Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Γιώργος Σύρος κατάγεται από τη Μαγνησία. Είναι απόφοιτος του τμήματος Νομικής (ΔΠΘ), κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στη Δημόσια Ιστορία (ΕΑΠ) και Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (CEDR). Υπηρέτησε ευόρκως τη στρατιωτική του θητεία στις Ειδικές Δυνάμεις 505 Τ/ΠΝ και ομιλεί Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά.

Ασχολείται με την αρθρογραφία, τη συγγραφή, την ιστορική έρευνα και την παιδική λογοτεχνία. Έχει εργασθεί σε εκδοτικούς οίκους ως επιμελητής κειμένων-βιβλίων, κειμενογράφος, είναι μέλος συντακτικής - δημοσιογραφικής ομάδας της εταιρεία ειδησεογραφικών υπηρεσιών της Μαγνησίας «TheNewspaper» και αρθρογράφος στο περιοδικό «ARTme» της εταιρείας παραγωγής Αikor Productions.

Νομικός, Δημόσιος Ιστορικός, συγγραφέας, επιμελητής και διορθωτής κειμένων, κειμενογράφος… Ποιος από όλους αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Θεωρώ πως οι παραπάνω ρόλοι συναρθρώνονται αρμονικώς σε μια ευρύτερη ενότητα. Αν εξαιρέσουμε, ωστόσο, την ανάγκη βιοπορισμού, η συγγραφή - και βεβαίως η ιστορική έρευνα που τη συνοδεύει - ομολογώ ότι αποτελεί μια βαθιά ανάγκη. Μια ανάγκη η οποία, πράγματι, υπερισχύει και πολλάκις επισκιάζει υποχρεώσεις. Συγκεκριμένα, έχω συνειδητοποιήσει πως η ιστορική παιδική λογοτεχνία είναι αυτή που αποτελεί κατάθεση ψυχής, καθώς προσφέρει στα παιδιά γνώση και ψυχαγωγία μέσα από τη διασκέδαση. Ένα αυθεντικό και γνήσιο κοινωνικό λειτούργημα.

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιο είναι το δικό σας «φορτίο»;

Υπάρχει ένα ρητό το οποίο λέγει πως «πατρίδα μας είναι τα παιδικά μας χρόνια». Η παιδική μας ηλικία είναι ένα καθοριστικό σημείο αναφοράς και διαρκές φορτίο, το οποίο μας συνοδεύει σε ολόκληρη τη ζωή μας. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, διάβαζα τα ομηρικά Έπη με λαχτάρα και χαρακτηριστικό ενθουσιασμό. Πιστεύω πως τα διαχρονικά μηνύματα της Ιλιάδος και Οδύσσειας συμβάλλουν τα μέγιστα στη διάπλαση της παιδικής προσωπικότητας και δεν είναι τυχαίο που αποτελούν τον θεμέλιο λίθο του Δυτικού Πολιτισμού.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Το ενδιαφέρον, συνεπώς, της αρχαίας γραμματείας ήταν το έναυσμα της στροφής μου προς τις κλασσικές σπουδές και της αγάπης μου για την Ιστορία. Η Ιστορία διδάσκει και συνεπώς συνιστά τον πρωταρχικό στόχο της έρευνας και συγγραφής: Να δώσω στον αναγνώστη το κίνητρο να αγαπήσει την Ιστορία, διότι αυτή ευθύνεται για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ειδικά στις ημέρες μας που η διδασκαλία της Ιστορίας έχει απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό, θεωρώ ότι αποτελεί αδήριτη αναγκαιότητα η αποκατάσταση του κύρους της.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων, όπως η αλληλεπίδραση, η κοινωνικοποίηση κ.ο.κ. Αναμφιβόλως λοιπόν ο κοινωνικός μου περίγυρος επιτελεί σημαντικό ρόλο και, δόξα τω Θεώ, έχω φίλους και συναδέλφους αξιόλογους επιστήμονες, από τους οποίους έμαθα και μαθαίνω πολλά.

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

Άκουσμα – Συγκρότημα: Eye of the Tiger - Survivor

Φράση: «Went the distance, now I'm back on my feet Just a man and his will to survive […] Don't lose your grip on the dreams of the past, You must fight just to keep them alive»

Αγαπημένη εικόνα;

Ηλιοβασίλεμα στη Ρώμη με θέα το επιβλητικό μνημείο του Vittorio Emanuele. Τα χρώματα του ουρανού να στολίζουν το τοπίο και να σε προσκαλούν στο διαχρονικό μεγαλείο της Αιώνιας Πόλεως.

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

H θάλασσα.

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ, τι θα ήταν αυτό;

Τις αναμνήσεις. Όσο και αν αποτελούν τα δυσάρεστα γεγονότα κατά τη διάρκεια του βίου μας απαραίτητο κίνητρο ψυχικής επανεκκινήσεως, θα επέλεγα την αποστέρηση αυτών των αναμνήσεων.

Αγαπημένο Όνομα, Λουλούδι, Γεύση, Μυρωδιά;

Οδυσσεύς, λόγω του σκληροτράχηλου ήρωα του Αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας.

Το μέλαν ρόδο μου ασκούσε πάντοτε έλξη, ίσως λόγω του μυστικιστικού του συμβολισμού.

Γεύση θα επέλεγα αυτή της amatriciana, των αγαπημένων μου ζυμαρικών.

Όσο για αγαπημένη μυρωδιά θα επέλεγα αυτές που αναδύονται κατά τη Λαμπρή στο χωριό: οι μυρωδιές του έαρος, των άνθεων, του φρέσκου τσουρεκιού και των κεριών.

Ένας κακός εφιάλτης;

Η απαξίωση και εν τέλει η εκμηδένιση της χρησιμότητας των Ανθρωπιστικών και Κλασσικών Σπουδών διαμέσου της απόλυτης κυριαρχίας των τεχνοκρατικών Επιστημών. Είναι μια δυστοπία, η οποία τείνει να καταστήσει τον Άνθρωπο άτομο, γρανάζι.

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Η έκδοση των δύο ιστορικών παιδικών μυθιστορημάτων. Μια προσπάθεια αληθινώς πρωτότυπη και ρηξικέλευθη, την οποία είμαι σίγουρος ότι οι μικροί μας φίλοι θα λατρέψουν.

+1 Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (θα προτιμούσα αυτοβιογραφικό): πορεία, γεγονότα, άνεμος, ομίχλη και αρμονία.

Η πορεία προς τη Νίκη διέρχεται μέσα από την ομίχλη κόπων και βασάνων. Είναι τέκνο της προετοιμασίας. Αυτή ήταν ανέκαθεν η συνταγή της επιτυχίας. Κόντρα στον άνεμο. Έτσι επιτυγχάνεται η αρμονία. Τότε η Νίκη θα παραγάγει Ιστορία και η Ιστορία θα καταγράψει γεγονότα.

Σας ευχαριστώ.