Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Φως.
Εμβρυακό ιώδες όταν χαράζει.
Φως.
Καταιγιστικό του μεσημεριού
μέγας προβολέας
αποκάλυψης φως.
Φως.
Ύστερο κεχριμπάρι
στα χέρια τ απογέματος
Φιγούρες δύουν.

Με πολύ φως και τηνιακό άρωμα έγινε η παρουσίαση της δεύτερης ποιητικής συλλογής «Εκκρίσεις» της Ζέτας Μπελαούρη, με υπότιτλο Κατά Πάθος, από τις εκδόσεις 24γράμματα, στον όμορφο χώρο του Aiolos Bay Hotel στον Άγιο Φωκά της Τήνου, το απόγευμα της Τετάρτης 10 Αυγούστου. Παράλληλα, εκτίθενται στον χώρο έκθεση φωτογραφίας της ιδίας με θέμα «Nostalgia».

Η Ζέτα Μπελαούρη γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από την Τήνο. Σπούδασε δημοσιογραφία, δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στο χώρο της διαφήμισης κι αργότερα στο χώρο της υγείας. Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και δημοσιευτεί στο διαδίκτυο σε σελίδες λογοτεχνικού/πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Η πρώτη απόπειρα εξωστρέφειας έγινε τον Ιούνιο του 2015 με το βιβλίο «Η ΥΛΗ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ» – εκδόσεις Γαβριηλίδη. Δραστηριοποιείται παράλληλα στο χώρο της φωτογραφίας.

Μίλησαν για το έργο της η φιλόλογος και συγγραφέας Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου ενώ παρέμβαση έκανε ο Θέμης Ροδαμίτης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ και ραδιοφωνικός παραγωγός, ο οποίος μίλησε για την ουσία το νόημα της ποίησης, συνδέοντάς το με την ποίηση της ποιήτριας. Απήγγειλαν ποιήματά της η ποιήτρια Ελίνα Αφεντάκη και η Ελένη Πολυκανδρίτη. Την παρουσίαση συνόδεψε μουσικά, με όμορφα τραγούδια και αγαπημένα η μουσικός Μαργαρίτα Σαλταμανίκα, που συνεπήρε όλους τους παρευρισκόμενους και σιγοτραγούδησαν. Σε ποιητικές συναντήσεις άλλωστε οι παρέες γράφουν ιστορία κι αυτό το κατάφεραν όλοι όσοι συμμετείχαν στο πάνελ.

Η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου προσέγγισε αναγνωστικά το βιβλίο της λέγοντας μεταξύ άλλων: Τρεις ενότητες «Εκκρίσεων» μάς προσφέρει σε τούτο το βιβλίο της η γράφουσα, που, «Όλα συνταγογραφούν ζωή!», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει στο εισαγωγικό σημείωμά της: «Σιελογόνα» - «Δακρυγόνα» - «Ζουμιά και άλλα ελιξήρια», οι τίτλοι των ενοτήτων. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, μια μικρή περιήγηση στα κείμενα του βιβλίου, που δε στοχεύει σε φιλολογική ανάλυση, αλλά σε μια αποτύπωση της προσωπικής αναγνωστικής εμπειρίας από τις ποιητικές «Εκκρίσεις» της Ζέτας, εμπειρίας που για τον κάθε αναγνώστη μπορεί να είναι διαφορετική. Βλέπετε, ο συσχετισμός με το αποτύπωμα της ψυχής ενός καλλιτέχνη είναι καθαρά προσωπική ιστορία. Αυτή, εξάλλου, είναι και η μαγεία της τέχνης. Αφήνει ελεύθερο τον θηρευτή της ομορφιάς - και της ουσίας - να εντρυφήσει στο γενόμενο και να σχηματίσει προσωπικές εν-τυπώσεις σε ψυχή και νου. «Σιελογόνα», λοιπόν, θεματική ενότητα πρώτη: Αδένες που γεννούν φωνή, λόγο, επικοινωνία, άρα και τέχνη. Εδώ, οι λέξεις παίρνουν τα ηνία, γίνονται αντιληπτές ως τόπος γόνιμος, αλλά και η αντίστιξή τους, η σιωπή, επανέρχεται και διατρέχει τα κείμενα, ως άηχος, γενεσιουργός παράγοντας. «Σιωπηλά γεννιέται ο μίσχος/ κι είν’ το νέο νόημα του κόσμου», γράφει η Ζέτα, στο ποίημα με τίτλο «Ζήτημα των λέξεων»...

...Και κλείνοντας την παρέμβασή της «Κι η Τήνος, πανταχού παρούσα. Στους στίχους της κάτω απ’ τον τίτλο «Για την Τήνο μου»- μα όχι μόνο. Έμπλεη από εικόνες τούτου του μοναδικού νησιού, η ποίηση της Ζέτας: Το αρχαίο λιμάνι με το καφενείο που μοιάζει να πλέει, ο ξερός λίθος κι η αύρα, το μικρό αλώνι, το μάρμαρο που γλύφει η θάλασσα, και πόσες εικόνες ακόμα…. «Έκκριση ψυχής, να τη μεταλάβεις. Κι αυτή είναι η ομορφιά ετούτου του βιβλίου. Διαβάζεις, συναισθάνεσαι, μυείσαι. Κλείνεις τα μάτια. Οράς τα αθέατα. Συμπάσχεις. Το ποιητικό υποκείμενο γίνεσαι εσύ. Γιατί η γράφουσα σε βάζει στο παιχνίδι, δε σε αφήνει θεατή, δέκτη παθητικό. Έχουνε δύναμη οι λέξεις της, ένταση οι εικόνες. Κάνουν αποτύπωμα. Οι ποιητικές «Εκκρίσεις» τής Ζέτας Μπελαούρη γίνονται στιγμές του βίου μας, στίγματα της ψυχής μας. Τούτο το βιβλίο, εν τέλει, μας αφορά απόλυτα. Και αυτή, είναι η δύναμή του.».

Στο τέλος η Ζέτα Μπελαούρη υπέγραψε αντίτυπα και δέχτηκε τις ευχές από τους φίλους αναγνώστες.

…αγάπη με τα γρέζια πέτρινα
Σκουριές του ήλιου στον ασβέστη
Πάλεμα φως.
– Απόσπασμα «Για την Τήνο μου»