-
Το Κοινωνικό Δίκτυο για τον Αναγνώστη και τα Βιβλία του -
-
ΝΕΟ
Προτάσεις -
Μηνύματα -
Εκδηλώσεις
| Πως γράφω κριτική; | Είμαι Συγγραφέας | Είμαι Εκδότης | Είμαι Βιβλιοπώλης | Live streaming / Video |
Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή-Κουγιώνη για το βιβλίο
Η “Διαθήκη του Δολοφόνου” είναι ένα πολύ έξυπνο βιβλίο, που εντυπωσιάζει αμέσως διαβάζοντας την υπόθεσή στο οπισθόφυλλο.
“…προαναγγέλλω ρητώς και υπευθύνως το θάνατο του γαμπρού μου Άνθιμου Χυδά, συζύγου της κόρης μου Αλίκης, εντός των επομένων δώδεκα ωρών. Αίτιο του θανάτου του θα είναι η καρδιακή ανακοπή. Η σύλληψη, ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της πράξης αυτής οφείλονται αποκλειστικά σε δική μου πρωτοβουλία και δράση”.
Με αυτά τα λόγια ο καθηγητής Οδυσσέας Βερνής, αφού εξηγεί τον δικό του θάνατο, ομολογώντας πως ήταν αυτοχειρία, ανακοινώνει σε συγγενείς και φίλους, μα και σε όσους θελήσουν να το ψάξουν, πως αυτός είναι ο δολοφόνος του γαμπρού του, το εντυπωσιακό εδώ βέβαια είναι πως τον δολοφονεί..ενώ έχει ήδη πεθάνει και ο ίδιος, λίγες ώρες πριν.. Πρωτότυπη ιδέα και πολύ ευφάνταστη που σίγουρα κερδίζει αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Ο αστυνόμος Άρης Δριμός καλείται να λύσει την υπόθεση, την τελευταία της καριέρας του και της ζωής του. Πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και διανύει τους τελευταίους μήνες πριν τον θάνατο του. Η πλοκή του βιβλίου ξετυλίγεται με γρήγορη ροή, ταυτόχρονα με την ιστορία ζωής του Δριμού και αυτό δίνει περιθώριο τον αναγνώστη να τον γνωρίσει καλύτερα μέσα από πιο προσωπικές εξομολογήσεις και εκμυστηρεύσεις.
Στο πρωτόλειο πόνημα του Νίκου Γκίκα υπάρχει αρκετή δράση μα η λύση του αινίγματος βασίζεται περισσότερο στη διασταύρωση πληροφοριών, την έρευνα και τον συνδυασμό γεγονότων. Το μυστήριο που προκύπτει αρχικά δεν είναι τόσο εύκολο να διαλευκανθεί, καθώς μπαίνουν στη μέση διάφορα στοιχεία που μπορεί να είναι και παραπλανητικά. Ένα ιδιαίτερο, έξυπνο εύρημα αποτελεί τη λύση – και η αποκάλυψή του είναι εντυπωσιακή. Οι περιγραφές των χώρων, είναι πολύ ζωντανές, κινηματογραφικές, οι σκηνές εναλλάσσονται τέλεια εναρμονισμένες και επιτείνουν την αναγνωστική απόλαυση, μοιάζουν με στοιχεία καλογραμμένου σεναρίου, έτσι ώστε άνετα να μπορεί να μεταφερθεί και στη μεγάλη ή στη μικρή οθόνη.
Ο συγγραφέας διερευνά και σκιαγραφεί σε βαθμό άκρως ικανοποιητικό, την ψυχολογία καθενός από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας του και έτσι πολύ εύκολα κάνει κοινωνό τον αναγνώστη της ψυχικής κατάστασης των ηρώων του, αποτυπώνοντας με ακρίβεια τα συναισθήματα και τις σκέψεις, που κρύβονται σε κάθε τους απόφαση και κίνηση. Ο κόσμος τους οικείος και ρεαλιστικός, άλλες φορές τον απωθεί, άλλες τον συγκινεί, τον θυμώνει, τον αγανακτεί, μα σίγουρα κρατάει το ενδιαφέρον του αμείωτο ως την τελευταία σελίδα, καθώς ξέρει πως είναι πραγματικός. Διαφθορά, ασυδοσία, μοιραίες και επικίνδυνες γυναίκες, εθισμοί, εκβιασμοί, ίντριγκες, δολοπλοκίες, διαταραγμένες ψυχικά προσωπικότητες, μα και δυνατοί θεσμοί, όπως αυτός της πατρικής αγάπης, θυσίας, της αγάπης, της φιλίας, της αφοσίωσης, συνθέτουν το σκηνικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου και παρασύρουν τον αναγνώστη στο κυνήγι της λύσης ενός καθηλωτικού μυστηρίου.
Εντυπωσιακή και η πολύ καλή χρήση της ελληνικής γλώσσας δια χειρός Νίκου Γκίκα, τραβάει την προσοχή και εγείρει τον θαυμασμό του αναγνώστη από την πρώτη κιόλας σελίδα. Ο Νίκος Γκίκας πρωτοπορεί και επιλέγει έναν διαφορετικό τρόπο γραφής από αυτόν που μέχρι τώρα έχουμε συνηθίσει στα αστυνομικά μυθιστορήματα, που η γραφή τους είναι πιο συγκεκριμένη, πιο κοφτή θα έλεγα. Ο λόγος του είναι λυρικός, καθώς περιγράφει την καθημερινότητα των ηρώων του, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα ανθρώπινα συναισθήματα, όπως αυτά του έρωτα, του χωρισμού, της μοναξιάς. Χρησιμοποιεί διηγηματικά στοιχεία για να περιγράψει ή να εξωτερικεύσει προσωπικά συναισθήματα, σκέψεις και εντυπώσεις με γραφή εμπλουτισμένη με άφθονη χρήση εκφραστικών μέσων. Φανερή και αξιέπαινη είναι επίσης και η επιμελής και σωστή ερευνά που φαίνεται να έκανε σε τομείς της ιατρικής, της νομικής και της τεχνολογίας όπου αυτή απαιτείται και εξυπηρετεί στην εξέλιξη της πλοκής.
