Σύνδεση Τώρα Σύνδεση στη Βιβλιοθήκη μου   ·   Όλες οι Βιβλιοθήκες στο Bookia
Τι είναι το Bookia;   ·   Blog   ·                     ·   Επικοινωνία  
Πως γράφω κριτική; Είμαι Συγγραφέας Είμαι Εκδότης Είμαι Βιβλιοπώλης Live streaming / Video
 

Το Bookia αναζητά μόνιμους συνεργάτες σε κάθε πόλη τής χώρας για την ανάδειξη τής τοπικής δραστηριότητας σχετικά με το βιβλίο.

Γίνε συνεργάτης τού Bookia στη δημοσίευση...

- Ρεπορτάζ.
- Ειδήσεις.
- Αρθρογραφία.
- Κριτικές.
- Προτάσεις.

Επικοινωνήστε με το Bookia για τις λεπτομέρειες.
Νατάσα Γκουτζικίδου, μιλάει στον Τόλη Αναγνωστόπουλο
Διαφ.

Γράφει: Τόλης Αναγνωστόπουλος

Η Νατάσα Γκουτζικίδου όταν δεν γράφει, κάνει ταξίδια με το μυαλό. Μοιράζει την καρδιά της μεταξύ Αθήνας και Διδυμοτείχου, από όπου κατάγεται. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Ελληνικό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Δίδασκε επί σειρά ετών στο αναγνωστήριο για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου, που διατηρούσε ενώ για χρόνια τη συναντούσαμε ως κεντρική παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής πανελλαδικής εμβέλειας. Έχει εργαστεί ως αρχισυντάκτρια σε πολιτιστικά και λαογραφικά περιοδικά, ενώ προσέφερε τις υπηρεσίες της ως κοινωνιολόγος στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου όπου κατοικεί.

Έκανε την επίσημη παρθενική της εμφάνιση στον χώρο του βιβλίου το 2007 και έκτοτε, γράφει ασταμάτητα τόσο μυθιστορήματα για ενήλικες, όσο και για παιδιά. Συνολικά, έχουν κυκλοφορήσει 18 βιβλία που φέρουν την υπογραφή της. Κάποια από αυτά έχουν φιλοξενηθεί από εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, με ιδιαίτερα μεγάλη υποδοχή από το κοινό ενώ διηγήματά της έχουν βραβευτεί σε διάφορους διαγωνισμούς.

Κυρία Γκουτζικίδου, είστε πολυγραφότατη και με πολλές λογοτεχνικές επιτυχίες αν και ακόμα ηλικιακά νέα. Φανταζόσασταν ποτέ ότι από το πρώτο σας μυθιστόρημα «Το μυστικό των αλόγων» θα κάνατε αυτή την εξαιρετική κούρσα και θα πετυχαίνατε γκανιάν φτάνοντας ήδη τα δεκαοκτώ βιβλία;

Κύριε Αναγνωστόπουλε, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, καταρχάς. Όταν έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα, το καταχώνιασα σε κάποιο συρτάρι. Θεωρούσα πως ήταν κάτι που έτυχε να συμβεί και το ξέχασα στο επόμενο λεπτό. Αν δεν είχε έρθει ο σωστός άνθρωπος στη ζωή μου, δεν νομίζω ότι το χειρόγραφό μου θα είχε βγει ποτέ από εκείνο το συρτάρι. Ο άνθρωπος αυτός ήταν η πρώτη μου εκδότρια, η κυρία Αλεξία Κιουρτσίδου, η οποία πίστεψε σε μένα και έδωσε την ευκαιρία στις σκέψεις μου να βγουν στο φως. Πιστεύω ότι όλα στη ζωή είναι θέμα συγκυριών. Όμως, το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να συναντήσεις ανθρώπους που θα πιστέψουν σε σένα, ανθρώπους που θα θελήσουν να επενδύσουν πάνω σου και να σου δώσουν το χέρι να πας παρακάτω. Οπότε, συνοψίζοντας… Όχι, δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα έκανα τόσο δρόμο γράφοντας…

Το θέμα με εσάς είναι ότι δεν μιλάμε μόνο για ποσοτική αλλά και ποιοτική παραγωγή αν κρίνω από την ανταπόκριση του κόσμου, των αναγνωστών δηλαδή, που για μένα αποτελούν τον πιο αξιόπιστο κριτή για κάθε συγγραφέα. Αυτή τη γρήγορη αποδοχή, αυτό το αγκάλιασμα που σας έφερε στο προσκήνιο πως τα βιώσατε;

