Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε Facebook άλμπουμ.
Το βιβλίο «Παράλληλες τροχιές».
O συγγραφέας Κώστας Ραυτόπουλος.
Οι εκδόσεις Φιλύρα.

Ο Δήμος Παπάγου - Χολαργού και οι εκδόσεις Φιλύρα, παρουσίασαν το βιβλίο του Κώστα Ραυτόπουλου, «Παράλληλες τροχιές».

Για το βιβλίο μίλησαν:

• Ρούλα Κοντέα, Συγγραφέας
• Νίκος Κούκης, Φιλόλογος, Ιστορικός

Αποσπάσματα διάβασαν οι ηθοποιοί:

• Ελένη Φιλίνη
• Ιωάννης Μαρκάτης

Την εκδήλωση πλαισίωσε μουσικά η σολίστ πιάνου, Μιμή Ρουφογάλη ενώ τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος Ειρήνη Νικολοπούλου.

Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό θέατρο Παπάγου συνολικής χωρητικότητας πάνω από 1.000 θέσεις το οποίο ήταν κυριολεκτικά ασφυκτικά γεμάτο, με ορθίους στην περίμετρο και στις σκάλες. Παρακολουθήσαμε μία από τις πλέον πολυπληθείς παρουσιάσεις βιβλίου, ενδεικτικό της δημοτικότητας της προσωπικότητας του συγγραφέα, δεδομένου ότι είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα.

Η αντιδήμαρχος Παπάγου κα Μιμή Ρουφογάλη καλωσόρισε το κοινό στην αίθουσα και αναφέρθηκε προσωπικά στους εκπροσώπους φορέων, της εκκλησίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, της πολιτικής και των τεχνών που παρευρίσκονταν. Παρουσίασε ονομαστικά το πάνελ και έδωσε το λόγο στη συντονίστρια, δημοσιογράφο κα Ειρήνη Νικολοπούλου.

Η κα Ειρήνη Νικολοπούλου ομολόγησε την αδυναμία της να είναι αντικειμενική στο ρόλο της δεδομένης της φόρτισης που προκαλεί ο συγγραφέας με το έργο του. «Έναρξη μία μετάλλαξης» χαρακτήρισε τη βραδιά, αναφερόμενη στη στροφή στη ζωή που φέρνει αυτή η έκδοση στο συγγραφέα και στην οικογένειά του ο οποίοι πρόσφατα αποχαιρέτησαν ένα από τα μέλη της.

«Συναρπαστικό» χαρακτήρισε το βιβλίο τους Κώστα Ραφτόπουλου, «Αυθόρμητα και αβίαστα δίνει αυτή την αίσθηση» συμπλήρωσε και έδωσε τον ορισμό του καλού βιβλίου, «Πρέπει να σε συνεπαίρνει από την αρχή, να σε κρατάει στη μέση και να ανυπομονείς για το τέλος».

«Ερωτικό, πολιτικό, φιλοσοφικό, ψυχολογικό, με ιστορικά στοιχεία, ύμνος στην παιδεία και στον αθλητισμό, καταγγέλλει την Ελλάδα των προηγούμενων γενεών με έξυπνο, σοβαρό και μυθιστορηματικό τρόπο. Ένα εγκώμιο στην Ξάνθη, την πατρίδα του συγγραφέα, εγκώμιο στη φιλία, στο ποδόσφαιρο και στο τραγούδι, με πλούσιο χιούμορ και με γεύσεις», ήταν οι φράσεις που χρησιμοποίησε για να περιγράψει με γλαφυρό τρόπο την αίσθηση που της άφησε η ανάγνωση του βιβλίου.

«That's life»

«That's life», είπε με νόημα που αντιλαμβανόμαστε εύκολα όλοι μας, η τελευταία φράση της την οποία και δανείστηκε από το ίδιο το βιβλίο, τη φράση με την οποία τελειώνει το μυθιστόρημά του ο συγγραφέας.

Έδωσε το λόγο στην εκδότρια κα Ευγενία Κάππου, η οποία ταυτόχρονα με αυτή την έκδοση εγκαινιάζει το νέο της εγχείρημα, τις εκδόσεις Φιλύρα που μόλις πρόσφατα συστάθηκαν. Και με αυτή την ευκαιρία, ευχόμαστε ως Bookia να επιτευχθεί ο στόχος του νέου εκδοτικού οίκου και να μακροημερεύσει, η δική μας στήριξη είναι δεδομένη.