Εξαιρετική και η σύλληψη του τέλους. Ανατρεπτικό και καθόλου προβλέψιμο. Αναζητώντας τον δολοφόνο, ο αναγνώστης μπορεί να φανταστεί κάποια πράγματα μα αποκλείεται αυτή την έκβαση. Ένα πολύ βαρύ παρελθοντικό ιστορικό, προκαλεί συνέπειες, άλλοτε προμελετημένες και άλλες φορές όχι, που βαραίνουν και προδικάζουν το μέλλον καθώς ζητούν δικαίωση. Ποιος έχει το δικαίωμα να απονείμει δικαιοσύνη..;; Τι την χαρακτηρίζει ηθική και τι όχι…;; Τι σε κάνει ένοχο ή αθώο…;; Μπορεί μέσα από τον θάνατο να γεννηθεί ζωή..;; Μέσα από την απόγνωση να θριαμβεύσει η ελπίδα..;; Μπορεί ένας θάνατος να φωνάξει “συγνώμη”.. και αν ναι, αρκεί για να διορθώσει τραγικά λάθη και συμπεριφορές..;; Ερωτήματα που εύκολα ο καθένας θα χαρακτήριζε ως κενά ή αναπάντητα, στο βιβλίο του Νίκου Γκίκα, μα εγώ θα το έλεγα πως είναι όλα αυτά εσκεμμένα και εύστοχα τοποθετημένα τεχνάσματα από τον συγγραφέα, για να προκαλέσουν τροφή για σκέψη στον αναγνώστη..
Αν με ρωτήσετε τι είδους βιβλίο είναι “Η διαθήκη του δολοφόνου” δεν θα μπορούσα να σας απαντήσω με απόλυτο τρόπο. Είναι νουάρ; Είναι μια ιστορία εκδίκησης και ιδιόμορφης δικαιοσύνης; Είναι κοινωνικό; Θα έλεγα λοιπόν πως είναι λίγο απ’ όλα αυτά, μα απολύτως σίγουρη όμως είμαι στο ότι “Η διαθήκη του δολοφόνου” είναι ένα εξαιρετικό δείγμα αστυνομικής λογοτεχνίας, που δεν πρέπει να χάσετε. Αποτελεί άρτιο δείγμα αριστουργηματικής γραφής από έναν πολύ ταλαντούχο, πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, που έχει πολλά να δώσει και σίγουρα θα το διαπιστώσουμε στην συνέχεια..
Η διαθήκη του δολοφόνου Η σελίδα τού βιβλίου“Πάμε μια βόλτα;”.. και αμέσως χαμογελάς και σκέφτεσαι “Πάμε όπου με πας..” και η Μαρία Βουζουνεράκη με πήγε μια υπέροχη βόλτα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της. Μια βόλτα που με έκανε πιο πλούσια καθώς μου έκανε δώρο ένα πολύτιμο, θαυματουργό πρίσμα, το κρατούσα και διάβαζα και μέσα από αυτό, τα είδα όλα αλλιώς..
Η Μυρτώ είναι η βασική ηρωίδα του βιβλίου, ένα κορίτσι που λατρεύει τα βιβλία και ζει στο Ναύπλιο. Αποφασίζει λοιπόν να αφήσει την πόλη της και να πάει στην Αθήνα, για να κυνηγήσει τα όνειρα της και την δική της προσωπική ευτυχία. Με όπλα της το έμφυτο ταλέντο της στην συγγραφή και την πίστη στον εαυτό της, είναι έτοιμη να δώσει τον δικό της προσωπικό αγώνα και να δημιουργήσει, την ζωή που ονειρεύτηκε. Είναι έτοιμη για όλα, εκτός από ένα μοιραίο χτύπημα της τύχης, τόσο σκληρό και καθοριστικό που είναι ικανό να τα αλλάξει όλα και να επιβάλλει στην Μυρτώ να υποταχθεί στην μοίρα της. Μια ανίατη ασθένεια, η Σκλήρυνση κατά πλάκας, προσγειώνει την Μυρτώ σε μια πολύ σκληρή πραγματικότητα με την οποία πρέπει να μάθει να ζει και να συμβιβαστεί.. Πατάει φρένο στην ορμητική πορεία της Μυρτώ προς την κατάκτηση των ονείρων της και ζητάει..παράδοση αμαχητί.
Το βιβλίο της Μαρίας Βουζουνεράκη, είναι ένας οδηγός ζωής που σκοπό έχει να ανατρέψει τα όσα πιστεύαμε και θεωρούσαμε ως τώρα δεδομένα και να μας κάνει να τα δούμε όλα αλλιώς. Είναι ένα μάθημα, που θα το θυμόμαστε πάντα, είναι ένα ηχηρό μήνυμα, που φωνάζει πως η ζωή μας, είναι ένα ανεκτίμητο δώρο και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να το υποτιμάμε ή να μην το εκτιμάμε σωστά.
