Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη, μιλάει στον Δημήτρη Μπουζάρα
Διαφ.

Γράφει: Δημήτρης Μπουζάρας

Η Μαίρη Πετρολιά-Αμανίτη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου "Ανατόλια", πτυχιούχος του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης Δημοσίου Δικαίου του Α.Π.Θ. όπου, ως μέλος του Επιστημονικού Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Νομικής στην έδρα του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου επί σειρά ετών, δίδαξε Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο σε μεταπτυχιακό επίπεδο.

Κατά τη διάρκεια της θητείας της στην έδρα Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου έγραψε σημαντικές ειδικές νομικές μελέτες Δημοσίου Διεθνούς καθώς Δημοσίου Δικαίου γενικότερα. Πρώτη ενασχόλησή της με μη νομικά κείμενα είναι το «Για τα Σαράντα....», Θεσσαλονίκη 2018, το οποίο έγραψε και αφιέρωσε σε αυτούς «που επέζησαν από τη φωτιά στο Μάτι και σε άλλους.

Είστε Πτυχιούχος του Τμήματος Νομικής, άλλος τρόπος σκέψης, αντίληψης και φιλοσοφίας της ζωής, πιο τακτοποιημένος, σε καλούπια. Τι ήταν αυτό που λειτούργησε ως εναρκτήριο λάκτικσμα ώστε να ασχοληθείτε με την λογοτεχνία; Γιατί γράφετε;

Η τυχαία, από περιέργεια στη συνέχεια συμμετοχή μου, σε σεμινάριο δημιουργικής γραφής στο ΚΑΠΗ, ναι, στο ΚΑΠΗ του Δήμου Θεσσαλονίκης! (Είμαι συνταξιούχος, βλέπετε) Το εναρκτήριο λάκτισμα στο να αρχίσω να γράφω απαγκιστρωμένη από τον "νομικό" τρόπο σκέψης μού το έδωσε ένας φωτισμένος εθελοντής δάσκαλος εκεί, ο Μίλτος Μαρέτας. Ίσως διέγνωσε ότι είχα κάποια «φλέβα» και με ενεθάρρυνε. Η «φλέβα» αυτή ενυπήρχε από τα παιδικά μου χρόνια. Διάφορα γεγονότα στην πορεία συνετέλεσαν στο να την περιορίσουν. Όπως φαίνεται, δεν κατόρθωσαν να τη σβήσουν. Άλλο, βέβαια, να γράφεις για νομικής φύσης θέματα, άλλο να πειραματίζεσαι με λογοτεχνία.

Γράφω,λοιπόν, επειδή έχω, επιτέλους, χρόνο! Μη φανταστείτε απεριόριστο, αφού ασχολούμαι παράλληλα με παραδοσιακούς χορούς, γυμναστική, δυναμικό βάδην, συμμετέχω σε χορωδίες... Κατά κύριο λόγο γράφω επειδή γράφοντας νιώθω ευτυχής!

Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας; Από τι εμπνέεστε; Από τι -ενδεχομένως- δεν εμπνέεστε;

Κάποιο σημαντικό πραγματικό γεγονός μπορεί να είναι για μένα αφορμή να πιάσω χαρτί και μολύβι - το laptop εννοώ. Από τη στιγμή που θα προκύψει η αφορμή, η έμπνευση έρχεται αβίαστα. Ενδέχεται να εμπνευστώ επίσης από κάτι που θα διαβάσω και θα με κεντρίσει να περάσω στον αντίλογο.

Πως ξεκινήσατε τη συγγραφή του νέου σας βιβλίου, βασισμένη στην ιδέα, ή στους χαρακτήρες;

Το μυθιστόρημα «Μέλλον μου είναι το παρόν» ξεκίνησα να το γράφω με αφορμή το πραγματικό γεγονός μιας πυρκαγιάς που βίωσα πριν από λίγα χρόνια. Οι χαρακτήρες ήρθαν κι "έδεσαν" στη συνέχεια, γράφοντας.

