Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Παναγιώτης Τζαννετάτος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά. Έχει σπουδάσει Τουριστικές Επιχειρήσεις και Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το Δεκέμβριο του 2011 παρουσίασε σε ιδιωτική έκδοση τα πρώτα του ποιήματα με τίτλο "Ποιήματα". Ακολούθησαν κι άλλες ποιητικές συλλογές του «Μικροί εσπερινοί» (Οδός Πανός) και «Η εποχή των ανθρώπων» (Εκδόσεις Γαβριηλίδη). Άρθρα του καθώς και ποιήματα του φιλοξενούνται σε έντυπες και ηλεκτρονικές εφημερίδες… Ποιήματα του έχουν μεταφραστεί σε αγγλικά, ισπανικά, ινδικά και γαλλικά.

Ιστορικός., ποιητής, αρθρογράφος…Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Νομίζω πως ο ποιητής πως επισκιάζει, τώρα ποια, κάθε άλλη ιδιότητα. Και φοβάμαι πως και πίσω από μελλοντικούς ρόλους πάντα θα κρύβεται ο ποιητής που θα απαιτεί την ύπαρξη του!

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Από κάθε ανάγνωση, οποιουδήποτε κειμένου κάτι αποκομίζεις. Το μεγαλύτερο μέρος του δικού μου φορτίου, είναι κατειλημμένο από ποίηση κυρίως ελληνική. Όμηρος, Καβάφης, Σικελιανός. Σεφέρης. Ελύτης. κ.ά.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Το αναγνωστικό φορτίο κάθε ποιητή γίνεται δρόμος για τη δική του προσωπική γραφή. Πολλές φορές οι επιρροές είναι εμφανείς.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα νησιωτικό περιβάλλον. Οι γονείς μου δεν είχαν απόλυτος καμία σχέση με τέχνη ή λογοτεχνία. Όμως μέσα μου με συνοδεύουν πάντα τα τοπία, οι άνθρωποι, τα συναισθήματα, η αμεσότητα με την φύση και όπου βρίσκουν κενό έδαφος εμφανίζονται μέσα στα ποιήματα μου. Το λογοτεχνικό περιβάλλον και η συνύπαρξη με ομότεχνους ήρθε πολύ αργότερα στη ζωή μου. Μέσα απο κάθε συνύπαρξη αποκτάς γνώση και εμπορία.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Δεν έχω κάποια συγκεκριμένα.
Όλα είναι θέμα χρόνου και διαθέσεις.

Αγαπημένη εικόνα;

Έχω πάρα πολλές εικόνες στο νου μου που συνοδεύονται με συναισθήματα, εποχές, ανθρώπους, τοπία. Δεν μπορώ να διαλέξω. Η κάθε μία έχει το δικό της φορτίο μέσα μου.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Η ποίηση. Γιατί η ποίηση σου προσφέρει μια ουσιαστική ζωή.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Η οικογένεια μου.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Τηλέμαχος/Ορέστης/Νεφέλη/Ταξιάρχης...
Τριαντάφυλλος/Τουλίπα
Σοκολάτα
Καφές

Ένας κακός εφιάλτης;

Ξεχνάω γρήγορα τούς εφιάλτες μου. Έμαθα από την ζωή μου να τους αντιμετωπίζω και να τους συντρίβω εν τη γενέσει τους.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Ο επόμενος στόχος είναι να βγάλω της επόμενη ποιητική συλλογή μου.

Έχω αρκετό υλικό το οποίο επεξεργάζομαι και όταν νιώσω έτοιμος θα προχωρήσω.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις, αυτοβιογραφικό ή μη: στίχος, ουρανός, πηγή, μνήμη και έρωτας.

Από παιδί ονειρευόμουν έναν δικό μου ουρανό με ένα χρυσό φεγγάρι στο κέντρο του, που μένει μισό κάθε φορά που η πηγή του έρωτα αναβλύζει δάκρυ, μα το δάκρυ γίνεται λόγος και ο λόγος στίχος. Να έχει η μνήμη το δικό της μοιρολόγι.

Σας ευχαριστώ.