Γράφει:

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
Το βιβλίο «Το χαμένο Νόμπελ».
Ο συγγραφέας Κώστας Αρκουδέας.
Οι εκδόσεις Καστανιώτη.

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από τον πολυγραφότατο συγγραφέα Κώστα Αρκουδέα και τις εκδόσεις Καστανιώτη, παρουσιάστηκε στα Public Καβάλας. Το βιβλίο παρουσίασε με ιδιαίτερο τρόπο ο συγγραφέας Διαμαντής Αξιώτης, ενώ αποσπάσματα διαβάστηκαν από τον ηθοποιό Δημήτρη Κοντό.

Στην ουσία επρόκειτο για μία συνομιλία του Διαμαντή Αξιώτη με το βιβλίο και το συγγραφέα με ιδιαίτερη σκηνοθεσία που, όπως επεσήμανε ο ίδιος ο Κώστας Αρκουδέας ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, καθώς οι δύο συνομιλητές που τον πλαισίωσαν, λειτούργησαν ως ένα σώμα. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης ο κύριος Αξιώτης έθετε τις βάσεις για τη μετέπειτα συζήτηση με τη δική του λογοτεχνική ματιά, κάθε φορά πριν οδηγήσει το κοινό στα ιστορικά διαμερίσματα του βιβλίου, όπου ο Δημήτρης Κοντός με την άψογη θεατρική απόδοση του κειμένου αναλάμβανε το ρόλο του οικοδεσπότη.

Η επιμονή του Νίκου Καζαντζάκη να πάρει το βραβείο Νόμπελ, ο ρόλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Εκκλησίας και της Πολιτείας σχετικά, αλλά και ο μύθος του αφορισμού ή μη αφορισμού του Νίκου Καζαντζάκη, τα ταξίδια του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα αλλά και η πρόθεση του βιβλίου τέθηκαν επί τάπητος με έναν τρόπο που ενεργοποίησε το ενδιαφέρον του κοινού, κάτι που φάνηκε από τη συζήτηση που ακολούθησε.

Το λόγο στο τέλος πήρε ο ίδιος ο Κώστας Αρκουδέας, που αφού συνεχάρη Αξιώτη και Κοντό τους ευχαρίστησε για την πολύ ευχάριστη έκπληξη, όπως τη χαρακτήρισε. Ξεκινώντας με τις δικές του απαντήσεις στα ερωτήματα του κυρίου Αξιώτη, στάθηκε σε σημαντικούς σταθμούς του βιβλίου, ενώ έθεσε τον προβληματισμό που πραγματεύεται το ίδιο το βιβλίο, τους λόγους δηλαδή που ο Νίκος Καζαντζάκης άξιζε το Νόμπελ Λογοτεχνίας, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι το Νόμπελ δεν το έχασε ο Νίκος Καζαντζάκης, αλλά η ίδια η Ελλάδα.

Η καταδίκη του Σωκράτη στηρίχτηκε ακριβώς στην ίδια επιχειρηματολογία που "καταδίκασε" και τον Νίκο Καζαντζάκη πολλούς αιώνες αργότερα και κινείται από τη νοοτροπία της διχόνοιας που ταλανίζει το έθνος μας, σημείωσε ο συγγραφέας, ενώ δήλωσε ότι το βιβλίο αποτελεί ένα πανόραμα ιστορικό του 20ου αιώνα, ως προϊόν προσωπικής μελέτης και ενδελεχούς έρευνας του ιδίου. Το σημείο στο οποίο, στο τέλος στάθηκε με ιδιαίτερη συγκίνηση, είναι το ηθικό θέμα της άρσης του αναθέματος στον Νίκο Καζαντζάκη, ως μιας εκκρεμότητας που συνεχίζει να υφίσταται ως τις μέρες μας.

Οι ερωτήσεις που τέθηκαν από το κοινό φώτισαν ακόμη περισσότερα ζητήματα του βιβλίου, αποδεικνύοντας το ιδιαίτερα ενεργό ενδιαφέρον για το Νίκο Καζαντζάκη, στον οποίο θα είναι αφιερωμένο και το έτος 2017.

Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν συγγραφέας Κοσμάς Χαρπαντίδης, ο αρχιτέκτονας, μουσικός και τραγουδιστής των Χειμερινών Κολυμβητών Αργύρης Μπακιρτζής, η ποιήτρια Γεωργία Τριανταφυλλίδου, ο δημοσιογράφος Θεόδωρος Θεοδωρίδης, ο Λευτέρης Κελβερίδης, ο πρώην δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτζής με τη σύζυγό του Τίνα, η σύζυγος του κυρίου Αξιώτη και πολλοί ακόμη Καβαλιώτες που αγαπούν την τέχνη, την ιστορία και το βιβλίο.

Περίληψη

Την άνοιξη του 1947, ενώ η Ελλάδα σπαράσσεται από τον Εμφύλιο, ο Νίκος Καζαντζάκης θέτει από κοινού υποψηφιότητα με τον Άγγελο Σικελιανό για το Νόμπελ λογοτεχνίας. Η υποψηφιότητά του συσπειρώνει το συντηρητικό κατεστημένο της εποχής, που βλέπει στο πρόσωπο του Κρητικού συγγραφέα έναν από τους μεγαλύτερούς του εχθρούς. Εναντίον του επιστρατεύονται όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, προκειμένου να αποφευχθεί η βράβευσή του. Από την άλλη, ο Καζαντζάκης προσπαθεί μόνος του για μια δεκαετία να κατακτήσει το Νόμπελ, αντιμετωπίζοντας θεούς και δαίμονες.

Προσωπικές μαρτυρίες, επιστολές, άρθρα, αποσπάσματα από βιβλία και έγγραφα-ντοκουμέντα συνθέτουν ένα πολύχρωμο παζλ, που θα μπορούσε να αποτελεί ένα ευφάνταστο μυθιστόρημα, αλλά δεν είναι παρά η ιστορική αλήθεια. Στο βιβλίο αυτό συναντάμε προσωπικότητες όπως ο Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης και ο Ρίτσος, αλλά και διάσημους νομπελίστες όπως ο Έσσε, ο Ζιντ, ο Έλιοτ, ο Χέμινγουεϊ και ο Καμύ. Πάνω απ’ όλα, όμως, γινόμαστε μάρτυρες της οδύσσειας του πνευματικού και πολιτικού κόσμου της Ελλάδας στον 20ό αιώνα, που διήλθε μέσα από τις συμπληγάδες των αντιθέσεων και διαμόρφωσε τις συνθήκες των ημερών μας.