Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με το βιβλίο «Οι μάγισσες των Ιωαννίνων».
Σχετικά με το συγγραφέα Νίνο Αυγέρη.

Οι εκδόσεις ΔΙΟΝ και ο συγγραφέας Νίνο Αυγέρης, παρουσίασαν το ιστορικό μυθιστόρημα «Οι Μάγισσες των Ιωαννίνων».

Για το βιβλίο μίλησαν:

• Μαρία Ψαρά, από τον εκδοτικό οίκο ΔΙΟΝ.
• Αγγέλα Γαβρίλη, συγγραφέας και βιβλιοκριτικός από το diavasame.gr.
• Νίνο Αυγέρης, συγγραφέας του βιβλίου.

Η κα Ψαρά εξέφρασε την χαρά της για αυτή την παρουσίαση, «Είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά για μένα σήμερα, στην πρώτη επίσημη παρουσίαση τού βιβλίου. Μετά ένα χρόνο από την πρώτη μας συνάντηση για την παρουσίαση ενός κειμένου εμπνευσμένο από βιώματα που δόθηκαν μέσω πνευματικής επαφής με την ηρωίδα, την Πάμβα», είπε και συνέχισε περιγράφοντας την αίσθησή της από την πρώτη ανάγνωση, «Θυμάμαι να γεμίζω με χρώματα και αρώματα από τις στιγμές των πρωταγωνιστών, στιγμές ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, την ιστορία των Ιωαννίνων».

«Ένα χρόνο μετά, όλα αυτά ενώθηκαν στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, με αγάπη και μεράκι, η αποτύπωση στο χαρτί μίας γενιάς μαγισσών. Τώρα καλείστε εσείς, οι αναγνώστες, να τη μοιραστείτε και να γίνετε κοινωνοί», είπε και ευχήθηκε κάθε επιτυχία στο συγγραφέα και στο βιβλίο.

«Μας συγκίνησες! Τα κατάφερες!», σχολίασε ο κος Δούκας και συνέχισε, «παρόλο που στην αρχή δεν ήθελες να μιλήσεις». Η εκδήλωση συνεχίστηκε αυθόρμητα, χωρίς ιδιαίτερα αυστηρό πρόγραμμα διότι, όπως είπε και ο κος Δούκας, «Είναι το πρώτο βιβλίο τού Νίνο, η πρώτη μας παρουσίαση, δεν ξέρουμε πως γίνεται». Ίσως αυτό να είναι το βασικό συστατικό μίας καλής παρουσίασης.

Η κα Γαβρίλη συνεχάρη το συγγραφέα και θυμήθηκε τη συγκίνηση που ένιωσε, αρχικά από τον τίτλο τού βιβλίου λόγω σχέσεων με την περιοχή των Ιωαννίνων αλλά και λόγω του θέματος, «Για την ελληνική μαγική παράδοση που είναι ένα θέμα που με ενδιαφέρει και στη γραφή μου και ως αντικείμενο έρευνας», όπως είπε.

«Με ξενίζει ο ισχυρισμός ότι τα βιβλία φαντασίας είναι είδος μη ελληνικό. Υπάρχει πολύ μαγεία μέσα στην ελληνική παράδοση, όλοι έχουμε ακούσει τρομακτικές ιστορίες από μεγαλύτερους συγγενείς μας ή έχουμε ακούσει σχετικά παραδοσιακά τραγούδια. Αυτή η προφορική παράδοση ποτέ δεν καταγράφηκε διότι θεωρήθηκε δευτερεύουσα ή κατώτερο είδος με αποτέλεσμα να μην προκύψει ένα λογοτεχνικό είδος, όπως έγινε σε άλλες χώρες, π.χ. στη Βρετανία».

«Ο Νίνο το κάνει, ενσωματώνει όλη την ελληνική παράδοση ξεκινώντας από την αρχαία Ελλάδα έως το 18ο αιώνα στα Ιωάννινα παραθέτοντας πλούσιο υλικό από όλες τις χρονικές περιόδους».