Κανένας δημιουργός δεν υπάρχει χωρίς κόσμο που θα τον αγκαλιάσει. Νιώθω ευλογημένη για την αγάπη που έχω εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια. Τα βιβλία μου έγιναν το εισιτήριο για πολλά όμορφα ταξίδια, γνωριμία με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους αλλά κυρίως, είναι υπεύθυνα για μερικές από τις ωραιότερες φιλίες στη ζωή μου. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Δεν θα σας κάνω ερωτήσεις που γνωρίζω την απάντηση από τα γραπτά σας. Σε αυτή την βάση ξέρω πόσο πολλή δύναμη δίνεται στους αναγνώστες δεδομένου πως γράψατε τη συνέχεια από «Το μυστικό των αλόγων» για πάρτη τους. Με αυτή τη δυνατή σχέση και αλληλεπίδραση, μήπως, ρωτάω μήπως, «τους κακομαθαίνετε κυρία Πρέσβη;»

Είμαι υπέρ της άποψης ότι δεν είναι κακό να μας κακομαθαίνουν… λίγο. Θα μου πείτε, πού αρχίζει και πού τελειώνει το όριο και ότι θέλει πραγματικά σύνεση. Συμφωνώ απόλυτα, όμως η αγάπη, η εκτίμηση, η ανταπόδοση, όταν είναι αληθινά, δεν βλάπτουν.

Οι σπουδές σας στην Κοινωνιολογία σας έχουν δώσει την ικανότητα να χτίζεται άψογα τους πρωταγωνιστές των ιστοριών σας. Υπό αυτό το πρίσμα να υποθέσω πως δίνετε περισσότερο βάρος σε αυτό το κομμάτι την δυναμική και το μέγεθος των ηρώων δηλαδή, σε σχέση με την πλοκή και την ιστορία που θέλετε να διηγηθείτε;

Αγαπώ την Κοινωνιολογία, θεωρώ πως είναι μια επιστήμη πασπαρτού. Ωστόσο, όταν γράφω, ο τρόπος που χειρίζομαι τους ήρωές μου δεν νομίζω ότι μου βγαίνει συνειδητά. Δεν λέω για παράδειγμα ότι θα ασχοληθώ περισσότερο μαζί τους, παρά με την πλοκή. Είναι σαν δεύτερη φύση μου η ανάλυση των χαρακτήρων, έτσι λειτουργώ και στην καθημερινότητά μου. Θαυμάζω, όμως, να παραδεχτώ, την ανθρώπινη ύπαρξη, που μπορεί να είναι τόσο πολυδιάστατη και ίσως, αυτό να κινεί την πένα μου, τελικά.

Είστε σαν χαμαιλέοντας στη γραφή σας. Έχετε γράψει ερωτικά, δραματικά, αστυνομικά, μεταφυσικά μυθιστορήματα ακόμα και ιστορικά και παιδικά. Πως στο διάτανο τα καταφέρνετε όλα αυτά; Πως ξεπηδάτε από το ένα στο άλλο με τέτοια ευκολία μα και επιτυχία;

Είναι αυτό που προανέφερα, νομίζω. Θαυμάζω την ανθρώπινη φύση. Έχει να σου διηγηθεί πολλά πράγματα, πολλά γεγονότα. Έχει να σου εκμυστηρευτεί πολλά μυστικά και ομολογώ πως θέλω να τα μαθαίνω… όλα! Η ζωή, άλλωστε, λέει τα καλύτερα παραμύθια. Έχει έρωτα, δράμα, χαρά, λύπη, πώς μπορεί κάποιος να μείνει αδιάφορος απέναντι σε όλα αυτά;

Επίσης μας έχετε ταξιδέψει με τα γραπτά σας σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του κόσμου (Λευκάδα, Έβρος, Παρίσι, Κρήτη κ.α.) όπως και σε πολλές χρονικές περιόδους (Μικρασιατική καταστροφή, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κ.α). Εάν σας έλεγα να κεντράρετε σε μια περίοδο και μια τοποθεσία που θα έπρεπε να γράφετε συνέχεια ποιες θα ήταν αυτές; (Για τον τόπο στοιχηματίζω στον Έβρο και το Διδυμότειχο).

Με έχετε μελετήσει καλά (γέλια). Ναι, θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα για τον Έβρο και για το Διδυμότειχο, με εμπνέει απίστευτα ο τόπος μου. Αν έπρεπε να επιλέξω εποχή, αυτή θα ήταν η περίοδος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα με γοήτευε αυτή η περίοδος, ίσως επειδή πιστεύω πως ο πόλεμος βγάζει στην επιφάνεια τα πιο άγρια αλλά και τα πιο ανιδιοτελή και αλτρουϊστικά αισθήματα των ανθρώπων.

