Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με το συγγραφέα και το έργο του.
Σχετικά με τα βιβλία, "Το πεθαμένο λικέρ" και "Ο Τούρκος στον κήπο".

Ο Γιάννης Ξανθούλης είναι ο εφιάλτης τού δημοσιογράφου που προσπαθεί να κρατήσει σημειώσεις όταν αυτός μιλάει. Δεν είναι μόνον η ταχύτητα, είναι αυτά που λέγονται με τον τρόπο που λέγονται. Ένας χειμαρρώδης λόγος με κάθε φράση και μία ατάκα. Μόνον το βίντεο θα μπορούσε να μεταδώσει το στυλ και το ταμπεραμέντο τού ομιλητή, και αυτό μόνον όταν παίζει σε μειωμένη ταχύτητα ώστε να προλαβαίνουμε τα λεγόμενα.

Απολαύσαμε το συγγραφέα σε εκδήλωση που οργάνωσαν οι εκδόσεις Διόπτρα για την επανέκδοση δύο βιβλίων του, "Το πεθαμένο λικέρ" και "Ο Τούρκος στον κήπο". Δύο βιβλία που σημείωσαν τεράστια επιτυχία στις προηγούμενες εκδόσεις από τον Καστανιώτη.

Η κα Κατερίνα Δημάκη τού ΙΑΝΟΥ όπου έγινε η εκδήλωση, καλωσόρισε το κοινό και προλόγισε το συγγραφέα, ενημερώνοντας για το θέμα τής βραδιάς, την επανέκδοση των βιβλίων.

"Ηρωικό που ήρθατε, λίγοι και καλοί", είπε ο συγγραφέας ξεκινώντας την ομιλία του αναφερόμενος στη συγκυρία τού κακού καιρού που απέτρεψε πολύ κόσμο να κινηθεί στην πόλη. "Εγώ θα πω ότι είναι να πω και εύχομαι να αποδειχθεί ότι δεν κόβονται άσκοπα τα δένδρα για τα βιβλία μου...", είπε και μας έδωσε τα ερεθίσματα και το περιβάλλον στο οποίο έγραψε τα δύο αυτά βιβλία.

"Το πεθαμένο λικέρ" είναι κομβικό έργο για την καριέρα μου ως συγγραφέας είπε ο κος Ξανθούλης και μας περιέγραψε τα χρόνια τής νιότης του, πως ανακάλυψε το βύσσινο, το κονιάκ και το λικέρ που ήταν τότε τής μόδας και έπιναν σε σφηνάκια, "την πεμπτουσία μικρής ηδονής", όπως το χαρακτήρισε, που 1-2 σφηνάκια μόνον σε "χτυπάνε"."Μια φορά βρήκα μισό μπουκάλι και το ήπια όλο. Έπεσα σε κώμα. Μέσα στη ζάλη μου άκουγα φωνές, 'το χάνουμε το παιδί', 'εσύ θα με πεθάνεις', 'δεν είσαι παιδί εσύ'". Μας έδωσε επίσης παραστατικά την κουλτούρα τής εποχής με τα πάρτυ και τα φλερτ των νέων.

"Το '86 άρχισα να γράφω το βιβλίο. Τότε ήμουν 39 ετών και 40 όταν το τελείωσα, το '87. Πριν 27 χρόνια! Το καλοκαίρι εκείνο τού '87 με την αφόρητη ζέστη και τους θανάτους από θερμοπληξία. Το βιβλίο τυπώθηκε και ξανατυπώθηκε, συνολικά πούλησε πάνω από 100.000 αντίτυπα όλα αυτά τα χρόνια. Ο Καστανιώτης τότε είχε ένα μικρό κατάστημα και ένα λογιστή που με μισούσε, προφανώς διότι έπαιρνα λεφτά. Είχε φαίνεται την αίσθηση ότι οι ποιητές και οι συγγραφείς πρέπει να πεθαίνουν στην ψάθα".