Όλοι μας κουβαλάμε στερεότυπα που επηρεάζουν την συμπεριφορά μας και την ζωή μας. Όλοι έχουμε την τάση να θεωρούμε πολλά πράγματα δεδομένα, την υγεία μας, την αγάπη του συντρόφου μας, την αφοσίωση του φίλου μας, ακόμα και την καλή μας τύχη. Η Μαρία Βουζουνεράκη ξέρει από πρώτο χέρι πως δεν είναι έτσι, το έχει ζήσει, το ζει και προσπαθεί μέσω του βιβλίου της, όχι απλά να μας το υπενθυμίσει, μα να μας κάνει να δούμε πως τελικά το μόνο που μπορούμε να θεωρήσουμε ως δεδομένο είναι ακριβώς αυτό, πως τίποτα στην ζωή μας δεν είναι δεδομένο..
Τις περισσότερες φορές έχουμε άγνοια κίνδυνου. Υποδεχόμαστε το καλό όπου το συναντάμε πάντα έτοιμοι και πιστεύουμε πως το κακό αφορά πάντα τους άλλους. Έτσι, όταν αυτό συμβεί στις ζωές μας μάς βρίσκει ανοχύρωτους, ευάλωτους και απομυζεί εύκολα όλες μας τις ψυχικές δυνάμεις, γιατί εμείς το επιτρέπουμε.
Το βιβλίο αυτό λοιπόν μας δείχνει πως αυτή η υπέροχη βόλτα μας στην ζωή, δεν πρέπει να σταματάει ποτέ, πρέπει να συνεχίζεται. Ο άνθρωπος πρέπει να προσαρμόζεται σε κάθε νέα συνθήκη που συναντά στο διάβα της. Πρέπει να συνεχίσει να κάνει όνειρα και να έχει στόχους. Πρέπει να προσπαθεί να εξελίσσεται σε καλύτερο άνθρωπο. Πρέπει να συνεχίσει με το ίδιο σθένος και ζήλο να διεκδικεί κάθε του δικαίωμα στον έρωτα, στην ευτυχία, στην αγάπη. Να υποστηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τις προσωπικές του επιλογές και να φεύγει μακριά από ότι προσπαθεί να αλλοιώσει τον χαρακτήρα του και από κάθε “πρέπει” που του επιβάλλουν καθήλωση και “προσαρμογή” στις επιταγές τους. Τα δικά του θέλω και όνειρα είναι αυτά που θα του προσφέρουν την πραγματική ελευθερία. Το βιβλίο αυτό είναι μια υπέροχη βόλτα στη ζωή, γιατί είναι μια βόλτα στην δική μας ζωή, στο δικό μας παρακάτω. Μια βόλτα που πάνω από όλα, οφείλουμε στον ίδιο μας τον εαυτό. Τις περισσότερες φορές μας είναι πιο εύκολα να εμφανιζόμαστε ως θύματα, θύματα των άλλων, της μοίρας, της ζωής. Αυτό δικαιολογεί κάθε μας παραίτηση και αδυναμία να αντισταθούμε σε αντίξοες συνθήκες που συναντάμε. Εκμαιεύει πιο εύκολα την συμπάθεια και την κατανόηση των άλλων. Όμως το αντίθετο από όλα αυτά, είναι το σπάνιο που όλοι θαυμάζουμε, το μοναδικό που όλοι κοιτάμε με δέος και η Μαρία Βουζουνεράκη, μας το λέει ξεκάθαρα με κάθε της λέξη, κρατώντας μας σφικτά από το χέρι, σε αυτή την όμορφη βόλτα, που φαντάζει σαν αυτό που λέγαμε στα μαθητικά μας χρόνια “εκπαιδευτική εκδρομή”
Σε κάθε άσχημο που συναντάμε, χίλιες δικαιολογίες λειτουργούν ανασταλτικά για το αν πάμε παρακάτω, για το αν συνεχίσουμε να το παλεύουμε. Αφήνουμε στην άκρη τα όνειρα μας ενώ στην πραγματικότητα, αυτές πρέπει να αφήσουμε στην άκρη, όχι την ίδια μας την ζωή. Δεύτερη φορά δεν έχει, κανένας δεν θα μας δώσει το δικαίωμα της επανάληψης για αυτό πρέπει να ζούμε απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή της ζωής μας και να εκμεταλλευόμαστε ή να δημιουργούμε ευκαιρίες γα να την κάνουμε ακόμα πιο όμορφη. Πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε μετά από κάθε χτύπημα, πανηγυρίζοντας την κάθε νέα μας αρχή, όχι απλά να επιβιώνουμε περιμένοντας το τέλος.
Οι ήρωες του βιβλίου, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, όπως εκείνοι που ο καθένας μας συνάντα στην καθημερινότητα του, αλλά που με τον δικό τους τρόπο, ηθελημένα ή όχι, επιδρούν καταλυτικά στην διαμόρφωση του χαραχτήρα μας.
Είναι εκείνοι που συνεχίζουν να είναι κοντά μας στα δύσκολα και εκείνοι που φεύγουν πρώτοι από τα ναυάγια της ζωής μας, σαν ποντικοί. Εκείνοι που αντιστέκονται στην μοίρα και εκείνοι που απλά της υποτάσσονται. Εκείνοι που λέμε διαφορετικούς και τους κατακρίνουμε, μα ξεχνάμε πως είναι ολόιδιοι με μας, το ίδιο άνθρωποι με μας και με τα ίδια ακριβώς δικαιώματα, στο όνειρο και στην διαμόρφωση της δικής τους προσωπικής ευτυχίας.
