Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Η Ιωάννα Μπαμπέτα σπούδασε Κοινωνική Πολιτική και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ασχολήθηκε με την έρευνα για τη ζωή των ηλικιωμένων στην ελληνική περιφέρεια. Είναι υπεύθυνη του προγράμματος Φιλαναγνωσίας σε μεγάλο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Διατηρεί τη δική της στήλη "Βιβλία από όλο τον κόσμο", στο ένθετο "Ο Μαγικός Κόσμος του Παιδικού Βιβλίου" της ηλεκτρονικής εφημερίδας KosVoice. Επίσης, διδάσκει Δημιουργική Γραφή για το παιδικό βιβλίο.

Αφηγήτρια παραμυθιών, υπεύθυνη προγράμματος φιλαναγνωσίας, αρθρογράφος, συγγραφέας παιδικών βιβλίων… Ποιος από αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Είναι διαφορετικά νήματα που όμως έχουν πλεχτεί μαζί κι έχουν φτιάξει μια αέρινη, χρωματιστή εσάρπα που με τυλίγει απαλά. Η βελόνα πλεξίματος είναι η αγάπη μου για το βιβλίο.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Πάντα μου άρεσε να ακούω ιστορίες από τους γονείς μου, από συγγενείς και φίλους. Ιστορίες από το παρελθόν, από άλλες εποχές. Όταν ήμουν μικρή, τα βράδια, έκανα αυτές τις ιστορίες ταινία στο μυαλό μου με εμένα πρωταγωνίστρια. Κι ήταν τόσο ζωντανές αυτή η ταινίες που πίστευα πως ήμουν στ’ αλήθεια κι εγώ εκεί όταν διαδραματίζονταν αυτά τα γεγονότα. Κι ας μην είχα καν γεννηθεί. Όλα αυτά, μαζί με τα βιβλία που καταβρόχθιζα, με διαμόρφωσαν ως άνθρωπο και ως συγγραφέα.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Σε όλες μου τις ιστορίες υπάρχει κάτι μεγάλο ή και μικρό από εκείνες τις ιστορίες που άκουσα, διάβασα ή έζησα ως παιδί. Πάντα η μικρή Ιωάννα κρύβεται σε κάποια φράση ή λέξη μου.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Οι άνθρωποι που έχω γύρω μου με στηρίζουν, με εμπνέουν, με βοηθούν και με παροτρύνουν. Είμαι τυχερή.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Ιστορία: Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας, Χρήστος Μπουλώτης

Τραγούδι: I did it my way, Frank Sinatra

Φράση: Πιστεύω σε σένα

Αγαπημένη εικόνα;

Να βλέπω τον ήλιο να δύει στη θάλασσα.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Οι βουτιές στη θάλασσα.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Στερήθηκα, λόγω της κατάστασης, τους φίλους και τα ταξίδια. Τι παρουσιάσεις στα σχολεία, τις αγκαλιές και τα φιλιά. Ανυπομονώ να τα ζήσω όλα αυτά ξανά.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Μελίνα, Τουλίπα, Σοκολάτα, Γιασεμί.

Ένας κακός εφιάλτης;

Η αρρώστια.Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Να ταξιδέψω όσο πιο πολύ μπορώ.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις, αυτοβιογραφικό ή μη: μύθος, λουλούδι, ήρωας, συγγνώμη, πλανήτης.

Ένας παλιός μύθος λέει πως αν όλοι μας προσφέραμε μια ειλικρινή συγγνώμη σε εκείνους που έχουμε βλάψει κι έπειτα φυτεύαμε από ένα λουλούδι, τότε ο πλανήτης μας θα γινόταν πολύχρωμος. Και θα ήμασταν όλοι ήρωες γιατί θα τον είχαμε σώσει από την καταστροφή.

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ σας ευχαριστώ!