Γράφει: Αγγελική-Ειρήνη Μήτση

ΒιΒλίο

Η Λένα Κιτσοπούλου έχει έναν δυνατό λόγο! Η γραφή της καταδύεται στα πιο σκοτεινά βάθη της ψυχής των απορριφθέντων ανθρώπων! Τι σημαίνει απόρριψη και πώς την αντιμετωπίζουν οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας. Διήγημα, το πιο δύσκολο είδος γραφής. Περιεκτικό, σαφές και ουσιαστικό! Το βιβλίο "Το Μάτι του Ψαριού", δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2015 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 12 διηγήματα στα οποία η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για άντρες και γυναίκες που μετατρέπονται σε παρατηρητές της ζωής τους ή της ζωής άλλων, πάντα καταφέρνοντας να βρουν ένα δικό τους χαμένο κομμάτι με πόνο, με έναν μικρό θάνατο που τους οδηγεί στην αυτογνωσία ή στην τρέλα.

Το οικογενειακό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, το πέταγμα του αετού, ένα παγκάκι για δυο ερωτευμένους, είναι πρόσχημα για να ειπωθούν ιστορίες που όλοι προσπαθούμε να θάψουμε. Γινόμαστε το μάτι του ψαριού που παρακολουθεί χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Ή μήπως μπορεί;

H μπεκάτσα είναι είδος πτηνού κρυπτικό (cryptic), έχει δηλαδή την έμφυτη τάση να κινείται πολύ προσεκτικά και, στον παραμικρό κίνδυνο να κρύβεται στην πυκνή βλάστηση, ή εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, να ακινητοποιείται άμεσα εκμεταλλευόμενη το πτέρωμα παραλλαγής που διαθέτει. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος που κινείται κατά τη διάρκεια της ημέρας σε εδάφη παρόμοιου χρωματισμού με το πτέρωμά της. Όταν κάθεται ακίνητη στο έδαφος «μιμείται» το χρώμα του εδάφους και, είναι πρακτικά αδύνατον να την ξεχωρίσει κάποιος, ακόμη και αν περάσει από δίπλα της. Ο Καραφλομπέκατσος, ο Δημήτρης Καραόλης, είναι ένας παντελώς άγνωστος μουσικός που αποφάσισε στα πενήντα να πάρει τη ζωή στα χέρια του μετά τον χωρισμό του. Όμως τελικά κρύβεται κι αυτός στους τοίχους του νεοαποκτηθέντος διαμερίσματός του, πίσω από τις κούτες που δεν έχει ξεπακετάρει γιατί η απόρριψη είναι κάτι που δεν μπορεί να διαχειριστεί. Μερικές νότες τον κρατούν στη ζωή, μια ζωή που δεν κατάφερε να ζήσει όπως φανταζόταν!

Η Σπυριδούλα είναι το alter ego του Γιώργου, η σκιά του που τον παροτρύνει να βγάλει τα φτιασίδια μιας «νορμάλ» κοινωνικής ζωής και να αγκαλιάσει τον πραγματικό του εαυτό, να τον αγαπήσει όπως είναι. Γιος ενός συντηρητικού στρατιωτικού, ο Γιώργος –χορτοφάγος μέσα σε μια οικογένεια «κανίβαλων»-, βιώνει την ερωτική απόρριψη από τον κύριο Άρη (στενό φίλο του πατέρα του) ο οποίος τον αφήνει για μια κοντή! Τα πρέπει του αστικού τοπίου σπάνε, ουρλιάζουν μέσα από τα λόγια της κουβερνάντας Σπυριδούλας, με τον κότσο και τα μυωπικά γυαλιά. Στο μεγάλο οικογενειακό τραπέζι οι πληγές δεν έχουν κλείσει. Το φινάλε; Το διαβάζεις ή το γράφεις στη ζωή!

Λένα Κιτσοπούλου

Η Λένα Κιτσοπούλου γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα.