Η συγγραφέας απλά και λυτά περνάει τα μηνύματα της αβίαστα μα τόσο επιβλητικά. Δεν γράφει για να εντυπωσιάσει με το συγγραφικό της ταλέντο -αυτό έτσι κι αλλιώς είναι αυταπόδεικτο στοιχείο του βιβλίου- γράφει γιατί έτσι μπορεί να μας πλησιάσει, να μας κάνει να ακούσουμε, να μας κάνει να δούμε, γιατί αυτό έχει σημασία για αυτήν. Καταθέτει μεγάλες αλήθειες, τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρία στον χώρα μας και στις προσωπικές τους ζωές, θίγει την αναλγησία του κράτους. Κάνει να φαίνονται τόσο εφήμερα όλα μας τα δεδομένα και αφαιρεί την αξία από κάθε υλική πολυτέλεια της ζωής μας, δίνοντας την πραγματική, πολύτιμη αξία στην ζωή και στις μικρές στιγμές ευτυχίας που αυτή μας χαρίζει κάθε μέρα.
Η γραφή της ρέει, δεν αναλώνεται στο περιττό, μένει στα κύρια ζητήματα που θέλει να θίξει και μεταφέρει τις σωστές πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να έχουμε πλήρης εικόνες για αυτά. Δεν εκβιάζει συναισθήματα, δεν προκαλεί τον οίκτο, μα η τόσο ρεαλιστική και ανθρωπινή προσέγγιση της, προκαλεί άμεσα συγκίνηση και σεβασμό στον αναγνώστη και κερδίζει την εκτίμηση και τον θαυμασμό του, στην συγγραφική της δεινότητα.
Διαβάστε το, αυτή η βόλτα θα σας προκαλέσει τόσο βαθιά συναισθήματα, που δύσκολα θα την ξεχάσετε..
Πάμε μια βόλτα; Η σελίδα τού βιβλίουΈνα δυνατό μυθιστόρημα με έντονους χαρακτήρες. Ζωντανό, ανατριχιαστικό, αληθοφανές, διαδραματίζεται σε μια εποχή που δεν συναντάς σε πολλά μυθιστορήματα. Οι ήρωες σωστά σκιαγραφημένοι, δυνατοί, ανθρώπινοι με αντιδράσεις που καθορίζουν την πορεία της ιστορίας με τα λάθη και τα πάθη τους, αλλά και με αξίες, πίστη και αγάπη.Υπέροχο!!
Ο πρώτος αμέθυστος Η σελίδα τού βιβλίουΜε ενδιαφέρει να αποκτήσω το συγκεκριμένων αλλά δεν ξέρω τον τρόπο. Θα μπορούσε κάποιος να με βοηθήσει; ευχαριστώ!!
Το Ζεν και η τέχνη της συντήρησης της μοτοσικλέτας Η σελίδα τού βιβλίουΤο τρίτο μυθιστόρημα του Γιώργου Μπιλικά, με τίτλο Al-Andalus, μετά από τις μεταφυσικές αναζητήσεις των δύο προηγούμενων μυθιστορημάτων του, μεταφέρει τον αναγνώστη σε ένα χωροχρονικό ταξίδι και σε σφαίρες ιστορικές που υπήρξαν αλλά και σε άλλες που ίσως να υπάρξουν στο μέλλον. Στις σελίδες του παρελαύνουν ιππότες με πανοπλίες, άλογα και αγώνες, χάνια, χρώματα θερμά του μεσογειακού νότου, με ανατολικές επιδράσεις στην αισθητική και στις συνήθειες, σε ένα χωνευτήρι πολιτισμών, σε ένα σταυροδρόμι συνάντησης της Δύσης με την Ανατολή, ακόμα και με χρώμα ελληνικό από το νησί της Κίρκης στο μακρινό μέλλον του 3014 μ.Χ. Κεντρικός ήρωας είναι πάντα ο Ορφέας, που αναπτύσσει στον αναγνώστη, αφορμή των νέων περιπετειών του, συλλογισμούς απορρέοντες από τις ιστορικές του ανακαλύψεις, τις μυθολογικές του γνώσεις όπως τις συνδέει κριτικά με το παρόν του, τις μεταφυσικές και φιλοσοφικές του αναζητήσεις επιπλέον, φιλτραρισμένους με χιούμορ και με το χαρακτηριστικό και οικείο στον αναγνώστη και των άλλων βιβλίων του συγγραφέα ύφος του ήρωα.
