Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Η Ιωάννα Νοταρά, το 2009 παραιτήθηκε από τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις για να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Αποτέλεσμα αυτής της στροφής στη ζωή της είναι επτά επιτυχημένα μυθιστορήματα που αγγίζουν κοινωνικά ζητήματα και τις ανθρώπινες σχέσεις. «Επιτυχημένα», με την έννοια της αποδοχής από το αναγνωστικό κοινό και της καταξίωσης της συγγραφέως στον εκδοτικό χώρο.

Η Ιωάννα Νοταρά γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από το Τοσίτσειο Αρσάκειο Εκάλης και έχει παρακολουθήσει μαθήματα ψυχολογίας σε πανεπιστήμιο της Γερμανίας. Μιλάει γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά.

Με την ευκαιρία της έκδοσης του τελευταίου μυθιστορήματος, «Παράλληλες νύχτες», η συγγραφέας μίλησε στο Bookia για αυτό, για να μας διαφωτίσει σχετικά με ζητήματα που αφορούν το ίδιο και το θέμα του.

Η Βίκυ Παράσχου, ξεκινώντας από το χωριό της, βρίσκεται στην Αθήνα ως φοιτήτρια της Νομικής, στοχεύοντας σε μια μεγάλη καριέρα και σε έναν έρωτα μοναδικό. Στην πορεία καταλήγει εγκλωβισμένη σε μια σχέση-παγίδα, να μισεί την Αθήνα και να περιφρονεί όνειρα και στόχους. Τότε, απρόβλεπτα, καλείται να τα πιάσει όλα από την αρχή.

Τετάρτη Δημοτικού πήγαινε η Αγγελική όταν ο Στράτος, έναν χρόνο μεγαλύτερός της, της έκανε πρόταση γάμου. "Αγγελική, όταν μεγαλώσω θα σε παντρευτώ", της είχε πει. Είκοσι χρόνια μετά, αυτός ο γάμος γίνεται πραγματικότητα. Και όλα είναι υπέροχα! Εκείνος πολλά υποσχόμενος πολιτικός κι εκείνη, τρελά ερωτευμένη μαζί του, τον εμπιστεύεται και τον στηρίζει.

"Θα χωρίσω!" ψιθύρισε η Ζωή ανάβοντας ακόμα ένα τσιγάρο. Δεν ήξερε πότε θα το έλεγε στον Μιχάλη, μα θα χώριζε. Δεν της ταίριαζαν ούτε οι δεσμεύσεις ούτε οι παράλληλες ζωές!

Ο Κώστας και η Ναταλία βρήκαν τον δρόμο ώστε ο έρωτάς τους να γίνει αγάπη και η αγάπη τους μια υπέροχη οικογένεια. Όταν η νεόδμητη οικοδομή τους επιτέλους ολοκληρώνεται, κανείς τους δεν ξέρει ότι θα ενώσει τις ζωές και θα σκεπάσει τις παράλληλες νύχτες της Βίκυς, του Στράτου και της Ζωής, ώσπου... ένας πυροβολισμός μετατρέπει αυτές τις νύχτες σε παιχνίδι πόκερ χωρίς νικητή, διαμορφώνοντας το παρελθόν σε ένα τρομακτικό παρόν, εξαλείφοντας το μέλλον.

Βίοι παράλληλοι διασταυρώνονται, μυστικά έρχονται στο φως, σχέσεις επαναπροσδιορίζονται...

Το διάβασες; Γράψε τη γνώμη σου στο Bookia!

Κυρία Νοταρά, πού μας παραπέμπει ο τίτλος του τελευταίου βιβλίου σας, «Παράλληλες νύχτες»;

Μάλιστα... Πρόκειται για τις παράλληλες νύχτες που διαδραματίζονται στις ζωές αρκετών από μας όταν τη μέρα σκεπάζει το σκοτάδι. Όταν η πόλη μοιάζει όμορφη με κλειστά τα φώτα αλλά, είναι πράγματι όμορφη; Θα το ανακαλύψουν οι αναγνώστες βήμα βήμα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο.

Στο βιβλίο σας ασχολείστε με το θέμα του γάμου. Είναι τελικά δύσκολη υπόθεση ο γάμος;

Κατ' αρχάς γάμος σημαίνει οικογένεια και, ναι, είναι ίσως το δυσκολότερο κομμάτι που καλούμαστε οι ενήλικοι να διαχειριστούμε στη ζωή μας. Δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε όλοι μέσα μας ψάχνοντας τις αδυναμίες και τα ελαττώματά μας. Ακούγεται απλό, αλλά πιστέψτε με είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε την αυτοκριτική μας.