Η κα Ευγενία Κάππου ευχαρίστησε το κοινό στην αίθουσα και αναφέρθηκε στη διαδρομή της των τελευταίων 25 ετών με τις εκδόσεις Δωδώνη ο οποία διαδρομή ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2015. Στα 25 αυτά χρόνια επέλεξε και εξέδωσε πλήθος βιβλίων από όλα τα είδη λογοτεχνίας, μερικά από τα οποία, με σημαντική προσφορά στα γράμματα, την κάνουν ιδιαίτερα υπερήφανη και τα ανέφερε συγκεκριμένα, Προυστ, Γκαίτε, ποίηση κ.ά..

«Κάθε τέλος προσδιορίζει μία νέα αρχή»

«Κάθε τέλος προσδιορίζει μία νέα αρχή», είπε η κα Κάππου και αναφέρθηκε στο βάρος της εμπιστοσύνης των συγγραφέων οι οποίοι της εμπιστεύθηκαν το έργο τους, βάρος το οποίο την ώθησε να τολμήσει αυτό το νέο εκδοτικό εγχείρημα, «Χρησιμοποιώ τη λέξη "τόλμη" λόγω της κατάστασης στον εκδοτικό χώρο, με τους λίγους αναγνώστες και τα πολλά βιβλία», είπε η κα Κάππου και συμπλήρωσε, «Το μόνο αντίδοτο σε τέτοιες καταστάσεις είναι η αισιοδοξία, η συνεχής προσπάθεια και η αξιοποίηση του πνευματικού πλούτου».

Συγκινημένη εξέφρασε τη χαρά της που αυτό το βιβλίο του Κώστα Ραφτόπουλου έτυχε να είναι ο θεμέλιος λίθος των εκδόσεων Φιλύρα και ευχαρίστησε όλους όσοι ήταν εκεί, το συγγραφέα για την εμπιστοσύνη του, το δήμαρχο Παπάγου κο Ηλία Αποστολόπουλο για την προβολή του βιβλίου, την αντιδήμαρχο κα Μιμή Ρουφογάλη, τους κεντρικούς ομιλητές που δέχθηκαν να παρουσιάσουν το βιβλίο, και τους ηθοποιούς.

«Δύο δημιουργοί ξεκινούν μαζί», σημείωσε η κα Νικολοπούλου εννοώντας το συγγραφέα με την πρώτη του συγγραφική απόπειρα και την εκδότρια με το νέο εκδοτικό οίκο Φιλύρα. Παρουσίασε το συγγραφέα κο Κώστα Ραφτόπουλο και του έδωσε το λόγο.

Ο συγγραφέας κος Κώστας Ραφτόπουλος αφιέρωσε τη βραδιά στο Σπύρο, το γιο του που έχασε πρόσφατα και ζήτησε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του...

«Ο Μάνος γνώριζε ότι επέρχονται δεινά τα οποία υπόσχονται μία άνιση μάχη και εξασφαλίζουν μία συντριπτική ήττα»

Αναφέρθηκε στο «μεγάλο Ξανθιώτη μουσουργό», Μάνο Χατζηδάκι, την «Καλησπέρα» του οποίου θα επιθυμούμε να ακούσει μαζί με τους εφήβους του '60 (σ.σ. φίλους τους από την εφηβεία) «οι οποίοι είναι ανάμεσά μας σήμερα και παραμένουν έφηβοι», όπως είπε και συμπλήρωσε, «Ο Μάνος γνώριζε ότι επέρχονται δεινά τα οποία υπόσχονται μία άνιση μάχη και εξασφαλίζουν μία συντριπτική ήττα».

«Οι "Παράλληλες τροχιές" είναι το αποτέλεσμα της παράλληλης κίνησης των ανθρώπων και των λαών», είπε ο συγγραφέας και συμπλήρωσε, «Μία αέναη κίνηση που δεν αναιρεί την ανεξαρτησία τους, τη διαιώνιση της ύπαρξής τους, τη σύγκρουση και την αναγέννησή τους».

Αναφέρθηκε στο Δημόκριτο, επίσης γόνο της γενέτειράς του, τον πατέρα της ατομικής φυσικής, τον πρώτο που μίλησε για τα άτμητα, τα αδιαίρετα, τα άτομα και ο οποίος «ταυτίζεται με τον αειφόρο δημιουργό με την έννοια της πνευματικής ταύτισης δημιουργού και δημιουργήματος».

