Γράφει: Πόπη Ξοφάκη

Ολόκληρο το φωτορεπορτάζ σε άλμπουμ τού Facebook.
Το βιβλίο «Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα».
Η συγγραφέας Σμαραγδή Μητροπούλου.
Οι εκδόσεις Όστρια.

Οι εκδόσεις Όστρια παρουσίασαν το βιβλίο τής Σμαραγδής Μητροπούλου, «Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα», στο χώρο εκδηλώσεων τού εκδοτικού, στο Πεδίον τού Άρεως.

Για το βιβλίο μίλησαν:

• Μαίρη Τσίλη, συγγραφέας,
• Νικήτας Σούλος, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός,
• Μαρία Γαβριελάτου, συγγραφέας, και
• Σμαραγδή Μητροπούλου, η συγγραφέας του.

Αποσπάσματα διάβασε ο κος Νικήτας Σούλος.

«Αυτό το ταξίδι ξεκίνησε από την Τήνο, το νησί της Παναγιάς, και μετά από κάμποσους ενδιάμεσους σταθμούς κατέληξε στην Πάτμο, στο νησί της Αποκάλυψης. Κάποια βιώματα θα μπορούσαν να είναι και προσωπικά, κάποιες ιστορίες καρπός της φαντασίας. Άραγε η ίδια η τέχνη αντιγράφει τη ζωή ή η ζωή την τέχνη;». Έτσι θέλησε να ξεκινήσει την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της, «Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα», η συγγραφέας Σμαραγδή Μητροπούλου, κάνοντας μια όμορφη εισαγωγή στην αρχή και μ' ένα εξαίρετο προβληματισμό στο τέλος.

Αφού πήρε το λόγο η κα Μαίρη Τσίλη, καλησπέρισε θερμά τους παρευρισκόμενους και ευχαρίστησε τη συγγραφέα για τη τιμή που της έκανε να συμμετάσχει στη παρουσίαση του νέου πνευματικού παιδιού της.

«Η γνωριμία μου με τη Σμαραγδή ξεκινάει από τα χρόνια της Πάτμου. Μας έφερε κοντά ένα κύμα», σχολίασε χαρακτηριστικά. Όπως μας ενημέρωσε στη συνέχεια η κα Τσίλη, εκτός από τη χαρά που νιώθει για τη συμμετοχή της στην παρουσίαση, νιώθει και συναισθηματικά δεμένη με τη συγγραφέα διότι η κα Μητροπούλου επιμελήθηκε το πρώτο δικό της πνευματικό παιδί, «Το κρεσέντο ενός κύματος», σημειώνοντας, «Αφού το διάβασε διαπιστώσαμε ότι οι ψυχές μας συμπορεύονται. Η σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ μας τη βλέπεις και στον τίτλο του βιβλίου, «Μια στιγμή, μια αιωνιότητα μονάχα».

«Είναι πολύ όμορφο να είσαι με κάποιους ανθρώπους μία στιγμή αλλά να μετράει για μια αιωνιότητα. Αυτό το ζω με τη Σμαραγδή». Στη συνέχεια έκανε μια αναλυτική σκιαγράφηση των ηρώων για να μας βάλει στο κλίμα τής ιστορίας. «Η Σμαραγδή έχει έναν υπέροχο τρόπο να δένει το μεταφυσικό, τη φαντασία, το παραμύθι και τη μαγεία με τη πραγματικότητα. Το βιβλίο έχει προσωπικά βιώματα της συγγραφέως αλλά τα έχει περιπλέξει με τέτοιο τρόπο ώστε ταξιδεύει τον αναγνώστη σε τοπία και ονειρικές καταστάσεις, σαν μυθωδία λόγω τού χειρισμού των ιστοριών της. Η ωραιότερη φράση που διάβασα σε βιβλίο, αποτυπώνεται στις ιστορίες τής αγαπημένης Σμαραγδής και αυτή είναι, "Τι χρώμα έχει το χαμόγελο, έχει το γαλάζιο τ' ουρανού, έχει το γαλάζιο της θάλασσας"». Συνεχίζοντας μίλησε για την ομορφιά τού βιβλίου που παρουσιαζόταν, «Σαν εξωτικό λουλούδι σού αφήνει ένα μεθυστικό άρωμα από Ανατολή, Αιγαίο, Δωδεκάνησα... από ζωή».

Κλείνοντας, προκάλεσε όλους «Να μην ξεχνάμε ποτέ το παιδί που υπήρξαμε κάποτε», φέρνοντας ως παράδειγμα «Τη Σμαραγδή που ποτέ δεν το ξέχασε, το φυλάει σαν σμαράγδι, σαν θησαυρό, και αυτό την κάνει ακόμα πιο υπέροχο άνθρωπο». Απευθυνόμενη στη συγγραφέα την προέτρεψε, «Μην αλλάξεις ποτέ, σ' ευχαριστώ που υπάρχεις»!