Έμπνευση, ή συγκέντρωση, δουλειά, ή ταλέντο;

Έμπνευση ή συγκέντρωση; Αυτά τα δύο πάνε μαζί. Η έμπνευση βρίσκεται σε κάθε ανάσα που παίρνουμε. Χρειάζεται τη συγκέντρωση για να αξιοποιηθεί ώστε να οδηγήσει σε επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το ταλέντο, μικρό ή μεγαλύτερο, προϋποτίθεται. Χωρίς αυτό, όσο και να ‘ δουλέψει ‘ κανείς, όσο και να ‘ παιδέψει ‘ ένα γραπτό, αυτό θα παραμείνει στατικό σαν άψυχη εκπαίδευση του μυαλού. Ενδιαφέροντα τα διάφορα ρεύματα, οι τάσεις κλπ. που κατά καιρούς γαντζώνονται στη λογοτεχνία. Εγώ θεωρώ πως η δημιουργικότητα δύσκολα μπαίνει σε καλούπια, αλλοιώνεται αν γίνει έρμαιο κανόνων. Δεν είναι γεωμετρία, αριθμητική η έμπνευση.

Το νέο σας βιβλίο "Μέλλον μου είναι το παρόν", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μέθεξις και είναι το δεύτερο κατά σειρά. Γιατί μυθιστόρημα; Έχετε κατά νου να ασχοληθείτε με κάποιο άλλο είδος και ποιο είναι αυτό;

Προέκυψε. Ξεκίνησε από διήγημα. Στην πορεία ξεπήδησαν και άλλοι χαρακτήρες. Πήγε στη νουβέλα. Από κει και ύστερα η θύρα προς το μυθιστόρημα άνοιξε ορθάνοιχτη. Ήταν πρόκληση για μένα το να εισέλθω…

Διευκρινίζω ότι πρόκειται για το δεύτερο μη νομικού περιεχομένου βιβλίο μου. Έχουν προηγηθεί πολλές μελέτες Διεθνούς, Συνταγματικού, Διοικητικού Δικαίου και Διπλωματικής Ιστορίας. Ενδεικτικά αναφέρω το βιβλίο μου «Ο Γενικός Γραμματεύς του ΟΗΕ. Καταστατικαί προβλέψεις και πρακτική εφαρμογή του θεσμού», το οποίο αποτελεί το μοναδικό στην ελληνική βιβλιογραφία έργο διεξοδικής μελέτης της λειτουργίας του έκτου κυρίου οργάνου του ΟΗΕ.

Ασχολούμαι τώρα με διηγήματα. Άλλωστε, ως ανεξάρτητα διηγήματα εκλαμβάνει αρχικά ο αναγνώστης τα κεφάλαια του βιβλίου για το οποίο συζητάμε. Στη συνέχεια χαίρεται, φαντάζομαι, την έκπληξη που δοκιμάζει διαπιστώνοντας ότι πρόκειται για ενιαία ιστορία. Αναρωτιέμαι μήπως τα εκτενή μυθιστορήματα κινδυνεύουν να γίνουν ανιαρά. Η πλοκή που πρέπει να συμβαδίζει, ακόμα και να προτρέχει της ιστορίας, μετράει για μένα περισσότερο.

Θα έγραφα ευχαρίστως αστυνομικό διήγημα. Η συνδρομή τεχνικού συμβούλου εδώ είναι νομίζω απαραίτητη κι εγώ τεχνικό σύμβουλο προς το παρόν δεν διαθέτω.

Ήρωες και ηρωίδες ζουν, συμπεριφέρονται, μοχθούν, αλληλοσυγκρούονται, πότε με τους άλλους και πότε με τον ίδιο τους τον εαυτό. Το περιβάλλον των ανθρώπινων σχέσεων είναι δύσβατο, δυσκολευόμαστε να πλησιάσουμε το ιδανικό, τι κάνει τόσο δύσκολες τις ανθρώπινες σχέσεις τελικά;

Η ίδια η ανθρώπινη φύση είναι πολύπλοκη. Κατά την επαφή μεταξύ των ανθρώπων οι ιδιομορφίες του χαρακτήρα καθενός βγαίνουν στην επιφάνεια. Το περιβάλλον είναι ο καθοριστικός εξωτερικός παράγοντας που επηρεάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Θα χαρακτήριζα βηματισμό σε μια οδό εκπλήξεων την οποιασδήποτε φύσης ενασχόληση με τις ανθρώπινες σχέσεις.