Μας μίλησε και για την ιστορία στο βιβλίο, τα δίδυμα αδέλφια και τη σχέση τους με την αδελφή τους. Tην Κυψέλη όπου ζουν την οποία δεν είναι επισκεφθεί ακόμα αλλά την περιέγραψε επιτυχώς από την εμπειρία του στην Αλεξανδρούπολη όπου μεγάλωσε. "Ίδιες πόλεις, με έντονο αστικό τοπίο και οικογενειακό πνεύμα", όπως μας είπε.

"Το βιβλίο πήγε πολύ καλά, μεταφράστηκε και στα γαλλικά, σερβικά, αλβανικά, ολλανδικά, ιαπωνικά και άλλες γλώσσες. Τώρα, τι κατάλαβαν οι Ιάπωνες, δεν ξέρω. Πουλήθηκε σε έκθεση βιβλίου στο τμήμα εξωτικής λογοτεχνίας! Δεν ξέρω τι έγινε, πήρα μερικά αντίτυπα στα ιαπωνικά, τίποτα άλλο".

"Έγινε και τηλεταινία. Τότε ήταν η Ευρώπη των 9. Οι εθνικές τηλεοράσεις αντάλλασσαν ταινίες και σε αυτό το πλαίσιο γυρίστηκε. Ήταν μία μέτρια ταινία, με πολλούς και καλούς ηθοποιούς αλλά... Είχε όμως εξαιρετική μουσική από τον Κηπουργό που ίσως ήταν ο μόνος που μπήκε στην ατμόσφαιρα της ιστορίας", μας είπε ο κος Ξανθούλης."

"Ο Τούρκος στον κήπο" γράφτηκε το 2001. "Τότε μάθαινα τουρκικά. Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για να χρησιμοποιήσω τα τουρκικά και να είναι μεταφυσικό. Ο ήρωας είναι μέντιουμ που ξαφνικά άρχισε να μιλάει τουρκικά". Κάπως ήρθε η κουβέντα και αναφέρθηκε στα τρία μυθιστορήματα που τον σημάδεψαν, α) Ο Αόρατος Άνθρωπος, τι ωραίο πράγματα να είσαι αόρατος, να κάνεις ότι θέλεις, να ρίχνεις μία σφαλιάρα και να μην ξέρει ο άλλος από που του ήρθε. β) Οι Άθλιοι τού Ουγκώ, και γ) Οι μεγάλες προσδοκίες.

"Μέρος τής ιστορίας είναι και ένα φάντασμα μέσα σε ντοματιές. Αργότερα πήγα σε μία έκθεση ζωγραφικής όπου είδα έναν πίνακα τής Ειρήνης Ηλιοπούλου, με έναν άνδρα να κοιμάται κάτω από τις ντοματιές. Συγκλονίστηκα. Πως συμπέσαμε έτσι; Της ζήτησα και μου έκανε έναν πίνακα που τον χρησιμοποίησα στο νέο εξώφυλλο τού βιβλίου", μας εκμυστηρεύτηκε ο συγγραφέας.

"Αυτά είναι δύο βιβλία που αγάπησα πολύ και τώρα με το σωστό εξώφυλλο", είπε ο κος Ξανθούλης ολοκληρώνοντας την ομιλία του.

Ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση με το κοινό. "Γιατί επανέκδοσες αυτά τα βιβλία και όχι κάποια άλλα;", ήταν η πρώτη ερώτηση από τον κο Καρατζά τού ΙΑΝΟΥ. "Αυτό το αποφάσισε ο εκδότης, έβαλε τους πράκτορές του, αυτοί ερεύνησαν και κατέληξαν σε αυτά. Κάτι είδε σε αυτά, άλλωστε πούλησαν καλά, 100.000 και πλέον αντίτυπα!", απάντησε ο συγγραφέας και συμπλήρωσε ο εκδότης κος Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος που παρευρίσκονταν, "Αργότερα θα εκδοθούν και άλλα βιβλία τού Γιάννη Ξανθούλη όπως το 'Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες'".

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Σχετικά με το συγγραφέα και το έργο του.
Σχετικά με τα βιβλία, "Το πεθαμένο λικέρ" και "Ο Τούρκος στον κήπο".