Στο Al-Andalus βλέπουμε, εκτός των άλλων, τι γίνεται όταν η τεχνολογία μεταφέρεται στο 940 μ.Χ. στην Κόρδοβα, την εποχή της Reconquista, τότε που μεσουρανούσε ο Χαλίφης Αμπντ-Αλ-Ραχμάν Γ’. Ο Ορφέας βρίσκεται και πάλι εν μέσω μίας περιπλάνησης, σαν άλλος ένας τροβαδούρος ιππότης, στην περίπτωσή του, έχοντας, όμως, διαρκώς αγκιστρωμένη τη σκέψη του στον Οδυσσέα ως νοερό εφαλτήριο, καθώς ψάχνει τη Λύρα, την οποία του έκλεψε ο Χαλίφης. Τελικά, με τη βοήθεια της μάγισσας Κίρκης, ανακαλύπτει στην πορεία και τη χαμένη Ευρυδίκη, την οποία πάντα ελπίζει και πιστεύει πως θα ξανασυναντήσει. Αλλά δεν είναι εύκολη υπόθεση η απόκτηση των όσων επιθυμεί, σε έναν ξένο τόπο, δίχως ταυτότητα και όντας ο Κανένας. Πασχίζοντας να γίνει κάποιος, επομένως, ώστε να διεκδικήσει ό,τι θεωρεί πως του ανήκει, καλύπτει μέσα σε μερικές εβδομάδες το κενό για όσα εκ των πραγμάτων αγνοεί, από την εποχή του (Αρχαιότητα) έως και το 3014 μ.Χ., με τρόπο μαγικό. Έτσι γίνεται, λοιπόν, ιππότης, τραγουδάει live Rock συναυλία για το Χαλίφη και τους Μαυριτανούς, και άλλα πολλά, προκειμένου να ξεγελάσει τον «Άδη» −ο Χαλίφης εδώ−, με μία ρομαντική αρπαγή! Θα τα καταφέρει άραγε;
Ο συγγραφέας «παίζει» με αξίες, μεγέθη, συναισθήματα και πραγματικότητες, όπως είναι ο χρόνος, η αγάπη, ο θάνατος και η εσωτερική εξέλιξη, και αναφέρεται στα βήματα που κάνει ή δεν κάνει κάποιος, για να φτάσει σε μία, κατά το δυνατόν, προσωπική ολοκλήρωση. Ας δούμε κάποια σημεία του βιβλίου:
«[...] δεν υπάρχουν επιτυχημένες ή αποτυχημένες σχέσεις [...] Ο σκοπός της ζωής και των σχέσεων δεν μπορεί να είναι άλλος από την εξέλιξη, την ανάπτυξη και την κατανόηση της πληρότητας του εαυτού μας. Η εξέλιξη τείνει από το εγώ στο εμείς [...] στην αγάπη και την αληθινή επικοινωνία. Το να νιώσουμε, να κατανοήσουμε και να βιώσουμε την αγάπη είναι [...] ο τελικός και υψηλότερος σκοπός κάθε σχέσης. Δεν μπορούμε να διαβούμε αυτόν το δρόμο της ανάπτυξης χωρίς να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να παίρνουμε τα μαθήματά μας. Κάθε σχέση είναι μία θαυμάσια ευκαιρία για να συνεργαστεί κάποιος, με σκοπό να κατανοήσει τον εαυτό του και να εξαγνίσει τις εγωιστικές του τάσεις. Κάθε σχέση μάς προσφέρει δυνατότητες για να μάθουμε τη θυσία και τη συνεργασία [...] όσο πιο δύσκολη είναι η σχέση, τόσες περισσότερες είναι και οι ευκαιρίες για μάθηση»[1].
«Κάθε χωρισμός είναι μια ευκαιρία και μια πρόκληση να μάθουμε να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας και τον άλλον. Να μάθουμε να κατανοούμε, να συγχωρούμε και να μαθαίνουμε ότι μέσα σε κάθε τέλος υπάρχουν οι σπόροι για μια καινούρια αρχή. Η ελιά είναι ένας θαυμάσιος καρπός, αλλά, για να βγει το πολύτιμο λάδι, πρέπει να τριφτεί, να πιεστεί, να συνθλιβεί. Μόνο μέσα από την τριβή με την απώλεια και τον πόνο, την επαφή με το θάνατο –κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος−, με την έννοια ότι τελειώνει μία φάση της ζωής μας, βγαίνει το πολύτιμο λάδι της εμπειρίας της ζωής. Όσο αναπτυσσόμαστε, τόσο καλύτερα κατανοούμε τον εαυτό μας»[2].
«Το “ΜΑΖΙ” είναι η πιο δύσκολη λέξη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου»[3].
«Νέκυια θα πει... Να ζεις τη ζωή σου ολόκληρη και να στοχάζεσαι... Να γνωρίζεις ότι η ζωή σου είναι η προέκταση της φαντασίας σου... Να είναι η ζωή σου το Πλοίο που ταξιδεύει στον Ωκεανό του Χρόνου, αλλά να μη σε ενδιαφέρει ο Χρόνος... Να έχεις τη δύναμη να μπαίνεις μέσα στην ψυχή σου και να βλέπεις όλους τους ισοβίτες κατάδικους που κρύβεις μέσα της... [...] Να αγνοείς τους ανόητους που σε περιτριγυρίζουν, όχι από εγωιστικό πείσμα, αλλά από υποχρέωση και συνέπεια προς τον εαυτό σου για το επίπεδο στο οποίο οφείλεις να τον έχεις... Νέκυια θα πει... Να βάλεις στο ποτήρι σου το χυμό της ύπαρξής σου και να τον ανακατέψεις με τη σωστή δόση του χυμού της ανυπαρξίας σου, για να φτιάξεις το χυμό της ζωής... Να ζεις με όλη της τη μεγαλοπρέπεια την ένταση της ένωσης με την Αγαπημένη...»[4].
«Έρωτας είναι η τέχνη τού να φεύγεις, αλλά να φεύγεις έτσι, που ο πόνος που θα νιώθεις να σε σφάζει χίλιες φορές περισσότερο από τον πόνο που σφάζει το σύντροφο που αφήνεις. Αν ο σύντροφός σου πονάει μια φορά, εσύ να πονάς χίλιες. Ο Έρωτας είναι Γνώση, Ευγένεια και Αρχοντιά»[5].
