Γράφει: Λεύκη Σαραντινού

Ο Κωνσταντίνος Παπαθανασίου γεννήθηκε το 1981 στην Πάτρα. Έλκει την καταγωγή του από την περιοχή του ορεινού Βάλτου της Αιτωλοακαρνανίας. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές στην Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ., στο Τμήμα Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών. Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, ενώ παράλληλα ασχολείται με τη διοργάνωση επιστημονικών εκδηλώσεων, την τεχνική ενημέρωση, τη διαφήμιση και την αρθρογραφία σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα.

Έχει διακριθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Η «Δέμφις» είναι το πρώτη του απόπειρα να διασχίσει αχαρτογράφητα νερά Ιστορίας, μυθοπλασίας και μαθηματικής σκέψης και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

Το «Δέμφις» είναι το πρώτο σας βιβλίο. Πώς αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας; Ήταν κάτι που θέλατε πάντα ή σας προέκυψε ξαφνικά;

Καταρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για τη φιλοξενία. Έχω την αίσθηση ότι η συγγραφική ιδιότητα δεν είναι θέμα απόφασης, αλλά αποτέλεσμα χρόνιων εσωτερικών διαδικασιών και νοητικών διεργασιών, ήδη από την πρώιμη παιδική ηλικία θα τολμούσα να πω. Ως εκ τούτου, το πρώτο μυθιστόρημα ήρθε απολύτως φυσιολογικά, με το πλήρωμα του χρόνου, καθώς αποτελεί την κατάληξη μιας μακράς λογοτεχνικής πορείας, σε πολλαπλά επίπεδα.

Πείτε μας δυο λόγια για τον αρχαιολογικό χώρο της Δέμφιδας και τον βασιλιά Σαλύνθιο που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο σας. Πού τελειώνει η Ιστορία και πού αρχίζει ο μύθος σε ό,τι μας καταθέτετε γι’ αυτόν;

Τόσο η Δέμφις όσο και ο βασιλιάς Σαλύνθιος εδράζονται στην ιστορική πραγματικότητα. Η Δέμφις αναφέρεται στην πρώτη (παγκοσμίως) καταγεγραμμένη διακρατική συμφωνία, που βρέθηκε στον ναό του Απόλλωνα στο αρχαίο Θέρμο. Ο βασιλιάς Σαλύνθιος δε, αρχηγός του αρχαίου φύλου των Αγραίων, αναφέρεται στην εξιστόρηση του Πελοποννησιακού πολέμου από τον Θουκυδίδη. Σήμερα βεβαίως αγνοείται τόσο η ακριβής θέση της αρχαίας Δέμφιδας, όσο και του πιθανού, βασιλικού τάφου. Παρόλα αυτά η θέση της αρχαίας αυτής πολιτείας μπορεί να οριοθετηθεί χονδροειδώς στην περιοχή του Ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας.

Ο αρχαιολόγος Αλεσάντρο Φιλιέρι, πρωταγωνιστής στο βιβλίο σας, παρουσιάζεται διχασμένος ανάμεσα στο καθήκον της ανασκαφής και στις επιταγές της καρδιάς του. Πού πιστεύετε ότι πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα;

Αυτό το ερώτημα βρίσκεται στον υπαρξιακό πυρήνα του βιβλίου. Γι’ αυτό τον λόγο αποτελεί ένα ανοικτό ερώτημα, που ο κάθε αναγνώστης καλείται να απαντήσει μόνος του. Υπάρχει η χρυσή τομή ανάμεσα σε επιθυμία και καθήκον και αν ναι πώς επιτυγχάνεται; Πανανθρώπινο και διαχρονικό ερώτημα.

Το μυθιστόρημά σας νομίζω ότι εμπίπτει στις κατηγορίες του ιστορικού, κοινωνικού και αστυνομικού μυθιστορήματος. Εσείς σε ποια κατηγορία το εντάσσετε;

Έχω την εντύπωση πως κινείται στις παρυφές και των τριών ειδών που αναφέρατε σε ισόποσες και ισοδύναμες αναλογίες. Υπό αυτό το πρίσμα, θα περιείχε ένα εγγενές και καταστατικό σφάλμα η αποκλειστική ένταξή του σε κάποιο συγκεκριμένο είδος.

Ποια είναι  εν τέλει η καλύτερη συνταγή για τη συγγραφή ενός επιτυχημένου αστυνομικού μυθιστορήματος;

Θα τολμούσα να πω η δεδηλωμένη βούληση του συγγραφέα να φωτίσει τις μύχιες και άκρως ανθρώπινες διαστάσεις των ηρώων του, που εκ των πραγμάτων δε γίνεται να ταυτίζονται με το απόλυτο: ούτε το καλό ούτε το κακό, αλλά κάτι ενδιάμεσο, δικαιώνοντας τη ρήση του Οδυσσέα Ελύτη «κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα» ή την αρχή απροσδιοριστίας του νομπελίστα φυσικού Χάιζενμπεργκ σε πιο μαθηματικό επίπεδο. Και μιλώντας για μαθηματικά, είναι και αυτά μία ιδιαίτερη πινελιά σε ένα τέτοιου είδους μυθιστόρημα, όπως  ακριβώς και στο «Δέμφις».

Το πανέμορφο χρυσό ελάφι, το ιδιαίτερο αυτό αρχαιολογικό εύρημα που κινεί τα νήματα στην υπόθεση του βιβλίου σας, υπάρχει στ' αλήθεια;

Όχι δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως ο θρύλος του στην ευρύτερη περιοχή της Δέμφιδας, υπό τη μορφή άλλου ζώου, του συμπαθούς μας χοίρου. Από την άλλη πλευρά, σε άκρως συμβολικό επίπεδο, το χρυσό ελάφι υπάρχει παντού αν ιδωθεί από τη σκοπιά του ιερού δισκοπότηρου, του πολυπόθητου επάθλου, που για κάθε άνθρωπο έχει διαφορετική υλική ή πνευματική υπόσταση.

Σας ευχαριστώ θερμά!