Γράφει: Διονύσης Λεϊμονής

Όταν γεννήθηκα το πρώτο που έκανα ήταν να πω «χορός, ζωγραφική, πιάνο». Η μητέρα μου είπε «ότι όλα αυτά είναι για τους τοιούτους, τους άθεους και τους κουμουνιστές». Έτσι σπούδασα Ιατρική. Ζώντας στο Λονδίνο την εποχή των Παιδιών των Λουλουδιών, late 60s early 70s, όπου ήμασταν όλοι ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο, ακολούθησα και τον μεγάλο μου έρωτα, τη ζωγραφική. Έτσι ο Έρωτας και η Τέχνη σημάδεψαν τη ζωή μου την τέχνη μου.

Οι διάφοροι έρωτές μου με οδήγησαν στο να ζήσω σε διαφορετικές πόλεις της Γερμανίας και τελικά στην Αλεξάνδρεια, όπου εξέθεσα στη νεόδμητη βιβλιοθήκη «Τα Αλεξανδρινά», έργα που ζωγράφισα στη μαγεμένη πόλη! Ιδιαίτερη αδυναμία μου είναι η ποίηση του Καβάφη εικονογραφώντας ποιήματα που με ενέπνευσαν για τη μεγάλη σειρά έργων «Καβάφης».

Για τριάντα χρόνια ασχολήθηκα επίσης με τη δημοσιογραφία και την κριτική! Επειδή δε θέλω να ταλαιπωρήσω τους μελλοντικούς μελετητές του έργου μου με τα ερωτικά μου και τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις αποφάσισα να τα καταγράψω όλα με το νι και με το σίγμα, έτσι από το 2004 άρχισα να γράφω την «αυτοβιογραφία μου», το De Profundis μου, σε πέντε τόμους που συμπληρώθηκε εφέτος με «Το Πέμπτο Βιβλίο», εκδόσεις της ΕΣΤΙΑΣ, φαίνεται ότι άρεσε επειδή μου έδωσαν και δυο Κρατικά Βραβεία Μυθιστορήματος.

Τελικά, δεν μετανιώνω για τίποτα, je ne regrette rien! By the way γεννήθηκα τον Ιανουάριο του 1943! Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για μένα και το έργο μου παρακαλώ μπείτε στο Google, Andreas Karayan ή Ανδρέας Καραγιάν! Καλή περιπέτεια!

- Ανδρέας Καραγιάν

Γιατρός, ζωγράφος, χαράκτης, δημοσιογράφος, συγγραφέας… Ποιος από αυτούς τους «ρόλους» μπορεί να επισκιάζει τους άλλους ή συνυπάρχουν αρμονικά;

Όλα αποτελούν μέρος από το σύνολο. Όλα είμαι εγώ χωρίς όμως και να με καθορίζει τίποτα. 

Κουβαλάμε τις αφηγήσεις και τις αναγνώσεις μας… Ποιος είναι το δικό σας «φορτίο»;

Να ζήσω τη ζωή μου σαν μια grand opera ακριβώς όπως από μικρός καθόμουν στο ραδιόφωνο και άκουγα τις όμορφες οπερατικές ιστορίες.

Πώς αυτό μεταπλάθεται, αξιοποιείται, εντοπίζεται στην τέχνη σας;

Έμαθα ότι η ζωή είναι μια όπερα buffa μια κωμική όπερα και έμαθα να γελώ και να γελώ.

Και το γύρω περιβάλλον σας στενότερο ή ευρύτερο; Ποιο ρόλο έπαιξε ή διαδραματίζει;

Είναι το έναυσμα. Αν και ουδέποτε με ενδιέφερε τι θα πουν οι άλλοι;

Αγαπημένο άκουσμα (ιστορία-τραγούδι-φράση);

«Soave sia il vento» (ας είναι ο άνεμος απαλός… άρια από την όπερα Cosi Fan Tutte του Μόζαρτ). Ο Helmut έφυγε για τη Γερμανία ένα βροχερό από­γευμα. Αποχαιρετιστήκαμε στους ήχους του «Soave sia il vento». Στεκόμουν στο παράθυρο και τον έβλεπα να φεύγει φορώντας ένα κίτρινο αδιάβροχο ώσπου θόλωσε το πα­ράθυρο από τη βροχή και τα μάτια μου από τα δάκρυα.

Αγαπημένη εικόνα;

Να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέπτη και να χαίρομαι τις διάφορες όψεις που μου χάρισε η ζωή και οι εμπειρίες μου. Αλήθεια είναι υπέροχο να είσαι «γέρος»!

Αν δεν αναπνέατε με οξυγόνο, τι θα σας έδινε ζωή;

Ο έρωτας!

Αν έπρεπε να στερηθείτε κάτι που αγαπάτε πολύ τι θα ήταν αυτό;

Τα πράγματα έρχονται και φεύγουν και όλα έχουν ένα τέλος. Δέχομαι με εγκαρτέρηση ό,τι αγαπημένο φεύγει.

Αγαπημένο: Όνομα; Λουλούδι; Γεύση; Μυρωδιά;

Να αναπνέω τη μυρωδιά των μαλλιών ενός αγαπημένου προσώπου.

Ένας κακός εφιάλτης;

Να έρθει ο Άγγελος του Κυρίου και να ζητήσει να μάθει τι έκανα με τα δώρα που μου έδωσε!

Ένας επόμενος στόχος στη ζωή σας, στην πορεία σας;

Μπαίνω στα 80 και έτσι ΟΛΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ.

Σας δίνω πέντε λέξεις, σας παρακαλώ κάντε μου ένα μικροδιήγημα σε 43 ακριβώς λέξεις (κατά προτίμηση αυτοβιογραφικό): έρεβος, ηλιαχτίδα, καμβάς, αλήθεια, αμάρτημα.

Ο Έρεβος προήλθε από το Χάος και τη Γαία με τη μεσολάβηση του Έρωτα. Έτσι ζω τον Έρωτα και την Αλήθεια. Αυτά απεικονίζει ο καμβάς που στέκεται στο καβαλέτο καθώς μια ηλιαχτίδα τον περιλούζει εξορκίζοντας το προπατορικό αμάρτημα που τόσο με έχει βασανίσει.

Σας ευχαριστώ.