«Τι εννοούμε όμως με την Ελληνική μαγική παράδοση; Όλα αυτά που θεωρούμε δυτικής προέλευσης, τα ξόρκια, τα φίλτρα, οι μάγισσες είναι άκρως ελληνικά, υπήρχαν και στην αρχαία Ελλάδα», είπε και τεκμηρίωσε αυτό τον ισχυρισμό διαβάζοντας ένα σχετικό χωρίο από κλασικό έργο, συγκεκριμένα έναν «κατάδεσμο», μία κατάρα όπως θα λέγαμε σήμερα.

«Ένα άλλο χαρακτηριστικό τής αρχαιοελληνικής μαγικής παράδοσης είναι οι καταπασσαλεύσεις, το σημερινό Βουντού. Αυτά τα χρησιμοποιούσαν για εκδίκηση ή για την απόδοση δικαιοσύνης. Επίσης, οι σφάκελοι, αυτό που λέμε σήμερα "τα φάσκελα". Ήταν μία πρακτική μαγείας-κατάρας την οποία χρησιμοποιούμε με ένα σκωπτικό τρόπο και μόνον εδώ, στην Ελλάδα, δεν χρησιμοποιείται πουθενά αλλού στον κόσμο».

«Τα φυλαχτά, ήταν ακόμα ένα είδος μαγείας, που τα φορούσαν για διάφορους λόγους, π.χ. στα δικαστήρια, για ερωτικές υποθέσεις...», συνέχισε η κα Γαβρίλη, «το ρήμα "ξορκίσω", που αφορά τη δέσμευση τού δαίμονα να κάνει αυτό που του ζητάς. Το "άμπρα κατάμπρα", δεν είναι κάτι ακατανόητο, είναι μία παλιά έκφραση που ξεκινάει από τη Χαλδαία και τη Βαβυλώνα, φτάνει στην Ελλάδα όπου γίνεται μία παλινδρομική φράση (διαβάζεται και προς τις δύο κατευθύνσεις), και φτάνει έως το Χάρυ Πότερ».

«Η μαγεία ήρθε στην Ελλάδα από την Ανατολή με δύο τρόπους, με τα μυστήρια και από τη Περσία, από τους μάγους-ιερείς του Ζωροάστρη, που ταυτόχρονα ήταν και μαθηματικοί, αστρονόμοι... Γνωστή μάγισσα τής ελληνικής μυθολογίας είναι η Εκάτη, η Κίρκη, η Μήδεια».

«Οι μάγισσες ήταν οργανωμένες σε οικογένειες και βρίσκονταν μεταξύ τους σε έναν διαρκή πόλεμο. Οι κύριες ομάδες ήταν οι μάγισσες τής Θεσσαλίας, μαθήτριες τής Μήδειας, οι μάγισσες τής Θράκης και οι μάγισσες τής Ηπείρου, τις πιο ισχυρές μάγισσες λόγω τού Μαντείου τής Δωδώνης, του παλαιότερου μαντείου τού αρχαίου κόσμου, με ιερό δένδρο το δρυ και τους ιερείς να ερμηνεύουν τα θροΐσματα των φύλλων του».

Ακολούθησε διάλογος με το συγγραφέα για το ιστορικό τού μαντείου και τις μυθολογικές του διαστάσεις, έως και τις μάγισσες των Ιωαννίνων, τον οποίο διάλογο μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο.

Ολοκληρώνοντας, η κα Γαβρίλη σημείωσε, «Στο σύνολό του το βιβλίο είναι ένα βιβλίο γεμάτο μαγεία αλλά και ιστορία και μία όμορφη αφήγηση μεταξύ παραμυθιού και χρονικού, πίσω στο χρόνο για να ανακαλύψουμε ή να θυμηθούμε. Αν ταξιδέψετε στα Ιωάννινα, στη λίμνη, στο κάστρο, στη Δωδώνη, θα συνειδητοποιήσετε ότι η γη αυτή είναι μαγική» και συνεχάρη το συγγραφέα για το βιβλίο.

«Εξαιρετική προσέγγιση», σχολίασε ο κος Δούκας, «έδωσε το στίγμα του βιβλίου, την ιστορία μίας κάστας μαγισσών, τις ρίζες της και το βάθος της στο χρόνο».

Ο συγγραφέας Νίνο Αυγέρης ξεκινώντας ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους στο πάνελ αλλά και εμάς, το Bookia, που καλύψαμε την εκδήλωση δημοσιογραφικά και τηλεοπτικά. «Όλο το βράδυ σκεφτόμουνα πως να σας προσεγγίσω και να σας πω πως φτάσαμε σε αυτό το βιβλίο».

«Από το 2009 το παλεύω», είπε ο κος Αυγέρης και συνέχισε, «να γράψω την ιστορία τής Πάμβας, πως με προσέγγισε η ίδια την ίδια χρονιά, μέσα στα όνειρά μου. Στην αρχή δεν είχαμε σκοπό να εκδοθεί ως βιβλίο, απλά έγραφα συνέχεια. Περίπου το 2011 διάβασε ένα μέρος μία φίλη μου και πρότεινε να το γράψουμε ως σενάριο. Σενάριο; είπα. Το ξεκινήσαμε και γράψαμε μερικά επεισόδια. Καθώς έγραφα, αυτή η φίλη έφυγε στο εξωτερικό και το έργο σταμάτησε. Τότε γνωρίσαμε τη Μαρία (Ψαρά των εκδόσεων ΔΙΟΝ). Της είπα για ότι έχω κάνει και ζήτησε να το διαβάσει».

«Είχα αποφασίσει να μην ολοκληρώσω την ιστορία αλλά να φτάσω μόνον έως τη γέννηση τής Λενιώς και να το συμπληρώσω με συνταγές και ξόρκια, να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Όχι! λέει η Μαρία, θέλω όλη την ιστορία. Τελικά έγινε το θέλημά της, της Πάμβας, να βγει το βιβλίο».

«Το 2013 η Πάμβα αποφάσισε να με διώξει από την Αθήνα, να πάω στο πατρικό μου όπου δεν έχω τίποτα να ασχοληθώ παρά μόνον με το γράψιμο για να το ολοκληρώσω. Έτσι και έγινε. Υπάρχει πλέον αυτό το βιβλίο, αυτό το βίωμα το δικό μας βίωμα».

Ακολούθησε συζήτηση με το κοινό, ο συγγραφέας δέχθηκε διευκρινιστικές ερωτήσεις για την ιστορία τής Πάμβας και του βιβλίου. «Με κυνήγησε πάρα πολύ», σχολίασε ο συγγραφέας, «πήγα στους τόπους τής Πάμβας, περπάτησα ξυπόλητος για να δω και να νιώσω. Αρκετές φορές αναρωτήθηκα εάν όλο αυτό ήταν απλώς η ιδέα, όμως, η Πάμβα μου απέδειξε με το δικό της τρόπο ότι ήταν εκεί. Μου έδειξε το σπίτι της, το σημείο καλύτερα». Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην περιήγησή του στην περιοχή και στην επαφή του με τη μάγισσα.

«Κάποιες στιγμές τρελαινόμουν, ξέρεις τι είναι να ακούς φωνές; Όταν τη ρώτησα για τον τίτλο του βιβλίου, μου είπε απλά τον τίτλο που βλέπετε».

Ο κος Δούκας, ολοκληρώνοντας τη βραδιά, διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο.

Αυτό το ρεπορτάζ δεν μπορεί παρά να κλείσει με ένα κλισέ που εδώ όμως είναι η θέση του,
«Ήταν μία μαγική βραδιά!».