Οι ήρωες και οι ηρωίδες σας μπλέκουν και μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι συμπτώσεων, τύχης, μοίρας, λάθος επιλογών, τι από όλα καθορίζει τελικά τη ζωή μας;

Όσο περισσότερα από αυτά και πολλά άλλα αγγίζουν, θα έλεγα εγώ, τη ζωή μας τόσο πιο ενδιαφέρουσα είναι η ζωή. Αλίμονο αν αφεθούμε π.χ. να πορευτούμε το δρόμο μας με μόνο οδηγό τη μοίρα. Θα ήμασταν καράβια ακυβέρνητα στο πέλαγος. Εγώ δίνω μεγάλη βαρύτητα πρώτα στη λογική. Η δύναμη της λογικής με συναρπάζει, όχι όμως μέχρι του σημείου να τη θεωρώ ακατάβλητη. Αδυνατώ και δεν επιθυμώ, άλλωστε, να παραβλέψω το συναίσθημα. Η πάλη ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα ως άνθρωπο με βασανίζει ανέκαθεν.

Ο ερωτάς είναι βασικός "ήρωας" του μυθιστορήματος, μπλέκεται, μπλέκει, μεταμορφώνεται, φουντώνει, σβήνει, αλλάζει καρδιές με απίστευτη ταχύτητα, είναι αχόρταγος, θέλει ποικιλία, τι είναι τελικά ο έρωτας; Τον γνωρίζουμε, ή νομίζουμε πως τον γνωρίζουμε; Υπάρχει ιδανικός έρωτας; Ποια είναι τα αίτια της συνεχούς αποτυχίας του στις σχέσεις;

Ναι, ο έρωτας είναι πράγματι βασικός ‘ήρωας’ του μυθιστορήματος. Τον έρωτα θα τον χαρακτήριζα ως το υπέρτατο συναίσθημα. Φυσικά και δεν τον γνωρίζουμε με την έννοια ότι «τον ξέρουμε καλά». Μπορεί να τον συναντήσαμε ή να τον ζήσαμε λίγες ή περισσότερες φορές στη διάρκεια της ζωής μας. Κανείς δεν θα υποστηρίξει, θεωρώ, σοβαρά ότι «τον ξέρει καλά». Τα πρόσωπα του έρωτα είναι όσα και οι άνθρωποι. Δισεκατομμύρια και... βάλε, δηλαδή. Ποιός είναι αυτός που μπορεί να ισχυριστεί ότι είχε στενή σχέση με δισεκατομμύρια ανθρώπους; Θα έλεγα ότι σπανιότατα συμπίπτουν απόλυτα οι αντιλήψεις και οι προσδοκίες ενός ζευγαριού που αφορούν στο έρωτα. Ειδικότερα δε αν σταθούμε στη διαπίστωση ότι ο έρωτας είναι «αχόρταγος», ότι θέλει «ποικιλία» κλπ., τότε θα μπλέξουμε…

Ιδανικός έρωτας υπάρχει στο μυαλό του κάθε ανθρώπου, πλασμένος με υλικά τις προσδοκίες και τη φαντασία του.

Αίτια της συνεχούς αποτυχίας του στις σχέσεις είναι ακριβώς το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει «ιδανικός έρωτας». Ο ιδανικός έρωτας είναι ένα ιδεατό κατασκεύασμα. Η ικανοποίηση που προσλαμβάνει κάποιος προσεγγίζοντας τον έρωτα, τον οδηγεί κατά καιρούς να υιοθετεί την ψευδαίσθηση ότι έζησε ή ότι δεν έζησε τον «μεγάλο έρωτα» που φαντάζεται και που φαντάζονται οι ήρωες της ζωής καθώς και των μυθιστορημάτων (μαζί κι εκείνοι του μυθιστορήματος που έγραψα εγώ).

Ένα βασικό συστατικό του είναι η πίστη. Είμαστε πιστοί; Τι φταίει κατά την άποψη σας;

Η έννοια «πίστη» είναι ευρύτατη. Ανάλογα με τη διάσταση που της προσδίδει ο καθένας, άτομο που θεωρείται «πιστό» για τον Α, το ίδιο άτομο ο Β το χαρακτηρίζει «άπιστο». Πάντως, για να συζήσει αρμονικά ένα ζευγάρι, οι απόψεις του πάνω σε αυτό το θέμα καλό είναι να συμπίπτουν.

