Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Ο Αμερικανός συγγραφέας Ουίλιαμ Μπάροουζ έλεγε ότι «Οι γάτες βέβαια δεν είναι μαριονέτες. Κάθε άλλο. Είναι ολοζώντανα πλάσματα, και όταν αποκτάς επαφή με ένα άλλο πλάσμα θλίβεσαι: γιατί συνειδητοποιείς τους περιορισμούς, τον πόνο και το φόβο και τον τελικό θάνατο. Αυτό σημαίνει επαφή. Αυτό αντιλαμβάνομαι όταν αγγίζω μια γάτα και συνειδητοποιώ ότι τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου».

Την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2022, το απόγευμα, στο Πνευματικό Κέντρο της Εκάβης στην Κατερίνη, παρουσιάστηκε το πέμπτο παιδικό βιβλίο του συγγραφέα και εικαστικού Θάνου Κόσυβα, «Σωσός, ο γάτος που έτρωγε ελιές», από τις εκδόσεις Οξύνοια. Κυκλοφορούν τρεις ποιητικές συλλογές του: «Ελλειπτική τροχιά», εκδόσεις Μάτι, 2011, «Μεσημβρινοί», εκδόσεις (.poema..), 2014, ποιητικό Λεύκωμα «Αμμόχωστος», εκδόσεις Άτλαντας, 2017. Κυκλοφορούν επίσης τα παιδικά βιβλία του: «Βούλα, η μικρή καμηλοπάρδαλη που δεν είχε βούλες», εκδόσεις «Αλέξανδρος», 2016 με θέμα το σεβασμό στη διαφορετικότητα, «Το δάσος φύλακας», εκδόσεις «Αλέξανδρος», 2016, με θέμα την προστασία του δάσους, «Γράμμα στον Αη-Βασίλη από τον Ομράν», αυτοέκδοση, 2017, με θέμα το δικαίωμα στην εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, «Ο Ρούλης ο φουγαρούλης έγινε… καπνός!», εκδόσεις Άτλαντας, 2019, με θέμα τις αρνητικές συνέπειες του καπνίσματος στα παιδιά. Έχει εικονογραφήσει ακόμη τα παιδικά βιβλία «Το λάθος μέτρημα» και το «Το πολύχρωμο σχολείο της Πανίδας» του Στάθη Ξαφάκου, από τις εκδόσεις Κομνηνός, 2021, το εκπαιδευτικό παιδικό βιβλίο «Η μικρή πασχαλίτσα σε αποστολή…» της αδερφής του Μαρίας Κόσυβα, από τις εκδόσεις Οξύνοια, 2021.

Ήταν μια πολύ όμορφη και ζεστή παρουσίαση του παιδικού βιβλίου «Σωσός, ο γάτος που έτρωγε ελιές», από τις εκδόσεις Οξύνοια, με πλήθος κόσμου που τον τίμησαν με την παρουσία τους. Αγαπημένοι φίλοι, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς και εικαστικοί της Πιερίας, γονείς και παιδιά, φιλόζωοι και μη.

Την ιστορία του βιβλίου μάς εξιστορεί ο ίδιος ο γάτος, ο Σωσός, Ο Σωσός είναι ένας άσπρος γάτος με μαύρες πινελιές που δεν είναι πια άστεγος, χάρη στη Νάντια και το Θωμά. Του αρέσει να τρώει λαχταριστές κροκέτες και κονσέρβα με μους από ψάρια ωκεανού. Αλλά πιο πολύ, και μη σας φανεί παράξενο, του αρέσουν οι ελιές! Ναι, καλά διαβάσατε, οι ελιές!

Από τη μια η αδυναμία του για τις ελιές, και από την άλλη, η Ψιψίκα από την απέναντι πολυκατοικία, έγιναν οι αιτίες, για να «δραπετεύσει» και εντέλει, να χαθεί και να εμπλακεί σε περιπέτειες…

Η Αργυρή Πατινέα, εκπαιδευτικός, συντόνισε την παρουσίαση και έκανε την εισαγωγή. Μίλησε μεταξύ άλλων για την γάτα στους διάφορους πολιτισμούς, πως υμνήθηκε, λατρεύτηκε, κατηγορήθηκε. Πως πολλοί συγγραφείς αγάπησαν αυτά τα ιδιαίτερα πλάσματα, έζησαν μαζί τους και έγραψαν για αυτά ίσως διότι μέσα στον χαρακτήρα των γατών διέκριναν πτυχές της δικιάς τους ιδιοσυγκρασίας: η επιμονή, η περιέργεια, η μοναξιά και ο εγκλεισμός στον εαυτό όταν οι κοινωνικές συνθήκες είναι αντίξοες, η τρυφερότητα σε απρόσμενες στιγμές. Κυρίως όμως την αγάπησαν και την θαύμασαν για τον ατίθασο χαρακτήρα της και την ελεύθερη φύση της. Μας μίλησε για τη γάτα στη λογοτεχνία που μπορεί να μας χαρίσει αμέτρητες στιγμές ψυχαγωγικής ή και απλά διασκεδαστικής ανάγνωσης. Είτε ως βασική πρωταγωνίστρια είτε σαν σημαντική αφορμή για έμπνευση, αποτελεί στοιχείο που δεν περνάει απαρατήρητο.

Ακολούθησε η μουσική παιδαγωγός Σοφία Νατσιάβα που «έντυσε» μουσικά το παραμύθι μαζί με την Ηλέκτρα και την Αρετή, που τραγούδησαν για τα ζώα και έδωσαν μια ευχάριστη νότα στην εκδήλωση. Στη συνέχεια χαιρέτισε την παρουσίαση και συγχάρηκε για το βιβλίο τον Θάνο Κόσυβα, η Μαρία Καρακασίδου από τoν Φιλοζωικό Σύλλογο «Κιβωτός», η οποία πέρασε το μήνυμα ότι πρέπει να υιοθετούμε αδέσποτες γάτες, να τις προστατεύουμε και οι Δήμοι πρέπει να δείξουν μια περαιτέρω ευαισθησία γι αυτά, αφού το μόνο που ζητούν από εμάς είναι αγάπη.

Η κυρία Παναγιώτα Τσεντίδου, εκπαιδευτικός, αντί κριτικής του παραμυθιού, πήρε συνέντευξη τον συγγραφέα ώστε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Τι πιο ωραίο να μιλά ο ίδιος ο συγγραφέας για το βιβλίο του; Ο συγγραφέας είπε: «Το βιβλίο γράφτηκε κατά την περίοδο της καραντίνας. Την πλοκή του βιβλίου μας εξιστορεί ο ίδιος ο γάτος, ο Σωσός, που είναι ο δικός μας γάτος, πως ήταν αδέσποτος κι άστεγος και πως βρέθηκε στην οικογένεια μας. Μας μιλά για το πώς ζει μαζί μας στο σπίτι, για τα παιχνίδια του και τις αταξίες του και τις παράξενες διατροφικές του συνήθειές. Ναι όντως του αρέσουν οι ελιές, τα φύλλα ελιάς και ότι έχει σχέση με την ελιά, όπως πράγματα φτιαγμένα από το ξύλο ελιάς, το πράσινο σαπούνι. Αυτό είναι η πραγματική πλευρά της ιστορίας. Η περιπέτεια όμως που θα ζήσει, εξαιτίας μια ψιψίνας από το απέναντι μπαλκόνι και μιας ελιάς, είναι φανταστική. Είναι μια περιπέτεια ευχάριστη και διασκεδαστική για τη φιλοζωία, που εμπνέει την αγάπη και την προστασία στα αδέσποτα και άστεγα ζώα. Μας μαθαίνει επίσης πως δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένους τους ανθρώπους που έχουμε στη ζωή μας και να τους εκτιμούμε, όταν τους χάσουμε.

Τα άτομα με γάτες έχουν λιγότερα αρνητικά συναισθήματα και αισθήματα απομόνωσης σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν έχουν γάτες και επίσης είναι κοινωνικά πιο ευαίσθητοι. Μια έρευνα δείχνει ότι με την παρουσία μιας γάτας στο περιβάλλον ενός παιδιού παρατηρείται σημαντική αύξηση στην ενσυναίσθηση του παιδιού, ενώ παράλληλα μειώνονται οι συμπεριφορές bullying, απροσεξίας, ενώ σημειώνεται και μείωση του άγχους αποχωρισμού από τους γονείς. Καθώς και σε παιδιά με αυτισμό φαίνεται να αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα ενσυναίσθησης του παιδιού έχοντας ταυτόχρονα ευεργετική επίδραση στην οικογένειά του.

Κακοποιητικές συμπεριφορές στα ζώα που βλέπουμε συχνά και από παιδιά μπορούν να δημιουργήσουν έναν ενήλικα βίαιο και σε ανθρώπους. Για να αποτρέψουμε τέτοιες πράξεις πρέπει να  διδάξουμε στα παιδιά το σεβασμό στη ζωή και στα ζώα. Υιοθετήστε ένα αδέσποτο ώστε να καλλιεργηθεί στα παιδιά σας η ενσυναίσθηση.

Αυτό που μας έχει μάθει ο Σωσός είναι να αγαπάμε άνευ όρων, να εκφράζουμε τα αληθινά συναισθήματά μας, όλοι μας έχουμε ανάγκη από αγάπη αλλά για να την πάρουμε πρέπει να ξέρουμε και να τη δίνουμε και η γάτα ξέρει να ανταποδίδει την αγάπη της, να σεβόμαστε τον χώρο των άλλων, να διαλέγουμε τους ανθρώπους που πραγματικά μας ταιριάζουν και όχι τοξικές παρέες, να προστατεύουμε την οικογένεια και πάνω απ’ όλα αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμός. Το γιατί τον ονομάσαμε Σωσό, θα πρέπει οι αναγνώστες να διαβάσουν το βιβλίο για να το ανακαλύψουν».

«Η προσπάθεια αυτή της ιστορίας αποτελεί ένα λιθαράκι για να μάθουν τα παιδιά, τους κανόνες μέσα από ένα ευχάριστο διήγημα, μέσα από ένα διήγημα που πρωταγωνιστής είναι ο Σωσός. Το παραμύθι αυτό καλλιεργεί τη φιλία, την ενσυναίσθηση, τη συνύπαρξη και τη συναναστροφή, δίνοντας παράλληλα ένα σημαντικό μήνυμα για την αξία της ζωής, σε όλα τα πλάσματα του πλανήτη μας», αναφέρει η Παναγιώτα Τσεντίδου, η οποία έκλεισε την συνέντευξη λέγοντας πως το παραμύθι διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που το κάνουν ελκυστικό για τα παιδιά: δράση, σενάριο, κίνηση, θεατρικότητα, παιχνίδι, φαντασία. Αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια γονέων και εκπαιδευτικών γιατί είναι προσιτό στα παιδιά, δυναμικό, ευέλικτο, ευπροσάρμοστο, διαχρονικό και λειτουργεί υποστηρικτικά ακόμη στην εφαρμογή των νέων Αναλυτικών προγραμμάτων, στον τομέα των εργαστηρίων Δεξιοτήτων στην τάξη, που αφορούν τα ζώα. Ο συγγραφέας υπέγραψε τα βιβλία του και φωτογραφήθηκε με τους φίλους που έσπευσαν να του ευχηθούν καλοτάξιδο. Καλοτάξιδο Θάνο Κόσυβα!

Ο Έρνεστ Χεμινγουέι είπε: «η εντιμότητα της γάτας είναι απόλυτη, οι άνθρωποι για τον άλφα ή βήτα λόγο κρύβουν τα συναισθήματά τους. Οι γάτες όχι»;