Ιουλία Λυμπεροπούλου
Al-Andalus Η σελίδα τού βιβλίουΌλα, ξεκινούν ένα βράδυ από το μικρό και αγαπημένο μπαράκι του Ορφέα, το Blue Note όταν αποφασίζει να πάει να απολαύσει την Πανσέληνο στο Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και η πλοκή μπαίνει σε εξέλιξη στο ατύχημα που του συμβαίνει λίγο πριν φτάσει εκεί.
Το Συμπαντικό παιχνίδι, η συνύπαρξη των αντιθέτων (Θετικό-Αρνητικό, Σκοτεινό–Φωτεινό, κλπ), και τα Τέσσερα Στοιχεία της Φύσης (Γη, Νερό, Αέρας, Φωτιά) είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ιστορίας αυτής, που βρίσκει τον Ορφέα να κινείται ανάμεσα σε δύο Παράλληλους Κόσμους με ατέλειωτα και συνεχή Flash–Back στο “Εδώ” και στο “Εκεί” (το άγνωστο “Εκεί”, αφού κανείς ποτέ δεν γύρισε για να μας το περιγράψει), τα οποία μας βοηθούν να κατανοήσουμε αυτό που συμβαίνει, αλλά και βοηθούν την πλοκή να “δέσει” λίγο-λίγο και σιγά-σιγά καθώς πλησιάζουμε στο φινάλε.
Οι βασικοί ήρωες του μυθιστορήματος, αντιπροσωπεύουν ο καθένας και ένα από τα Τέσσερα Στοιχεία της Φύσης:
Ο Malt (Επεξεργασμένο Κριθάρι) αντιπροσωπεύει το Στοιχείο της Γης, η Anqet (Θεά των Υδάτων/Αίγυπτος) αντιπροσωπεύει το Στοιχείο του Νερού, ο Intra (Θεός των Ανέμων/Ινδίες) αντιπροσωπεύει το Στοιχείο του Αέρα και ο ίδιος ο Ορφέας αντιπροσωπεύει το Στοιχείο της Φωτιάς.
Η Ίρις (Θεά του Ολύμπου, Αγγελιοφόρος) που αντιπροσωπεύει την Επικοινωνία, λειτουργεί για να φέρνει σε Επαφή τους υπόλοιπους ήρωες μεταξύ τους και τέλος η Αστάρτη (Θεά των Φοινίκων) που αντιπροσωπεύει τη Γυναικεία Χάρη, τη Γονιμότητα και τον Έρωτα, κλείνει με την έννοια και την Ουσία του Δυαδικού Στοιχείου της Ύπαρξής μας (Αρσενικό-Θηλυκό).
Ο τίτλος (Νο. 9) μπορεί να είναι μία –μικρή έστω- αναφορά στον John Lennon, αλλά είναι και το κλου της όλης ιστορίας. Τίποτα όμως από όσα διαβάζουμε δεν το προεξοφλεί ή δεν το κάνει ορατό. Παραμένει “κρυμμένο” και αόρατο στο παρασκήνιο, κάνοντας την εντυπωσιακή του εμφάνιση στα τελευταία κεφάλαια και αναδεικνύεται επιβλητικά “φωτίζοντας” τα πάντα και λύνοντας το μυστήριο μόνο στο φινάλε, το οποίο φινάλε, δεν σημαίνει ότι ο ήρωάς μας φτάνει απαραίτητα κάπου.
Το σημαντικό άλλωστε, δεν είναι να φτάσει κάπου. Το σημαντικό δεν είναι ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Αυτό το συνεχές πήγαινε-έλα, αυτό το ανελέητο κυνηγητό και οι εμπειρίες που αποκομίζει, που μετουσιώνονται και γίνονται γνώση.
Γιώργος Μπιλικάς
Το Νο. 9 είναι ένα μεταφυσικό θρίλερ φαντασίας, που μοιάζει να έρχεται ως φυσική συνέχεια μετά το πρώτο μυθιστόρημα του Γιώργου Μπιλικά Heaven Adventures. Ο συγγραφέας, πάντα πιστός στην περιγραφή του υπερβατικού στοιχείου, συνδυάζει και πλέκει την πραγματικότητα με ό,τι φαίνεται επινοημένο και ονειρικό, αφήνοντας τελικά μία γεύση αμφιβολίας στον αναγνώστη για τα ψήγματα αλήθειας που μπορεί να κρύβονται στην ιστορία, μέσα από μία δεξιοτεχνικά δομημένη και ταχύρυθμη αφήγηση. Κεντρικός ήρωα είναι και πάλι ο Ορφέας, που ξεκινώντας ένα βράδυ από το μικρό και αγαπημένο του μπαράκι, το «Blue Note», αποφασίζει να απολαύσει την Πανσέληνο στο Ναό του Ποσειδώνα, στο Σούνιο. Το ατύχημα που του συμβαίνει λίγο πριν φτάσει εκεί πυροδοτεί τη μυστήρια και περιπετειώδη πλοκή.