Ο συγγραφέας συνέχισε μιλώντας για τον τρόπο με τον οποίο συναντώνται και συνδέονται οι τροχιές, οι κινήσεις των ανθρώπων, σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές και πορεύονται επί μακρόν. Ως ένα τέτοιο παράδειγμα συνάντησης της δικής του τροχιάς ανέφερε αυτήν με τη σύζυγό του κα Μαριάνθη Καφετζή την οποία και κάλεσε στο βήμα.

Η κα Μαριάνθη Καφετζή ευχαρίστησε όλους όσοι ήταν μαζί τους εκείνη τη βραδιά και μίλησε για το συγγραφέα και τα 25 χρόνια που πέρασαν ήδη μαζί, για τη χημεία που κυριαρχεί στη ζωή του, στις λέξεις του και το πως αυτή «απλώνεται σε όλη την οικογένεια».

«Μπαμπά, το βιβλίο είναι φοβερό, θα σκίσει!»

Μοιράστηκε με το ακροατήριο μία οικογενειακή στιγμή που σχετίζεται με το βιβλίο, όπου ο Κώστας Ραφτόπουλος μπήκε στο σπίτι με τα χειρόγραφά του και ακουμπώντας τα στο τραπέζι είπε, «Αυτό είναι το βιβλίο μου». Όλη η οικογένεια μοιράστηκε τη δουλειά της πληκτρολόγησης των χειρογράφων στον υπολογιστή. «Μπαμπά, το βιβλίο είναι φοβερό, θα σκίσει!», ήταν το μήνυμα που έλαβε με email από το γιο του όταν αυτός ολοκλήρωσε το δικό του μέρος. Αυτό το ίδιο μήνυμα έστειλε και η ίδια στο συγγραφέα εκείνη τη στιγμή, «Κώστα, το βιβλίο είναι φοβερό, θα σκίσει!».

Ο συγγραφέας συνέχισε αναφερόμενος στην ιστορία του βιβλίου, την ιστορία τεσσάρων νέων που γεννιούνται, μεγαλώνουν, αγαπούν και αγαπιούνται, σπουδάζουν, εργάζονται, δημιουργούν, ξεπερνούν τα όριά τους στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Συνηθισμένοι άνθρωποι όπως όλοι μας, με ιδιαίτερες ικανότητες και κλίσεις όπως όλοι μας, ακολουθούν ανεξάρτητες τροχιές, παράλληλες τροχιές με τη χώρα τους, από το συμβολικά εφιαλτικό Οργουελικό '84 έως το παρόν, εν μέσω κρίσης. Είναι άραγε πραγματική ή τεχνική αυτή η εθνική τραγωδία; Υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπίσουμε την μιζέρια, την δυσπραγία, την αδράνεια, την απάθεια;

«Που βρίσκεται σήμερα ο καθένας από τους ήρωες της ιστορίας μας;», αναρωτήθηκε ο συγγραφέας και ευχήθηκε οι αναγνώστες να αγαπήσουν το βιβλίο το οποίο φιλοδοξεί να τους προβληματίσει χωρίς να τους κουράσει ενώ για τους νεότερους αναγνώστες να λειτουργήσει ως ένας συνδετικός κρίκος με σημαντικά πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα της πολύ πρόσφατης ιστορίας μας, μιας εποχής που πέρασε μεν αλλά επηρεάζει τη ζωή μας ακόμα.

«Υπάρχει λύση;», αναρωτήθηκε πάλι ο συγγραφέας σχολιάζοντας ότι η συνολική καταδίκη των λαών εξατομικεύεται με ποικίλες μορφές και πληθώρα συνδυασμών, με τον καθένα να πρέπει να σηκώσει το σταυρό του και και πορευθεί σε ανεξερεύνητες ατραπούς, «Καμία πρόβλεψη δεν είναι εφικτή», σχολίασε ο συγγραφέας.

«Πως μας κατάντησαν;» ... «Ποιος μας κατάντησε;»

«Πως μας κατάντησαν;», είναι η πρόταση που ακούγεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στις μέρες μας με το ρήμα να στερείται υποκειμένου, «Ποιος μας κατάντησε;», σχολίασε ο συγγραφέας.

