Γράφει: Λεύκη Σαραντινού

Ποια ήταν η αφορμή για να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο ζήτημα, το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου. Υπάρχει κάποια οικογενειακή σχέση με το Ρέθυμνο ή την Κρήτη γενικότερα;

Η καταγωγή μου είναι από τα ένδοξα Καλάβρυτα. Όμως έχω δεσμούς οικογενειακούς με την Κρήτη και ειδικότερα με τον νομό Ρεθύμνου. Η Μονή Αρκαδίου είναι ένας τόπος ιερός, που κάθε πέτρα της βοά ιστορία. Ωστόσο, στην υπόλοιπη Ελλάδα η ιστορία της δεν είναι τόσο γνωστή, όπως για παράδειγμα το Κούγκι. Έτσι γεννήθηκε και η ιδέα να προσπαθήσω να αφηγηθώ όχι μόνο το ιστορικό γεγονός, αλλά και τις “αθέατες” πλευρές της εποχής αυτού του λαού.

Το γράψιμο ήταν κάτι που θέλατε πάντα να κάνετε ή σας βγήκε ξαφνικά στην παρούσα φάση της ζωής σας;

Το διάβασμα των βιβλίων πάντα με συνέπαιρνε, αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ να γράψω εγώ η ίδια. Η ιδέα γεννήθηκε λίγο πειραματικά και πεισματικά. Παρόλο που η καθημερινότητα, η δουλειά, η οικογένεια — όλα έμπαιναν μπροστά. Κι όμως, αυτό το βιβλίο γράφτηκε ακριβώς μέσα σε εκείνες τις πιεστικές ώρες: ανάμεσα σε emails, υποχρεώσεις των παιδιών, διαδρομές μέσα στην κίνηση. Ήταν κάτι που επέμενε να βγει στην επιφάνεια, και τελικά του άφησα χώρο.

Ποια ήταν η σχέση σας με την Ιστορία στο σχολείο και ποια τώρα;

Στο σχολείο πάντα μου άρεσε η Ιστορία. Με συνέπαιρναν όχι μόνο οι μάχες και τα ηρωικά κατορθώματα, αλλά αυτό που με συγκινούσε και με συγκινεί βαθιά ακόμη και τώρα — σε βιβλία και ταινίες — είναι η εθνική υπερηφάνεια και η λεβεντιά που έχει δείξει αυτός ο λαός ανά τους αιώνες σε τόσους πολέμους. Και η αλήθεια είναι ότι ο λαός της Κρήτης τα χαρακτηριστικά αυτά τα έχει περίσσια.

Μιλήστε μας για τις πηγές σας για τη συγγραφή του παρόντος μυθιστορήματος. Ήταν διαδικτυακές, βιβλιογραφικές ή και τα δύο;

Ήταν συνδυασμός πηγών. Διάβασα βιβλία και ιστορικές μελέτες για την εποχή και το Αρκάδι, αλλά βασίστηκα και σε πολλά ψηφιακά αρχεία και άρθρα. Όμως από τη φαντασία μου μπήκαν οι μικρές λεπτομέρειες που σε βοηθούν να χτίσεις έναν κόσμο που να μοιάζει ζωντανός.

Το μυθιστόρημά σας παρουσιάζει όψεις της ζωής στην Κρήτη στα τέλη του 19ου αιώνα καθώς και τη συμβίωση μουσουλμάνων-χριστιανών. Γνωρίζετε να υπήρξαν τέτοιες ερωτικές συζεύξεις μεταξύ των δύο θρησκευμάτων σαν αυτές που περιγράφετε στο βιβλίο σας;

Δε γνωρίζω, αλλά είμαι βέβαιη ότι υπήρξαν. Ακριβώς επειδή ήταν απαγορευμένες, δε θα γράφονταν ποτέ εκείνη την εποχή, μα ίσως σε τοπικό επίπεδο να έχουν μείνει ως ψίθυροι ή θρύλοι. Η ιστορία της δικής μου Μαρίας και του Ισμαήλ δεν υπήρξε φυσικά — είναι καθαρά προϊόν μυθοπλασίας — αλλά είμαι σίγουρη ότι υπήρξαν τέτοιοι άνθρωποι στα τόσα χρόνια σκλαβιάς, που πλήρωσαν ακριβά το τίμημα της επιλογής τους. Το μυθιστόρημα απλώς τους δίνει φωνή. Ίσως, γιατί αναζητώ την Ιστορία που δε γράφτηκε: τη ζωή των απλών ανθρώπων, τις στιγμές που δεν έγιναν ποτέ κεφάλαια στα βιβλία, αλλά υπήρξαν. Αυτές τις σιωπηλές ιστορίες προσπαθώ να φανταστώ και να ζωντανέψω.

Πείτε μας με δυο λόγια για το Ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου στις 8/9 Νοεμβρίου 1866, το κεντρικό θέμα του βιβλίου σας.

Ήταν μία από τις πιο ηρωικές — και τραγικές — πράξεις της Κρητικής Επανάστασης. Εκατοντάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά βρήκαν καταφύγιο στο μοναστήρι, αρνούμενοι να παραδοθούν. Όταν οι Οθωμανοί εισέβαλαν, μετά από σκληρές μάχες, οι Κρήτες επέλεξαν να ανατινάξουν την πυριτιδαποθήκη, παίρνοντας μαζί τους κατακτητές και αμυνόμενους. Δεν ήταν καθόλου μια πράξη απελπισίας — ήταν μια κραυγή για Ελευθερία και άρνηση για παράδοση των Ιερών και των σωμάτων τους στους εχθρούς.

Τι είδους βιβλία σας αρέσει να διαβάζετε; Διαβάζετε Ιστορία και ιστορικό μυθιστόρημα;

Ναι, διαβάζω αρκετά, αλλά με ελκύουν περισσότερο οι βιογραφίες και τα ιστορικά μυθιστορήματα, διότι μαθαίνεις για αληθινά γεγονότα, αλλά η πλοκή γίνεται πιο ανθρώπινη αφού εστιάζει στον ψυχισμό των χαρακτήρων, σε ένα παράλληλο φανταστικό αφήγημα, χωρίς να είναι αμιγώς ιστορικό και να πλατιάζει με λεπτομερείς ημερομηνίες και ονόματα. Μου αρέσουν οι ιστορίες που με κάνουν να νιώθω αλλά και να σκέφτομαι. Αυτή η κατηγορία, κατ’ εμέ, σου προσφέρει ψυχαγωγία με νότες εκπαίδευσης. Συνήθως μετά από κάθε ανάγνωση σου γεννάται η επιθυμία να μάθεις περισσότερα για το ιστορικό γεγονός που αναφέρεται — και αυτό το κάνει ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Θα υπάρξει συγγραφική συνέχεια; Αν ναι, έχετε κάποιο συγκεκριμένο θέμα κατά νου για να ασχοληθείτε με αυτό;

Ναι, ήδη ετοιμάζω κάτι καινούργιο — επίσης με πραγματικά στοιχεία αλλά με διαφορετικό πλαίσιο και χαρακτήρες. Δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά, αλλά το κοινό στοιχείο παραμένει: η ανθρώπινη ιστορία πίσω από αληθινά γεγονότα.