Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Παιδαγωγικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Από το 1984 εργάζεται στην πρωτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση.

Το 1995 εκδόθηκε «Η περιπέτεια της ζαρωμένης κάλτσας», το πρώτο του βιβλίο για παιδιά. Το 1997 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ο Τριγωνοψαρούλης». Το διαφορετικό ψάρι έγινε ο πιο διάσημος έλληνας σύγχρονος κλασικός λογοτεχνικός ήρωας. Πέρα από την Ελλάδα και την Κύπρο οι περιπέτειές του μεταφράστηκαν και κυκλοφόρησαν στην Κορέα και στην Κίνα, ενώ για την παρουσίασή του σε σχολεία και λογοτεχνικά φεστιβάλ έχουν μεταφραστεί στην Ιταλία, στη Βουλγαρία και στη Γερμανία.

Από τότε ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος έχει γράψει πολλά βιβλία για παιδιά και νέους. Πολλά από αυτά κυκλοφορούν και σε άλλες χώρες όπως Ιρλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Σερβία, Μαλαισία, Τουρκία, Κορέα και Κίνα. Βιβλία του έχουν τιμηθεί με βραβεία και επαίνους:

• Η περιπέτεια της ζαρωμένης κάλτσας - Έπαινος Αντιγόνη Μεταξά 1996, από το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ - Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
• Ο Τριγωνοψαρούλης - Έπαινος Αντιγόνη Μεταξά 1998, από το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ - Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
• Έτοιμος από καιρό – Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 1999.
• Η Βαλίτσα με τις τρεις τσαγιέρες – Εύφημη Μνεία Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς για τη θεατρική διασκευή του βιβλίου, σε συνεργασία με το Βαγγέλη Παπαδάκη 2001.
• Καφέ Αηδιαστικό Μπαλάκι – Βραβείο Λογοτεχνικού Περιοδικού «Διαβάζω» 2004.
• Παίξε το ανάποδα – Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2006.
• Κι οι ιστορίες μεταναστεύουν – Έπαινος Μορφωτικού Κέντρου της Πρεσβείας της Αιγύπτου 2009.
• Ο Αληθινός Τρικεράπωψ φοβάται; - Βραβείο Ελληνικού Τμήματος ΙΒΒΥ – ο Κύκλος του ελληνικού παιδικού Βιβλίου 2016.
• Μεγαλώνω τη γιαγιά μου - Βραβείο Ελληνικού Τμήματος ΙΒΒΥ – ο Κύκλος του ελληνικού παιδικού Βιβλίου 2017.
• Θωμάς Qbit Ταξιδιώτης στο κάτοπτρο του χρόνου - Κρατικό Βραβείο Εφηβικού Μυθιστορήματος 2019, Αναγραφή στην Honor List IBBY 2029.
• Η βάρκα που τη λένε μνήμη - Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Βιβλίου 2019.

Εκτός από τη συγγραφή λογοτεχνικών έργων ασχολείται με την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας, τη δημιουργική γραφή και την προώθηση της ανάγνωσης. Το 2013 ανακηρύχθηκε από την Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. Αγγελιαφόρος Ψυχικής Υγείας στα σχολεία. Έχει προταθεί για το βραβείο Astrid Lindgren από το Κυπριακό Τμήμα της ΙΒΒΥ και για το βραβείο H.C. Andersen από το Ελληνικό Τμήμα ΙΒΒΥ – Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, το οποίο τον ανακήρυξε Πρεσβευτή Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2018.

Περισσότερα για τον Βαγγέλη Ηλιόπουλο.

Εκπαιδευτικός, Διευθυντής Δημοτικού, συγγραφέας παιδικών και εφηβικών βιβλίων… Ποιος από αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Η αλήθεια είναι πως επειδή είναι απολύτως διακριτοί ρόλοι συνυπάρχουν αρμονικά, αφού δεν υπάρχει λόγος και αιτία να επισκιάσει ο ένας τον άλλο. Φυσικά, επειδή εγώ είμαι ένας, επηρεάζομαι και από τους δυο. Αλλά όταν «υποδύομαι» τον έναν, στέλνω τον άλλο διακοπές.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Κουβαλάμε σίγουρα τα παιδικά μας χρόνια. Κι εγώ έζησα πολύ ευτυχισμένα παιδικά χρόνια εξαιτίας των γονιών μου, οι οποίοι κουβαλούσαν τα δικά τους παιδικά χρόνια εκεί, στην άλλη πατρίδα, στις ελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου.

Γαλουχήθηκα λοιπόν σε ένα πολυπολιτισμικό κλίμα αποδοχής και αλληλοκατανόησης των άλλων, χωρίς καθόλου αλληλοσπαραγμό και μίσος. Το ομαδικό πνεύμα, η αίσθηση της κοινότητας, οι αρετές της τέχνης και του πολιτισμού κυρίαρχες.

