Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Η Έλενα Σαλιγκάρα αγαπά να δημιουργεί μικρόκοσμους με λέξεις. Κείμενά της δημοσιεύονται σε διάφορες ιστοσελίδες ενώ κάποια από αυτά έχουν συμμετάσχει σε συλλογικά έργα ή διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Πέρα από τη γέφυρα» (εκδόσεις Πνοή) εκδόθηκε το 2016 ενώ το 2021 κυκλοφόρησε το δεύτερο με τίτλο «Την πρώτη φορά που ταξίδεψα» (εκδόσεις Νίκας).

Απόφοιτη πληροφορικής, αρθρογράφος, συγγραφέας… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Θα έλεγα πως συνυπάρχουν αρμονικά. Ο καθένας τους διεκδικεί χρόνο και με έναν ασυνήθιστο τρόπο, θα έλεγα, δημιουργούν κάποια ισορροπία.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιο είναι το δικό σας «φορτίο»;

Στο δικό μου “φορτίο” θα συμπληρώσω σκέψεις, μελωδίες, εικόνες, ταξίδια, όνειρα.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Για να μετουσιωθεί το “φορτίο” μου σε τέχνη απαιτείται εσωτερική “εργασία” αρχικά. Όταν οι ιδέες μου ωριμάσουν και ζυμωθούν μέσα μου, τότε είναι έτοιμες να πάρουν μορφή: να γίνουν λέξεις.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Πιστεύω πως πάντα το περιβάλλον μας, και οι περιστάσεις γενικότερα, επηρεάζουν την ψυχολογία μας και αυτό είναι αδύνατον να μην έχει αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο δημιουργούμε.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία- τραγούδι-φράση);

Από ένα αγαπημένο μου τραγούδι: “Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ, η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας” (“Μικρή πατρίδα” του Χρήστου Θηβαίου).

Αγαπημένη εικόνα;

Η θάλασσα. Είτε ήρεμη, είτε αγριεμένη, είναι πάντα υπέροχη.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Η ίδια η τέχνη. Το να δημιουργώ μού δίνει ζωή, νόημα, ελπίδα.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Θα προτιμούσα να στερηθώ τη χαρά της συγγραφής(υποθετικά πάντα) επειδή γνωρίζω πως υπάρχουν πολλοί που γράφουν υπέροχα, ποτέ όμως τη χαρά της ανάγνωσης.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

όνομα: Αγγελική
Λουλούδι: κρίνος
Γεύση: γλυκό κρασί
μυρωδιά: βανίλια

Ένας κακός εφιάλτης;

Το να ξυπνήσω ένα πρωί και να έχω χάσει την όρεξη για δημιουργία.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Να συνεχίσω να δημιουργώ με ζήλο ώστε το επόμενο βιβλίο μου να αγαπηθεί ακόμη περισσότερο από το αναγνωστικό κοινό.

+1 Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): χέρι, γέφυρα, αέρας, ταξίδι και σταθμός.

Στον σταθμό δεν υπήρχε κανείς για να χαιρετίσει. Ούτε κάποιος να της κρατά το χέρι, πάντα ήταν μόνη. Κι αργότερα, στο πλοίο, ενώ ο αέρας λυσσομανούσε, ανέβηκε στη γέφυρα και κοίταξε την αγριεμένη θάλασσα. “Ας είναι”, σκέφτηκε, “αυτό το ταξίδι θα το κάνω”.

Σας ευχαριστώ.