Βέβαια οι ιστορίες σας, συνήθως, έχουν ως κεντρική ιδέα τον έρωτα. Είναι ακόμα ο έρωτας πρωταγωνιστής και πηγή έμπνευσης ή έχει «κορεστεί» και εξαντληθεί ως θέμα στη συγγραφή;

Πιστεύω πως ο έρωτας είναι ένα θέμα που δεν θα κορεστεί ποτέ, όσο υπάρχουν, ζουν, αναπνέουν και ερωτεύονται άνθρωποι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Αυτό που διαφέρει κάθε φορά είναι ο τρόπος που επιλέγει κάποιος να τον παρουσιάσει ως θέμα.

Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά ως ζιζάνιο ασχολείστε και με θέματα στο Δήμο που κατοικείτε. Σκέφτεσαι στο μέλλον μια πιο ενεργή και «επίσημη» παρουσία;

Έχω υπάρξει δύο φορές υποψήφια για την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά η παράταξή μου δεν κατάφερε καμία φορά να εκλεγεί. Αυτή τη στιγμή που με ρωτάτε, δηλώνω απογοητευμένη από τα όσα βλέπω να διαδραματίζονται γύρω μου και θα σας απαντούσα μάλλον αρνητικά. Έτσι είπα, όμως και τις προηγούμενες φορές και αθέτησα τον λόγο μου. Θα αρκεστώ σε μια καθαρά πολιτική δήλωση, ΘΑ δούμε…

Αλήθεια μήπως βολεύει το κράτος όταν πολλά ενεργά άτομα της κοινωνίας συνεισφέρουν εθελοντικά και όχι από πόστο στην αυτοδιοίκηση, την πρόνοια και την κοινωνική πολιτική γλιτώνοντας έτσι πόρους, ευθύνη και γενικότερο κόστος(πολιτικό και οικονομικό);

Θα σας αντιγυρίσω το ερώτημα: αλήθεια, μήπως, βολεύει το κράτος όταν πολλά ενεργά άτομα της κοινωνίας βολεύονται σε ένα πόστο, ελέγχονται οικονομικά, άρα δεν πράττουν αυτό που πρέπει για το σύνολο; Πιστεύω στον εθελοντισμό. Σε καθιστά ελεύθερο ενεργειών.

Πόσο ψηλά στη ζωή σας έχετε ως αξία τη φιλία; Θέλω ένα σχόλιό σας και για τη διαδικτυακή που λόγω συνθηκών και τρόπου ζωής είναι μέρος της ζωής μας. Οι εικονικές φιλίες και τα συναισθήματα που δημιουργούνται μέσω αυτών των καναλιών επικοινωνίας χρειάζονται εισαγωγικά μπροστά ή μήπως είναι κυριολεξία;

Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς φίλους. Θεωρώ ότι οι φίλοι μας είναι η οικογένεια που εμείς επιλέξαμε να αποκτήσουμε. Το διαδίκτυο δεν δημιουργεί ακριβώς φιλίες, μπορεί να δημιουργήσει όμως εκτίμηση, θαυμασμό, οικειότητα. Το κατά πόσο θα μετατραπούν όλα αυτά σε φιλία, αν θα πας στην επόμενη «πίστα», αυτό το αποφασίζεις εσύ έξω από το διαδίκτυο.

Τόσα χρόνια πλέον στο χώρο πείτε μου ειλικρινά: Πόσο σας επηρέασε ως άτομο; Βιώσατε σίγουρα χαρές, πολλές γνωριμίες και αναγνώστες πολλοί, σας ακολούθησαν και σας ακολουθούν ακόμα. Πως αντιδράσατε όταν είδατε και την άλλη όψη του νομίσματος πίσω από τα φώτα και την έκθεση στον κόσμο; Όταν εκδότες, συγγραφείς ακόμα και φίλοι πιθανόν να σας γύρισαν την πλάτη σε κάποια φάση. Αν το βιώσατε πως το αντιμετωπίσατε; Σας έκοψε τα πόδια ή σας έδωσε περισσότερη δύναμη να συνεχίσετε;

Νιώθω σε γενικές γραμμές τυχερή. Είχα περισσότερες καλές στιγμές, παρά κακές. Όμως, ο χώρος του βιβλίου είναι κι αυτός ένας χώρος όπου κανείς μπορεί να συναντήσει τα πάντα. Έχω στεναχωρηθεί κάποιες φορές, αλλά σε γενικές γραμμές είμαι άνθρωπος που θωρακίζει τον εαυτό του απέναντι σε ό,τι τον πληγώνει και το απομακρύνει εύκολα και γρήγορα. Ακόμα, όμως και τις φορές που κάτι με πλήγωσε, αυτό δεν με πτόησε. Δεν είμαι άνθρωπος που εγκαταλείπει εύκολα, το αντίθετο. Είμαι πολύ πεισματάρα και επίμονη και πιστεύω πως όταν σου βάζουν εμπόδια, το να τα προσπεράσεις είναι μονόδρομος.

Τι να περιμένουμε από εσάς για το μέλλον συγγραφικά; Μια ακόμα έκπληξη, έναν ακόμα «κόντρα ρόλο» ή θα ηρεμήσετε λίγο και θα κινηθείτε εκ τους ασφαλούς;

Έναν «κόντρα» ρόλο, νομίζω. Το επόμενο μυθιστόρημά μου, όταν ολοκληρωθεί, θα είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία που θα ταράξει λίγο παραπάνω τα νερά, λόγω του θέματός του. Είναι μια ιδέα που περιμένει πολλά χρόνια να ολοκληρωθεί και έφτασε η ώρα, νομίζω…

Και τώρα οι κλασσικές πέντε φασόν ερωτήσεις που συνηθίζω:

Ποιον μεγάλο λογοτεχνικό ήρωα θα θέλατε να έχετε φτιάξει και δομήσει εσείς και ποιον θα θέλατε να πνίξετε και να εξαφανίσετε;

Θα ήθελα να είχα δημιουργήσει τον Γιάννη Αγιάννη, από τους «Άθλιους» του Ουγκώ. Είναι ο αγαπημένος μου ήρωας, τον ξεχώριζα από μικρό παιδί. Είναι για μένα ένας ήρωας-πρότυπο, χωρίς να είναι ιδανικός. Απόλυτα ανθρώπινος, απόλυτα αληθινός. Δεν θα ήθελα να αφανίσω κάποιον. Οι «κακοί» της λογοτεχνίας με γοητεύουν. Αναδεικνύουν την ανθρώπινη φύση και χωρίς αυτούς, το Καλό θα ήταν ένα ψεύτικο μέρος να ζει κανείς…

Τι εκτιμάτε περισσότερο στους ανθρώπους και τι σας απωθεί σε αυτούς;

Αγαπώ την ειλικρίνεια, την οποία θεωρώ πολύ δύσκολη. Ενώ τη ζητάμε όλοι, δεν την αντέχουμε απαραίτητα. Με απωθεί στους ανθρώπους η αδικία. Το να ξέρεις ότι θα κάνεις κακό σε κάποιον, θα τον αδικήσεις αλλά να συνεχίζεις. Μπορώ να βγω από τα όριά μου με την αδικία! Είναι κάτι που δεν ανέχομαι και με πνίγει.

Με μια φράση περιγράψτε τον εαυτό σας ή πείτε μου τρία αρνητικά σας γνωρίσματα.

Τρία αρνητικά μου γνωρίσματα: επίμονη, ανυποχώρητη μέχρι να μου αποδείξεις ότι έχω άδικο και δίνω πολλές ευκαιρίες στους ανθρώπους, ακόμα κι όταν βλέπω εξ αρχής ότι το παιχνίδι είναι χαμένο…

Ξεχωρίστε μου αν μπορείτε 5 βιβλία και συγγραφείς που αγαπάτε, ελπίζοντας να μη μου βάλετε μόνο κλασσικούς.

Λατρεύω τον Ιούλιο Βερν, τον θεωρώ πρωτοπόρο στο είδος του. Είμαι ερωτευμένη με την ποίηση του Ελύτη και του Σεφέρη. Με μαγεύουν Άρλιτζ και Κάρτερ, στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Θα ήθελα να έχω γράψει το βιβλίο της Λάουρα Γκαρθία-Γκαγιέγκο, «Ο θρύλος του περιπλανώμενου βασιλιά» και κλαίω όταν διαβάζω το «Ποτέ μη λες για πάντα», της Κορινθίου.

Το αγαπημένο σας μότο στη ζωή;

Να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Κυρία Γκουτζικίδου σας ευχαριστώ θερμά για τη συνέντευξη.

Σας ευχαριστώ και καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!

 
 
``

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Πηγή δεδομένων βιβλίων



Χορηγοί επικοινωνίας






Κοινωνικά δίκτυα