«Υπάρχει λύση; Προσδοκούμε σε λύτρωση;», αναρωτήθηκε πάλι ο συγγραφέας σχολιάζοντας ότι ναι μεν ένα λογοτεχνικό βιβλίο δεν σκοπεύει να δώσει λύσεις σε οικονομικά και ψυχολογικά προβλήματα, αλλά προς το τέλος της ιστορίας αναδεικνύονται δυνάμεις που δυνητικά μπορούν να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα με συμμάχους τα μαθηματικά, την κοινή λογική, την ιστορία, την αγάπη και τη συμπαντική συνύπαρξη των διαμαντιών της φυλής από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Ο κος Ραφτόπουλος κάλεσε τον παιδικό του φίλο, μουσικοσυνθέτη Γιώργο Ανδρέου, ο οποίος, πριν καθίσει στο πιάνο, σχολίασε τη σχέση του με το συγγραφέα. «Χαίρομαι που είμαι εδώ, με τον Κώστα μας συνδέουν πολλά χρόνια φιλίας, από τα παιδικά μας χρόνια», είπε και εξέφρασε τη σιγουριά που είχε όλα αυτά τα χρόνια ότι ο Κώστας Ραφτόπουλος κάποτε θα γράψει διαβλέποντας την τάση και το ταλέντο του από πολύ νωρίς.

«Δεν γράφουμε για εμάς, γράφουμε από εμάς, από τη δική μας θέση»

Κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία στη γραφή, μερικά χρόνια πριν όπου πιεσμένος από τον περιορισμένο χρόνο στη μουσική, θέλησε να έχει το χρόνο να αναπτύξει ολοκληρωμένα έναν χαρακτήρα, καταλήγοντας, «Δεν γράφουμε για εμάς, γράφουμε από εμάς, από τη δική μας θέση».

Ο κος Ανδρέου στο πιάνο με την Κορίνα Λεγάκη στο τραγούδι ερμήνευσαν τη «Μικρή πατρίδα», σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου και μουσική του ιδίου.

Το λόγο πήρε ο κος Νίκος Κούκης ο οποίος ευχαρίστησε το συγγραφέα για την παρουσίαση του βιβλίου του μέσα από το οποίο βλέπει το ταλέντο του το οποίο ως δημιουργικός άνθρωπος το μετέβαλε σε ικανότητα, σε έναν διαρκή αγώνα προόδου. Προέτρεψε δε το συγγραφέα να συνεχίζει δοκιμάζοντας και αφιερώνοντας χρόνο, μεταβάλλοντας σε γλωσσικό αποτέλεσμα ποιότητας μία σύλληψη της φαντασίας.

Εξήρε την αισθητική του βιβλίου απονέμοντας τα εύσημα στην εκδότρια κα Κάππου και μίλησε για τα προτερήματα του κειμένου, «Ένα καλοδουλεμένο και οργανωμένο σύνολο το οποίο από την αρχή έως το τέλος διαπνέεται από μία εσωτερική λογική που ξεδιπλώνεται ομαλά και χωρίς άλματα». Ως εξίσου σημαντικό χαρακτηριστικό σημείωσε το «χτίσιμο των χαρακτήρων του έργου», το συνδυασμό της μορφής, του περιεχομένου και της γλώσσας.

Συνέχισε περιγράφοντας τους κύριους χαρακτήρες του μυθιστορήματος ο οποίοι από διαφορετικές αφετηρίες και κίνητρα που επηρεάζονται από τις εξελίξεις στο κοινωνικό τους περιβάλλον, δοκιμάζουν, απογοητεύονται, κάνουν λάθη, πλήττονται από την τυχαιότητα, διαθέτουν δυναμισμό, ήθος, σεμνότητα, αγαπούν την πατρίδα τους. «Λογοτέχνημα χαρακτήρων» χαρακτήρισε το κείμενο ο κος Κούκης και συνέχισε, «Θα δούμε στοιχεία από την προσωπική μας ταυτότητα».

Ενδιαφέρουσα επίσης βρήκε τη φιλοσοφική διάθεση των αφηγητών και την κριτική τους προσέγγιση σε σημαντικά προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας μας, των προβλημάτων και παθογενειών που μας συγκλονίζουν ακόμα και σήμερα, «Δεν διστάζουν να θέτουν το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων».

«Ο συγγραφέας στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα τουλάχιστον σε επίπεδο προσωπικής στρατηγικής επιλογής, στη ζωή δεν πρέπει να τα παρατάμε ποτέ, πρέπει να δείχνουμε καλοσύνη και τιμιότητα», είπε ο ομιλητής και συμπλήρωσε, «Οι ήρωες δεν είναι παιδιά της ήττας αλλά παιδιά της δημιουργίας και παρά τις αντιξοότητες, βλέπουν μπροστά», σημειώνοντας στο τέλος την απουσία του εκπαιδευτικού διδακτισμού.

Ως μία από τις δυνατότερες εκπλήξεις του κειμένου σημείωσε τη γλώσσα, ο χειρισμός της οποίας προδίδει συγγραφέα με γνώση του εργαλείου, με κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό. «Ο συγγραφέας έγραψε από την ανάγκη να επικοινωνήσει με τους αναγνώστες και τώρα είναι η σειρά τους να δώσουν νόημα και περιεχόμενο στις ιδέες και τους προβληματισμούς του», είπε ο κος Κούκης κλείνοντας την ομιλία συνιστώντας σε όλους να διαβάσουν το βιβλίο.

Στη συνέχεια, η αντιδήμαρχος Παπάγου κα Ρουφογάλη ερμήνευσε στο πιάνο κομμάτια του κλασικού ρεπερτορίου και οι ηθοποιοί Γιάννης Μαρκάτης και Ελένη Φιλίνη διάβασαν αποσπάσματα από το βιβλίο, πριν όμως, σχολίασαν και οι δύο το έργο του κου Ραφτόπουλου.

«Γέλασα, έκλαψα, λυπήθηκα, έμαθα πράγματα για μία εποχή που δεν έζησα»

«Ως απλός αναγνώστης», είπε ο κος Μαρκάτης, «Γέλασα, έκλαψα, λυπήθηκα, έμαθα πράγματα για μία εποχή που δεν έζησα». Η κα Φιλίκη εξέφρασε τη χαρά της για τη σχέση της με το συγγραφέα και την οικογένειά του και προέτρεψε όλους να διαβάσουν το βιβλίο, «Είναι μέσα από τη ζωή», είπε χαρακτηριστικά.

Ο κος Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, τομεάρχης πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, στην ολιγόλεπτη παρέμβασή του μίλησε για τη σχέση του με τα βιβλία και την ανάγκη να στηριχτούμε στον πολιτισμό σε αυτή την ιδιαίτερη κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, «Όσο και να επικρατεί η μιζέρια, τέτοιες στιγμές λάμπουν», είπε.

Η κα Ρούλα Κοντέα ευχαρίστησε την «παλιά φίλη» Ευγενία Κάππου με την οποία έχει πολύχρονη συνεργασία αλλά και το συγγραφέα κο Ραφτόπουλο για την ευκαιρία να διαβάσει ένα σπουδαίο βιβλίο. Διαβάζοντάς το ένιωθε ως ένας ερευνητής που αναζητούσε το φόνο, το θύτη και το θύμα, «Ένιωθα να με παίρνει μαζί του στο δικό του ταξίδι», είπε χαρακτηριστικά.

«Γράφει με έρωτα ο Κώστας Ραφτόπουλος, αναφέρεται με έρωτα στα χρόνια ζωής των ηρώων του, γίνεται ο ίδιος ένας άλλος που αγαπάει, σέβεται και τολμάει να περιγράψει σχέσεις και συναισθήματα αληθινά», είπε και συμπλήρωσε ότι η ίδια δεν προσπέρασε καμία γραμμή του βιβλίου χωρίς να τη διαβάσει πολύ προσεκτικά.

«Γράφει έντιμα και ακούραστα», συμπλήρωσε και αναφέρθηκε στα βασικά στοιχεία της ιστορίας μέσα από την οποία περιγράφει τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, με έναν αριστοτεχνικό τρόπο που μεταμορφώνουν τον αναγνώστη σε μέρος του βιβλίου ο οποίος δεν χορταίνει να μοιράζεται τη ζωή των ηρώων, «Γράφει σαν να μιλάει ο ήρωας για τον εαυτό του».

«Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία»

«Η μαγεία του βιβλίου είναι το μυστικό της απλής αλήθειας που το κάνει συγκλονιστικό, με βαθιές ψυχολογικές περιγραφές, ανατριχιαστικές αναφορές σε σχέδια ανάπτυξης ενός κόσμου ερήμην των ανθρώπων. Μοντέρνο, ερωτικό, απρόβλεπτο, αληθινό», έτσι χαρακτήρισε το βιβλίο η κα Κούκη και έκλεισε με φράση από το ίδιο το βιβλίο, «Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία».

Η βραδιά συνεχίστηκε με τον βαρύτονο κο Κωνσταντίνο Καριώτη ο οποίος ερμήνευσε την «Όμορφη πόλη» του Μίλη Θεοδωράκη σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη, με τη συνοδεία της κας Ρουφογάλη στο πιάνο και τους ηθοποιούς να διαβάζουν από ένα ακόμη απόσπασμα από το μυθιστόρημα του κου Ραφτόπουλου.