Είναι κάποιος από του ήρωες πραγματικός, ή μήπως όλοι είναι προϊόν μυθοπλασίας;
Σας δυσκόλεψε κάποιος από του ήρωες; Σας "καθοδήγησε";

Δεν θα με ενδιέφερε να μεταφέρω τη ζωή οποιουδήποτε υπαρκτού προσώπου, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, στις σελίδες μυθιστορήματος. Η μυθοπλασία με ελκύει καθώς έχει κινητήρια δύναμη τη φαντασία. Ο συγγραφέας «παίζει» με τη φαντασία του. Εκείνη ακροβατεί ανάμεσα σε σκέψεις, προβληματισμούς, βιώματα, εικόνες, αναμνήσεις. Αυτά και πολλά άλλα οπωσδήποτε «δανείζουν» ιδιότητες στους φανταστικούς ήρωές μου.

Με δυσκόλεψε ο Κώστας. Έπρεπε να δαμάσει τον εαυτό του να κρατηθεί μακριά από την Αλίκη που αγαπούσε μυστικά, ενώ για χρόνια ζούσε στον στενό περίγυρό της.

Ο «ήρωας» δεν μας καθοδηγεί. Συνήθως τον καθοδηγούμε.

Πόσο εύκολο για ένα συγγραφέα είναι να πλάσει ένα χαρακτήρα διαφορετικό από τον δικό του-πόσο μάλλον ένα χαρακτήρα με διαφορετικό φύλο- δίχως, να του μεταδώσει κομμάτια του εαυτού του;

Αυτό εξαρτάται από τη βούληση και την ικανότητα του συγγραφέα. Ο εαυτός του καθενός είναι τεράστια δεξαμενή ‘υλικού’. Ο συγγραφέας επιλέγει τί θα ανασύρει από τη δεξαμενή αυτή για να το χρησιμοποιήσει και με ποιο τρόπο θα το κάνει.

Το να πλάσει κανείς χαρακτήρα του άλλου φύλου είναι δυσκολότερο. Εγώ το βρίσκω πρόκληση. Η πρόκληση με κεντρίζει.

Ποιες είναι οι επιλογές σας ως αναγνώστρια;

Η περιπλάνησή μου στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας ξεκινάει από τα μαθητικά μου χρόνια. Αφορά σε έργα κλασσικά όσο και σύγχρονα. Έχω επίσης κατά καιρούς διαβάσει στην αγγλική γλώσσα πολλά έργα της αμερικανικής και αγγλικής λογοτεχνίας. Αποτέλεσε για μένα αξέχαστη εμπειρία η ενασχόληση με έργα του Σαίξπηρ στη γλώσσα στην οποία τα αποτύπωσε ο ίδιος - κάτι σαν τη δική μας αρχαϊζουσα. Με συγκινούν οι Γερμανοί ποιητές, κυρίως οι Γκαίτε, Σίλλερ και Χάϊνε,έργα των οποίων είχα την τύχη να «χαρώ» στα γερμανικά. Ως νομικός αφοσιώθηκα ειδικότερα στη μελέτη του Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου και των Διεθνών Σχέσεων. Ίσως επειδή θεωρώ ανέκαθεν τον εαυτό μου ως πολίτη του κόσμου. Διαβάζω επίσης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον επιστημονικά βιβλία ιατρικής και ψυχολογίας. Τα αστυνομικά διηγήματα είναι σε μένα απαραίτητα με προτίμηση στον Ζωρζ Σιμενόν και την Αγκάθα Κρίστι. Πρόσφατα προσπαθώ να κατανοήσω τη σύγχρονη ποίηση.

Τι ετοιμάζετε για το μέλλον;

Ολοκληρώνω ένα διήγημα που εκτυλίσσεται στην αγαπημένη μου Βραζιλία, το οποίο πρόκειται να μεταφραστεί στα πορτογαλλικά. Γράφω επίσης ένα άλλο διήγημα στα αγγλικά που αφορά στη Νέα Υόρκη. Ελπίζω μέχρι το τέλος του χρόνου να έχω ολοκληρώσει την τελική επεξεργασία της συλλογής δώδεκα διηγημάτων που έγραψα ώστε να δει το φως της δημοσιότητας.

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα