Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Το φωτορεπορτάζ.
Το βιβλίο «Μπαρόκ».
Η συγγραφέας Αμάντα Μιχαλοπούλου.
Οι εκδόσεις Καστανιώτη.

Οι εκδόσεις Καστανιώτη και το Public Συντάγματος παρουσίασαν μια αναπάντεχη διαδρομή «ανηλικίωσης»,
με αφορμή το νέο μυθιστόρημα της Αμάντας Μιχαλοπούλου, «Μπαρόκ».

Με την Αμάντα Μιχαλοπούλου συνομίλησε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηλίας Μαγκλίνης.

Στιγμές από τη ζωή της ηρωίδας του βιβλίου διάβασαν:

• Ζυράννα Ζατέλη, συγγραφέας
• Αλεξάνδρα Αϊδίνη, ηθοποιός
• Κλάρα Τσουμπλέκα, δημοσιογράφος

Τραγούδησε η Nalyssa Green.

Ποια είναι η καλύτερη κρυψώνα για χρήματα; Τι σημαίνει "kell pisilni" στα ουγγαρέζικα; Τι θα συμβεί αν ξανασυναντήσεις τον πρώτο σου έρωτα ή το φάντασμα του αγαπημένου σου ξάδερφου; Γιατί χαμογελάει η αυτοκράτειρα Θεοδώρα; Αν ένας γεωργός χρωστάει στην Αγροτική Τράπεζα 1.800 δραχμές και πληρώσει τα δύο πέμπτα του χρέους του, πόσα χρήματα χρωστάει ακόμα; Τελικά, μπορείς να ζήσεις σύμφωνα με τους κανόνες του μπαρόκ;

Μπαρόκ σημαίνει να ζεις αποφασιστικά, να ζεις δραματικά, να τεντώνεσαι στα ξέστρωτα σεντόνια. Μπαρόκ σημαίνει να γίνεις ο Δαβίδ του Μπερνίνι τη στιγμή που ρίχνει την πέτρα. Μπαρόκ σημαίνει να τραγουδάς μόνος σου πάνω στο ηλίθιο basso continuo. Τραγούδα, λοιπόν. Τώρα.

Το νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου είναι ένα αναπάντεχο μυθιστόρημα "ανηλικίωσης", μια περιπετειώδης αναζήτηση του εαυτού και των αντανακλάσεών του. Η ηρωίδα της μικραίνει αντί να μεγαλώνει, και μαζί της στενεύει ο τόπος. Η Ελλάδα ονειρεύεται την Ευρώπη, οι συνταγματάρχες επιστρέφουν, και το κορίτσι μπουσουλάει σ' ένα κτήμα που δεν δόθηκε ακόμα για αντιπαροχή. Τι θα γίνει μετά; Κι αν το σασπένς δεν βρίσκεται στο τέλος, αλλά στην αρχή των πραγμάτων;

Η Αμάντα Μιχαλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 1966. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και δημοσιογραφία στο Παρίσι. Αρθρογραφούσε επί χρόνια στην εφημερίδα "Καθημερινή" (1990-2008). Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού "Ρεύματα" και τη συλλογή διηγημάτων "Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη"(1994). Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Γιάντες", απέσπασε το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού "Διαβάζω" (1996). Στην αμερικανική μετάφραση του βιβλίου της "Θα ήθελα" απονεμήθηκε το Βραβείο Διεθνούς Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών (2008). To "Θα ήθελα" ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Best Book in Translation του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ. Έχει γράψει έξι μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και αρκετά παιδικά βιβλία. Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες.