Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Το φωτορεπορτάζ.
Τα βιβλία «Οδύσσεια - Το κοσμικό ταξίδι της ψυχής» & «Από τον Οδυσσέα του Ομήρου στον Οδυσσέα Ελύτη».
Η συγγραφέας Μαρία Μαραγκού.
Οι Εκδόσεις Κάκτος.

Το βίντεο και το Live Streaming παρέχονται με την υποστήριξη της Streamia.

Οι Εκδόσεις Κάκτος και η Μαρία Μαραγκού παρουσίασαν τα βιβλία:

• «Οδύσσεια - Το κοσμικό ταξίδι της ψυχής»
• «Από τον Οδυσσέα του Ομήρου στον Οδυσσέα Ελύτη»

Τα βιβλία προλόγισαν, η ηθοποιός Λαμπρινή Λίβα και ο αντιπρόεδρος της Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Ηλίας Παπακωνσταντίνου.

«Τα διάβασες; Πες τη γνώμη σου στο Bookia!»
Βαθμολόγησε στο Bookia αυτά τα βιβλία και γενικά τα βιβλία που διαβάζεις!
«Οδύσσεια - Το κοσμικό ταξίδι της ψυχής»
«Από τον Οδυσσέα του Ομήρου στον Οδυσσέα Ελύτη»

«Οδύσσεια - Το κοσμικό ταξίδι της ψυχής»

Ὀδύσσεια. Τὸ ταξίδι τῆς ψυχῆς στὸν κόσμο καὶ ἡ ἐκθεωτικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου, κωδικοποιημένα στοὺς στίχους τοῦ ἀξεπέραστου αὐτοῦ ἔπους τοῦ θείου ποιητὴ τῆς φυλῆς μας. Καὶ τὸ κλειδὶ τῆς ἑρμηνείας τοῦ καλὰ κρυμμένου μυστικοῦ; Μὰ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, τὸ τέλειο ὄργανο τοῦ Θείου Λόγου, τοῦ ἐκφραστὴ τῆς οὐσίας στὸν κόσμο τῆς ὕλης.

Ἡ Ὀδύσσεια εἶναι πρωτίστως ἕνα ἐσωτερικὸ ταξίδι στὴν Ποσειδώνια θάλασσα τοῦ συναισθήματος, μία καθαρσιακὴ πορεία τῆς ψυχῆς ἀπ’ τὴν κακότητα τῆς ὕλης, ποὺ ἔχει δύο κατευθυντήριες γραμμές, τὴν κατάκτηση τῆς ἀρετῆς καὶ τὴν ἀπόκτηση τῆς μυστηριακῆς γνώσης στὴν ἔνσαρκη κατάσταση. Τὰ τέρατα κι ὅλες οἱ δοκιμασίες τοῦ Ὀδυσσέα-νοῦ εἶναι τὰ πάθη τῆς ἀνθρώπινης φύσης, ποὺ ἐμφυσοῦν οἱ πήμονες δαίμονες-μνηστῆρες, οἱ δοκιμαστὲς τῆς ψυχῆς-Πηνελόπης στὴν ἐνσάρκωση, χρησιμοποιῶντας τὶς αἰσθήσεις.

Ἡ φιλοσοφία μᾶς δείχνει ἀκριβῶς τὸν τρόπο μὲτὸν ὁποῖο μποροῦμε νὰ καθαρθοῦμε ἀπὸ τοὺς ρύπους τῆς κακότητος, τὸ «πῶς βιωτέον», καὶ ἡ Ὀδύσσεια εἶναι ἡ συμβολικὴ ἀποτύπωση τῶν σταδίων αὐτῆς τῆς ἐξελικτικῆς πορείας τῆς ψυχῆς, μέχρι ποὺ ὁ Ὀδυσσέας-νοῦς φτάνει μόνος στοὺς Φαίακες, τοὺς κατὰ φύσιν δαίμονες-ἀγγέλους, καὶ ἐκθεώνεται. Γίνεται κι αὐτὸς «κατὰ σχέσιν δαίμων», ἕνας «βροτὸς Φαίαξ», ἔχοντας μιὰ ἀποστολή: νὰ γυρίσει στὴν Ἰθάκη, τὸν κόσμο τῆς ὕλης, ἀπ’ ὅπου ξεκίνησε, γιατὶ ἀγαπάει τὸν τόπο του καὶ τοὺς ἀνθρώπους.

Ἀπ’ τὸ κέντρο καρδιᾶς τελικὰ περνάει ὁ δρόμος τῆς ἐξέλιξης, ἡ ἀνάδειξη τοῦ θείου στοιχείου ἐντός μας, καὶ λέγεται ΑΓΑΠΗ. Εἶναι ὁ δρόμος ποὺ δείχνει ὁ ἀγαθός μας δαίμων, τὸ ἡλιακὸ προστατευτικό μας πνεῦμα, ἄγρυπνος παρατηρητὴς στὸ μεσαῖο κατάρτι τοῦ πλοίου-σώματός μας. Δὲν φοβόμαστε τὸν ἄγριο Ποσειδῶνα, ὅταν καταυγάζει τὴν ἑστία τῆς καρδιᾶς μας τὸ φῶς τῆς οὐσίας, ὅταν

«ἔχουμε στὸ κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινὸ τὸν Ἥλιο, τὸν Ἡλιάτορα!»

«Από τον Οδυσσέα του Ομήρου στον Οδυσσέα Ελύτη»

Ο Οδυσσέας Ελύτης δεν είναι απλά ένας μεγάλος ποιητής που λάμπρυνε την σύγχρονη ελληνική ποίηση με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, αλλά πρωτίστως ένας σύγχρονος μύστης και εκφραστής της ορφικοπυθαγόρειας-πλατωνικής-ομηρικής ελληνικής παράδοσης, αποδεικνύοντας την αδιάσπαστη συνέχεια του Έλληνος Λόγου στο πέρασμα των αιώνων. Ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Τα Νέα: «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία γλώσσα, η ελληνική, όπως εξελίχθηκε από ην αρχαία, που έφτασε να είναι το μεγάλο καμάρι μας και το μεγάλο μας στήριγμα».

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι μια κοινή ανθρώπινη γλώσσα, είναι θεϊκή, δομημένη τόσο τέλεια, που δεν μπορεί να είναι προϊόν ανθρώπινου εγκεφάλου. Αυτή είναι ο χρυσός κρίκος που δένει τον σύγχρονο Οδυσσέα μας τον μεμυημένο ποιητή μας, με τον Όμηρο, τον στυλοβάτη της φυλής. Κι αυτή είναι που χρησιμοποίησε για να εκφράσει κωδικά τις ύψιστες αλήθειες που περιέχονται ερμητικά κλεισμένες στο έργο του Ομήρου, του λατρεμένου των Μουσών. Γι’ αυτό απερίφραστα δηλώνει: «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου».

Στο παρόν πόνημα ερμηνεύονται δώδεκα μελοποιημένα ποιήματα και τραγούδια του Οδυσσέα Ελύτη με βάση την ετυμολογική ανάλυση των λέξεων που χρησιμοποιεί, και αποδεικνύεται ότι πρόκειται για τις ίδιες κωδικές αλήθειες που αποτυπώνει ο Όμηρος στα έπη του και αφορούν την κοσμική εκθεωτική πορεία της ψυχής, η οποία περνάει από την κάθαρση του συναισθήματος.

Ἡ Μαρία Μαραγκοῦ (Ἀλκίππη) γεννήθηκε στὸν Κορυδαλλὸ Ἀττικῆς τὸ 1960. Τελείωσε μὲ Ἄριστα τὴν Σχολὴ Χημικῶν Μηχανικῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου το 1983 καὶ ἔκανε μεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὸν Καναδᾶ στὸν τομέα τῶν πολυμερῶν, μὲ ὑποτροφία ἀπὸ τὸ Ἐθνικὸ Συμβούλιο Ἐρευνῶν τῆς χώρας (National Research Council). Τὸ 1986 πῆρε Master στὴν Χημικὴ Μηχανική (Μ. Eng.) ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο McGill τοῦ Μόντρεαλ.

