Γράφει: Αλέξανδρος Δαμουλιάνος

Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για την κυρία Ειρήνη Βαρδάκη. Προσωπικά πιστεύω ότι πιο ο φανατικός υποστηρικτής της θα είναι ο χρόνος και το διεθνές λογοτεχνικό περιβάλλον.

Στο έργο της –Κρυσταλλία εκδ. Bell 2017, Το ρ της ερωμένης εκδ. Bell 2018, Ανάμορστον εστί εκδ. Bell 2019, Τσιχλοφούσκα εκδ. Bell 2020, Ο μέντορας εκδ. Μίνωας 2021- υφαίνεται από τις φλέβες της συγγραφέως μια παγκόσμια λογοτεχνική Ελλάδα που θα ηγεμονεύει, θα καινοτομεί, θα δημιουργεί νέα χειμαρρώδη συγγραφικά ρεύματα και θα έχει ως βαριά της βιομηχανία το Βιβλίο.

Το λογοτεχνικό πεπρωμένο της κυρίας Βαρδάκη, ως βαρόνης του ψυχολογικού θρίλερ, είναι να γίνει μια διεθνής ιδιοφυΐα, μια αυτοκράτειρα του είδους που θα κάθεται δίπλα στους μονάρχες της γραφής όλου του κόσμου.

Ο θρόνος της την περιμένει. Όπως περιμένει και την Ελληνική λογοτεχνική πρωτοπορία μαζί της. Οι νέοι συγγραφείς που έχουν τη δύναμη να βγάλουν τη χώρα μας απ’ το καβούκι της είναι κάτι λιγότερο από ελάχιστοι, και  μειώνονται επικίνδυνα. Επομένως, η κυρία Βαρδάκη έχοντας τις δυνατότητες να κάνει την εγχώρια λογοτεχνία εξαγώγιμη, οφείλει να γίνει μία εκ των σημαιοφόρων καθώς θα παρελαύνει η σύγχρονη πνευματική Ελληνοκρατία.

Στο μυθιστόρημά της «Ο μέντορας» το μυαλό του αναγνώστη σκέφτεται ό,τι θέλει εκείνη να σκεφτεί και στο τέλος ενώ νομίζεις πως είσαι ένα μαζί της η ίδια σε παρατηρεί από κάποια απόσταση να μιλάς με ένα κομμάτι του εαυτού της που εσύ θα 'χεις «βαπτίσει» κομμάτι σου.

Αυτά τα νοητικά παιχνίδια που και σε εθίζουν και σε αναδιατάσσουν σαν άνθρωπο χρειάζονται τη μετεξέλιξη του ταλέντου που είναι η ευφυΐα.

Η κυρία Ειρήνη Βαρδάκη λοιπόν είναι το παγκόσμιο μέλλον της λογοτεχνίας μας.