Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Αλέξανδρος Γ. Καπανιάρης, είναι Διδάκτορας Ψηφιακής Λαογραφίας του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ενώ έχει ολοκληρώσει δύο Μεταδιδακτορικές έρευνες σε ζητήματα αρχειακής εθνογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας & Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Είναι Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων, εκπαιδευτικός Πληροφορικής και συγγραφέας δεκάδων βιβλίων, επιμελητής, υπεύθυνος σειράς, ενώ έχει δημοσιεύσει δεκάδες εργασίες σε ελληνικά διεθνή συνέδρια και περιοδικά.

Έχει διδάξει σε αρκετά πανεπιστήμια της Ελλάδος (Ε.Α.Π., Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Δ.Π.Θ., Δυτικής Μακεδονίας, Ε.Κ.Π.Α., Α.Π.Θ.)  ενώ την περίοδο 2021-23 είναι Επισκέπτης Ερευνητής (Visiting Research Fellow) στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σε ζητήματα αρχειακής εθνογραφίας που σχετίζονται με τη μετανάστευση. Το τελευταίο διάστημα διδάσκει στο Τμήμα Επικοινωνίας και Ψηφιακών Μέσων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Πολιτισμό, Κουλτούρα και Κοινωνία, Εισαγωγή στον Πολιτισμό και στην Πολιτιστική Διαχείριση και Τεχνολογίες Διαχείρισης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Το 2014 για το έργο του «Οι Μάηδες της Μακρινίτσας», το 2018 για το έργο του «Ψηφιακή Λαογραφία και Εκπαίδευση», και το 2019 για το δίτομο έργο «Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζαγοράς, Ένας αιώνας συνεταιριστικής παράδοσης και αγώνα, Η ιστορία, οι συνεταιριστικές αξίες και ο πολιτισμός της αγροτικής παραγωγής» βραβεύτηκε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με το «Βραβείο Λυσίμαχου Καυταντζόγλου».