Γνωρίζει Ἀγγλικὰ καὶ Γαλλικά, καὶ ἀπὸ τὸ 1988, μετὰ τὴν ἐπιστροφή της ἀπὸ τὸν Καναδᾶ, ἀσχολεῖται ἐπαγγελματικὰ μὲ τὴν διδασκαλία τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας. Ἔχει συγγράψει ἕνα πρωτοποριακὸ τετράτομο ἔργο μὲ θεματικὴ ἀνάλυση τῆς ἀγγλικῆς γραμματικῆς, μὲ τίτλο Applied Grammar in Use, ποὺ κυκλοφόρησε ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις LITERA τὸ 2008 καὶ ἀποτελεῖ μία φιλοσοφικὴ προσέγγιση τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας μέσα ἀπὸ μιὰ «κρατύλεια» ὀπτική. Τὸ 2015 συνεργάστηκε καὶ μὲ τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο SylviaKar, γιὰ τὸν ὁποῖο συνέγραψε ἕνα βιβλίο μὲ τίτλο Companion for the 10 Practice Examinations for the Michigan ECCE, στὸ ὁποῖο παραθέτει στὴν ἀνάλυση τοῦ λεξιλογίου τὶς ἑλληνικὲς ρίζες τῶν ἀγγλικῶν λέξεων, ὅπου αὐτὸ ἦταν δυνατόν, ἀναδεικνύοντας ἔτσι τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα μέσα ἀπὸ τὴν διδασκαλία μιᾶς ξένης γλώσσας.

Μὲ τὴν μελέτη τῆς φιλοσοφίας ἀσχολεῖται συστηματικὰ ἀπὸ τὸ 1994, μὲ ἰδιαίτερη ἑστίαση στὰ θέματα τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ τῶν κωδίκων ποὺ κρύβει. Τὸν διάλογο Κρατύλος τοῦ Πλάτωνος, καθὼς καὶ τὰ σχετικὰ Σχόλια τοῦ Πρόκλου, μελετάει σὲ βάθος ἀπὸ τὸ 2003, καὶ τὸ 2005 δίδαξε τὸ ἔργο αὐτὸ στοὺς κύκλους μαθημάτων τοῦ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΥ. Ἀποκορύφωμα ὅλης αὐτῆς τῆς ἐνασχόλησης ἦταν ἡ συγγραφὴ τοῦ ἔργου μὲ τίτλο Κρατύλος - Περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος τῶν Ἐκδόσεων ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ τὸ 2015. Ἄρθρα της σχετικὰ μὲ τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ φιλοσοφία, καθὼς καὶ ἑρμηνευτικὲς ἀναλύσεις ποιημάτων τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη, ἔχουν δημοσιευτεῖ στὸ περιοδικὸ Ρομφαία.

Μὲ τὸν Ὅμηρο ἀσχολεῖται συστηματικὰ ἀπὸ τὸ 2008, ἑστιάζοντας στὴν ἐτυμολογικὴ ἀνάλυση τῶν λέξεων κυρίως τῆς Ὀδύσσειας. Μελέτη της πάνω στὴν Σύρο, ποῦ ἀποτελεῖ τὸν τόπο τῆς πατρικῆς της καταγωγῆς, καὶ τὴν ἱστορία τοῦ Εὔμαιου, ὅπως αὐτὴ παρουσιάζεται ἀπὸ τὸν Ὅμηρο στὴν ραψωδία ο τῆς Ὀδύσσειας, παρουσιάστηκε στὸ Δημαρχεῖο τῆς Ἑρμούπολης τὸ 2016, στὸ πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τοῦ Δήμου Ἑρμούπολης γιὰ τὰ 190 χρόνια ἀπὸ τὴν ἵδρυσή του. Ἡ ὁμιλία της καλύφθηκε τηλεοπτικὰ ἀπὸ τὸ τοπικὸ κανάλι τῶν Κυκλάδων ΣΥΡΟΣ ΤV1,καὶ ἄρθρο της μὲ τίτλο «Σύρος - Ἡ ὁμηρικὴ “ἀγαθὴ Συρίη νῆσος”» δημοσιεύτηκε στὴν τοπικὴ ἐφημερίδα Κοινὴ Γνώμη τὸ 2017.

Στὶς τελευταῖες της μελέτες πάνω στὸν Ὅμηρο καὶ τὸν Ελύτη, ποὺ κυκλοφοροῦν σὲ δύο ἔργα ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ, μὲ τίτλο Ὀδύσσεια -Τὸ κοσμικὸ ταξίδι τῆς ψυχῆς καὶ Ἀπὸ τὸν Ὀδυσσέα τοῦ Ὁμήρου στὸν Ὀδυσσέα Ἐλύτη αντίστοιχα, καταδεικνύεται ὅτι τὰ κλειδιὰ τῆς ἑρμηνείας τῶν δύο ποιητῶν εἶναι ἴδια καὶ βρίσκονται μέσα στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, ποὺ ἀποτελεῖ διασυμπαντικὸ κώδικα.