Έχοντας διαβάσει το βιβλίο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ιστορία διερευνά έναν τομέα μεταφυσικής εξελικτικής ψυχολογίας, αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο υπάρχει, αλλά σε ένα επίπεδο κυρίως πνευματικό. Και αυτό γιατί οι ήρωες περνούν από στάδιο σε στάδιο, θέλοντας ή μη, καθώς το τυχαίο είναι σχετικό στην αφήγηση, προκειμένου να κατακτήσουν τη γνώση. Πιο συγκεκριμένα, την εσωτερική γνώση, μέσα από περάσματα σε παράλληλους κόσμους, βρίσκοντας έτσι τη θέση που τους αρμόζει και εκπληρώνοντας το ρόλο της ύπαρξής τους συμπαντικά. Αφορά διάφορα είδη μεταβάσεων, επομένως, όπως τα βιώνει και ο καθένας διαρκώς στην πορεία μίας ζωής, ιδίως όταν επιδιώκει την εξέλιξη χωρίς να στασιμοποιείται στη νοητή αναβίωση των γεγονότων που έχουν ήδη συμβεί. Αυτή η συμπαντική συμφωνία, επιπλέον, καταλήγει σε μία αρμονική σύνθεση αποδίδοντας στο κάθε φυσικό στοιχείο, από τα τέσσερα βασικά, την αξία που του αναλογεί.
Όλα διευρύνουν και ξετυλίγουν τον ορίζοντα των δυνατοτήτων τους, ακόμα και η ύλη ‒ Γη, απενοχοποιημένη σε σχέση με τη χαρά και την απόλαυση. Το βιβλίο διατρέχεται από αναφορές που γίνονται αφορμή για τη συμμετοχή όλων των αισθήσεων του αναγνώστη, καθώς η ύλη με τη στενή και με την ευρύτερη έννοια γίνεται έμπρακτα ένα μέσον αυτόνομα σεβαστό, επιτελώντας την ίδια στιγμή και τη μεταφορά του πνεύματος για την ολοκλήρωση των στοχοθετήσεών του. Στο επίκεντρο βρίσκουμε, λοιπόν, τη δύναμη του μυαλού, της φαντασίας και της ζωής σε κάθε έκφανσή της. Δηλαδή, και της ζωής μετά τη ζωή, όχι της ζωής μετά θάνατον, μίας κατάστασης παρεξηγημένης που προκαλεί το φόβο, ενώ αποτελεί ένα ακόμα πέρασμα. Καλή νέα αρχή εύχομαι, επομένως, σε όποιον διέρχεται μία νέα Πύλη, όπου κι αν βρίσκεται αυτή, όπως και σε όποιον επιλέξει να διαβάσει το ταξιδιάρικο και ευφάνταστα ενεργειακό αυτό βιβλίο, που επίσης μπορεί να αποτελέσει μία Πύλη για στοχαστικές διαδρομές… Προσωπικά, πάντως, φρόντισα να προμηθευτώ εγκαίρως τη Visadream μου και ετοιμάζομαι οσονούπω να την εισάγω στο ΑΤΜ για μία νέα απόδραση στη Χώρα των Ονείρων…
Ιουλία Λυμπεροπούλου
«Τους Θεούς τους φτιάχνουν οι άνθρωποι και τους δίνουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Ο Θεός είναι ο πόθος μας. Είναι αυτό που δεν αγγίξαμε ποτέ. Είναι αυτό που ο άνθρωπος συνεχώς αναζητάει. Είναι αυτό που δεν θα βρούμε ποτέ στην επίγεια ζωή μας και είναι επόμενο να το μεταθέτουμε. Φτιάχνουμε λοιπόν έναν Θεό που να μας μοιάζει, αλλά του δίνουμε την ελπίδα μας να τη διαφεντεύει. Έτσι λέμε ότι στην άλλη ζωή θα είμαστε ευτυχισμένοι και αυτή είναι η ελπίδα που γλυκαίνει και απαλύνει την δύσκολη στιγμή του θανάτου».
Αυτή είναι η “φωνή” του συγγραφέα μέσα σε τούτες τις σελίδες. Είναι η θέση του ορθά σκεπτόμενου Έλληνα.
Το “Heaven Adventures” δεν είναι ένας τυχαίος σκωπτικός και αιρετικός λίβελος. Είναι ένα Ελληνικό νοηματικό αφήγημα που συμφιλιώνει τον σκεπτικισμό και τον αγνωστικισμό με τη βαθύτερη ουσία των μεταφυσικών θρησκευτικών αναζητήσεων, και είναι γραμμένο με μπόλικο “αττικό άλας”, με σκοπό την απολαυστική του ανάγνωση και την κατανόηση του φαινόμενου της θρησκευτικότητας.
Χρήστος Τσούκας
Συγγραφέας/Μελετητής
Heaven Adventures Η σελίδα τού βιβλίου
Καλημέρα. Αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει να το βρω. Ευχαριστώ
Σπίτι από φύλλα Η σελίδα τού βιβλίουΗ πρωτοεμφανιζόμενη στο χώρο του βιβλίου, Μαρία Κυριαζή μας παραδίδει το πρώτο πόνημά της με το συμβολικό τίτλο"Καρδιά δυο νούμερα μικρότερη" από τις εκδόσεις Πνοή που το νόημά του ξεδιπλώνεται στον επίλογο . Διαβάζοντας μου έδωσε την εντύπωση, ότι η γραφή δεν ανήκει σε μια κοπέλα που κάνει τα πρώτα της βήματα στη συγγραφή αλλά σε μία έμπειρη συγγραφέα που παραδίδει άλλο ένα βιβλίο στους αναγνώστες της. Εξεπλάγην ευχάριστα όταν από τις πρώτες σελίδες με είχε καθηλώσει.