Η σελίδα του στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Εκπαιδευτικός, πανεπιστημιακός καθηγητής, ερευνητής, αρθρογράφο, συγγραφέας… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Καταρχήν είμαι εκπαιδευτικός για πάνω από 24 χρόνια, έχοντας υπηρετήσει και σε θέσεις ευθύνης. Σήμερα είμαι Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων. Οι βασικές σπουδές μου είναι στην Πληροφορική με έμφαση στην Εκπαίδευση αλλά στην πορεία ήρθαν και οι ανθρωπιστικές επιστήμες σε μεταπτυχιακό, διδακτορικό και μεταδιδακτορικό επίπεδο. Έτσι ειδικεύομαι στις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες και από εκεί εκπορεύονται και οι άλλες ιδιότητες μου που σχετίζονται με τη διδασκαλία στο πανεπιστήμιο, την έρευνα, τη συγγραφή βιβλίων και εργασιών, άρθρων, ελληνικών και διεθνών δημοσιεύσεων. Έτσι η εκπαίδευση νομίζω ότι βρίσκεται στον πυρήνα των δράσεων μου είτε πρόκειται για δευτεροβάθμια ή για τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, η έρευνα και συγγραφή τροφοδοτούν όλες τις ιδιότητες μου. Το σημαντικό είναι οτιδήποτε κάνω συσχετίζεται και έτσι η αγάπη μου για όλα αυτά είναι μεγάλη.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Σίγουρα όλοι μας κουβαλάμε αφηγήσεις και αναγνώσεις και πολλές φορές το δικό μας μοναδικό φορτίο. Οι δικές μου αφηγήσεις προέρχονται από μια αγροτική οικογένεια με υψηλές ηθικές αξίες και εξωστρέφεια. Επιπρόσθετα η προσφορά στην κοινωνία ήταν πάντα βασικό συστατικό του αφηγήματος μου. Έτσι οι αναγνώσεις μου κινούνταν πάντα μέσα στην κοινωνία, στην προσφορά και στη συνεργασία. Το φορτίο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μεγάλο όταν είσαι αυτοδημιούργητος και τελειομανής με αυτό που κάνεις. Ένα φορτίο που είναι βαρύ μα συνάμα ανοίγει δρόμους μέσα από σκληρή δουλειά σε διαδρομές που δε φαντάζεσαι από την αρχή.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Η προσφορά στην κοινωνία σε μένα βρήκε διέξοδο μέσα από τον χώρο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Έτσι κάποια στιγμή συνδυάστηκε με την αυτοδιοίκηση, τους φορείς πολιτισμού, το σχολείο, την έρευνα, την συγγραφή και το πανεπιστήμιο. Συνάμα η συνεργασίες με φορείς και σημαντικά πρόσωπα που γνώρισα με βοήθησαν να προχωρήσω σε διάφορους δρόμους που πάντα όμως έβρισκα ένα τρόπο να τους συνδέσω. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο μου το επιστημονικό έργο κινείται σε διάφορα πεδία των Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Επιστημών αλλά και στο χώρο της τεχνολογίας.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Το περιβάλλον που ήταν δίπλα μου λειτουργούσε πάντα υποστηρικτικά σε επίπεδο οικογένειας. Ωστόσο, λόγω της ικανότητας μου να δημιουργώ και να σέβομαι τις ομάδες, έχουμε δημιουργήσει πολύ όμορφα πράγματα με μια σειρά συνεργατών που πάντα είναι δίπλα μου και με εμπιστεύονται πολύ. Θα έλεγα την ομάδα όταν δεν τη βρίσκεις, τη φτιάχνεις. Βέβαια, το δύσκολο είναι να την κρατήσεις. Αυτό απαιτεί σεβασμό, εμπιστοσύνη, πολύ δουλειά και αλήθεια.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Οι αγαπημένες φράσεις μου είναι δύο. Η πρώτη είναι ότι τίποτα δεν πάει χαμένο και η δεύτερη τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Πραγματικά, αυτές οι δυο φράσεις με οδηγούν σε πολλά ενέργειες και δράσεις μου. Δηλαδή πάντα μου αρέσει να ελέγχω οτιδήποτε πρέπει να γίνει και  μετά και το προετοιμάζω πολύ μεθοδικά. Επίσης, σε οτιδήποτε κάνω ως εργασία ή απόπειρα πάντα μπορεί να αξιοποιηθεί σε επόμενο βήμα. Δηλαδή το συρτάρι μου είναι πάντα γεμάτο και πάντα προετοιμάζω το επόμενο βήμα με βάση προηγούμενες δουλειές ή σχέδια ή ημιτελείς εργασίες. Αγαπημένη ιστορία είναι από τους μύθους του Αισώπου «Ο ψεύτης βοσκός» διότι δε μου αρέσει το ψέμα και η κοροϊδία.  Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι «Ασφαλώς και δεν πρέπει» του Άκη Πάνου σε εκτέλεση της Βίκυς Μοσχολιού.

Αγαπημένη εικόνα;

Τα δύο μου παιδιά σε μια φωτογραφία που είχαμε βγάλει και οι τρεις.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Η προσφορά προς τον συνάνθρωπο και ο αγώνας για μια κοινωνία καλύτερη, πιο συνεργατική και δίκαιη.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Να γράφω κάθε σκέψη μου. Αυτό θα με πείραζε πολύ γιατί θα ένοιωθα ότι κάποια πράγματα θα χάνονταν για πάντα. Το γράψιμο είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Το αγαπημένο μου όνομα είναι Αντιγόνη και Ιφιγένεια. Το λουλούδι που μου αρέσει είναι η γαρδένια. Η αγαπημένη μου γεύση είναι φαγητά με γλυκόξινη σάλτσα και η μυρωδιά που με συγκινεί είναι η μυρωδιά του μήλου.

Ένας κακός εφιάλτης;

Θέματα υγείας κυρίως προσωπικά αλλά και κοντινών μου ανθρώπων.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Επόμενος στόχος είναι η μετάβαση μου στην ακαδημαϊκή κοινότητα και η ενασχόληση  μου νέες μου εκδόσεις και την έρευνα στις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες που τόσο αγαπώ.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): ταξίδι, χθες, ήχος, θησαυρός και μάσκα.

Το ταξίδι της ζωής μου παραμένει συναρπαστικό γεμάτο με δημιουργικότητα. Πάντα το χθες το συνδέω με το σήμερα και πάντα δίπλα μου έχω ανθρώπους που δε φορούν μάσκα και μιλούν με ήχο χαρμόσυνο. Αυτός είναι ο πραγματικός θησαυρός στη ζωή μου.

Σας ευχαριστώ.