Γράφει:

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.

Ρέπορτάζ: Χρυσούλα Βακιρτζή Φωτογραφίες: Ευδοκία Φανερωμένου

Με εκτενείς επιλογές από τη σύγχρονη λογοτεχνία, αλλά και με τους ίδιους τους δημιουργούς να διαβάζουν αποσπάσματα των έργων τους, έγινε η παρουσίαση του 10^ου τεύχους του λογοτεχνικού περιοδικού Δίοδος. Συγκεκριμένα, η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2016, στο Δημοτικό Ωδείο Δράμας και ώρα 29 μμ.

Στην έναρξη της  παρουσίασης ο Βασίλης Τσιαμπούσης τόνισε τον σημαντικό ρόλο της συλλογικότητας και πόσο αυτό τιμά μια τα λογοτεχνικά μας δρώμενα. Ενώ, από την πλευρά τους συμμετείχαν με αναγνώσεις και παρουσιάσεις των θεμάτων τους οι: Κοσμάς Χαρπαντίδης, Γεωργία Μπακάλη, Γιώργος Κασαπίδης, Αθανάσιος Κάζης, Ιωάννα Αθανασιάδου, Πολύμνια Μπανά, Σπύρος Γαλήνης, Ευδοκία Φανερωμένου. Στο τέλος της εκδήλωσης ακολούθησε μπουφές.

Καλαίσθητο, με πλούσια ύλη και το νέο πολυτελές τεύχος του περιοδικού λόγου και τέχνης, που εκδίδεται από την ΔΕΚΠΟΤΑ του δήμου Δράμας με την υποστήριξη της εταιρείας Raycap, διευθυντή σύνταξης τον Βασίλη Τσιαμπούση, επιμέλεια του Χρίστου Π. Φαράκλα.

Συμμετέχουν σχεδόν όλοι οι Δραμινοί ποιητές και πεζογράφοι, καθώς και λογοτέχνες από άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Από παλαιότερο σημείωμα των εκδοτών μεταφέρουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα : «Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά ενός επαρχιακού περιοδικού ποικίλης ύλης σαν τη Δίοδο 66100, η οποία φιλοξενεί κείμενα παντός είδους (από λογοτεχνικά έως επιστημονικά) και που αφιερώνει σελίδες στις καλές τέχνες, είναι η συνύπαρξη μέσα από τις σελίδες του όσων καταξιωμένων το τιμούν με τη συνεργασία τους με όσους νεότερους –κυρίως Δραμινούς– διαθέτουν τάλαντο και αναζητούν βήμα για να το αποδείξουν και να το επιδείξουν».

Μπροστά σε ένα πλήθος κόσμου, όπου κυρίαρχο στοιχείο ήταν η μέθεξη και κατά τη διάρκεια των αναγνώσεων, έγινε σαφής η αναγκαιότητα της έκφρασης μέσω της τέχνης και της λογοτεχνίας. Τα κείμενα των δημιουργών μας ταξίδεψαν σε εσωτερικούς, αλλά και σε εξωτερικούς κόσμους, πάντα με κεντρικό πυρήνα τον άνθρωπο και το Εγώ του. Ένα «εγώ» το οποίο μέσα από τη λογοτεχνία και την τέχνη, εκφράζεται κι εκφράζει, συμβολικά, μεταφορικά, κυριολεκτικά. Κι αυτό, μέσα από ένα χάος δημιουργικότητας, στο οποίο εν αρχή ην η ανάγκη για έκφραση, προβολή της αγωνίας μας για μιαν αμοιβαιότητα. Τη λύτρωση, δια μέσω της τέχνης, εντέλει.

Η δύναμη της τέχνης και της λογοτεχνίας, όμως, εδώ είναι μόνιμη, ακριβώς γιατί βασίζεται στην αληθινή γνώση του Εαυτού. Είναι μονόδρομος αυτό κι επίσης  ελκύει και τους κατάλληλους ανθρώπους κοντά σας, τα πράγματα ή τα γεγονότα που επιθυμείτε. Μαγνητίζει άτομα, καταστάσεις και περιστάσεις που φανερώνουν ρίζες, βιώματα και υπερβάσεις.