Σκεφτείτε λοιπόν ότι στο γάμο καλούμαστε να διαχειριστούμε, πιο λαϊκά, επιτρέψτε μου, να καταπιούμε τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του άλλου. Εκείνου που επιλέξαμε για γονιό των παιδιών μας και για να περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας μαζί του-της. Θέλει αγάπη, δύναμη και σοφία ο γάμος, κατά τη γνώμη μου. Δυσεύρετα συστατικά όμως όχι ανύπαρκτα. Γι' αυτό, στο βιβλίο θα παρακολουθήσουμε και έναν γάμο που διαθέτει όλα αυτά που προανέφερα. Δεν είναι απαισιόδοξα τα μηνύματα του βιβλίου, ρεαλιστικά όμως είναι.

Πως λειτουργεί η εθελοτυφλία στα ζευγάρια και τι πιστεύετε ότι την προκαλεί;

Η εθελοτυφλία παίζει σοβαρό ρόλο στις προσωπικές σχέσεις και θεωρώ ότι την προκαλεί η δύναμη της συνήθειας καθώς και ο φόβος προς το άγνωστο.

Στο μυθιστόρημα παρακολουθούμε ένα τρίτο πρόσωπο να εισχωρεί στον γάμο. Πώς θα χαρακτηρίζατε εσείς το ρόλο ενός τέτοιου προσώπου;

Δραματικό! Ξέρω, η κοινωνία χαρακτηρίζει με τα χειρότερα λόγια μια τέτοια προσωπικότητα, αλλά συχνά δεν είναι έτσι. Δεν το επικροτώ, προς Θεού, όμως συμβαίνει. Στο βιβλίο θα δούμε και τη δική του θέση και τότε ίσως βρούμε λόγους όχι να το δικαιολογήσουμε, αλλά να το συγχωρήσουμε. Είναι σπουδαία λύτρωση η συγχώρεση, ξέρετε...

Ποιος κατά τη γνώμη σας είναι πιο δυστυχισμένος-η, το τρίτο πρόσωπο ή ο προδομένος-η;

Νομίζω και οι δύο. Θα τολμήσω να πω ότι για να εισχωρήσει ένα άλλο πρόσωπο σε έναν γάμο, βρίσκει πόρτα ή και πόρτες ανοιχτές. Το θέμα είναι γιατί από αυτές τις ανοιχτές πόρτες δεν αποχωρούν οι συμμετέχοντες, αλλά επιλέγουν να επιτρέπουν την είσοδο στους άλλους.

Από επιπολαιότητα, δειλία, συνήθεια, βόλεμα, φόβο, απαντώ. Όλα αυτά είναι ανθρώπινες αδυναμίες που προφανώς δεν τις αναγνωρίζουμε όταν πρέπει, αλλά είναι βέβαιο ότι θα αναγκαστούμε να υποστούμε, αργά ή γρήγορα τις επιπτώσεις.

Παρατηρώ ότι, όπως σε κάθε σας βιβλίο έτσι και στις "Παράλληλες Νύχτες", καταπιάνεστε σχολαστικά με τις σκέψεις των ηρώων σας. Πείτε μας γι' αυτή σας την επιλογή.

Κυρίως καταπιάνομαι με τις πολύ μυστικές σκέψεις μας. Αυτές που έρχονται απρόσκλητες στο μυαλό μας. Αυτές που δεν μπορεί να υποψιαστεί κανείς. Αυτές που συχνά ντρεπόμαστε κι εμείς οι ίδιοι που τις κάνουμε. Δεν έχω να πω πολλά πάνω σ' αυτό, αρκεί να αντιληφθούμε ότι αυτές οι σκέψεις είναι η απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου. Αυτή που δεν μπορεί να κλέψει ή να ελέγξει κανείς και που, συχνά καθορίζει την πορεία της ζωής μας, έστω και ασυνείδητα.

Πείτε μας δυο λόγια για καθένα από τους ήρωες του νέου σας βιβλίου και αν υπάρχει κάποιος που συμπαθείτε περισσότερο.

Κατ' αρχάς τους συμπαθώ όλους με τα υπέρ και τα κατά τους. Άλλωστε όλοι έχουμε υπέρ και κατά, όλοι έχουμε αδυναμίες, όλοι κάνουμε λάθη που με μαθηματική ακρίβεια αργά ή γρήγορα τα πληρώνουμε και μαθαίνουμε. Όμως δεν θα σας μιλήσω γι' αυτούς επειδή θα διακινδυνεύσω να αποκαλύψω κομμάτια της ιστορίας που δεν πρέπει.

"Όμως την ήξερε την Αγγελική. Πίστευε πως ένα δεύτερο παιδί θα τον έδενε ακόμα περισσότερο μαζί της. Πιο απλά, ήθελε να καλύψει τις δικές της ανασφάλειες γεννοβολώντας παιδιά";
Δανείζομαι αυτή τη φράση επειδή θέλω να μου πείτε αν πράγματι πιστεύετε ότι πολλές γυναίκες σκέφτονται έτσι.

Δεν ξέρω αν είναι πολλές, εκείνο που ξέρω είναι πως η ανάγκη για το μεγαλείο της μητρότητας που έχει μέσα της κάθε γυναίκα, την οδηγεί συχνά σε αυτή την παγίδα. Είναι κάτι που παρατηρείται συχνά. Δυστυχώς όμως, δεν βοηθάνε τα παιδιά στην επιτυχία του γάμου αν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, τα οποία δεν τα αξιολογούμε ανάλογα. Αντίθετα γιγαντώνουν το χάος ανάμεσα στο ζευγάρι, κατά τη γνώμη μου.

Τί ρόλο παίζει ο εγωισμός, στον οποίον αναφέρεστε συχνά στο βιβλίο, αλλά και σε όλα τα βιβλία σας.

Ο εγωισμός όταν ξεφεύγει από τον έλεγχό μας, έχει τη δύναμη να μας διαλύσει. Πρέπει νομίζω να μάθουμε να τον αναγνωρίζουμε, αλλά και να τον ξεχωρίζουμε από άλλα συναισθήματα όπως ο έρωτας, η αγάπη, το πάθος, η εκδίκηση...

Θα ήθελα λίγο πριν κλείσουμε, τη γνώμη σας για την κατάσταση που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Είναι πολύ άσχημο ό,τι βιώνουμε οι Έλληνες πολίτες επτά χρόνια τώρα. Είναι μια κρίση βαθιά και με διάρκεια που ταλαιπωρεί όλες τις ηλικίες. Εκείνο όμως που με απασχολεί περισσότερο, είναι ό,τι αφορά τους νέους. Μοιάζει το μέλλον τους να είναι ανύπαρκτο. Λέω "μοιάζει" επειδή συνιστώ στα παιδιά να μην πάψουν να ονειρεύονται, να μορφώνονται ανεξάρτητα με το επάγγελμα που θα χρειαστεί να καταπιαστούν προκειμένου να επιβιώσουν.

Ωστόσο, θέλω να τονίσω πως, δεν φτάσαμε τυχαία ως εδώ. Ευθύνονται δυστυχώς και οι επιλογές μας, αλλά και η περιφρόνηση που παρατηρώ τα τελευταία σχεδόν δεκαπέντε χρόνια του κόσμου απέναντι στα δρώμενα της χώρας μας.

Οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγαν πως οι πολίτες πρέπει να παρακολουθούν τις εξελίξεις με προσοχή. Η άγνοια μας οδήγησε σε λάθος αποφάσεις καθώς και ο εικονικός πλουτισμός που βιώσαμε πριν την κρίση. Με δύναμη και θάρρος όμως, πιστεύω ότι θα προσπεράσουμε τις δυσκολίες, αρκεί να μη συνεχίζουμε να γυρίζουμε τις πλάτες στα γεγονότα και τις εξελίξεις.

Επίσης να στρέψουμε πάλι τα μάτια μας προς την εφημερίδα, το βιβλίο και τη λογοτεχνία, αφήνοντας για κάποιες ώρες της ημέρας τους υπολογιστές και τα έξυπνα κινητά. Το βιβλίο είναι εκείνο που ανοίγει το μυαλό και τους ορίζοντές μας και φυσικά κοστίζει πολύ λιγότερο από τα έξυπνα κινητά και τις οθόνες...

Κυρία Νοταρά, κλείνοντας θα ήθελα τη γνώμη σας για το BOOKIA. Πιστεύετε ότι βοηθάει ώστε να έρθει το βιβλίο πιο κοντά στα χέρια του κοινού;

Πιστεύω ότι το BOOKIA το είχε ανάγκη ο αναγνώστης και θέλω να σας συγχαρώ για τις προσπάθειες που κάνετε αποκλειστικά για τον χώρο του βιβλίου.

Ευχαριστώ πολύ.