Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Φωτογραφίες: Σαμοθράκης Γιάννης

Παρουσιάστηκε στη Μοσχούλειο Σχολή της Τήνου, το βιβλίο της Μάγδας Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη, "Πατρίδα ξένη". Μια εκδήλωση που οργάνωσαν οι εκδόσεις Άπαρσις και η Στέγη Πολιτισμού & Παιδείας του Δήμου Τήνου (Μοσχούλειος Σχολή). Η παρουσίαση έγινε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Τήνου.

Την εκδήλωση προλόγισε ο Μανώλης Σώχος, αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Πρόεδρος της Διαχειριστικής Επιτροπής της Μοσχούλειου Σχολής. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Μαρκουίζος εκπρόσωπος του δημάρχου Τήνου, ο Πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Μαρλά-Μαμάδου κ. Νίκος Χατζής, ο αιδεσιμότατος π. Μάρκος Φώσκολος, εικαστικοί, ομότεχνοι και πολλοί φίλοι αναγνώστες.

Για το βιβλίο μίλησαν η φιλόλογος-συγγραφέας Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου και ο Γεώργιος Αλβέρτης, φιλόλογος, πρώην Διευθυντής του Λυκείου στη Λεόντειο Σχολή Νέας Σμύρνης

Αποσπάσματα διάβασαν η ποιήτρια Ελίνα Αφεντάκη και ο Γεώργιος Αλβέρτης.

Τη γενική επιμέλεια της παρουσίασης έκανε ο Γεώργιος Αλβέρτης.

Η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου είπε μεταξύ άλλων στη λογοτεχνική της προσέγγιση: «Πολλά τα ερωτήματα που θέτει η Μάγδα σε τούτο της το μυθιστόρημα, που είναι όντως μύθος και Ιστορία μαζί, αρμονικά συνταιριασμένα και δεμένα αξεδιάλυτα μέσα από τις ζωές των ηρώων της, που πορεύονται σε μια Ελλάδα που αγωνίζεται να βρει το πρόσωπό της, μέσα σε τέσσερις δεκαετίες του εικοστού αιώνα, από το 1935 έως το 1975, βιώνοντας συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα που αφήνουν το στίγμα τους στη ζωή τους, την καθορίζουν, όσο και οι προσωπικές επιλογές τους, οι κοινωνικές επιταγές, ο χαρακτήρας τους, τα πάθη τους. Οι πρωταγωνιστές στο βιβλίο της Μάγδας είναι βαθιά ανθρώπινοι, δεν είναι καρικατούρες. Πονούν, αγαπούν, προδίδουν, γίνονται ήρωες, αγωνίζονται, νικούν και νικιούνται. Είναι σαθροί και μεγαλειώδεις. Είναι αληθινοί άνθρωποι. Η συγγραφέας διεισδύει στην ψυχή τους, τους ζωγραφίζει ανάγλυφα, αναδεικνύοντας τα στοιχεία εκείνα που καθορίζουν τη συμπεριφορά τους και προοιωνίζονται την πορεία τους, μέσα στα δόντια της Ιστορίας.».

Ενώ ο Γεώργιος Αλβέρτης ο οποίος είχε τη γενική επιμέλεια της παρουσίασης και κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού, εναλλάσσοντας φωτογραφίες βίντεο και τραγούδια που σχετίζονταν με τις εποχές που εκτυλίσσεται το μυθιστόρημα, είπε μεταξύ άλλων στην παρέμβαση του: «Μέσα από τις αμέτρητες μάχες, πληγές και αγωνίες των ηρώων της, δεν χωράνε μεσοβέζικες στιγμές σιωπής, αφού οι αλήθειες που ξεπηδάνε μέσα από τις σελίδες του " Πατρίδα ξένη" μάς μιλούν στην καρδιά, στην ψυχή, στο μυαλό και μας περνούν από την έννοια του αφηρημένου χρόνου στην τρομαχτική διαύγεια των γεγονότων, στα έντονα συναισθήματα που ταλανίζουν τους ανθρώπους της. Αγωνιούμε μαζί τους, μπαίνουμε στα καταγώγια όπου πατριώτες αγωνιστές υφίστανται ταπεινωτικά βασανιστήρια, προχωράνε αγέρωχοι προς τον θάνατο... Κι αυτοί που επέζησαν δεν άφησαν το μίσος να δηλητηριάσει την ψυχή τους δίνοντας τόπο στην οργή... Ολοκληρώνει τούτο το υπέροχο μυθιστόρημα, κάνοντας το χρέος της απέναντι στην Ιστορία, στην Ελλάδα, στους Ανθρώπους που μαρτύρησαν για να ζούμε σε μια πατρίδα ελεύθερη χωρίς προστάτες και που δυστυχώς, αυτοί τη σταυρώσανε και πάλι, χωρίς να έρθει η πολυπόθητη λύτρωση.».

Η συγγραφέας έκλεισε συγκινημένη την εκδήλωση λέγοντας πως «Τάχα ποιον είχε να φοβηθεί ο αρχηγός του ΠΑΚ Εσωτερικού στη Χούντα; Όταν είχε γνωρίσει τα μεσαιωνικά κελιά των φυλακών Αβέρωφ, του Χαϊδαρίου, της Μέρλιν; Όταν βασανίστηκε από τον Μανιαδάκη επί Μεταξά και αργότερα στη χούντα από τον Λάμπου; Γι αυτό και θα συνεχίσω να μάχομαι: είτε συγγραφικά είτε στους δρόμους. Για να δικαιώσω όλους αυτούς που έφυγαν. Γιατί ο φασισμός δεν ήρθε από το μέλλον και πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο με άφθονη ναφθαλίνη».