Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με το βιβλίο.
Σχετικά με τη συγγραφέα Νατάσα Γκουτζικίδου.

Αυτή η γη, «που στάζει θρύλους και παραδόσεις», έχει εμπνεύσει καλλιτέχνες όλων των τεχνών, όλων των εποχών, όλων των χωρών. Η Κρήτη! Ενέπνευσε και τη συγγραφέα Νατάσα Γκουτζικίδου και οι εκδόσεις ΜΑΤΙ παρουσίασαν το βιβλίο της «Βροχή πάνω στην πέτρα» στο Polis Art Cafe. Μια ιστορία που ξεκινάει πριν τον Πόλεμο, κορυφώνεται με τη Μάχη τής Κρήτης και συνεχίζεται στο μεταπολεμικό Λονδίνο. Μια ιστορία που πλέκει την Αγάπη με την Ιστορία, «την Αγάπη σε όλες τις μορφές της, ερωτική, μητρική, αδελφική», όπως σημείωσε η ίδια η συγγραφέας.

Ο υπεύθυνος τού Polis Art Cafe, Βασίλης Χατζηιακώβου, καλωσόρισε τους αναγνώστες εκφράζοντας τη χαρά του να φιλοξενεί "συγγραφείς, συγγραφείς, κι' άλλους συγγραφείς, ποιητές, κι' άλλους ποιητές...", όπως είπε, δείχνοντας κάθε φορά σε διαφορετικά σημεία τής αίθουσας, τους πράγματι πολλούς λογοτέχνες που παρευρίσκονταν.

"Να πάρω δύναμη για να μιλήσω", είπε, "δύναμη από τις σελίδες, τις λέξεις, τους ήρωες των δημιουργών". Σχολίασε την ευχάριστη παρουσία και πολλών παιδιών και "το πόσο αισιόδοξο είναι να πλησιάζουν τα παιδιά το βιβλίο". Ευχαρίστησε τις εκδόσεις ΜΑΤΙ που δρα στην επαρχία και μας χαρίζει πολλά και καλά βιβλία, ευχαρίστησε τον ηθοποιό Αντώνη Ραμπαούνη που αργότερα διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο, το Σύλλογο Κρητών Άνω Λιοσίων που χόρεψε χορούς τσι Κρήτης και το Δάσκαλό τους Αντώνη Βασάλο, τους μουσικούς Γιάννη Μακριδάκη και Μάρκο Ζαχαράκη και τέλος κάλεσε τους αναγνώστες στο χορό των υπογραφών τού βιβλίου μετά την παρουσίαση.

Η γιορτή άρχισε, ναι, ήταν μία γιορτή, με τους μουσικούς να "απαγγέλλουν" την Αρετούσα με συνοδεία λύρας, έτσι το αντιλήφθηκα εγώ τουλάχιστον. "Η Αρετούσα δεν ήταν στο πρόγραμμα", είπε η συγγραφέας αργότερα, "ζήτησα όμως από τους μουσικούς να το εντάξουν και χωρίς αντίρρηση το έκαναν". Μετά την οικεία σε όλους ατμόσφαιρα που δημιουργεί η Αρετούσα, το χορευτικό χόρεψε χορούς και ο ηθοποιός διάβασε τα πρώτα αποσπάσματα.

Η συγγραφέας μίλησε για το βιβλίο εκφράζοντας αρχικά τη χαρά της αλλά και την αμηχανία να μιλήσει για αυτό, "νιώθω έντονα την καρδιά μου να χτυπάει παρόλο που φημίζομαι για την ψυχραιμία μου".

"Έγραφα κάτι άλλο", μας είπε, "για τη δική μου πατρίδα, τον Έβρο. Το σταμάτησα για να γράψω αυτό το βιβλίο. Από μικρή εμπνεόμουν με τη Μάχη τής Κρήτης, έβλεπα κάθε φορά γοητευμένη τη γνωστή ταινία με τον Χρήστο Πολίτη. Από μικρή πάλι, ονειρευόμουνα να γίνω αρχαιολόγος, πήγα πριν πολλά χρόνια στην Κνωσό και θυμάμαι τις ζωγραφιές, τα δελφίνια. Στο δήμο μου στη Φυλή, έβλεπα τις εκδηλώσεις τού συλλόγου Κρητών, μου έκαναν μεγάλη εντύπωση, ένιωσα ότι και εγώ κατάγομαι από την Κρήτη και είπα, θέλω να γράψω για την Κρήτη".

