Γράφει: Πόπη Ξοφάκη
Το φωτορεπορτάζ.
Το βιβλίο, «Το Μεγάλο Παιχνίδι».
Η συγγραφέας Βανέσσα Λαμπροπούλου.
Οι Εκδόσεις Πηγή.
Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών και οι Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή παρουσίασαν το μυθιστόρημα της Βανέσσας Λαμπροπούλου, «Το Μεγάλο Παιχνίδι».
Για το βιβλίο μίλησαν:
- Ντέπη Ζούνη, βοηθός σκηνοθέτη
- Γιώργος Βουζουλίδης, σύμβουλος ψυχικής υγείας
- Βανέσσα Λαμπροπούλου, η συγγραφέας
Αποσπάσματα του βιβλίου διάβασε ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος ενώ τη μουσική επένδυση της βραδιάς είχε ο πιανίστας, Γαβριήλ Τσακιρίδης.
Ένα μεγαλοφυές παγκόσμιο παιχνίδι
Με δύο όψεις
Χωρίς κανόνες
και
Σκοπό που ξεπερνά την ανθρώπινη φαντασία
Ο Ιωάννης έχει πετυχημένη καριέρα, οικονομική άνεση και ευτυχισμένο γάμο. Ένα αιφνίδιο γεγονός, ανατρέπει τη ζωή του. Με μυστηριώδη τρόπο ανακαλύπτει, πως είναι Παίκτης στο Μεγάλο Παιχνίδι. Είχε δηλώσει συμμετοχή χωρίς να το γνωρίζει, μέσω μιας εφαρμογής στο διαδίκτυο. Μετά από μια αλληλουχία γεγονότων, βρίσκεται στη δίνη μιας υπόθεσης, δίχως αρχή και τέλος. Διανύει ένα προσωπικό ταξίδι αναζήτησης και ανακάλυψης του εαυτού του. Επαναπροσδιορίζει τη ζωή του, έρχεται σε επαφή με τις πραγματικές του ανάγκες και την προσωπική του αλήθεια. Πώς επηρεάζεται το μέλλον του, η ανθρωπότητα και η εξέλιξη του Παιχνιδιού; Τι είναι το Μεγάλο Παιχνίδι; Tι πραγματικά αναζητούμε στη ζωή;
Είμαστε όλοι, ένας Ιωάννης.
Ένα φουτουριστικό και υπαρξιακό μυθιστόρημα, που αναδεικνύει τον έλεγχο στη ζωή μας που έχει επιφέρει το διαδίκτυο με την τελειοποίηση των συστημάτων παρακολούθησής μας και θίγει με ευρηματική πλοκή, θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν κάθε σύγχρονο άνθρωπο.
«Ένα πολλά υποσχόμενο λογοτεχνικό ντεμπούτο.
Ένας συναρπαστικός συνδυασμός λογοτεχνίας, έμπνευσης και φιλοσοφικής ματιάς.»
- ΜetroMedia Group
Γεννήθηκα στην Αθήνα ένα μεσημέρι Ιουνίου, με το δεξί μου χέρι να υποβαστάζει το κεφάλι, κάνοντας εξαρχής σαφές πως δεν είμαι πρωινός τύπος και εμφανή τον σκεπτόμενο προσανατολισμό μου στη ζωή.
Καλλιτεχνική φύση, με κλίση στη ζωγραφική και αγάπη για το διάβασμα. Λάτρης της ομορφιάς, σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις, επίμονη αναζητήτρια εαυτού, αλήθειας και εμπειριών, πάντα ταξιδεύτρια και ποτέ ταξιδιώτισσα.
Απολαμβάνω τις πεζοπορίες στη φύση, τις πάσης φύσεως εξερευνήσεις, το αγωνιστικό μπριτζ, το σκάκι και το πινγκ πονγκ -όταν δεν χάνω.
Απεχθάνομαι το «βόλεμα», τη φτηνή αισθητική στις σκέψεις και συναισθήματα, την αγένεια και την κατάχρηση εξουσίας.
Με συνθλίβουν τα δάκρυα και η αδυναμία της ορφάνιας, οι άστεγοι, η δίψα των φτωχών ανθρώπων για δικαιοσύνη, ο θρίαμβος της βίας και εκμετάλλευσης, το σιωπηλό κλάμα της μοναξιάς.
Ορμώμενη από την online παρατήρηση όλων όσων συμβαίνουν γύρω μου, αποφάσισα να συγγράψω το -ανά χείρας-μυθιστόρημα, ώστε να έχω και άλλους μάρτυρες εκτός από τη μητέρα μου και τον μαιευτήρα, για την εκ γενετής ροπή μου στο σκέπτεσθαι.
Το «Μεγάλο Παιχνίδι» είναι το πρώτο μου συγγραφικό έργο, αλλά όχι και το τελευταίο.