Είναι ηθοποιός, απόφοιτη της Δραματικής σχολής του θεάτρου Τέχνης, σκηνοθέτης, συγγραφέας θεατρικών έργων και βιβλίων αλλά και σχεδιάστρια και δημιουργός χειροποίητων κοσμημάτων.

Ως ηθοποιός, μεταξύ άλλων, έχει συνεργαστεί με το Εθνικό, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το θέατρο Τέχνης.

Το 2007 βραβεύτηκε από το περιοδικό "Διαβάζω" ως πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας για το βιβλίο της "Νυχτερίδες" που εξέδωσε το 2006 και ακολούθησαν οι "Μεγάλοι δρόμοι", το Νοέμβριο του 2010.

Το Δεκέμβρη του 2009, είχε γράψει ένα κείμενο στην Ελευθεροτυπία, αρκετά τολμηρό και για κάποιους προσβλητικό, μέσα από το οποίο ήθελε να δείξει πως ο ρατσισμός από τους Έλληνες προς όποιους άλλους (μη Έλληνες) είναι πολύ μεγάλος και παράλογος. Πέραν της συγγραφής θεατρικών έργων, της σκηνοθεσίας και της ηθοποιίας αγαπάει το ρεμπέτικο τραγούδι και τραγουδάει σε μικρές μουσικές σκηνές.

• (2015) Το μάτι του ψαριού, Μεταίχμιο
• (2011) Μεγάλοι δρόμοι, Μεταίχμιο
• (2011) Νυχτερίδες, Ελευθεροτυπία
• (2010) Μεγάλοι δρόμοι, Μεταίχμιο
• (2009) Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α., Κέδρος
• (2006) Νυχτερίδες, Κέδρος

Παράσταση

Σε μια θεατρική απόδοση βιβλίου η σκηνοθετική άποψη είναι αυτή που μπορεί να την καταστρέψει ή να την απογειώσει. Ο Κωνσταντίνος Μάρκελλος έδωσε μια δυνατή σκηνοθετική γραμμή. Ο ανατρεπτικός λόγος της Κιτσοπούλου -με θεατρική δυναμική- ήταν επόμενο ότι θα φλερτάρει με τη σκηνή και πάλι. Σωστή η επιλογή αυτών των συγκεκριμένων διηγημάτων («Ο Καραφλομπέκατσος» και «Η Σπυριδούλα») από το βιβλίο της «Το μάτι του ψαριού».

Η απόγνωση των δύο πρωταγωνιστών, ήταν η επίφαση για να βγουν στην επιφάνεια ο Θυμός, το Μίσος, η Κτητικότητα, ο Εγωισμός που διακατέχει το άτομο της αστικής κοινωνίας που έχει χάσει την επαφή του με την Ανθρώπινη Φύση του. Σε μια κοινωνία που η επίφαση μεταμφιέζεται σε ουσία.

Ο Δημήτρης Καραόλης – Καραφλομπέκατσος- άνοιξε την καρδιά του στο κοινό, στην τουαλέτα του νεοαποκτηθέντος διαμερίσματός του. Εκεί που και ο Βασιλιάς πάει μόνος του, ο Καρφλομπέκατσος κατέστησε τους θεατές «ματάκηδες» σε μια ζωή βομβαρδισμένη από ματαιότητα, μετά τον χωρισμό του. Η αθυρόστομη γλώσσα του έδωσε πολλές φορές τη σκυτάλη σε παρεκκλίσεις για συγχώρεση, όπως γίνεται στην καθημερινότητα του νεοέλληνα. Ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης με άνεση επί σκηνής, σε ένα ερμηνευτικό κρεσέντο, ξεγύμνωσε τον εσωτερικό κόσμο ενός απελπισμένου άνδρα, ξεγυμνώθηκε μπροστά στα μάτια των θεατών, με την απλότητα του λόγου του και της κίνησής του. Τίποτα επιδεικτικό, τίποτα περιττό!

Η Ελένη Στεργίου ως Γιώργος ντυμένος Drag queen με την εξαιρετική φωνή της, μας βάζει σε εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα από εκείνη του Καραφλομπέκατσου. Μια πειστική ερμηνεία με Δυναμική, Ωριμότητα και Συνέπεια, που μετέδωσε ρίγη στο κοινό. Η αφήγηση επί σκηνής έτρεχε σε ένα σκηνικό τελείως διαφορετικό από τα γραφόμενα -και λεγόμενα-, δίνοντας μια άλλη διάσταση! Σκεφτόμουν ότι ο σκηνοθέτης θα διάλεγε την πεπατημένη οδό της βιντεοσκόπησης του οικογενειακού τραπεζιού. Επέλεξε σοφά όμως να μην μας βγάλει από την ατμόσφαιρα της ψυχής του ήρωα. Ο Πόνος του διογκώθηκε, η αγωνία του μας συνεπήρε, γελάσαμε, κλάψαμε, γδάρθηκε το μέσα μας! Και η Σπυριδούλα αχνοφαινόταν με τον κότσο και τα μυωπικά γυαλιά της, κάπου εκεί ανάμεσα στους θεατές!

Ο Γιώργος Βαφιάς σχεδίασε ένα σκηνικό λιτό και λειτουργικό. Με τους φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα όλες οι αλλαγές έγιναν με ρυθμό και ανάσες θέασης. Η μουσική του Γιώργου Κασαβέτη έδωσε την αρμονία και την ένταση όπου χρειάζονταν στο θεατρικό.

Μίλησα με τον Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη, έναν ηθοποιό με ελεύθερη σκέψη, ακομπλεξάριστο και γεμάτο θεατρική ενέργεια. Το βλέμμα του λάμπει με τη χαρά ενός παιδιού που κάνει αυτό που αγαπά. Απολαύστε τον στην όμορφη κουβέντα που είχαμε.

Ο Καραφλομπέκατσος και η Σπυριδούλα

Ο Καραφλομπέκατσος και η Σπυριδούλα της Λένας Κιτσοπούλου είναι δυο ιστορίες σύγχρονων ανθρώπων που αναπνέουν, τραγουδούν, κραυγάζουν εγκλωβισμένοι μέσα στα όρια του αστικού κενού τους. Πρόσωπα που ερωτεύονται, ελπίζουν κι απελπίζονται χτυπώντας με φόρα στα προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά αδιέξοδα που τους προσφέρει η συμβατική ζωή τους, ενώ ταυτόχρονα από-γυμνώνουν την καταπιεσμένη ύπαρξή τους από κάθε ιδέα, μορφή και περιεχόμενο. Αλλάζουν σπίτι, αλλάζουν ρούχα, αλλάζουν δέρμα, αλλάζουν φύλο, αλλάζουν ζωή, φλερτάρουν τον θάνατο για να ανακαλύψουν και πάλι άλλο ένα, καινούριο αδιέξοδο. Μα πάντα τραγουδώντας.

• Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ελένη Στεργίου.
• Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος
• Σκηνικά | Κοστούμια: Γιώργος Βαφιάς
• Σχεδιασμός Φωτισμών: Μελίνα Μάσχα
• Μουσική: Γιώργος Κασαβέτης
• Σχεδιασμός Ήχου: Μανώλης Ανδρεάδης
• Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Πιτσιλός
• Κατασκευή Σκηνικών: Γαβριήλ Τσακλίδης
• Μακιγιάζ: Ήρα Σ. Μαγαλιού
• Φωτογραφίες: Στέφανος Σάμιος
• Παραγωγή: This Famous Tiny Circus theater group

Σταθμός Θέατρο
Βίκτωρος Ουγκώ 55,Μεταξουργείο
Τηλ.: 2114036322
Από 12 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00.