"Δεν είναι το αγαπημένο μου νησί, όπως συνήθως λένε πολλοί ότι θα ήθελαν εκεί να ζήσουν, αλλά έχει μία γοητεία που αναβλύζει από την ιστορία και τους μύθους που της περιτριγυρίζουν. Οι βεντέτες! Ναι, θέλω το βιβλίο μου να έχει βεντέτα, σκέφτηκα".

"Ήθελα να δείξω αυτό που κατάφεραν το '41 όταν οι Γερμανοί υποτιμώντας την αντίσταση των κρητικών, ένα νησί χωρίς στρατό, μόνο με αμάχους, θα ήταν περίπατος, λογικώς θα σκέφτηκαν. Αυτό όμως που αντιμετώπισαν δεν το περίμεναν. Ήθελα στην ιστορία μου μία τυπική οικογένεια τού '40. Το αποφάσισα παίρνοντας το σχετικό ρίσκο και άρχισα να γράφω".

Συνήθως χρησιμοποιείται γυναίκα ηρωίδα, εγώ όμως ήθελα άνδρα. Έψαχνα τα κατάλληλα ονόματα, όμως τα τυπικά μου φαινόταν πολύ οικεία. Προσωρινά χρησιμοποίησα γνωστά ονόματα, Σήφης, Ροδάνθη ... Συζητώντας με έναν φίλο κρητικό, του εξέφρασα τον προβληματισμό μου, γέλασε. Αυτά τα ονόματα είναι για το σινεμά μου είπε, έχουμε πολύ καλύτερα ονόματα στο νησί και μου πρότεινε το Μίνωας. Ένιωσα χαζή που δεν το σκέφτηκα από την αρχή, Κρήτη, Μινωικός πολιτισμός, Μίνωας, τι πιο λογική σχέση!".

"Ο τίτλος! Με γοητεύουν οι τίτλοι στα βιβλία, είναι η μισή αλήθεια για αυτά. Έψαχνα κάποιον τίτλο που να ταιριάζει. Ήθελα να τονίζει τη λεβεντογέννα Κρήτη. Ο τίτλος που χρησιμοποίησα έχει μεταφορική έννοια. Από τη μία η βροχή με γοητεύει και συνήθως βρέχει στις παρουσιάσεις μου. Παραπέμπει στην κάθαρση, να βρέξει να καθαρίσει ο τόπος, λέμε. Από την άλλη, η πέτρα. Αδάμαστη, αλύγιστη. Το νερό τής βροχής είναι το μόνο που την αλλοιώνει. Αν βάλουμε την Αγάπη στη θέση τής βροχής, την Αγάπη που κυριαρχεί στο βιβλίο με όλες τις μορφές της. Ο συνειρμός με ανατριχιάζει. Εύχομαι να νιώσετε και εσείς το ίδιο".

"Είναι το αγαπημένο μου βιβλίο, το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω και πάντα συγκινούμαι. Ίσως να αναρωτιέστε τι με γοητεύει στον πόλεμο. Τα δύσκολα είναι αυτά που γοητεύουν. Τα δύσκολα μάς ενώνουν, ενώ δεν έπρεπε να είναι έτσι".

"Η συγγραφική μου δραστηριότητα μού έφερε πολλούς και σημαντικούς φίλους. Είναι εδώ σήμερα η πολιτική ηγεσία τού δήμου Φυλής, πολλοί φίλοι από την περιοχή, ευχαριστώ τον ηθοποιό Αντώνη Ραμπαούνη που με την υπέροχη και αισθαντική φωνή του έντυσε το βιβλίο, ευχαριστώ το Σύλλογο Κρητών που είναι από τους πιο δραστήριους συλλόγους στην περιοχή, ευχαριστώ τους μουσικούς, τις εκδόσεις ΜΑΤΙ και όλους εσάς που ήρθατε σήμερα εδώ", είπε και ζήτησε κλείνοντας από τον ηθοποιό να διαβάσει το τελευταίο απόσπασμα, "το αγαπημένο μου", όπως το χαρακτήρισε.

Η βραδιά έκλεισε με χορό και τραγούδι από το χορευτικό τού Συλλόγου.