Η λογοτεχνία καταξιωμένη σε μια πόλη με μεγάλη παραγωγή βιβλίων. Στο σπίτι μας λοιπόν στην Αθήνα ήταν αυτονόητο ότι υπήρχε μεγάλη Βιβλιοθήκη με ότι είχε κυκλοφορήσει έως τότε, Καζαντζάκη, Λουντέμη, Σαμαράκη, αλλά και Βερν, Άντερσεν, Γκριμ. Επίσης, ήταν αυτονόητο ότι σχεδόν κάθε Σάββατο πηγαίναμε θέατρο. Παιδικό θέατρο δεν υπήρχε. Άρα έβλεπα έργα ενηλίκων, κι ότι καταλάβαινα…

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Νομίζω ότι εξηγεί πολλά και κυρίως το γιατί έχω αφιερώσει το έργο μου στην αγάπη, στην αλληλοκατανόηση, στην ενσυναίσθηση. Οι ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού, χωρίς τα τραύματα της κατοχής και του εμφυλίου, είχαν μια επιλογή επιβίωσης : να είναι όλοι συσπειρωμένοι γύρω από τις αρετές του ελληνισμού και να στηρίζουν ο ένας τον άλλο. Τις αφηγήσεις που άκουγα αλλά και τα αναγνώσματά μου τα ανακαλύπτει κανείς στο έργο μου. Για παράδειγμα, έντονη είναι η επιρροή του Καβάφη, του Βερν, του Άντερσεν αλλά και του θεάτρου, αρχαίου και νεότερου.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Μετά της επιρροές της οικογένειας που μεγάλωσα έρχεται η οικογένεια που δημιούργησα να παίξει κυρίαρχο ρόλο. Η Γεωργία και τα παιδιά μας είναι μια πηγή ατελείωτης έμπνευσης. Όπως και ο τόπος μας, το Αίγιο, στον οποίο περνάμε μεγάλο μέρος του χρόνου μας.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Πολλά κι αγαπημένα. Ξεχωρίσω το Μονόγραμμα του Ελύτη όπως το απαγγέλουν η Ιουλίτα Ηλιόπουλου και ο Μίκης Θεοδωράκης. Μου αρέσει να το ακούω οδηγώντας στην Βόρεια Πελοπόννησο, από Κόρινθο προς Πάτρα. «Στον παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί, απαράλλαχτο εσύ».

Αγαπημένη εικόνα;

Δύση στην παραλία μας, την Άκολη, στο Αίγιο. Όταν κρυφτεί ο ήλιος πίσω από το βουνό, έχει αρκετή ώρα μέχρι να δύσει στο Ρίο. Κι ενώ δεν τον βλέπουμε, οι ακτίνες του αρχίζουν να παίζουν με τα σύννεφα.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Η θάλασσα. Με μαγεύει ο βυθός της ο ανεξερεύνητος. Η ενεργεία της. Ο πλούτος της. Σίγουρα θα ήμουν ψάρι. Ίσως, ο Τριγωνοψαρούλης.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Αν μου κάνατε αυτήν την ερώτηση πριν από έναν χρόνο, θα σας έλεγα άλλα. Μια ιατρική συμβουλή με ανάγκασε να στερηθώ το φαγητό κι όλες τις ανθυγιεινές συνήθειές μου. Και μπήκε στη ζωή μου, μαζί με το κολύμπι και το ποδήλατο, η πεζοπορία βουνού. Τελικά, όλα μπορούμε να τα στερηθούμε και σε όλα βρίσκουμε νέες διεξόδους.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Πολλά λουλούδια, πολλές γεύσεις, πολλές μυρωδιές. Άνοιξη, στις πλαγιές των βουνών ανακαλύπτει κανείς πόσο η φύση είναι γεμάτη εκπλήξεις, ανατροπές, απαντήσεις. Μόνο που δεν έχουμε μάτια, αυτιά, χρόνο να τις δούμε και να τις κατανοήσουμε.

Ένας κακός εφιάλτης;

Έναν εφιάλτη που βλέπω συχνά είναι ότι οδηγώ, δεν ανάβουν τα φώτα του αυτοκινήτου, κι είναι τόσο σκοτάδι που δε βλέπω πού πάω. Μεταφορικά ο εφιάλτης μου είναι να χάσω τον προσανατολισμό μου, τον στόχο μου.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Έχω πολλά συγγραφικά σχέδια τα οποία ελπίζω να καταφέρω να τα ολοκληρώσω. Με ενδιαφέρει πολύ η ουσιαστική σχέση με τον αναγνώστη και μου έχουν λείψει πολύ οι συναντήσεις μας. Ονειρεύομαι συγγραφικές διαδρομές στα βουνά που αγαπάω, παρέα με κείμενα και αναγνώστες.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις, κατά προτίμηση αυτοβιογραφικό: άγγελος, μελάνι, χρυσάφι, χρώμα και χρόνος

Χρόνε μη με βασανίζεις με όσα δεν ξέρω. Έλα σαν άγγελος, να μου δώσεις πένα με μελάνι σε χρώμα από χρυσάφι. Κι ας μου υπαγορεύσεις έναν τύπο που θα ανατρέψει τους φυσικούς νόμους. Ότι τελικά δεν τελειώνεις ποτέ. Ζούμε αιώνια σε παράλληλα σύμπαντα.

Σας ευχαριστώ.