Μ' ένα ιδιαίτερα παραστατικό τρόπο άρχισε την ομιλία του ο κος Νικήτας Σούλος σημειώνοντας για τη γνωριμία του με τη συγγραφέα, «Η γνωριμία μου με τη Σμαραγδή ήταν μια πολύ κρύα χειμωνιάτικη νύχτα, σε περιόδους μοναξιάς. Η Σμαραγδή πάντα έγραφε. Της ζήτησα να διαβάζω τις ιστορίες της απ' το ραδιόφωνο και κείνη ήταν πάντα εκεί».

Ο κος Σούλος άρχισε να διαβάζει αποσπάσματα από τις ιστορίες της συγγραφέως δοκιμάζοντας τα συναισθήματα τού κοινού, με τον τρόπο που το έκανε, ζώντας την κάθε σελίδα. «Αυτή είναι η Σμαραγδένια, αυτά έγραφε κι εγώ τα διάβαζα και δάκρυζα μερικές φορές», είπε ολοκληρώνοντας την ομιλία του με εμφανή τη συγκίνησή του επηρεασμένος από αυτά που διάβασε, «Στο ραδιόφωνο όταν διαβάζω είναι αλλιώς, σε αυτό το χώρο εδώ μπροστά σας ντρέπομαι λίγο. Ολόκληρος άντρας να κλαίει, προσπάθησα να το αποφύγω».

Εξαιρετικός, ευαίσθητος και ανθρώπινος, θα λέγαμε εμείς!

Παρέμβαση έκανε και η συγγραφέας Μαρία Γαβριελάτου που παρευρίσκονταν, μια ευχάριστη έκπληξη για τη Σμαραγδή Μητροπούλου προς τιμή των γενεθλίων της που συνέπεσαν σχεδόν με την παρουσίαση τού βιβλίου της.

Καλησπέρισε και ευχαρίστησε όσους ήταν εκεί και σχολίασε, «Σμαραγδάκι, εγώ έτσι την αποκαλώ. Τη γνώρισα μέσα από το facebook και μοιραστήκαμε πολλές βραδιές στη Πάτμο. Με τράβηξε ο χαρακτήρας της με ψυχή μικρού παιδιού. Έχει πολλή αγάπη μέσα της και τη βγάζει στα γραπτά της».

Μαρτύρησε στη συνέχεια για τη συγγραφέα, «Έχει αφήσει στη μέση ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, ελπίζω να το τελειώσει σύντομα. Τη μαλώνω συνέχεια αλλά ξέρει ότι την αγαπάω» είπε και συνέχισε με το εκφραστικό τρόπο που τη διακρίνει, «Ο συγγραφέας δεν μπορεί να εκφραστεί με το προφορικό λόγο, γι' αυτό εκφράζεται μέσα από τα γραπτά του. Την αγαπάω γιατί έχει πάρει μέρος στο λούνα παρκ της δικιάς μου ψυχής. Έχω δεθεί και με άλλους ομότεχνους αλλά η Σμαραγδή είναι το αρχηγόπουλο. Πάντα είναι εκεί για μένα, με πάει σ' άλλο κεφάλαιο για να ξεχαστώ».

Δεν παρέλειψε να εκθειάσει και το πρώτο δημιούργημα της συγγραφέως, «Πριν ο ήλιος δύσει», το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα κατά την άποψή της να γίνει θεατρικό έργο, «Μη σταματήσεις ποτέ να γράφεις», την παρότρυνε, «Μη σταματήσεις ποτέ να είσαι παιδί. Θα υπάρχει πάντα μια Σμαραγδή να μας φτιάχνει τη διάθεση».

Πριν πάρει το λόγο και κλείσει την παρουσίαση η συγγραφέας, όλοι της ευχήθηκαν για τα γενέθλιά της που ήταν πριν δύο μέρες με θερμές και εγκάρδιες ευχές, «Να σε χαιρόμαστε που ζεις και υπάρχεις».

Χαριτολογώντας με την κα Τσίλη και την κα Γαβριελάτου, η κα Μητροπούλου δεσμεύτηκε ενώπιον του κοινού να ολοκληρώσει ένα μυθιστόρημα 500 σελίδων!

Ευχαρίστησε τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ που έδωσαν σάρκα και οστά στο δεύτερο πόνημά της, «Στην οικογένειά μου και στον μπαμπά μου που είναι πάντα για μένα αρωγός στην προσπάθειά μου.

Στο σύζυγό μου που με αντέχει και τον ευχαριστώ. Ευχαριστώ το πάνελ, τους ομότεχνους που μου έκαναν τη τιμή να παραβρεθούν στη παρουσίαση του βιβλίου μου», είπε και ανέφερε κάθε έναν ξεχωριστά, όπως και τους συναδέλφους της από το λύκειο Λουτρακίου.

Έκλεισε λέγοντας, «Όταν παρουσιάζεται ένα βιβλίο είναι σαν να έρχεται ένα παιδί στο κόσμο. Αν ο συγγραφέας είναι ο πνευματικός του πατέρας ή η μητέρα, ο επιμελητής είναι ο νονός και εγώ επιμελήθηκα τρία βιβλία. Σήμερα κάνατε την όμορφη μέρα της ζωής μου ακόμα πιο όμορφη με τη παρουσία σας, Σας ευχαριστώ όλους!».