Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Στέφανος Δάνδολος έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία το 1996. Για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε το 2009 με το Βραβείο Μπότση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μεταξύ των βιβλίων που έχει γράψει είναι τα μυθιστορήματα «Νέρων – Εγώ, ένας θεός», που εκδόθηκε με επιτυχία στην Ιταλία και «Η Χορεύτρια του Διαβόλου», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Χαρακτηρίστηκε από τον Παύλο Μάτεσι «ο σπουδαιότερος Έλληνας συγγραφέας της γενιάς του» και το 2008 συμπεριλήφθηκε στην Παγκόσμια Ανθολογία Νέων Συγγραφέων, με αφορμή το Young Writers World Festival, που πραγματοποιήθηκε στη Νότια Κορέα.

Το μπέστ σέλερ «Ιστορία χωρίς όνομα» τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού Public 2018 για το Καλύτερο Ελληνικό Μυθιστόρημα της χρονιάς, το Ειδικό Βραβείο Ενηλίκων των Βιβλιοπωλείων Public 2018, καθώς και το Βραβείο Κοινού ATHENS VOICE CHOICE 2017, ενώ μεταφέρθηκε στο θέατρο τις σεζόν 2019-21, σε μια παράσταση-φαινόμενο η οποία σημείωσε αλλεπάλληλα sold out και επίσης τιμήθηκε σε τέσσερις κατηγορίες στα θεατρικά βραβεία Θεσσαλονίκης. Πρόσφατα απολαύσαμε στην Κρατική τηλεόραση την τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματός του «Φλόγα και άνεμος» σε σήριαλ δώδεκα επεισοδίων.

Δημοσιογράφος, διευθυντής εφημερίδας, αρθρογράφος, διηγηματογράφος, συγγραφέας μυθιστορημάτων… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Συγγραφέας μυθιστορημάτων. Και είναι φυσικό νομίζω, αν σκεφτείς ότι οδεύω προς τα τριάντα χρόνια από το πρώτο μου βιβλίο. Ασφαλώς η δημοσιογραφική μου υπόσταση εξακολουθεί να υφίσταται, και φαντάζομαι ότι θα υφίσταται μέχρι να πεθάνω, ακόμα και αν δεν είναι τόσο ενεργή όσο παλιότερα

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Απλώς οι ιστορίες που θέλω ή νιώθω την ανάγκη να αφηγηθώ. Τίποτα πιο σύνθετο. Για μένα το γράψιμο είναι δουλειά. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βιοπορίζομαι γράφοντας λέξεις.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Γίνεται ταξίδι για τους αναγνώστες. Αυτός είναι ο στόχος μου. Να πάρω έναν άνθρωπο από το χέρι και να τον βυθίσω σε ένα σύμπαν από εικόνες και συναισθήματα

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Το ευρύτερο δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο, δε με αγγίζει στη διαδικασία της δουλειάς, παρότι βεβαίως μου δημιουργεί ερεθίσματα σε επίπεδο δραματουργικό. Το στενό περιβάλλον όμως με καθορίζει. Μου παρέχει τις συνθήκες ασφαλείας που χρειάζομαι ώστε να βιώσω άνετα τις επίπονες και πολυκύμαντες απαιτήσεις της γραφής.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία- τραγούδι-φράση);

Life is a state of mind. Το έχει γράψει ο σπουδαίος Πολωνός συγγραφέας Γιέρζι Κοζίνσκυ. Επίσης, η φωνή του γιου μου όταν χανόμαστε σε ωραίες συζητήσεις. Και φυσικά πολλά τραγούδια, καθώς η μουσική είναι το αγαπημένο μου καταφύγιο στη διάρκεια της μέρας.

Αγαπημένη εικόνα;

Αυτό που αντικρίζω όταν μπαίνω στο σπίτι μου. Είμαι άνθρωπος πολύ ιδιωτικός, με γεμίζουν οι απλές στιγμές, οι καθημερινές.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Η αγάπη εκείνων που αγαπώ.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Το γράψιμο.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Πάνος. Ηλίανθος.

Σάλτσα ντομάτας.

Η οσμή του γρασιδιού.

Ένας κακός εφιάλτης;

Η απώλεια ενός αγαπημένου μου προσώπου

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Να έχω την υγειά μου και να μπορώ να προσφέρω σε αυτούς που αγαπώ

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): άνεμος, θησαυρός, σταγόνα, όνειρο και διάβολος.

Μια σταγόνα όνειρο ανακάλυψα κάποτε στον κόσμο και έφτιαξα έναν θησαυρό για να σκορπίσει τον διάβολο στον άνεμο…