Γράφει: Δημήτρης Σακισλίδης

Η Όλγα γεννήθηκε το 1977, στις Σέρρες. Παιδί μάζευε σκαθάρια και βατράχια, ενώ ονειρευόταν να ζήσει σε ένα ιστιοφόρο μελετώντας φάλαινες και δελφίνια. Ανέβαινε στα ψηλότερα δέντρα για να ανταμώσει τον ήλιο και τις νύχτες έψαχνε ύποπτες κινήσεις ανάμεσα στα αστέρια. Όταν μεγάλωσε, έγινε μοριακός βιολόγος.

Η αγάπη της να γνωρίσει μακρινά μέρη και πολιτισμούς την οδήγησε στο να μάθει πέντε ξένες γλώσσες και να ταξιδέψει σε μακρινές ηπείρους. Κάλπασε σε βουνά και δάση, καταδύθηκε σε ωκεανούς, κολύμπησε με φαλαινοκαρχαρίες, διέσχισε ερήμους με καμήλες και ζούγκλες με ελέφαντες, ώσπου αποφάσισε να πασπαλίσει τις αναμνήσεις της με φαντασία και να τις κάνει βιβλία για παιδιά. 

Σήμερα ζει στις Σέρρες με την οικογένειά της και σχεδιάζουν μαζί την επόμενη περιπέτεια.

Μια έρημος βυθισμένη στη θάλασσα… Ένα μικρό κορίτσι που ονειρεύεται με τα μάτια ανοιχτά. Ένας παππούς που παλεύει με τον χρόνο.

Ζητείται καμηλιέρης με δίπλωμα κατάδυσης. Μια περίεργη αγγελία, που όμως κρύβει ένα μεγάλο στοίχημα. Ένα στοίχημα ζωής…

Ένα ρεαλιστικό παραμύθι για την απώλεια, τα όνειρα και τα καινούρια ξεκινήματα…

Πώς νιώσατε όταν μάθατε ότι διακριθήκατε στον διαγωνισμό «Χρυσές Μέλισσες» των Lebee Publications;

Χάρηκα πολύ που η ιστορία μου εκτιμήθηκε από μια ομάδα καταξιωμένων ανθρώπων του χώρου.

Αυτή η διάκριση σάς έδωσε το θάρρος να προχωρήσετε στην έκδοση; Τι αλλάζει για μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα μετά από μια τέτοια επιτυχία;

Σαφώς και η διάκριση έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφασή να προχωρήσω στην έκδοση του βιβλίου μου. Αυτό που αλλάζει είναι ότι το έργο μου εκτίθεται σε ένα ευρύ κοινό και θέτει  ψηλά τον πήχη των προσωπικών μου απαιτήσεων για τις επόμενες ιστορίες μου.

Γράφατε καιρό πριν αποφασίσετε να συμμετάσχετε στον διαγωνισμό;

Βεβαίως. Γράφω ιστορίες για παιδιά, τα τελευταία χρόνια και παρακολουθώ μαθήματα δημιουργικής γραφής παιδικού και εφηβικού βιβλίου.

Τι σημαίνει για εσάς η συγγραφή; Είναι ανάγκη, χαρά, τρόπος έκφρασης;

Είναι όλα τα παραπάνω. Η ανάγκη να αποδράσω από την πραγματικότητα και να ταξιδέψω στον κόσμο της φαντασίας και των παιδιών, η χαρά της δημιουργίας και  η ικανοποίηση να προκαλείς συναισθήματα στον αναγνώστη και φυσικά ένας τρόπος έκφρασης για τις εικόνες και τα συναισθήματα που κουβαλάω μέσα μου.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το «Ζητείται καμηλιέρης με δίπλωμα κατάδυσης»;

Ήθελα να γράψω μια ιστορία που πραγματεύεται την απώλεια, αλλά και την ελπίδα ότι τα όνειρα που πολλές φορές αναγκαζόμαστε να αφήνουμε πίσω μας μπορούν να πραγματοποιηθούν. Μια ιστορία για τα θαύματα που συμβαίνουν στη ζωή, ακόμη και όταν η ευτυχία μοιάζει ένα αδύνατο στοίχημα…  Όπως το να βρεις έναν καμηλιέρη με δίπλωμα κατάδυσης.

Η ιστορία σας συνδυάζει φαντασία και ρεαλισμό. Πώς βρήκατε αυτή την ισορροπία;

Πράγματι. Ο «Καμηλέρης με δίπλωμα κατάδυσης» είναι ένα ρεαλιστικό παραμύθι. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στη ζωή μας συμβαίνουν πράγματα -θετικά ή αρνητικά- που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Παράλληλα τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους πολλές και μεγάλες αλήθειες.

Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλετε να κρατήσουν τα παιδιά από το βιβλίο σας;

Να μην χάνουν το κουράγιο τους όταν χρειαστεί να αντιμετωπίσουν κάποια πολύ δύσκολη κατάσταση όπως είναι η απώλεια,  αλλά να συνεχίσουν να κάνουν όνειρα και να αγωνίζονται για να τα πραγματοποιήσουν. Γιατί όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και όταν φαντάζουν αδύνατα.

Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν συγγραφέα που απευθύνεται σε μικρούς αναγνώστες;

Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να καταφέρω να αγγίξω την ψυχή του μικρού αναγνώστη που είναι ο πιο αυστηρός και απαιτητικός κριτής. 

Σκοπεύετε να συνεχίσετε στο παιδικό βιβλίο ή σας ενδιαφέρει να δοκιμαστείτε και σε άλλα λογοτεχνικά είδη στο μέλλον;

Προς το παρόν με ενδιαφέρει μόνον η παιδική και νεανική λογοτεχνία. Όσον αφορά το μέλλον, ποιος ξέρει;