Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
Το βιβλίο «Η νύφη της Μασσαλίας».
Η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη.
Οι εκδόσεις Διόπτρα.

Η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη παρουσίασε στο Public Συντάγματος το μυθιστόρημά της, «Η νύφη της Μασσαλίας», από τις Εκδόσεις Διόπτρα.

Για το βιβλίο μίλησε η δημοσιογράφος Μαρίνα Τσικλητήρα και αποσπάσματα διάβασε ο ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης.

Ένα βιβλίο με συναρπαστικές ανατροπές, ένταση και πάθος που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη έως τη τελευταία σελίδα.

«Πιστοί στο ετήσιο ραντεβού μας με τη Γιώτα», είπε ο εκδότης της Διόπτρα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος χαιρετίζοντας, και συνέχισε, «Είναι το έκτο βιβλίο και μαζί με τα υπόλοιπα βιβλία της υπερβαίνει σε πωλήσεις τις πενήντα χιλιάδες αντίτυπα». Κλείνοντας, ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους για την παρουσία τους, το πάνελ για την ανταπόκριση στο κάλεσμα, και το Public για τη φιλοξενία και προετοιμασία της παρουσίασης.

Τέλος, στρεφόμενος στην κα Γουβέλη, της ευχήθηκε τα καλύτερα για το νέο της πόνημα, «Γιώτα μου, είμαι βέβαιος ότι θα πάμε πολύ καλά».

Το λόγο πήρε η Μαρίνα Τσικλητήρα καλησπερίζοντας με τη σειρά της και ευχαριστώντας τους παρευρισκόμενους «σε αυτή τη γιορτή για την κυκλοφορία του μυθιστορήματος της κας Γουβέλη» και δίνοντας το λόγο στη συγγραφέα να πει δυο λόγια.

«Μου δίνετε μεγάλη χαρά και με τιμά η παρουσία όλων σας», είπε συγκινημένη η κα Γουβέλη. Ευχαρίστησε αγαπημένους φίλους, αναγνώστες και ομότεχνους για την παρουσία τους όπως και το πάνελ της για τη συμμετοχή και την υποστήριξή τους.

Η κα Τσικλητήρα τόνισε στη συνέχεια, «Συνήθως καταλαβαίνω πόσο μ' έχει απορροφήσει ένα βιβλίο από την ώρα που το τελειώνω. "Τη νύφη της Μασσαλίας" την τελείωσα στις πέντε το πρωί. Μου ήταν αδύνατο να το αφήσω από τα χέρια μου... Ω του θαύματος, η Γιώτα ξεπέρασε τον εαυτό της. Το βιβλίο αυτό είναι το καλύτερό της και θέλω να την ευχαριστήσω ειλικρινά για την απολαυστική εμπειρία ανάγνωσης που μου χάρισε».

Χωρίς να αποκαλύψει τη πλοκή του μυθιστορήματος αναφέρθηκε περιεκτικά στα βασικά σημεία της ιστορίας προκαλώντας την περιέργεια και το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων, με τις παραστατικές κινήσεις της καθώς μιλούσε. «Αυτό που αγαπάω στη Γιώτα και το βιβλίο της, είναι ότι οι ήρωές της είναι πάντα τρισδιάστατοι. Δεν έχει έναν ή δύο, αλλά αρκετούς... Έχει πρώτους και δεύτερους ρόλους τους οποίους φωτίζει όλους εξίσου... Η συγγραφέας το κάνει αυτό για να βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει τις πράξεις των ηρώων...Άλλο ένα επίσης που θαυμάζω στη Γιώτα, είναι ο τρόπος που χειρίζεται την ιστορία. Πίσω από την πλοκή της, η οποία είναι πάρα πολύ πλούσια, ρέει και η Ιστορία της Ελλάδας, της Γαλλίας, όλα όσα συμβαίνουν σε κάθε εποχή και διαδραματίζονται στην ιστορία του βιβλίου... Η συγγραφέας δεν κουράζει με χρονολογίες και λεπτομέρειες... Η ιστορία ρέει μέσα από τα ρούχα που φοράνε οι ήρωες, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν... Αυτή η ιστορία δεν είναι μόνο για να μας διδάξει μόνο, αλλά και για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα... Επίσης, ιδέες για βιβλία και ταινίες υπάρχουν πολλές και είναι καλές. Δεν αρκεί όμως μόνο η ιδέα και η ενδιαφέρουσα πλοκή... Έχει σημασία και το πως θα αποδώσεις την πλοκή στο χαρτί... Η Γιώτα τη βασανίζει τη σκέψη της, την εικόνα της, τη φράση της. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γράφει ποιητικά και δυσνόητα. Η ποίηση βγαίνει από την εικόνα της και το συναίσθημά της. Γράφει με φροντίδα και σέβεται πάντα τον αναγνώστη γιατί πάνω απ' όλα σέβεται τον εαυτό της... Η γραφή της Γιώτας Γουβέλη, σε συνδυασμό με ότι σας είπα παραπάνω, την κάνει μία πολύ καλή συγγραφέα».

Η κα Τσικλητήρα αφού συνεχάρη τη συγγραφέα για το νέο της πόνημα της, τη ρώτησε πως κατάφερε μέσα σ' ένα χρόνο, μετά τη «Πρώτη Κυρία», να βγάλει ένα ακόμα καλύτερο βιβλίο για να εισπράξει την απάντηση της συγγραφέως, «Στον ύπνο μου... Για μένα το να γράφω ένα βιβλίο είναι η απόλαυση που έχει και ο αναγνώστης όταν το διαβάζει... Όταν ο συγγραφέας είναι βουτηγμένος μέσα σε μία ιστορία είναι αδύνατον να μην λειτουργούν ακόμα και στον ύπνο σου όλες σου οι αισθήσεις που εγγυώνται τη συνέχεια της ιστορίας... Στην κυριολεξία λοιπόν ένα βιβλίο το γράφω στον ύπνο και στον ξύπνιο μου».

Στη συνέχεια της συζήτησης η κα Γουβέλη ενημέρωσε για την λεπτομερή έρευνα που έκανε για το βιβλίο η οποία αποδείχτηκε πιο χρονοβόρα απ' ότι το ίδιο το γράψιμο του βιβλίου. Επισήμανε με ειλικρίνεια το πόσο μαγευτική όμως ήταν όλη αυτή η διαδικασία η οποία αποτυπώθηκε με ενθουσιασμό στο τρόπο γραφής της. Περιέγραψε με γλαφυρότητα το νοερό ταξίδι που έκανε στην Μασσαλία του 1900 η οποία συγκέντρωνε το ενδιαφέρον όλων των τότε ναυτικών και ταξιδιωτών. «Εύχομαι οι αναγνώστες να κάνουν με αυτό το βιβλίο το ονειρεμένο ταξίδι που έκανα κι εγώ όταν το έγραφα».

Η κα Τσικλητήρα ως παρατηρητική δημοσιογράφος, αναφέρθηκε και στη Μοίρα, η οποία πρωταγωνιστεί σε όλα τα βιβλία της συγγραφέως και ζήτησε από την κα Γουβέλη ν' αναπτύξει την άποψή της για αυτό το στοιχείο. «Η Μοίρα για μένα, δεν είναι ακριβώς αυτό το "γραμμένο"... Το αισθάνομαι περισσότερο σαν το "άγνωστο" το οποίο πιστεύω ότι κανονίζει τα πράγματα... Όπως πολύ σωστά λέει και το τραγούδι, "εμείς για αλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πάει"».

Η κα Γουβέλη συμπλήρωσε αυτή της την άποψή με τα λόγια του Αϊνστάιν, "Γνωρίζουμε το πέντε τοις εκατό του Σύμπαντος", «Αυτό αφήνει ένα άγνωστο ενενήντα πέντε τοις εκατό το οποίο για μένα η Μοίρα», είπε κλείνοντας.

Η δημοσιογράφος στη συνέχεια επισήμανε τα οικονομικά σκαμπανεβάσματα των ηρώων. Κάποιοι από αυτούς αντιμετώπισαν την καθοδική πορεία με αξιοπρέπεια, άλλοι μουρμουρίζοντας για την ανέχεια στην οποία περιήλθαν και άλλοι με ασχήμιες. Καταλήγοντας, πρόσθεσε, «Μπορεί το χρήμα να βοηθάει πάρα πολύ, αλλά δεν είναι αρκετό για να είμαστε ευτυχισμένοι. Η μεγαλύτερη περιουσία, βρίσκεται μέσα μας».

Στην σκηνή ανέβηκε ο ηθοποιός Παπαδοκωνσταντάκης Μάρκος, από τον οποίο η κα Τσικλητήρα ζήτησε να πει τη γνώμη του για το βιβλίο, πριν διαβάσει αποσπάσματα.

«Στην αρχή ήμουν λίγο διστακτικός βλέποντας το καθαρά γυναικείο εξώφυλλο του βιβλίου. Όταν όμως ξεκίνησα να το διαβάζω η πλοκή αιχμαλώτισε την προσοχή μου... Οι χαρακτήρες των ηρώων είναι ποικίλοι... Επιθετικοί, ενεργητικοί αλλά και κάποιοι από αυτούς παθητικοί... Μου έκανε εντύπωση πώς η Γιώτα πλέκει την ιστορία μέσα στο χρόνο, σαν ένα ταξίδι δευτερολέπτων... Ήθη και έθιμα αλλάζουν, οι μυρωδιές, οι συνήθειες, οι τόποι... Ο αναγνώστης θα ταξιδέψει με αυτό το βιβλίο χωρίς να τον επηρεάσει αρνητικά».

Πριν την ανάγνωση κάθε αποσπάσματος, ο κος Παπαδοκωνσταντάκης αναφερόταν περιεκτικά σε αυτό, ενώ ταυτόχρονα στο βάθος ακούγονταν οι μελωδικές φωνές της Μαρίας Σουλτάτου στο τραγούδι, «Από ξένο τόπο κι απ' αλαργινό», «Αγάπη πού 'γινες δίκοπο μαχαίρι».

Η ωραία βραδιά συνεχίστηκε με διάλογο μεταξύ των ομιλητών οι οποίοι σχολίαζαν τα αποσπάσματα. Στάθηκαν περισσότερο στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ήρωες του βιβλίου, τα οποία είναι τόσο οικεία και σήμερα, «Τα τελευταία χρόνια, το σοκ της οικονομικής ανατροπής το έχουμε αισθανθεί όλοι στο πετσί μας. Θέλει κότσια για να αποφύγουμε και τον ηθικό ξεπεσμό. Αν ο καθένας καταρρεύσει ηθικά μέσα του, πιστεύω ότι θα καταρρεύσει ηθικά ολόκληρο το έθνος. Και αυτό θα ήταν μεγαλύτερη ήττα από την οικονομική», επισήμανε χαρακτηριστικά η συγγραφέας.

Η κα Τσικλητήρα συνέχισε την περιεκτική ανάλυση ορισμένων σημείων της ιστορίας κεντρίζοντας περισσότερο το ενδιαφέρον όλων και στρεφόμενη στην συγγραφέα κατέληξε σε μία διαπίστωση, «Μέσα από το βιβλίο σου αποδεικνύεται ότι το σπίτι μας είναι εκεί που είναι η καρδιά μας... Είναι πολλά αυτά που περνάει μέσα από το βιβλίο της η Γιώτα... Ποτέ δεν κουνάει το δάχτυλο, μας αφήνει μόνους μας να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας».

Η κα Γουβέλη συμφώνησε με τα λόγια της δημοσιογράφου συμπληρώνοντας ότι ασχέτως που μετακόμισε στην Αθήνα από το μέρος καταγωγής της το Μεσολόγγι, δεν μπορεί να ξεχωρίσει την πατρίδα της. Γιατί από κάθε μέρος έχει όμορφες αναμνήσεις να θυμάται αλλά και πάλι, «Δεν θέλω να αποκοπώ από το Μεσολόγγι γιατί θα νιώθω ότι ξεριζώνομαι... Θέλω να πατάω με το ένα πόδι εκεί και με το άλλο στην Αθήνα».

Την άποψή του για το ξενιτεμό εξέφρασε και ο ηθοποιός κος Παπαδοκωνσταντάκης συμφωνώντας με τις συνομιλήτριές του λέγοντας ότι πατρίδα είναι εκεί που δημιουργούμε οικογένεια, δουλειά, σπίτι όπως και εκεί που έχουμε μνήμες, αναμνήσεις, μουσική.

Η συγγραφέας σχολίασε επίσης την απόδοση της αντρικής ψυχοσθύνεσης λόγω του στενού αντρικού περίγυρού της, απαντώντας έτσι στην ερώτηση της δημοσιογράφου, «Όλες αυτές οι αντρικές προσωπικότητες είναι τόσο ισχυρές. Με κατακλύζουν από τη στιγμή που γεννήθηκα μέχρι τώρα που ήταν αδύνατο να μην της προσεγγίσω στο βάθος που αναφέρεται», είπε.

Στον επίλογο αυτής της τρυφερής βραδιάς, η συγγραφέας κα Γουβέλη ευχαρίστησε τους ομιλητές της οι οποίοι υποστήριξαν με πάθος το έργο της, το Public για τη φιλοξενία, τους αγαπημένους ομότεχνους και φίλους και όλους τους παρευρισκόμενους που της έκαναν τη τιμή να μοιραστούν μαζί της αυτή τη στιγμή.

Τέλος, η κα Τσικλητήρα συμπλήρωσε ότι «Η αισθητική της Γιώτας όταν γράφει τής επιτρέπει να αντιμετωπίζει με πολύ μεγάλη ευαισθησία τα συναισθήματα των ηρώων και ηρωίδων της και να μας δίνει τον ρομαντισμό τους με πολύ ντελικάτο και δαντελωτό τρόπο χωρίς να κινδυνεύει να γίνεται μελό... Ένα αίσθημα που σε παρασύρει από την αρχή μέχρι το τέλος δημιουργώντας στον αναγνώστη ανάμεικτα συναισθήματα... Ένας έρωτας είναι γιατρειά για πολλά πράγματα όπως και ένα καλό βιβλίο».

Ευχήθηκε τα καλύτερα για το βιβλίο της κας Γουβέλη γιατί το αξίζει και το συνέστησε στους αναγνώστες, ανεπιφύλακτα!