Ένα βιβλίο που δεν πρόλαβε να παρουσιαστεί κανονικά λόγω πανδημίας κορονωϊού, παρόλα αυτά θεωρώ ότι έχει κερδίσει ήδη το αναγνωστικό κοινό από το ωραίο εξώφυλλο και το περιεκτικό κείμενο στο οπισθόφυλλό του. Με τη στρωτή και απλή γραφή της, τις έντονα παραστατικές εικόνες εγκλωβίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και τον κερδίζει με την πλοκή. Θα ήταν μία ωραία πρόταση για κινηματογραφική ταινία ή τηλεοπτική σειρά γιατί δεν του λείπει τίποτα. Αγωνία, δράση, σασπένς, έρωτας, προδοσία, μυστήριο, πάθος, μίσος, φόβος, λύτρωση.
Μια ιστορία που διαδραματίζεται στο Μεγανήσι, Αθήνα, Βόλο. Κέντρικοί ήρωες της Μαρίας Κυριαζή, η Αθηνά και ο Άρης. Ένας έρωτας μεγάλος εκτυλίσσεται στο μαγευτικό Μεγανήσι ανάμεσα στους δύο νέους. Μελλοντική φοιτήτρια της ιατρικής εκείνη, εκπαιδευτικός εκείνος. Η κοινή ζωή τους συνεχίζεται στην Αθήνα. Μια μεγάλη ανατροπή στη σχέση τους θα φέρει τα πάνω κάτω. Η απομάκρυνση και ο χωρισμός του ζεύγους αναμενόμενος. Οι εγωιστικές επιλογές της Αθηνάς την φέρνουν σε λάθος μονομάτι. Οι συνθήκες και τα γεγονότα που εξελίσσονται στη ζωή της την φέρνουν μπροστά σε μία σοκαριστική αλήθεια. Οι ανατροπές η μία πάνω στην άλλη. "Έως που θα έφτανε η ηρωίδα μας για να ξεφύγει από το κακό;..."
Δε θα σας το πω εγώ αυτό, πρέπει να το ανακαλύψετε μόνοι σας.
Καλώς ήρθες λοιπόν Μαρία Κυριαζή στο συγγραφικό χώρο και ανυπομονώ για το επόμενο πόνημά σου.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!
Καρδιά δυο νούμερα μικρότερη Η σελίδα τού βιβλίουΤρυφερό, νοσταλγικό, σε αγγίζει. Γιατί μιλά με τον πιο όμορφο τρόπο για όλα όσα θα ήθελε να πει ο καθένας μας.
Αύριο λοιπόν... Η σελίδα τού βιβλίουΣας ευχαριστώ για την ανάρτηση! Χριστός Ανέστη σε όλους!!
Η ζωή μου, μια εκκρεμότητα Η σελίδα τού βιβλίουΕίναι ένα από τα λίγα βιβλία που ξεκινώντας να το διαβάζω δεν μπόρεσα να το αφήσω,
παρά μόνο όταν το τελείωσα.
Νομίζω ότι θα πρέπει να το διαβάσετε για να θυμηθείτε όσοι ζήσατε εκείνη την εποχή
πως ήταν & η δική σας ζωή & νομίζω σε πολλά σημεία του βιβλίου θα βρείτε στοιχεία & της δικής σας ζωής.
Οι νεότεροι θα μάθετε πως έζησαν οι γονείς σας & οι Παπούδες σας, πέρα από τις Ιστορίες, που ίσως σας έχουν
διηγηθεί οι γονείς σας.
Στα ποιήματα «Οι λέξεις» βάλτε εσείς τίτλο στο καθένα, ο συγγραφέας δεν ήθελε να τα «βάλει σε ένα κουτί» όπως είπε και τα άφησε έτσι… άτιτλα. Διαβάζονται σαν νεράκι, μακριά από πολύπλοκες φόρμες και πολύ αφηρημένα νοήματα. Άλλα έχουν ρίμα και μέτρο, άλλα όχι. Γραμμένα όμως με μαστοριά, αγάπη και έναν αυθορμητισμό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του (ο συγγραφέας έχει εκδώσει και παλιότερα ακόμα μία ποιητική συλλογή «Παροτρύνσεις»).
Ένα από τα ποιήματα μελοποίησε σε μια ροκ φόρμα ο μουσικός Μιχαλης Σουμας (Mixail Soumas) και το ερμήνευσε μοναδικά, αποσπώντας πολλά χειροκροτήματα!
Είναι αρκετά σημαντικό να αποκτήσω αυτό το βιβλίο, ακόμα και ακριβότερα.
Όποιος μπορεί να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο ας επικοινωνήσει μαζί μου, ευχαριστώ πολύ!
Επί του εργαστηρίου Η σελίδα τού βιβλίουΘυμάστε όλα όσα θα θέλατε να πείτε στα ανήψια σας, στα παιδιά σας που μεγαλώνουν, που μπαίνουν στην εφηβεία; Θυμάστε πως αναρωτιόσασταν πως να τους μιλήσετε για τον ευαίσθητο τομεά της ερωτικής ωρίμανσης; Για τις τόσες πρώτες φορές που δοκιμάζει κανείς στο μονοπάτι της ερωτικής αφύπνισης, όπως το πρώτο φιλί, το πρώτο χάδι...
Τώρα μπορείτε να τους δώσετε απλά αυτό το βιβλίο, να τα αγκαλιάσετε και να τους πείτε οτι αφού το διαβάσουν τα περίμενετε να συζητήσετε.
Η ερωτική αφύπνιση ενός νέου της επαρχίας Η σελίδα τού βιβλίου
Χρυσοί Υποστηρικτές
Ασημένιοι Υποστηρικτές
Χάλκινοι Υποστηρικτές
Πρόσκληση φίλων