Γράφει: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.

Ο 2ος Λογοτεχνικός Περίπατος πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το δίκτυο EUNIC (Ένωση Μορφωτικών Ινστιτούτων της Ε.Ε.), στη Στοά τού Βιβλίου στο κέντρο τής Αθήνας, με τη συμμετοχή εννέα χωρών μέσω των αντίστοιχων μορφωτικών ινστιτούτων τους.

Οι συγγραφείς από τις εννέα Ευρωπαϊκές χώρες διάβασαν οι ίδιοι έργα τους, μίλησαν για τη δουλειά τους και συνομίλησαν με το κοινό. Δημιουργεί ιδιαίτερη ατμόσφαιρα η ανάγνωση των έργων από τους ίδιους τους δημιουργούς τους οι οποίοι ζουν έτσι εν μέρει το χρόνο τής δημιουργίας τού έργου τους και πάλλονται από αυτά που τους ενέπνευσαν και από αυτά που θέλησαν να εκπέμψουν.

Συμμετείχαν οι λογοτέχνες:

• Adam Baron (British Council)
• Hervé Le Tellier (Γαλλικό Ινστιτούτο)
• Angelika Reitzer (Πρεσβεία της Αυστρίας)
• Care Santos (Ινστιτούτο Cervantes)
• Matei Visniec (Πρεσβεία της Ρουμανίας)
• Ελένη Κεφαλά, Ανδρέας Καραγιάν και Λεύκιος Ζαφειρίου (Σπίτι της Κύπρου)
• Marketa Malisova (Πρεσβεία της Τσέχικης Δημοκρατίας)
• David Safier (Ινστιτούτο Goethe)
• Kari Hesthamar (Πρεσβεία Νορβηγίας)

Το διεθνές βιβλιοπωλείο, LEXIKOPOLEIO, με περίπτερο στο κέντρο τής Στοάς, προμήθευε στους επισκέπτες βιβλία των λογοτεχνών που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις.

Η μοναδική παρατήρηση αφορά την παράλληλη υλοποίηση των εκδηλώσεων κάθε χώρας με συνέπεια ο επισκέπτης να πρέπει να επιλέξει και να παρακολουθήσει μόνον μία από αυτές τις εκδηλώσεις.

Στο Γαλλικό Ινστιτούτο συναντήσαμε την κα Πωλίνα Μουρατίδου και μιλήσαμε για τις δράσεις τού Ινστιτούτου αλλά και τού Bookia. Αξίζει να μείνουμε λίγο στην ιδιότητά της, όπως αυτή αναγράφεται στην κάρτα της όπου διαβάζουμε, «Τμήμα Πολιτιστικών Βιομηχανιών», μία έκφραση με την οποία, στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν είμαστε εξοικειωμένοι ή ακόμα περισσότερο, θεωρείται ταμπού.

Ίσως η πρώτη σκέψη που δημιουργεί να είναι αρνητική και να σχετίζεται με την εμπορευματοποίηση τού πολιτισμού, «Βιομηχανία Πολιτισμού! Είναι δυνατόν;». Όμως, η μέριμνα από την πλευρά ενός κράτους δεν έχει να κάνει με τον καθορισμό τού τι ακριβώς θα παραχθεί αλλά με τη δημιουργία ευμενών προϋποθέσεων για να παραχθεί πολιτιστικό προϊόν σε ποσότητα και σε ποιότητα, και με την προώθησή του.

Άλλωστε, φαίνεται και από τη ζωή. Χώρες που αντιλαμβάνονται το πολιτιστικό προϊόν τους με αυτόν τον τρόπο, έχουν σημαντική παραγωγή εξάγοντας τον πολιτισμό τους αποκομίζοντας οφέλη, υλικά και άυλα.