβαροί κοινωνικοί προβληματισμοί. Η εφηβεία είναι η πιο δύσκολη ηλικία. Ο κίνδυνος παραμονεύει εκεί έξω, απειλώντας να τυλίξει στον ιστό του, την αμφίρροπη ψυχοσύνθεση του εφήβου. Ποιος έφηβος σε αυτήν την περίοδο της ζωής του θα καθίσει να συζητήσει με τους γονείς του ερωτήματα που τον απασχολούν και πόσο μάλιστα, όταν οι γονείς λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι, γιατί η εργασία τους το επιβάλλει; Εκεί έξω υπάρχει πληθώρα λαοπλάνων που αρέσκονται με παχιά λόγια, να παρασύρουν τ΄ ανυποψίαστα θύματά τους σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια…
Μέσα στο βιβλίο λοιπόν θα βρούμε εφήβους θύματα, εφήβους θύτες, εφήβους που το οικογενειακό τους περιβάλλον αλλά και ο φιλικός τους περίγυρος θα τους στιγματίσει για το υπόλοιπο της ζωής τους και όταν αυτοί θα γίνουν πλέον ενήλικες, η πορεία που θα ακολουθήσουν, θα έχει χαραχτεί σε εκείνα τα ευαίσθητα χρόνια της εφηβείας
Κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο πάντα αναρωτιέμαι αν θα μπορέσει ο Συγγραφέας να μου δώσει κάτι νέο στην επόμενη δουλειά του, κάτι που να με συνεπάρει και να με κατακτήσει για ακόμα μία φορά. Πράγμα πάντα δύσκολο και πολλές φορές ανέφικτο για κάποιους. Ο Σπύρος όμως μετά την επιτυχία που είχε Το τελευταίο δαχτυλίδι, όχι μόνο κατάφερε να φέρει κάτι διαφορετικό, αλλά κατάφερε να γράψει ίσως το καλύτερο βιβλίο που έχει δημιουργήσει μέχρι τώρα, χρησιμοποιώντας σαν όπλο την απίστευτη γραφή του, την αστείρευτη φαντασία του, και βελτιώνοντας όλα εκείνα τα στοιχεία που είχε στα προηγούμενα βιβλία του, κάνοντας τα μοναδικά.
Δικαιωματικά λοιπόν, η Αμαλία, είναι το καλύτερο για εμένα βιβλίο του Σπύρου μέχρι τώρα!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Δ.
Αμαλία Η σελίδα τού βιβλίουΤο είχα, το αφησα νωρις λογω πληξης και μετα το χαρισα. Ηταν αδιαφορο.
Φονικό στο Βυζάντιο Η σελίδα τού βιβλίουΜου φαινεται παραξενο να εχει καταχωρηθει σαν ερωτικη λογοτεχνια. Η γλωσσα του συγγραφεα είναι πολυ ωμη και σκληρη για κατι τετοιο. Ουτε ακριβως πορνο θα το ελεγα. Πιστευω ότι το νοημα ολων των εργων του Γκουτιερες είναι η περιγραφη της καθημερινοτητας ανθρωπων σε παρα πολυ φτωχες χωρες οπου παραδιδονται στα ενστικτα τους, οσο βαρβαρα και να είναι, για να επιβιωσουν.
Ο έρωτας νοστάλγησε την Κούβα Η σελίδα τού βιβλίουΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ..ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΒΑΛΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΑΜΕΙΩΤΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΜΙΑ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ ..- ΓΛΥΚΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΠΙΚΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΕΡΩΤΙΜΑΤΙΚΟ .. Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΖΕΙ ΤΗΝ ΠΛΟΚΗ .. ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ...
Η ΕΠΙΤΥΧΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ ΕΚΤΟΞΕΦΘΕΙ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ...ΗΔΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΟΣΟΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΝ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ ..ΣΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΒΙΒΛΙΑ ΑΝΑΖΩΟΓΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ .. ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ..ΕΥΓΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Βασιλιάς ή σκύλος Η σελίδα τού βιβλίουΔεν εχω λόγια..... εχω μείνει ακόμα " μεςα "στο βιβλίο!!!
Δεν ξερω πως να περιγράψω τα συναισθήματα μου!!
Συγκλονιστικό. Για ακόμη μια φορά ο Κωστας Κρομμύδας μας μάγεψε. Το ενα βιβλίο καλύτερο απο το άλλο!!!
Σε ταξιδεύει. Σε μαγεύει !! Σου θυμίζει το δικό σου μεγάλο έρωτα!!!
Με άριστα το 10 ; του δίνω 100!!!!!
Μυρωδιά από σανίδι Η σελίδα τού βιβλίουΑνορεκτικά όνειρα της Κίκκας Ουζουνίδου εκδόσεις Οσελότος
Είναι ένα βιωματικό βιβλίο. Η συγγραφέας Κίκκα Ουζουνίδου έγραψε ένα βιβλίο ως κατάθεση ψυχής και το παρέδωσε στις εκδόσεις Οσελότος για να βοηθήσει κι άλλα παιδιά που περνούν το στάδιο της ανορεξίας . Δεν γράφει μέσα στις σελίδες του για τις διατροφικές διαταραχές ούτε για τη βουλιμία. Για τις συνέπειες που είχε στη ζωή της από αυτή τη τιμωρία που επέβαλλε στον εαυτό της. Τα έγραψε για να προλάβει να μη μυρίσουν κι άλλα παιδιά το θάνατο. Να ταυτιστούν μαζί της και να γλιτώσουν. Μπορεί να μην έχει όμορφες σκηνές, όμορφα λόγια που θα μας ταξιδέψουν μέσα από τις 96 σελίδες του αλλά δεν χρειάζεται η λογοτεχνία στη προκειμένη έκδοση. Ένα ράπισμα είναι όλο το βιβλίο στους γονείς, στη κοινωνία, στο σχολείο. Είναι σκληρά τα παιδιά, μιλούν ωμά. Καταγράφει μέσα στις σελίδες του όλο το Γολγοθά που ανέβηκε από τη παιδική της ηλικία. Μεγάλος ο σταυρός στις πλάτες ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού. Αυτό το βιβλίο όμως δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά που είναι ανορεκτικά. Απευθύνεται και στους γονείς που δεν είναι έτοιμοι να γίνουν δυστυχώς γονείς, όπως της Κίκκας. Που ο εγωισμός δεν τους αφήνει να γεννηθούν τα παιδιά τους ευτυχισμένα. Που χωρίς να γνωρίζουν τα μπολιάζουν με χαμηλή αυτοεκτίμηση, μελαγχολία και ντροπή. Λέγοντας τους ότι τίποτε δεν κάνουν σωστά και καλά πράγματα, ότι είναι ασχημόπαπα, ότι πρέπει να λειτουργούν ως ρομπότ ικανοποιώντας τα δικά τους απωθημένα. Σίγουρα, διαβάζοντας το, θα δουν ότι έχουν κάνει κάποιο λάθος χωρίς να το καταλάβουν.
Και η Κίκκα έφτασε στην εφηβεία. Μόνη της. Στη χειρότερη ηλικία που το παιδί χρειάζεται τη στήριξη των γονιών και ιδιαίτερα της μάνας. Ξεσπά, θέλει να εγκαταλείψει το σχολείο και τον αγώνα του, Παρασύρεται από τη μελαγχολία της. Η Κίκκα δεν ήθελε να ζήσει χωρίς αγάπη, ένιωθε άδεια, πνιγόταν μέσα στην ανασφάλεια. Δεν είχε μέσα της κανένα φως, παρά μόνο σκοτάδι, καμιά ελπίδα, δεν ήθελε καμιά ανθρώπινη μορφή δίπλα της. Γράφει στο βιβλίο «γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα».
Πώς θα μπορούσε να παλέψει χωρίς να ματωθεί? Τα 32 κιλά που έφθασε ήταν ένα βήμα πριν το θάνατο. Ναι, μύρισε το θάνατο. Μέχρι που μια φωτογραφία με ένα κοριτσάκι έχοντας στο χέρι ένα τριαντάφυλλο ήταν το κλικ για να γλιστρήσει και να τον ξεγελάσει. Ναι, όπως γράφει και η ίδια στο βιβλίο της, είχε χρέος να παλέψει για το παιδάκι με το τριαντάφυλλο. Να του δώσει ξανά πίσω όσα του είχε πάρει. Ένιωσε σιγά-σιγά το φως, την αγάπη. Αγάπη και τη συγχώρεση. «Μόνο όταν αγαπάς κι όταν συγχωρείς απελευθερώνεις αυτό που σε στοιχειώνει.» Σήμερα η Κίκκα είναι ανεξάρτητη, ξέρει τι θέλει, απλώνει απλόχερα την αγάπη. Θα πρότεινα το βιβλίο της Κάκιας Ουζουνίδου για να πάρουν δύναμη τα παιδιά που δεν έχουν δύναμη να αγωνιστούν και κλείνονται στον εαυτό τους τιμωρώντας τον.
«Σταμάτα να εκδικείσαι τον εαυτό σου για πράγματα που δεν ευθύνεσαι και που ποτέ δεν ήταν στο χέρι σου… »
Ανορεκτικά όνειρα Η σελίδα τού βιβλίου
καλησπερα ψαχνω το συγκεκριμενο βιβλο μηπως το χει κανεις
Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας Η σελίδα τού βιβλίουΠως είναι δυνατόν να υπάρχουν και τα τρία βιβλία στα αγγλικά από Ελληνίδα συγγραφέα και στην γλώσσα μας να έχουμε μόνο το πρώτο και μάλιστα η σειρά να έχει ολοκληρωθεί το 2014;
Κρίμα γιατί πρόκειται για ένα υπέροχο βιβλίο.
Αλλά Έλληνας συγγραφέας να γράφει βιβλία στα αγγλικά λυπάμαι αλλά μου είναι αδιανόητο.
Το πέρασμα στη Ναβίντια Η σελίδα τού βιβλίου
Χρυσοί Υποστηρικτές
Ασημένιοι Υποστηρικτές
Χάλκινοι Υποστηρικτές
Πρόσκληση φίλων
